[Fic SHINee&2PM] .:: Little Devil ::. (Nichkhun x Minho)

ลำดับตอนที่ #1 : [KhunMing] .:: Little Devil ::. Intro...

Title: Little Devil (ปีศาจมิ๊งๆ)
Category: Fantasy
Paring: Nickhun x Minho ฯลฯ
Author: สองสาวเล่าเรื่อง ~*2LADY*~
Author’s note: เปิดตัวปีศาจที่น่ารักที่สุดในโลกแล้ว ~*

 

 

Intro...

 

 

"มินโฮ... ทำอะไรน่ะ!!" สิ้นเสียงเล็กๆ ทักขึ้นทำเอาคนตัวสูงสะดุ้งพร้อมกับหันหน้ามาเอามือจุ๊ปากตัวเอง

"ชู๊วววววว เบาๆสิแทมิน" บอกพร้อมกับมองซ้ายมองขวา เพราะตอนนี้เขากำลังแอบเข้ามาอยู่ในห้องสมุดของปราสาทแห่งการเรียนรู้

"แล้วทำไม ท่านต้องทำลับๆ ล่อๆ ด้วย ท่านซ่อนอะไรไว้ข้างหลัง" แทมินมองอีกคนอย่างจับผิด และสังเกตุเห็นว่าอีกคนกำลังซ่อนสิ่งของไว้ข้างหลัง พยายามหันซ้ายหันขวามองตามไปยังมือนั้นซ่อนไว้อยู่

"เราอยู่ในห้องสมุด ก็ต้องอ่านหนังสือสิ ถามแปลกๆ นะเจ้าเนี่ย"

"แล้วท่านซ่อนหนังสืออะไรไว้ล่ะ"

"มานี่ๆ" บอกพร้อมกับจูงมือคนตัวบางอีกคนให้เดินตามไปนั่งที่โต๊ะใกล้หน้าต่าง ที่อยู่มุมในสุด และเงียบที่สุด


คนตัวสูงนั่งลงและวางสมุดเก่าๆ ที่หน้าปกเขียนตัวอักษรไว้จางๆ ตามกาลเวลา เหลือเพียงไม่กี่ตัวอักษรให้อ่าน แต่ที่แน่ๆ มันเป็นหนังสือต้องห้าม เพราะอะไรน่ะหรอ ก็เพราะมันอยู่ในตู้หนังสือต้องห้าม สำหรับผู้ได้รับอนุญาตเท่านั้น


ถึงมินโฮจะเป็นลูกชายของเจ้าปีศาจ แต่สำหรับหนังสือและสิ่งต้องห้ามก็ยังมีอยู่เหมือนกัน เพราะเป็นลูกชายคนเล็กจึงทำให้ถูกเลี้ยงดูมาอย่างตามใจ อะไรที่อยากได้ก็ต้องได้ เหมือนตอนนี้ที่มินโฮอยากอ่านหนังสือเล่มนี้ก็ต้องอ่านให้ได้

ส่วนแทมิน เป็นทั้งเพื่อนเล่น เพื่อนเรียน และยังพ่วงตำแหน่งที่สำคัญด้วย ก็คือ องครักษ์ประจำตัว


"เจ้าว่ามันเป็นหนังสืออะไร อ่านแทบไม่ออกเลยตัวอักษรจางมาก" มินโฮบอกพร้อมเอามือลูบหน้าปกหนังสือเบาๆ

"อักษรที่หายไป น่าจะเป็นหนังสือเกี่ยวกับคำทำนายนะ" แทมินลงนั่งเก้าอี้ข้างๆ มินโฮ กำลังจ้องมองหนังสือโบราณบนโต๊ะด้วยแววตาอยากรู้อยากเห็นด้วยอีกคน

"เปิดอ่านเดี๋ยวก็รู้" ว่าแล้วมินโฮ ก็ค่อยพลิกหน้าหนังสือเก่าๆ อย่างระมัดระวัง สองหัวชนกันเพื่ออ่านตัวอักษรต่างๆ ในหนังสือ

