คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : บ ท ที่ ๑๒ | เรื่องของคนที่ตาไม่บอด
ฝนข้างนอกบานหน้าต่างกำลังโปรยลงมา ละอองน้ำจับกับบานกระจกสะท้อนกับแสงไฟนอกชานบ้านเป็นสีส้มสว่างจ้า ทับทิมยังไม่กลับบ้าน ผมไม่รู้ว่าไอ้ป๊อกถึงบ้านหรือยัง
ในเวลาที่ฝนตก อากาสจะหนาวขึ้นนิดหน่อย เพราะแถวนี้มีต้นไม้เยอะ กลิ่นชื้นดินตอนเปียกๆกับกลิ่นหญ้าที่เพิ่งได้น้ำ ทำให้ผมรู้สึกอ่อนล้า คล้ายว่าร่างกายของผมเป็นภูมิแพ้ต่อสภาพอากาสเช่นนี้ ผมยังคงนอนขดตัวอยู่ในผ้าห่ม และไอ้จุ่นก็นอนอยู่ที่เดิม บางครั้งผมคิดว่ามันหลับอยู่ และบางทีผมก็เผลอหลับไปเหมือนกัน แต่ก็มีที่มันขยับตัวอยู่บ้าง
" ในตู้เย็นเหลือแต่นมกับขนมปัง "
ผมพูด เพราะรู้สึกว่าในท้องเริ่มปั่นป่วนจากความหิว
" นมก็ได้ ฉันหิวชะมัดเลย "
เสียงไอ้จุ่นตอบอู้อี้
" อืม ขี้เกียจลุกว่ะ.... "
ผมตอบพลางซุกหน้าถูกับผ้าห่มนุ่ม และกะว่าจะนอนนิ่งๆอยู่ในนี้จนกว่าจะเริ่มปวดท้องและหิวสุดๆจนทนไม่ได้ค่อยลุกขึ้นไปกิน ในขณะที่มุดหน้ากับผ้าห่มอยู่นั้น ไอ้จุ่นก็ขยับตัวยุกยิกอยู่บนหัวผม
" The country of the blind "
ไอ้จุ่นพูด
" หืม "
ผมครางถาม
" เล่าให้ฟังหน่อยสิ่ "
ไอ้จุ่นว่า ผมแปลกใจที่มันจำชื่อหนังสือที่ผมอ่านได้ ถึงผมจะเคยบอกมันไปว่าผมอ่านเรื่องอะไรอยู่ แต่ผมก็บอกไปแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ปกติแล้วคุณจำชื่อหนังสือที่เพื่อนของคุณอ่านได้รึเปล่า สำหรับไอ้ป๊อกมันจำไม่เคยได้เลย ต่อให้ผมบอกมันไปถึงสามหน มันก็จะถามผมในหนที่สี่ว่า ' หนังสือเล่มนั้นชื่อไรนะ ' หรือบางทีไอ้ป๊อกมันอาจจะผิดปกติเกินไป ...
" ก็ได้... แต่ฉันยังอ่านไม่จบเล่มเลยนะ "
" เคยได้ยินมั้ย ความรักทำให้คนตาบอด "
ผมเอ่ยถาม
" ก็เคยนะ "
" แล้วเคยได้ยิมมั้ยที่ว่า ในดินแดนคนตาบอด คนตาเดียวคือพระราชา "
ผมถามต่อ
" ...... อันนี้ไม่เคย แต่คิดว่าฉันพอจะเข้าใจความหมายนะ "
ไอ้จุ่นหยุดคิดก่อนที่จะตอบออกมา
" เรื่องมันมีอยู่ว่า ชายคนหนึ่งหลุดเข้าไปในดินแดนคนตาบอด... "
ชายเป็นนักปีนเขานามว่า นูเซท ได้พลัดหลงเข้าไปในดินแดนคนตาบอด มันเป็นดินแดนที่ถูกพูดถึง ว่ากันว่าดินแดนนั้นทุกคนจะตาบอดมาแต่กำเนิด พวกเขาไม่เคยมองเห็นเลย
เมื่อนูเซทรู้ตัวว่าตัวเองหลงเข้ามาในแดนตาบอด เขาจึงคิดถึงคำที่ว่า ' ในดินแดนคนตาบอด คนตาเดียวคือพระราชา ' หลังจากนั้นเขาพยายามใช้ชีวิตอยู่ในแดนคนตาบอด อยู่ร่วมกับคนตาบอด และคิดว่าตนเองจะเป็นราชาในแดนตาบอด แน่นอนว่ามันควรเป็นแบบนั้น
