[Fic] กอล์ฟฐา .. เพาะใจ

ลำดับตอนที่ #17 : -17- วันสำคัญ

"อ้าว..ไอ้เราก็ไปส่งน้ำชาแปบเดียว ทำไมกลับมาถึงบ้านแต่ไม่มีคนสนใจเราเลยนะ"
กอล์ฟเอ่ยปากแซวเด็กชายตัวเล็กที่กำลังนอนอยู่บนตักอาฐา



"เมื่อวานใครนะ ยังรักอากอล์ฟอยู่เลย ไงวันนี้ติดหนึ่บกับอาฐาแล้วล่ะคับ"
กอล์ฟเดินเข้ามาหาเด็กชายตัวน้อยที่กำลังโอบเอวฉัน 



"ปลายฟ้าคับ..อากอล์ฟงอนแล้วแหน่ะ"
เด็กชายปลายฟ้าได้ยินว่าอากอล์ฟงอนจึงรีบลุกขึ้นมาจากตักฉัน
เดินไปเกาะขาอากอล์ฟ


"อะไรน่ะเรา ไม่รักกันแล้วไม่ใช่หรอคับ มาเกาะขาอากอล์ฟทำไม"
กอล์ฟอดจะแหย่เด็กชายตัวเล็กตรงหน้าไม่ได้ ที่กำลังมาออดอ้อนเอาใจ



"ปลายฟ้ารักอากอล์ฟ ปลายฟ้ารักอาฐา ปลายฟ้ารักทั้งคู่เลยยย.."
คำบอกรักจากปากเด็กชายปลายฟ้าทำให้ฉันเผลอแอบมองหน้ากอล์ฟไม่ได้
แล้วเหมือนว่าคนตรงหน้าจะรู้ว่าฉันเผลอมองจึงหันมาสบตาฉันเข้าพอดี



"อากอล์ฟก็รักปลายฟ้านะ..."
กอล์ฟเว้นวรรคประโยคนั้นก่อนจะพูดต่อว่า


"แล้วก็รักอาฐาด้วยเหมือนกัน....."





จากที่สบตากันอยู่ทำให้ฉันต้องหันหน้าหนี เพื่อหลบสายตาคู่นั้นที่กำลังจ้องมองมา
มันก็คงเป็นคำบอกรักทั่วไปความหมายเดียวกับเด็กชายปลายฟ้า
แต่ทำไมใจฉันถึงเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก


"เป็นอะไรคะ.."


"ห๊ะ .. เฮ้ยย" ฉันอดตกใจไม่ได้ อยู่ดีๆกอล์ฟก็มาก้มลงมาข้างๆฉัน
พลางเอานิ้วมาสะกิดฉันที่กำลังคิดถึงคำพูดของกอล์ฟอยู่


"ตกใจอะไรกันน่ะฐา เดี๋ยวกอล์ฟมานะไปยกของลงจากท้ายรถก่อน
กอล์ฟซื้อของมาเยอะแยะเลยล่ะ เพราะพรุ่งนี้เราจะจัดปาร์ตี้กันที่บ้าน"


"ปาร์ตี้ ?  ปาร์ตี้อะไรอ่ะกอล์ฟ"







คนตัวโตไม่ทันได้ตอบคำถามของฉันหรอก
เดินตรงไปที่รถเพื่อยกของลงจากรถแล้วล่ะ ว่าแต่พรุ่งนี้ใครจะมาบ้าน
หรือมีอะไรกันแน่ ปาร์ตี้ เอ่อ ฉันก็ยังคงสงสัยอยู่ดี
















"อากอล์ฟทำไมวันนี้อากอล์ฟซื้อของมาเยอะจัง ปลายฟ้าหิ้วไปตั้งหลายรอบแล้วยังไม่หมดเลย"
เด็กชายตัวเล็กช่วยอากอล์ฟหิ้วถุงพลาสติกที่มีทั้งของสด ภาชนะ น้ำหวาน ขนม
ไปไว้ที่ห้องครัวหลังบ้าน


"พรุ่งนี้บ้านเราจะมีปาร์ตี้กันไงคับปลายฟ้า"


"เย้ .. จะมีปาร์ตี้แล้ว ว่าแต่อากอล์ฟจัดปาร์ตี้วันอะไรคับ"
เด็กชายตัวเล็กกระโดดไปมาอย่างดีใจแต่แล้วก็ต้องหันมาถามอากอล์ฟจนได้
ว่าจริงๆแล้วจัดปาร์ตี้เนื่องในโอกาสอะไร


"พรุ่งนี้วันเกิดอาฐาไงคับ แต่เมื่อกี้เหมือนว่าอาฐาจะยังจำไม่ได้
หรือไม่แน่ก็อาจจะคิดว่าพวกเราจำไม่ได้.."



"อากอล์ฟมีอะไรให้ปลายฟ้าช่วยไหม ปลายฟ้าอยากช่วย นะนะนะให้ปลายฟ้าช่วยนะ"
กอล์ฟอดที่จะลูบหัวเจ้าตัวเล็กไม่ได้ 


"งั้นปลายฟ้าห้ามบอกอาฐานะคับว่าเราจะเลี้ยงวันเกิดอาฐา"


"ทำไมล่ะคับ ต้องบอกสิ อาฐาจะได้ดีใจไงอากอล์ฟ"
เด็กน้อยกำลังสงสัยว่าทำไมอากอล์ฟถึงไม่ให้ตัวเองบอกอาฐา



"เซอร์ไพรสไงคับผม" กอล์ฟยิ้มตาหยีให้กับเจ้าเด็กชายตัวน้อยปลายฟ้า
พลางลูบหัวเด็กชายตัวเล็กเบาๆ พร้อมกับยกนิ้วก้อยขึ้นมาเกี่ยวกัน
ว่าสรุปทั้งคู่จะร่วมมือกันเซอรไพรสอาฐา..

