"เป็นคำทำนายจริงๆ ด้วย" แทมินร้องออกมาหลังจากอ่านไปได้สามสี่วรรค

"เอ๊ะ... ดูนี่สิแทมิน" มินโฮร้องออกมาหลังจากพลิกหนังสือไปถึงหน้าที่ขาด แต่ยังคงสอดแผ่นที่ขาดไว้ในเล่ม

"นิชคุณ มนุษย์เพียงผู้เดียว ที่จะสามารถเปลี่ยนแปลงโลกปีศาจ และทำให้โลกปีศาจ... เอ้ย..." มินโฮถึงกับร้องลั่น เพราะกำลังจะอ่านตัวหนังสือที่เขียนเชื่อมต่ออีกหน้าที่ขาด แต่แผ่นกระดาษกลับปลิวออกนอกหน้าต่างไป ยังไม่ทันที่จะคว้าเอาไว้ได้ทันกระดาษได้ปลิวออกหน้าต่างลงไปยังพื้นเบื้อง ล่างที่เป็นบ่อน้ำร้อน...

"อ้าว... ปลิวตกไปแล้วอะ"

"แทมินเจ้าลงไปเก็บเร็วๆ ยังไม่รู้เรื่องเลยว่า คนนั้นจะมาทำอะไรโลกปีศาจของเรา"

"ไม่ไหวมั้งท่านมินโฮ ห้องสมุดนี่อยู่ยอดสุดของคอหอยปราสาทเรียนรู้นะ มันคงไม่มีอะไรหรอก" แทมินโวยวายทันทีหลังจากได้ยินคำสั่งจากนาย

"แต่เนี่ยมันบอกเอาไว้นะ" บอกเสร็จก็กลับไปอ่านข้อความในหนังสือต่อ

"ท่านลองอ่านดีๆสิ อ่านหลังจากหน้านั้นด้วย ว่าทำนายไว้ว่าอย่างไร"

สองหัวกลับมาชนกันอีกครั้ง คิ้วแต่ละคู่ของทั้งสองคนแทบจะซ้อนต่อกัน แต่ก็ยังไม่ได้ข้อมูลอะไรเพิ่มเติม นอกจาก... นิชคุณเป็นมนุษย์บนโลก และจะสามารถเปลี่ยนแปลงโลกปีศาจได้ คำทำนายนี้จะมีผลอีก 500 ปีข้างหน้า...


500 ปีของโลกปีศาจ เท่ากับ 5 ปีโลกมนุษย์

ระยะเวลาก็อีกไม่นานแล้วสิ


"อีกไม่นานนี่เอง ข้าต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว" มินโฮปิดหนังสือบอกด้วยแววตามุ่งมั่น

"ท่านจะทำอะไร ท่านคงไม่ได้ไปฆ่าคนนั้นนะ มันผิดกฏท่านก็รู้"

"ไม่หรอก ข้ามีวิธี ข้าต้องช่วยโลกปีศาจให้ได้" บอกอย่างมาดมั่นพร้อมกับยกกำปั่นชูกำปั่นขึ้นมา พร้อมรอยยิ้มที่โชว์เขี้ยวเล็กๆ สองข้างโผล่ออกมาจากริมฝีปากบางๆนั่น

 






+
+








"พรุ่งนี้เจอกันนะเว่ย"

"เออ มาเร็วๆนะเมิงอะ ช้าตลอด"

หลังจากโบกมือลาเพื่อนในสนามบาสแล้ว สองขายาวก็พาตัวเองกลับบ้าน ชีวิตในมหาลัยหลายคนอาจจะคิดว่ามันสนุกที่สุด แต่สำหรับเขาแล้วมันค่อยข้างจะน่าเบื่อ ก็แค่มาเรียน เจอเพื่อน แล้วก็กลับบ้าน...

นิชคุณ... ผู้ชายที่แสนจะธรรมดา

หลายคนยกมือขึ้น ขอค้านทันที... ธรรมดาตรงไหน?

