คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : -16- กว่าจะบอกรัก
"กอล์ฟ เป็นอะไรหรือเปล่าคะ .."
ฉันเห็นกอล์ฟเดินกลับมาที่ห้องเร็วกว่าที่ควร เลยอดสงสัยไม่ได้
"ชาคะ งั้นเดี๋ยวพิณกลับห้องก่อนนะคะ"
กอล์ฟอาจจะมีเรื่องต้องคุยกับชา งั้นฉันควรจะกลับไปดูฐาหน่อย
เดี๋ยวฐาตื่นแล้วจะสงสัยได้..
เสียงปิดประตูบอกว่าเธอกำลังอยู่ตามลำพังกับน้ำชา..
"คือ จริงๆแล้วกอล์ฟก็ไม่มีเหตุผลอะไรหรอกนะชา มันอาจจะดูงี่เง่าด้วยซ้ำ
กอล์ฟแค่ยังไม่พร้อมที่จะเจอหน้าพี่ฐา กอล์ฟกลัวอ่ะชา กลัวความเฉยชา
กลัวความหมางเมิน กลัว..."
"กอล์ฟคะ กอล์ฟเชื่อชานะคะ ถ้ากอล์ฟคุยกับฐายังไงก็แล้วแต่ ไม่ว่าผลจะดีหรือร้าย
กอล์ฟจะได้เข้าใจในความจริงไงคะ แต่ถ้ากอล์ฟมัวแต่กลัวแล้วต้องมานั่งคิดไปเอง
ว่าพี่ฐาของกอล์ฟคงรู้สึกอย่างนั้น ต้องคิดอย่างนี้ มันเหมือนเราคิดแทนพี่ฐาอยู่นะ.."
"เดี๋ยวตอนขึ้นรถชาจะไปนั่งกับคุณพิณเอง กอล์ฟต้องไปนั่งกับคุณฐานะ
แล้วเคลียร์กันให้รู้เรื่องก่อนจะต้องลงรถ ก่อนจะถึงวันทำงาน..
ไม่งั้นเราอาจจะไม่มีโอกาสได้คุยกับคุณฐาอีกก็ได้..."
".." กอล์ฟนิ่งไปสักพักแล้วค่อยๆพยักหน้าเบาๆ
"งั้นเรารีบเก็บของกันดีกว่า นี่เรายังไม่ได้เริ่มเก็บเลยจะเจ็ดโมงแล้ว"
พวกเราจึงได้ฤกษ์เก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋าสักที จะว่าไปนี่ฉันก็ขนของมาเยอะเหมือนกันนะเนี่ย
พอเห็นกระเป๋าเสื้อผ้าก็อดคิดถึงตอนที่พี่ฐาขนกระเป๋ามานอนบ้านไม่ได้..
รอยยิ้มเบาๆที่คิดถึงอดีตเกิดขึ้นบนใบหน้าแค่แว้บเดียวก่อนจะหายไปอย่างรวดเร็ว
..............................
กระเป๋าสัมภาระถูกลากเก็บใต้รถโดยคนขับรถ
พนักงานบริษัทต่างทยอยขึ้นรถแต่ละคันที่ตัวเองได้นั่ง พวกเรายืนเรียงกันกำลังจะขึ้นรถ
"คุณฐาคะจะเป็นอะไรไหมถ้าชาจะขอนั่งกับรูมเมทของคุณฐา พอดีชามีเรื่องอยากจะ
ปรึกษาคุณพิณนิดหน่อยน่ะค่ะ
น้ำชารูมเมทของฉันกำลังเปิดบทสนทนากับพี่ฐาซึ่งฉันรู้เป้าหมายของการคุยครั้งนี้ดี
"อ๋อ..ได้สิคะ ตามสบายเลยนะคะ" ฐาส่งยิ้มให้น้ำชาเบาๆตามมารยาท
"งั้นกอล์ฟไปนั่งกับคุณฐานะ คุณฐาจะได้ไม่เหงาไง" น้ำชาพูดพลางแอบส่งซิกให้สาวร่างสูง
"ได้ค่ะ..กอล์ฟยังไงก็ได้อยู่แล้ว"
แหงล่ะมันก็ต้องเป็นแบบนั้นสิ ในเมื่อแผนมันวางตามนั้นแล้ว
ขืนฉันไม่ยอมไปนั่งกับพี่ฐา น้ำชาต้องโวยวายใส่ฉันแน่ๆเลย..
..........................
