★rhyme lies ทำนองที่ไม่ได้ยิน★

"...ทั้งที่รอบตัวเรามีผู้คนมากมาย แต่ไฉนเรากลับรู้สึกเดียวดายและอ้างว้าง เหมือนไม่มี

ใครเข้าใจ เธอตอบฉันได้ไหม..." 

...เมื่อเดินไปตามทางที่เปียกฝน เสียงหยดน้ำที่หล่นลงมาจากฟ้าเป็นท่วงทำนองที่พริ้ว

ไหวเป็นสายฝน ราวกับมีผู้หนึ่งผู้ใดมาพรมนิ้วบรรเลงเป็นทำนองที่โหยหาให้คิดถึงความ

ทรงจำในวันที่เราได้พบกันท่ามกลางสายฝนโปรยปรายเพียงบางเบาก็ทำให้เปียกปอน

กันถ้วนหน้า แต่หยาดฝนได้มาชะโลมใจให้รู้สึกดีในวันที่หลั่งน้ำตา จมอยู่กับความ

ถวิลหาสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างเมามัว ที่ไม่รู้ว่าคืออะไรกันแน่ แต่ก็ยังค้นหาต่อไป...

..เพราะมีเสียงเพลงมาสื่อกลางความสัมพันธ์ เปิดใจให้สองเราไ้ด้เข้าหากัน ในวันที่แม้

อาจจะไม่ได้เห็นแววตากันสักครา...

โน้ตตัวหนึ่งได้ถูกบรรเลงเป็นทำนองกลางใจให้กับคนๆหนึ่ง ที่มีหัวใจบอบช้ำให้ได้รับ

การเยียวยา แต่เธอไม่สามารถส่งผ่านความรู้สึกดีๆให้กับเขาได้ เมื่อเขายังคงปิดกั้น

หัวใจตัวเองด้วยเหตุผลอะไรบางอย่าง แล้วเธอจะเป็นผู้มีกุญแจซอลมาไขประตูบานนี้ 

เข้าหาหัวใจที่ถูกปิดกั้นนี้ได้หรือไม่

...ความจริงที่คอยมาหลอกลวงเธอตลอดเคียงข้างกับความเหงาที่ตามมาหลอกหลอน

 กับความฝันที่รอเพียงแต่ความหวังให้เราได้มาเดินเคียงคู่กัน เป็นบทสรุปที่ไม่ว่าจะเลือก

เส้นทางไหนก็น่าเศร้าใจอยู่ดี..

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

 "แพตตี้" เด็กสาวที่หลงใหลในเสียงเพลง เพื่อมาเติมเต็มหัวใจที่เต็มไปด้วยความโดดเดี่ยวและอ้างว้าง ได้แต่พร่ำบ่นในความโชคร้ายของตัวเอง จนกระทั่งเธอได้รับอุบัติเหตุ ทำให้เธอสบกับโอกาส จึงผกผันชีวิตตัวเองด้วยการแกล้งทำเป็นความจำเสื่อมเพื่อให้หนีจากความเป็นจริงที่โหดร้ายจิตใจเธอ ในขณะเดียวกันนั้นเอง "รัสตี้" เพื่อนชายคนสนิทที่เธอแอบชื่นชอบอยู่ข้างเดียวกลับมาบอกว่าเธอเป็นคนรักกัน ทั้งๆที่เธอเองจะตัดใจจากเขาแท้ๆ และที่แย่ยิ่งกว่านั้นคือ เธอถูกกล่าวหาว่ามีสติฟั่นเฟือน ไม่สมประกอบ เมื่อเธอดันไปรู้จักกับ "กุญแจซอล" ชายหนุ่มปริศนาคนหนึ่งที่มีพรสวรรค์ทางด้านเปียโน หากแต่ชีวิตเขาก็ดันมาประสบกับเรื่องราวไม่คาดฝัน ทำให้ต้องนอนหลับใหลอยู่บนเตียงมาตลอด แต่ด้วยหัวใจที่ยังรักในเสียงเพลง เขาก็ตกอยู่ในโลกแห่งท่วงทำนองโดยปริยาย ท่วงทำนองนั้นเองก็นำพาเธอมาให้ได้พบกับเขา เขาและเธอมีความชื่นชอบในสิ่งเดียวกัน นั่นก็คือดนตรี แต่เพราะเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เขาและเธอไม่อาจจะส่งผ่านความรู้สึกต่อกันได้ ...!?! 

พบกับเรื่องราวของคนสองคนที่เดินอยู่คนละเส้นทาง รอคอยแค่เพียงบทเพลงแห่งความหวังฉุกขึ้นกลางใจของคนๆหนึ่งก็เกิดเป็นอีกหนึ่งเส้นทางบนถนนสายดนตรีนี้ นำพาเราให้มาพบกันในวันที่หมดหวัง ....

** ทำความเข้าใจกันก่อนนะคะ **

เรื่องนี้อยากสื่อให้ผู้อ่านได้เข้าใจถึงภาวะอารมณ์ซึมเศร้างที่ย่างกรายมาได้ทุกเมื่อ อย่างกรณีถูกเพื่อนตีตัวออกห่าง หรือไม่เป็นที่ยอมรับในช่วงเรียนหนังสือ ทั้งยังถูกเพิกเฉยจากคนรอบข้างซึ่งพฤติกรรมเหล่านี้จะส่งผลให้สุขภาพร่างกายและจิตใจ มีอารมณ์แปรปรวน ซึมเศร้า วิตกกังวล และมีแนวโน้มที่คิดจะฆ่าตัวตายได้ง่ายมากกว่าคนทั่วไป

เพราะความอ้างว้างที่ถูกทอดทิ้งให้เผชิญชีวิตตามลำพัง จะกระตุ้นให้ฮอร์โมนคอติซอล ที่จะหลั่งสารความเครียดออกมา และยิ่งไปกว่านั้นความดันเลือดเพิ่มสูงขึ้น ขณะที่ระบบภูมิคุ้มกันกลับอ่อนแอลง จนร่างกายรับเอาเชื้อโรคและส่งผลให้ร่างกายเจ็บป่วยได้ง่ายด้วย


นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ยังไม่ได้รีไรท์อะไรมากมาย อาจจะมีข้อผิดพลาดไปบ้าง ยังไงก็รบกวนช่วยติชมกันกันด้วยนะคะ จะได้ปรับปรุงแก้ไขพัฒนางานเขียนต่อไป ขอบคุณค่ะ 



                                          
มีความสุขกับการอ่านนะคะ ^_______^

                                                                                                                                                                                                                                                                                   

"...หนึ่งทำนอง สองหัวใจ มาสัมผัสใจกันเป็นบทเพลงรักก่อนวันที่จะไม่อาจเห็นแววตากัน..."
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน วันแรกที่เราได้พบกันก็ยังเป็นวันเราจดจำได้ดี