ก็แค่หน้าตาดี ขาว วิ้ง มีออร่าตลอดเวลา เวลายิ้มทีต้องเรียกรถมาเก็บศพคนแถวนั้นกันเลยทีเดียว สุภาพบุรุษสุดๆ เรียนก็ดี กีฬาก็เก่ง ถ้าถอดเสื้อเล่นด้วยแล้ว ถึงกับต้องเรียกรถพยาบาลมาให้เลือดเพิ่มไม่งั้นเลือดไหลกันหมดตัวแน่ บ้านก็รวย ไม่ว่าสาวหรือหนุ่มต่างก็มารุมให้กันตรึม

แสนจะธรรมด๊า ธรรมดา... ว่าม๊ะ?



"นิชคุณฮยอง" นิชคุณหยุดเดินหลังจากมีมือเล็กๆ ดึงเสื้อไว้

"ว่าไงครับแอมเบอร์มาเล่นกับซอลลี่หรอครับ"

"วันนี้ผมจะขอซอลลี่เป็นแฟน" เด็ก 7 ขวบบอกด้วยสายตามุ่งมั่น ความจริงก็ไม่แปลกอะไรเท่าไหร่นะถ้าเด็กอายุน้อยๆจะขอคบกับเป็นแฟน แต่ที่แปลกก็คือ.. ทั้งซอลลี่และแอมเบอร์เป็นเด็กผู้หญิงต่างหาก ถึงแอมเบอร์จะดูห้าวๆไปบ้าง แต่มองยังไง๊ยังไงก็เด็กผู้หญิงอยู่ดีนั่นแหละ

"ห๊ะ... เป็นแฟน? ขอให้โชคดีนะ" บอกพร้อมกับเอามือลูบหัวเบาๆ ให้กำลังใจ

"ขอบคุณฮะ ไปก่อนนะซอลลี่รอเล่นอยู่ในบ้าน" ว่าแล้วแอมเบอร์ก็วิ่งเข้าบ้านข้างๆ ไป



จะว่าไป... อายุ 20 อย่างเขา ผู้ชายที่แสนจะธรรมดา ตามคุณสมบัติที่ได้บอกไว้ข้างต้น ยังโสด ไม่โสดธรรมดานะ โสดสนิทเลยเหอะ ถึงจะมีชายหญิงมาเข้ามาหาทุกวัน แต่มันก็นะ...

ยังไม่ใช่อะ

ยังไม่โดนยังไม่เจอ

เหมือนว่า เขากำลังรอใครสักคนมากกว่า

นั่นสินี่ก็รอมานานแล้วนะ 20 ปีแระ เมื่อไรจะมาเนี่ย... สมองคิด สองขาพาตัวเองเข้าบ้าน

 


หลังจากอาบน้ำเสร็จ นิชคุณก็เปิดตู้เย็นเตรียมอาหารเย็น ก็ไม่มีอะไรมากอยู่แล้ว สำหรับตัวคนเดียว อาหารง่ายๆ... ข้าวผัดไข่

จัดการกับอาหารแล้ว มองนาฬิกาได้เวลาเก็บผักพอดี นั่งหน้าคอม สายตาจับจ้องจอเหลี่ยมเล็กๆ ตรงหน้า ใบหน้ายิ้มแย้ม เพราะหลังจากเก็บผักที่ปลูกได้แล้ว ยังขโมยดอกลิลลี่ของจุนโฮ แล้วก็ขโมยแก้วมังกรของอูยองได้อีก...


ปลายนิ้วเรียวขยับเม้าส์อ่านควิชของแต่ละคนที่ทำแล้ว พลับบิกขึ้นมา...


จุนโฮ... คุณจะเสียตัวเมื่อไร... พรุ่งนี้... คงเสียตัวในสนามบาสมั้งเนี่ย มีซ้อมทั้งวันนะได้ข่าวมา...

จงฮยอน... คุณปากหมาหรือปากหวาน... ปากหมา 89 เปอ... อีก 11 เปอนี่ สงสัยจะเป็นปากเสีย...

แจบอม... จะมีคนรู้ใจเมื่อไร... ตอนอายุ 40... เคลียกับจงฮยอนยังไงวะนั่น

นั่นสิ... เมื่อไรจะมีคนรู้ใจ สะหน่อยละกัน... ว่าแล้วก็กดไปหนึ่งที รอโหลด....


วันนี้ !!!! .....