ฉันยังจำได้ดีว่าครั้งหนึ่ง....











'กอล์ฟ ให้ทายวันนี้วันอะไร'


'วันอะไรอ่ะฐา วันศุกร์มั้ง'


'ไม่ใช่สิ ฐาหมายถึงเป็นวันสำคัญวันอะไร'

เด็กหญิงตัวเล็กกำลังขยั้นขะยอให้เด็กตัวโตกว่าตอบคำถามให้ได้
ว่าวันนี้เป็นวันอะไร แต่แน่ล่ะคำถามปลายเปิดแบบนี้ คงเดากันได้ยาก
ว่าจริงๆแล้ววันนี้มันเป็นวันอะไรกันแน่...


'อื้มมมมม...วันหวยออกหรอ'


'ฐาให้กอล์ฟตอบเป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะถ้ากอล์ฟตอบผิดอีกฐาจะไม่คุยกับกอล์ฟ'


'ฐา..กอล์ฟขอโทษนะกอล์ฟนึกไม่ออกจริงๆกอล์ฟอยากตอบนะแต่กอล์ฟกลัวตอบผิด'


ฐาก้มหน้าลงไม่มีคำพูดใดออกจากปากฐา..
สักพักก็ได้ยินเสียงสะอื้นจากคนตัวเล็กจนกอล์ฟอดตกใจไม่ได้


'ฐาๆ กอล์ฟขอโทษ ฐาไม่ร้องไห้นะ ฐา...'


'กอล์ฟจำไม่ได้จริงๆหรอว่าวันนี้วันเกิดฐา วันนี้วันเกิดฐา....'


'.....'

กอล์ฟลืมได้ยังไง กอล์ฟอยากจะเขกกะโหลกตัวเองซ้ำๆ
ให้ตายเถอะวันเกิดฐาแท้ๆแต่ลืมซะสนิทเลย


'ฐา กอล์ฟขอโทษ กอล์ฟขอโทษนะ'


'ไม่เป็นไรหรอกกอล์ฟ ฐารู้ว่ากอล์ฟเป็นคนขี้ลืม ไม่เป็นไรจริงๆ'


ถึงแม้จะบอกว่าไม่เป็นอะไรแต่น้ำตาที่ไหลมันทำให้กอล์ฟรู้สึกผิด
รู้สึกผิดอย่างมาก จนอยากจะจับตัวเองฟาดซะ


'ฐา..ฐาอย่าร้องไห้นะ งั้นเอางี้นะเดี๋ยวกอล์ฟพาฐาไปกินไอติมนะ'


'จริงหรอ..จะพาไปได้ยังไงเดี๋ยวลุงบูรณ์ก็ว่าเอาหรอก'


'ได้สิ งั้นรอแปบนึงนะเดี๋ยวกอล์ฟไปเอาจักรยานมารับ'



ด้วยวัยเด็กที่กำลังซุกซนเลยมักถูกสั่งห้ามไม่ให้ออกไปไหนแต่ลำพัง
ถ้าจะไปไหนต้องได้รับอนุญาตจากลุงบูรณ์ก่อน แต่ทว่าวันนี้
วันเกิดฐาแถมลุงบูรณ์ยังเข้าไร่ กว่าจะรอลุงบูรณ์กลับมาก็คงเย็น
อดกินไอติมแน่ๆ งั้นไปก่อนเลยดีกว่าถึงจะโดนดุก็ไม่เป็นไรหรอกมั้ง...






'อร่อยไหม' กอล์ฟเอ่ยถามฐาที่นั่งกินไอติมขณะซ้อนท้ายจักรยาน


'อร่อยสิ ไว้กอล์ฟพาฐามาอีกนะ' ร่างบางพูดไปชิมไอติมไปในขณะที่อีกคนกำลังเร่งปั่นจักรยาน


'โหย ไม่รู้นะว่าจะมาได้เมื่อไหร่ นี่ก็ต้องรีบกลับแล้วก่อนลุงบูรณ์กลับมา'


'กอล์ฟ ขอบคุนมากนะ..'


'ขอบคุนอะไรล่ะฐา แค่นี้เอง อีกอย่างกอล์ฟต้องขอโทษนะที่กอล์ฟลืมอ่ะ'


'....'


'ฐา..กอล์ฟสัญญานะว่าต่อจากนี้กอล์ฟจะไม่ลืมวันเกิดฐาอีก'





















--------------------------------------------------


writer talk  : )

ขอบคุนนะคะทุกคอมเมนต์จากตอนที่แล้ว
ที่ชอบเรื่องเพาะใจ 555

จริงๆไม่มีอะไรหรอกแค่อยากจะบอกเฉยๆว่าชอบเรื่องนี้
จริงๆโดยส่วนตัวไรท์เตอร์ก็ไม่ได้ชอบเด็ก
ไม่ได้คลุกคลีทำให้การแต่งโดยมีตัวละครเป็นเด็กเนี่ย
ถือว่ายากเลยทีเดียว

แล้วยิ่งต้องมาเป็นความรักแบบอบอุ่นซึ่งไม่ได้แค่รัก
ต้องมีความผูกพัน มีปมเรื่อง มีความน้อยใจ มีอะไรหลายๆอย่าง
เข้ามามากมายทำให้เรื่องนี้ถือว่าแต่งยาก

ต้องขออภัยที่บางตอนออกมาสั้นเหลือเกิน
เพราะบางฉากมันพยายามแล้ว ได้แค่นั้น TT

ก็ต้องขอบคุนที่ติดตามนะคะ ใกล้แล้วล่ะค่ะ
จะแฮปปี้แล้วเนอะ หรือเปล้านะ 5555