คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [SF] My teacher is so hot!
“เฮ้! ลีฮยอแ มานี่หน่อยสิ” อาารย์หนุ่มเรียร่าบาให้เินามไป รอยยิ้มแสนเ้าเล่ห์ปราบนใบหน้าสวย ทาเินเริ่มมืลเรื่อยๆ นถึห้อที่ลับที่สุในโรเรียน...
“มีอะไรอีล่ะรับ ุอาารย์อผม” มือบาแะรเป้าาเร่าสูเบาๆ มือหนาล็อประูอย่าล่อแล่ว ร่าบายิ้มยั่ว่อนะไปนั่ลบนโ๊ะ ป้ายื่อหานฮันยอั้อยู่บนโ๊ะนั้น มือเล็ับึ้นมาอ่าน ่อนะวาล ร่าสูไม่พูอะไร เพียแ่วาอบนโ๊ะลหม แล้วผลัร่าบาลไปนอนราบับโ๊ะ
“ใร้อนัเลยนะ” มือหนาล้วเ้าไปในเสื้อัวบาอฮยอแ แล้วลูบไล้ผิวเนียนอย่าหลใหล
“็นายยั่วันเอนี่นา หึ” ฮันยอบีบลึหน้าอเล่น ่อนะเล่นับิ่สีมพูที่แ็เป็นไเพราะอารม์เสียว่านอร่าบา ฮันยอูบฮยอแอย่าเร่าร้อน ลิ้นหนาวัพันเี่ยวอยู่ในโพรปาเล็นั้นอย่าำนา วามหอมหวานที่ไม่มีวันหม...
“อื้อ...” ร่าสูผละออาริมฝีปานุ่ม ฮันยอุหน้าลไปบนอาวอฮยอแ แล้วสร้ารอยิสมาร์ไว้เ็มไปหม มือหนาถอเสื้อผ้าอร่าบาอออย่ารวเร็ว
“รู็ถอ้วยสิรับ มันไม่ยุิธรรมเลยนะให้ผมถอฝ่ายเียวน่ะ” ร่าบายยิ้มึ้น มือเล็รูิปาเอร่าสูล ่อนะึลมาแล้วเวี้ยทิ้ไป ่อนะพลิัวึ้นมาร่อมฮันยอแทน
“อ่า...ุสอนผมมาลอ วันนี้ผมสอนุบ้า็แล้วันนะ” มือเล็แะระุม้าๆ ทรมานใฮันยอเล่นๆ
“เร็วๆหน่อยสิ เี๋ยวันทำเอะเลย” ฮยอแถอเสื้อร่าสูอออย่ารวเร็ว ลิ้นเล็ไล้ไปทั่วแผอที่เ้มไป้วยล้ามำยำ
“ุฮันยอะ อเ้าไปหน่อยไ้มั้ยะ” เสียัออมาา้านนอ อาารย์สาวสวยโบอายืนอยู่นอประู แ่ฮยอแลับไม่ยอมหยุ
“พูไปสิรับอาารย์” ร่าบาสั่รู่นึแล้วลับไปเล่นับล้ามำยำ่อ มือเล็รูแ่นายอฮันยออย่ารวเร็ว ยิ่แล้ยิ่สนุ นิสัยแสบ่าอลีฮยอแที่แ้ไม่หายสัที
“วัน วันหลั ่อยมานะ ะ รับ ี้” เสียฝีเท้าอโบอาเินาไป าม้อนสวยาเม็ แบบนี้้อทำโทษะให้เ็
“อย่าโรธน่า เี๋ยววันพรุ่นี้ให้หลายรอบเลย”
“็ไ้ ั้นวันนี้ัารเอละันนะ” ฮยอแพยัหน้า่อนะ้มลไปอมอร่าสูไว้ในปา แล้วูมันเหมือนเป็นไอิมแสนอร่อย ไม่นานนัน้ำสีาว็พุ่เ้าสู่ปาร่าบา ฮยอแลืนมันลไปอย่าไม่รัเีย
“หวานัเลย อผมหวานรึป่าวนะ ุเยินอผมนี่” ฮยอแเอียหน้าถาม เพราะน่ารัแบบนี้ไเล่าถึไ้ับน่ะ!
“หวานสิ หวานมา้วย” ร่าสูอบยิ้มๆ ฮยอแึัวฮันยอให้ลุึ้นนั่
“ทำไมุถึรัผมล่ะ” ำถามนี้ทำเอาฮันยอใหาย เ้า็ไม่รู้เหมือนันว่าทำไม รุ้แ่ว่าอยาไ้ร่านี้มารอบรอเพียนเียว
“อบไม่ไ้สินะ ั้นไว้วันหลั่อยให้ำอบผม็แล้วัน” มือเล็ลูบหน้าหล่อ ่อนะนั่บนัร่าสู แล้วพยายามทำให้แ่นายอฮันยอเ้ามาใน่อทารัอัวเอ
“อ๊า~” ่อทาอฮยอแรัอฮันยอแน่น าสวยหวานหยาเยิ้ม ร่าสูแทบลั่ น้อพลิัวึ้นให้ัวเอุมเมเอ
“อ๊ะ! เบาๆหน่อยสิ” ฮันยอยับัว้าๆ แล้วเร่ึ้นเรื่อยๆ มือหนาลึสะโพมนอย่าหลใหล สัพัฮยอแึปลปล่อยออมา ไม่นานฮันยอึามมาิๆ ร่าสูล้มลนอน้าๆร่าบา
“ุรูรับ ผมรัรูนะ...” หน้าสวยบลบนอว้า
ทั้ที่รู้ว่ารันี้เป็นไปไม่ไ้
แ่ไม่รู้ทำไมถึยัรัอยู่แบบนี้
ยอมรัแม้ะเ็บปวมา็าม
ความคิดเห็น