แต่มันไม่ ไม่ใกล้เคียงเลย
เมื่อนูเซทเริ่มพูดกับคนตาบอดถึงการมองเห็น พวกเขาล้วนไม่เข้าใจการมองเห็น แน่นอนอยู่แล้วนายคิดว่าจะทำให้คนที่ไม่เคยรู้จักการมองเห็นเลยทั้งชีวิต สามารถเข้าใจการมองเห็นอย่างแท้จริงได้ยังไง แน่นอน มันเป็นไปไม่ได้
นูเซทมีความสามารถในการมองเห็น มันเป็นความสามารถที่ล้ำค่า ทว่าไม่สามารถใช้มันได้ในดินแดนแห่งนี้ เขากลายเป็นตัวประหลาด บุคคลสติฟั่นเฟือนที่เอาแต่พูดถึงเรื่องเพ้อฝัน ' มองเห็น ' สำหรับคนตาบอดนั้นพวกเขาไม่รู้จักคำนี้ มันเป็นสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง และเป็นความเพ้อฝันที่ไม่น่าให้อภัย
นูเซทถูกความกดดันต่างๆหล่อหลอมจนกระทั่งวันหนึ่งเขาเรียนรู้ว่า เขาต้องหยุดพูดถึงการมองเห็น และทำตัวให้เป็นคนตาบอด นูเซทจึงใช้ชีวิตอยู่ในแดนตาบอดได้อย่างปกติสุข หลังจากนั้นนูเซทก็พบกับหญิงตาบอดคนหนึ่ง เธอเป็นหญิงงามและมีน้ำใจดี นูเซทหลงรักเธอและอยากจะขอเธอแต่งงาน
แต่... พ่อของเธอไม่อนุญาติ เพราะนูเซทเป็นคนเพ้อเจ้อ พูดถึงเรื่องการมองเห็น สติฟั่นเฟือน
หญิงสาวและนูเซทรักกันมาก จนกระทั่งพ่อของเธอไปปรึกษาหมอตาบอด และพยายามหาทางรักษานูเซทจากอาการสติไม่สมประกอบ เพราะเห็นใจลูกสาวของตนเองที่พร่ำเพ้อว่ารักนูเซทมากเพียงใด
ดังนั้นหมอจึงออกความเห็นว่า ดวงตาของนูเซทนั่นแหละ คือบ่อเกิดของโรคร้าย
นูเซทได้รับข้อเสนอให้ควักลูกนัยตาออก เพื่อแลกกับการได้แต่งงานกับหญิงคนรัก เขาเฝ้าคิดแล้วคิดเล่าว่าจะยอมสูญเสียดวงตาของตนเอง เสียการมองเห็นโลกใบนี้เพื่อแลกกับการได้อยู่กับเธอ ในขณะที่เขาจะสัมผัสเธอได้ เขาต้องแลกกับการไม่สามารถมองเห็นเธอได้อีก
นูเซทไปหาหญิงสาวที่เขารัก และเธอขอร้องให้เขาทำเพื่อเธอ เพื่อจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป
" ฉันอ่านมาเท่านี้... ที่เหลือจะเป็นยังไงฉันก็ยังไม่รู้ แต่ฉันคิดว่าบางที... บางทีนะไอ้จุ่น ฉันอาจจะเป็นคนตาบอดก็ได้ แล้วถ้าฉันตาบอดมาแต่กำเนิดเหมือนพวกนั้น ฉันจะมีทางเข้าใจการมองเห็นได้ยังไง... .... ไอ้จุ่น แล้วถ้าเป็นแกจะยอมเสียตาตัวเองไปแบบนูเซทรึเปล่า ... "
บรรณานุกรรม(ประจำตอน)
(The country of the blind) H. G. Wells
The country of the blind เป็นวรรณกรรมแนวดิสโทเปีย
ผลงานเขียนของ H.G. Wells,1904
ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ The country of the blind (Wiki)
ขอบคุณข้อมูลจาก หนังสือ The country of the blind
ความคิดเห็น