หันไปมองนาฬิกา... ห้าทุ่มครึ่ง... อีก 30 นาที... ควิชแม้ม หลอกลวงวะ จะเจอใครได้วะ ตอนนี้ ตาก็กำลังจะปิด ง่วงสุดๆ มองที่หน้าจออีกรอบ เจอคนรู้ใจวันนี้... จะเจอได้ไงว่า ชัทดาวแม้มเลย... นอนดีกว่า อาจจะให้ไปเจอในฝันแน่ๆ อย่าไปอะไรมาก ก็แค่ควิชขำๆ








23.58
กึกกัก กึกกัก กึกกัก กึกกัก

 

 

23.59
ตุ๊บ !!



ทำไมรู้สึกหนักๆ ตัว ขยับก็ไม่ค่อยได้หรือว่าจะโดน... ผีอำ !!!

 

"นะโมตะสะ นะโมตะสะ นะโมตะสะ"

"เจ้าบ่นอะไรของเจ้า หรือเจ้ากำลังร้องเพลง" เสียงพูดทำให้คนที่ทำปากขมุบขมิบต้องหยุดลง และพยายามหรี่ตามองสิ่งที่อยู่บนลำตัวของตนเอง แล้วถึงกับชอคไปอีกรอบ

"ผีผู้ชายด้วย โอยยย... นะโมตะสะ นะโมตะสะ"

"เจ้าลืมตาสิ"

"อย่าอำอีกเลย อยากได้อะไร จะทำบุญไปให้พรุ่งนี้เช้านะ"

"เจ้านี่ พูดอะไรแปลกๆ ลืมตาสิ... นิชคุณ"

"โอยยยย ผีเจ้าที่หรือเปล่าเนี่ย รู้จักชื่อด้วย"

"ข้าไม่ใช่ผีนะ ลืมตาดูสิ" นิชคุณค่อยๆ หรี่ตามองอีกครั้ง

"เจ้าที่ยังหนุ่มๆ อยู่เลย ท่านอยากกินอะไร ผมจะหาซื้อมาให้ละกันนะครับ"

"ข้าไม่ใช่เจ้าที่ ไม่ใช่ผีด้วย บอกให้ลืมตาไง" อีกคนเริ่มหงุดหงิด ทำให้ปีกสีดำเล็กๆ ที่หลังค่อยๆ กางออกอย่างช่วยไม่ได้ คนใต้ร่างค่อยหรี่ตามองอีกครั้ง

"มีปีกด้วย ตัวอะไรเนี่ย..."

"เจ้าก็ลืมตามาดูสิ ลืมๆ หลับๆ แบบนี้จะเห็นข้าได้ยังไงเล่า" บอกด้วยความโกรธนิดๆ ทำให้เขี้ยวเล็กๆ ที่มุมปากเริ่มโผล่ ดวงตาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงจางๆ

นิชคุณค่อยๆ ลืมตามองอีกครั้ง... ครบเลย... ออปชั่นทั้งหมด ปีก... เขี้ยว... ตาสีแดง...

"เฮ้ยยยยย ตัวอะไรเนี่ย..." ร้องออกมาด้วยความตกใจ ใบหน้าเนียนๆ ของอีกฝ่ายโน้มเข้ามาใกล้กว่าเดิม แต่ยังคงนั่งคร่อมบนตัวอยู่ สองมือกอดอกไว้ ปีกสีดำข้างหลังขยับนิดๆ

"ลืมตาได้แล้วสินะ"

"นายเป็นใครอะ ไม่สิ เป็นตัวอะไรอะ แล้วมานั่งทับทำไมบนตัวเรา" หลากหลายคำถามถามออกไปอย่างที่สงสัย

"ข้าเป็นปีศาจ ชื่อ มินโฮ ต่อไปนี้ ข้าจะมาอยู่กับเจ้า" อีกคนบอกพร้อมกับส่งยิ้มโชว์เขี้ยวเล็กๆ มาให้

"อะไรนะ! มินโฮ... ปีศาจ... จะมาอยู่ด้วย.... ม่ายยยยยยย!!!!"





TBC...






อย่าลืมติดตามเป็นกำลังใจให้ปีศาจตัวน้อยกับผู้ชายสุดหล่อด้วยนะคะ