[Fic] กอล์ฟฐา .. เพาะใจ

ลำดับตอนที่ #5 : -5- เด็กชายปลายฟ้า

นี่ฉันมาอยู่ที่นี่ได้สักพักแล้ว เวลาก็ผ่านไปไวเหมือนกัน
ปกติถ้าฉันอยู่กรุงเทพฯ ไม่สายจนแสงอาทิตย์แยงตา
ฉันคงไม่ลุกจากเตียง แต่พอมาที่นี่ฉันกลับตื่นเร็วทุกวัน
วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันตื่นเร็ว..







ตื่นมาเห็นคนข้างๆที่ยังคงหลับพริ้มอยู่ข้างๆ
แขนคนตัวโตโอบมาที่ฉันเหมือนว่าฉันเป็นหมอนข้างที่มีชีวิต
ฉันสัมผัสได้ถึงลมหายใจจากคนข้างๆ
ฉันพยายามจะแกะวงแขนของคนตัวโตข้างๆทีละนิด..
นี่คนหรือปลาหมึกก็ไม่รู้ กว่าจะลุกจากเตียงได้ทำเอาฉันเหงื่อตกเหมือนกัน
ขณะที่ฉันลุกจากเตียง คนตัวโตก็สะลึมสะลือตื่นขึ้นมาพอดี









"ฐา..ทำไมตื่นเร็วจังอ่ะ" กอล์ฟพูดพลางขยี้ตาแต่ยังไม่ยอมลุกจากเตียง


"กอล์ฟ ตื่นได้แล้วนะ ไหนบอกว่าต้องรีบไปรับน้องปลายฟ้าไง แล้วทำไมยังไม่ยอมตื่นอีก"
ฉันเดินไปฉุดแขนคนตัวโตไม่ยอมลุกจากเตียง


"ฐา..อ่ะจะรีบตื่นไปไหน นี่มันยังเช้าอยู่เลยนะ" คนตัวโตนอกจากไม่ยอมลุก
ตามแรงดึงแล้ว ยังจะเอาผ้าห่มคลุมหัวอีกต่างหาก ทั้งๆที่แขนข้างหนึ่งยังถูกดึงอยู่



"เฮ้ยยย..." เจ้าคนตัวโตที่งอแงไม่ยอมลุกจากเตียงออกแรงดึงฉันลงไปที่เตียง
และแน่นอนวัดจากขนาดตัวแล้ว..ฉันแพ้ ฉันถูกดึงลงเตียงที่เพิ่งลุกมาจนได้




พอดึงร่างบางลงมาเตียงได้ก็จัดการเอาผ้าห่มคลุมร่างบางกับร่างตัวเองไว้ด้วยกัน
แถมยังเอาหน้ามาคลอเคลียซุกไซร้กับร่างบางอีกด้วย..











จะว่าไปนอนต่ออีกหน่อยก็ได้มั้ง..เดี๋ยวกอล์ฟหายง่วงค่อยไป
เพราะยังไงสารถีที่จะพาฉันไปรับปลายฟ้าก็คือ กอล์ฟ ..
ว่าแล้วฉันก็เผลอหลับตามคนข้างกายไป









"ฐาอ่ะ ทำไมไม่ยอมปลุกกอล์ฟ สายเลยเห็นไหม ปลายฟ้ารอแย่แน่ๆ"
คนตัวโตที่สะดุ้งตื่นคว้านาฬิกาบนหัวเตียงมาดูแล้วเริ่มต้นโวยวายขึ้น


"ฐาปลุกกอล์ฟตั้งแต่เช้าแล้วนะ แต่กอล์ฟอ่ะแหละ บอกว่าง่วงขอนอนอีกหน่อย"
ฉันไม่ยอมเป็นฝ่ายผิดหรอกนะ ก็ฉันปลุกแล้วจริงๆหนิ


"โอเคๆ กอล์ฟผิดเอง งั้นเราไปอาบน้ำกันดีกว่า ฐาไปอาบก่อนเลยนะ เดี๋ยวกอล์ฟลงไปอาบห้องอื่น"
กอล์ฟพูดพลางควานหาเสื้อผ้าในตู้เสื้อผ้าแล้วรีบวิ่งออกจากห้องไป ทิ้งฉันยืนงุนงงกับเจ้าตัวสูง











---------------------------------------------------------------











ฉันทอดสายตาไปตลอดข้างทาง บรรยากาศที่นี่ต่างจากเมืองหลวง
ที่ฉันอยู่มากนัก ตลอดริมทางมีต้นไม้มีไร่นา มีสวนผลไม้
ฉันลดกระจกรถลงเพื่อจะสัมผัสกับอากาศดีๆที่นี่ ลมที่พัดมาทำให้ผมฉันปลิวไสว



ส่วนคนตัวโตน่ะหรอ อากาศดีแบบนี้แดดก็อ่อนๆแต่ก็ยังใส่แว่นกันแดด
ซะจนเหมือนคนขับรถสิบล้อเข้าไปทุกวี่ทุกวัน แถมยังใส่หมวกแก๊ปอีกต่างหาก
ไม่รู้ว่าจะไปรับเด็กนักเรียนหรือไปขับสิบล้อ..



