[Fic] กอล์ฟฐา .. เพาะใจ

ลำดับตอนที่ #15 : -15- เป็นอะไรปลายฟ้า

"อร่อยไหมละคะ นั่งกินอย่างเดียวเลย ใจคอจะไม่หายงอนจริงๆหรอ"
กอล์ฟพูดจาเย้าแหย่คนที่กำลังกินเค้กอย่างอร่อยจนไม่สนใจคนที่พาเธอมาเสียเลย


"...."
คนถูกถามก็ยังคงก้มหน้าก้มตากินเครปเค้ก โดยทำเป็นไม่สนใจคนตัวโตต่อไป


"เฮ้อ..ออออ ใช่สิ เดี๋ยวนี้เรามันไม่สำคัญแล้วหนี่หน่า"
คนที่ไม่ได้รับการสนใจจากร่างบางเริ่มตัดพ้อขึ้นมา


'แกร๊ง..ง' ร่างบางอดจะหมั่นไส้ไม่ได้กับคำพูดคำจาที่ตัดพ้อนั้น
จนต้องวางช้อนเงยหน้าขึ้นมามองเด็กในร่างผู้ใหญ่ที่กำลังเริ่มจะงอแงเข้าไปทุกที


"นี่!..ฐาต้องเป็นคนงอนสิ กอล์ฟอย่ามางอนกลับนะ ห้ามๆๆไม่มีสิทธิ์"
ฐาแกล้งแหย่คนตัวโตที่กำลังงอนแก้มป่องอยู่ตรงหน้า




ยัง..ยังไม่หายงอนอีกใช่ไหม นี่แหน่ะ..

"เร็วๆเมื่อย นี่นอกจากปลายฟ้ากับแม่ก็ไม่เคยป้อนใครนะ อย่ามาเล่นตัว จะกินไหม"
ฐาตักเค้กเป็นชิ้นพอดีคำป้อนคนตรงหน้าที่ตอนแรกก็ทำเป็นเมิน
แต่ถ้าเล่นตัวมากๆแล้วอดกินก็จะแย่ กินก็ได้เนอะ..


"ก็แค่นี้แหละ.."
ฐาแอบอมยิ้มให้กับคนตัวโตตรงหน้า













-----------------------------------------












"ปลายฟ้าคับ อาฐาซื้อขนมมาฝากปลายฟ้าด้วยนะคับ"



"...." เด็กตัวน้อยที่ทุกทีจะต้องวิ่งเข้ามาหาแต่ตอนนี้เหมือนมีอะไรแปลกไป
เด็กตัวน้อยนั่งนิ่งไม่สนใจกับการกลับมาบ้านของฉัน


"ปลายฟ้ากินหนมไหมคับ.."
ปลายฟ้าเดินไปหากอล์ฟพลางกอดกอล์ฟไว้แน่น




ฉันเริ่มสงสัยในความเปลี่ยนไปของเด็กชายตัวน้อย..
เพราะวันนี้ตั้งแต่กลับมาท่าทีของเด็กน้อยต่างจากตอนที่ฉันออกจากบ้านไป
อย่างสิ้นเชิง..


ฉันชวนกินขนมก็ไม่กิน เกาะติดแต่อากอล์ฟทั้งๆที่ปกติแล้วติดฉันมากกว่าอีก
ปกติจะต้องเข้ามาอ้อนให้เล่นด้วย แต่วันนี้...ทั้งวันปลายฟ้าไม่คุยกับฉันเลย
แล้วเหตการณ์ล่าสุดคือ..




'อากอล์ฟคับอากอล์ฟ' เด็กน้อยดึงชายเสื้ออากอล์ฟไว้ก่อนจะเอ่ยปากเรียก


'ว่าไงคับปลายฟ้า'


'คืนนี้อากอล์ฟพาปลายฟ้าเข้านอนนะคับ..'


'หื้ม..วันนี้ปลายฟ้าทำไมไม่ให้อาฐาพาเข้านอนล่ะคับ คืนนี้ไม่ให้อาฐาเล่านิทานหรอคับ'


'....' เด็กชายตัวเล็กก้มหน้าลง ไม่ตอบคำถาม


'ก็ได้ๆคับ งั้นเดี๋ยวอากอล์ฟพาปลายฟ้าเข้านอนเองนะคับ'














ให้ตายเถอะ นี่มันอะไรกัน ฉันว่ามันเริ่มแปลกๆแล้วล่ะ
อยู่ดีๆเด็กชายตัวเล็กก็มีท่าที่แปลกไปอย่างเห็นได้ชัดจนฉันอดคิดไม่ได้
ว่าช่วงที่ฉันออกไปข้างนอกกับกอล์ฟต้องมีอะไรบางอย่าง..