พี่ฐาเดินนำขึ้นรถไปตามด้วยน้ำชากับคุณพิญ
นี่ถ้าฉันไม่รู้ว่าพวกเธอเพิ่งเจอกัน ฉันคงคิดว่าทั้งคู่เป็นแฟนกันแน่ๆ
ตัวติดกันอย่างกับอะไรดี แต่ช่างเถอะฉันยังไม่มีเวลามาคิดเรื่องอะไรของใคร
แค่เรื่องตัวเองก็จะแย่แล้ว
ฉันนั่งลงกับเบาะข้างๆพี่ฐา คนๆเดิม แต่ความรู้สึกแปลกไปเยอะมาก
เหมือนกับว่าห่างไกลเหลือเกิน เหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย
พี่ฐาใส่เสื้อคลุมที่มีฮู้ดพลางสวมฮู้ดที่หัวแล้วพิงหน้าต่างกระจก..
เรานั่งรถกันมาได้สักระยะโดยที่ไม่พูดอะไรเลย
จนใกล้ถึงกรุงเทพเข้าไปทุกทีๆ เวลาก็เหลือน้อยลงตามระยะทาง..
จนบีบให้ฉันต้องตัดสินใจพูดอะไรออกไป..
"พี่ฐา..กอล์ฟมีอะไรจะบอกพี่นะ ถึงแม้ว่าพี่จะอยากฟังที่กอล์ฟพูดไหม
กอล์ฟกับน้ำชาเราทั้งคู่ไม่มีอะไรกันจริงๆนะ เป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ"
"เพราะฉันมีคนที่ฉันรักแล้ว ฉันมีคนที่ฉันรักแล้ว"
ฉันเว้นระยะนิดนึงก่อนจะพูดต่อ ประโยคที่สำคัญ
"พี่ฐา..ฉันรักพี่นะ"
ฉันไม่เคยบอกรักใครมานานมากแล้ว ฉันรู้สึกได้ว่าฉันกำลังหน้าแดง
ใบหน้าของฉันร้อนผ่าว มือของฉันประสานกันแน่น
ฐายังคงนิ่งไม่เอื้อนเอ่ยถ้อยคำใดออกมา
ฉันเห็นอย่างนั้นยิ่งหัวเสียกับท่าที่ของบุคคลตรงหน้า
นี่พี่ไม่คิดจะสนใจฉันเลยงั้นสิ ยิ่งอยากตัดพ้อด้วยความน้อยใจ
พี่ฐา..พี่ไม่เห็นใจฉันจริงๆหรอ พี่ฐา..
"นี่พี่ฐา..ไม่มีอะไรจะบอกกอล์ฟเลยใช่ไหม พี่.."
ฉันไม่พูดเปล่า พลางคว้าแขนฐาไว้ ความรู้สึกปนเปกันมั่วไป
"คะว่าไงคะกอล์ฟ" ฐาหันมาพลางถอดหูฟังที่เสียบอยู่ในหู
นี่อย่าบอกนะว่า .. ที่ฉันพูดไปเมื่อกี้นี้มันไม่มีค่าอะไรเลย ให้ตายเถอะกอล์ฟ..
"อ๋อ..ไม่มีอะไรค่ะ กอล์ฟแค่จะบอกว่าเดี๋ยวจะถึงแล้วนะคะ พอดีเห็นนิ่งๆเลยนึกว่าพี่ฐาหลับน่ะค่ะ"
ฉันแถตอบคนข้างๆไปเพราะไหนๆแล้วก็คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะพูดซ้ำตอนนี้ รถกำลังเลี้ยวเข้าที่จอด
พูดตอนนี้คงไม่ทันแล้ว..
"อ๋อ..ขอบคุนค่ะ"
“……”
………………………………
ในที่สุดก็ถึงแล้ว รถจอดที่เดิมที่เดียวกับที่เราขึ้นรถไปวังน้ำเขียวที่จุดนัดพบ
ทุกคนเริ่มกระจัดกระจายทยอยกันกลับบ้าน ฉันก็เช่นกัน ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงกลับกับพี่ฐา
แต่ตอนนี้แท็กซี่คงเป็นหนทางที่ดีที่สุดของฉันอย่างไม่มีข้อแม้..
...........................
writer talk : )
ใจเยนๆนะ 555 ตอนนี้อาจจะไม่มีอะไรวาบหวาม
แต่มันเปนการปูเรื่องไปสู่ฉากซึนๆ
พิณชาจะว่าไปนี่ฟินนะ ทำไงดีอ่ะชอบพิณชามากกว่าละ
แอร๊ยยยย 5555555 ไม่ดีๆๆๆๆ ข่มอารมณ์ไว้
แต่แต่งเองยังรู้สึกเลยนะว่าพิณชานี่..น่ารักอ่ะ ชอบ
ยังไงก็ขอบคุนที่ติดตามนะ เห็นบางคนคอยอัพทวิต
ว่าใจละเมออัพแล้ว แอบเห็นว่ามีคนบ่นว่าค้าง 555
เวลาดูละครหรือรายการเกมโชว์ก็งี้ละ
ต้องตัดตรงจุดไคลแมกซ์ไง จะได้ลุ้น 555555
โอเค ยังไงก็ขอบคุนสำหรับการติดตามนะคะ <3
ความคิดเห็น