"กอล์ฟต้องมารับปลายฟ้าทุกอาทิตย์เลยหรอ" ฉันชวนคนข้างๆคุย
เพราะว่าตั้งแต่นั่งรถมาเหมือนฉันจะสนใจธรรมชาติข้างทางมากกว่าคนข้างกายฉันไปแล้ว



"ไม่หรอก..เดือนละครั้งน่ะ ปลายฟ้าอยู่โรงเรียนประจำ นานๆจะกลับบ้านที"


"ทำไมกอล์ฟให้ปลายฟ้าอยู่โรงเรียนประจำล่ะ นี่เพิ่งอายุไม่กี่ขวบเองหนิ"
ฉันอดที่จะตั้งคำถามไม่ได้ เพราะถ้าฉันมีลูกฉันคงไม่ส่งไปโรงเรียนประจำตั้งแต่เด็กขนาดนี้


"คือ..จริงๆกอล์ฟก็ไม่อยากทำแบบนี้หรอก แต่กอล์ฟต้องช่วยงานลุงบูรณ์แถมยังไม่ค่อยมีเวลาให้ปลายฟ้า"


"......"


"อีกอย่างคือ โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนนานาชาติ กอล์ฟอยากให้ปลายฟ้าได้เรียนภาษาดีๆ เลยให้เรียนที่นี่น่ะสิฐา"


ฉันเข้าใจถึงความรู้สึกของกอล์ฟ แม้ฉันจะยังไม่เคยเจอปลายฟ้า
แต่ฉันก็อดห่วงปลายฟ้าไม่ได้ ทั้งๆที่ยังเด็กอยู่เลยแต่กลับห่างไกลผู้ปกครอง..







"ถึงแล้วล่ะ นี่ล่ะโรงเรียนของเจ้าหนูปลายฟ้า"
กอล์ฟบอกฉันพลางปลดล๊อคประตูเพื่อให้ฉันลงจากรถ



โรงเรียนที่นี่ใหญ่มาก ไม่ต่างกับปราสาทเจ้าหญิงในนิทาน แหงล่ะโรงเรียนนานาชาติสุดหรู
กอล์ฟพาฉันเดินเข้าไปในโรงเรียน ตามทางเดินถูกจัดไปด้วยต้นไม้และดอกไม้มากมาย
บรรยากาศดูสวยงามมาก แถมขนาดโรงเรียนยังดูกว้างใหญ่ไม่น่าอึดอัด..




"อ้าว สวัสดีค่ะคุณอากอล์ฟมารับปลายฟ้าใช่ไหมคะ ผู้หญิงในชุดยูนิฟอร์มของโรงเรียนยกมือไหว้กอล์ฟ

"ใช่ค่ะ นี่เจ้าตัวแสบอยู่ไหนคะ"

"ปลายฟ้าเล่นกับเพื่อนอยู่ทางโน้นค่ะ ตามมาสิคะ เดี๋ยวพาไปหา"
คุณครูประจำชั้นของปลายฟ้า เดินนำทางไปห้องของเล่นที่เด็กชายปลายฟ้ากำลังเล่นอยู่กับเพื่อน




"อากอล์ฟ" พอเจ้าตัวเล็กเห็นแขกผู้มาเยือนก็วางมือจากของเล่นตรงหน้า
พลางวิ่งมาหาอากอล์ฟอย่างรวดเร็ว  ไม่วิ่งมาเปล่ากอดเอวอากอล์ฟซะแน่นเหมือนลูกลิง


"ไง เจ้าตัวแสบคิดถึงอากอล์ฟไหมเนี่ย" กอล์ฟยิ้มพลางถามเด็กชายปลายฟ้า
ที่กำลังกอดแข้งกอดขาอากอล์ฟไม่ยอมปล่อย


"คิดถึงสิ ปลายฟ้าคิดถึงอากอล์ฟที่สุดเลย"


"งั้นเรากลับบ้านกันนะ" ปลายฟ้าพยักหน้าพลางอ้าแขนออก หมายจะให้อากอล์ฟอุ้มนั่นเอง


"ยังขี้อ้อนเหมือนเดิมเลยนะเรา มาอุ้มก็อุ้ม" กอล์ฟจับเจ้าตัวเล็กขี่หลัง










------------------------------------------




writer talk  : )


ในที่สุดก็เจอเด็กชายปลายฟ้าสักที
ไม่รู้ว่าจะเข้ากันได้ไหมอย่างไร
ต้องติดตามต่อในตอนหน้า แต่ทว่า
ในเรื่องนี้ดูกอล์ฟจะรักเด็กชายปลายฟ้ามากเลยเนอะ
ดูแล้วเหมือนพ่อลิงลูกลิง ซ้นซน  : )