ฉันนั่งอยู่บนเตียงพลางคิดทบทวนเหตการณ์วันนี้ทั้งหมด
ว่าฉันเผลอทำอะไรให้เด็กชายปลายฟ้างอนหรือเปล่า
แล้วฉันก็คิดอย่างถี่ถ้วนจริงๆ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำ..แทบจะไม่มี



"อ้าวฐายังไม่นอนหรอ"



"ยังหรอก นอนไม่หลับอ่ะ.."



"คิดมากเรื่องปลายฟ้าหรอ.." กอล์ฟลงมานั่งข้างๆฉันก่อนจะเอ่ยปากถาม



"อื้ม..ใช่ กอล์ฟคิดว่าไงอ่ะ"
ฉันรีบถามกอล์ฟที่เพิ่งกลับมาจากห้องปลายฟ้าในทันที
เผื่อว่าจะมีอะไรจากปากปลายฟ้าบ้าง..


"กอล์ฟก็ถามเรื่องนี้แหละ แต่ปลายฟ้าก็ไม่ตอบส่ายหน้าอย่างเดียวเลย"



"..."


"ฐาไม่ต้องคิดมากนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้กอล์ฟไปส่งน้ำชา.."


ในทันทีที่กอล์ฟพูดถึงน้ำชา แม้จะไม่จบประโยค พวกเราก็มองหน้ากันทันที


"กอล์ฟ หรือว่าตอนเราออกไปส่งพัสดุ...."


"...." กอล์ฟมองหน้าฉันพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่


"เอาอีกแล้วหรอ เล่นกับความรู้สึกเด็ก มันจะดีหรอ ต่อให้โกรธเกลียดแค่ไหนมันก็ไม่น่า"


"ไม่รู้ล่ะ ยังไงพรุ่งนี้ฐาจะลองคุยกับปลายฟ้าดูอีกที"


"โอเค งั้นตอนเช้าค่อยคุยเนอะ ส่วนคืนนี้ฐานอนพักดีกว่านะคะ"


"พรุ่งนี้กอล์ฟก็ไม่ต้องดูแลฐาแล้วสิเนอะ" อยู่ดีๆฐาก็พูดประโยคนี้ขึ้นมาจน
คนนอนข้างๆอดสงสัยไม่ได้..


"หื้ม..ทำไมล่ะ ทำไมกอล์ฟจะไม่ดูแลฐา"


"ก็..พอน้ำชากลับไป เราก็ไม่ต้องแกล้งเป็นแฟนกันแล้วไง"


"แล้วยังไง ไม่เกี่ยวหรอก ถึงน้ำชากลับไปยังไงซะกอล์ฟก็ดูแลฐาเหมือนเดิม"


"หรอ.." ฐาที่กำลังลืมตาในความมืดอดคิดไม่ได้
ไม่ได้ตั้งใจจะน้อยใจ แต่บางทีก็แอบสงสัยว่าที่กอล์ฟมาดูแลแบบนี้
เพราะว่าต้องแกล้งเป็นแฟนน้ำชาใช่ไหม..



"อื้มมมม ง่วงแล้วอ่ะ" กอล์ฟหันหน้าเข้าหาฐาพลางขยี้ตาตี่ๆ


"นอนสิ จะมาบอกฐาทำไมละ"


"กอดหน่อย.." สิ้นสุดคำพูด แม้ยังไม่มีคำอนุญาตแต่ไม่ทันแล้วล่ะ
กอล์ฟวาดวงแขนยาวๆมาดึงร่างบางไปกอดแล้ว..



ให้มันได้อย่างนี้สิ..










--------------------------------------------------------

writer talk : )

ให้ตายเถอะเรื่องนี้มันพลิกบทบาทจนน่าใจหาย
เรื่องที่แล้วน้ำชายังน่ารักอยู่เลยง่ะ TT TT

จริงๆก็อยากให้น้ำชามาคิกขุบ้างนะ 555555
น้ำชาออกจะน่ารักนะ #กบฐกอล์ฟฐา

แต่ถ้าทำงั้นมันก็จะซ้ำๆจำเจกับใจละเมอ
ซึ่งคิดว่าคงไม่แหวกแนวเท่าไหร่ ยังไงก็ทนๆหน่อยนะ
น้ำชาจะกลับแล้ว 55555

ยังไงก็ขอบคุนทุกคนที่ติดตามนะคะ