นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แผนฆ่าแม่อัมพาต
คนเมืองฐานะปานกลางที่ต้องดูแลแม่ที่เป็นอัมพาต และลูกชายที่กำลังป่วย ความคิดนี้คงเคยอยู่ในใจของบางคนแหละ "ถ้าแม่ตายๆไปซะได้ก็ดี"
ผู้เข้าชมรวม
292
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
292
หมวด : สะท้อนสังคม
อัปเดตล่าสุด : 29 เม.ย. 56 / 19:43 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คนเมืองฐานะปานกลางที่ต้องดูแลแม่ที่เป็นอัมพาต และลูกชายที่กำลังป่วย ความคิดนี้คงเคยอยู่ในใจของบางคนแหละ "ถ้าแม่ตายๆไปซะได้ก็ดี"
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
แผน่าแม่อัมพา
ทันทีที่เ็สาวในุมหาวิทยาลัยเินเ้ามาถึโ๊ะอาหารในบ้าน็โยนเอสาร่าเล่าเรียนลบนโ๊ะหน้าแม่อเธอที่ำลัรับทานอาหารอยู่ แม่ทำหน้าไม่พอใ่อนะหยิบึ้นมาอ่าน มันือใบแ้่าเล่าเรียนที่้อ่ายเพิ่มึ้น แม่เริ่มโวยวายถึภาระที่เธอ้อแบรับและยัล่าวหาว่าลูสาวอเธอแล้สร้าเอสารปลอมึ้นมาเพื่อเอาเินไปใ้ส่วนัว ะที่เ็สาวเริ่มหุหิโวยวายใส่แม่่อนะระแทเท้าึ้นไปบนห้อ โยมีหิราร่าายอัมพาท่อนล่านอนบนเียนอนนป่วยที่มีเพียม่านไม้ั้นอยู่ไ้ยินเสียทุอย่า เสียย่าเท้าอหิสาวลานเินเ้ามาที่ห้อหิรา “โอ้ยย ี้อีแล้วหรอแม่ เหม็น!” รำไพพูหุหิ่อนะเปลี่ยนผ้าอ้อมให้อย่าหุหิ หิราไ้แ่ฟัเียบๆไม่พูอะไร รำไพัหารทุอย่าเสร็แล้ว็ลับมานั่ที่โ๊ะเิม ุมมับับใบหนี้ำนวนมาและโยเพาะเินมามายที่เสียไปับารรัษาหิราผู้เป็นแม่
รำไพเินไป้าบนห้อ พบลูายวัย10วบว่าๆอีนนอนอยู่บนเียนไ้ที่มีสายน้ำเลือระโยระยา ที่หัวมีผ้า๊อพันอยู่เ็มหัว าลีบเล็าารไม่ไ้เินมานาน ภาพัไปเป็นภาพเ็สาววัย 15 โวยวายใส่ผู้เป็นน้อายวัย 8 วบที่ทำห้ออเธอเลอะเทอะ รำไพเินเ้ามา เ็ายวิ่ไปแอบหลัแม่ รำไพเ้า้าลูายและสั่ให้เ็สาวทำวามสะอาห้อ เ็ายแอบแลบลิ้นใส่ เ็สาวำใเ็บห้อ้วยวามไม่พอใ เธอเินออมาที่หน้าบันไั้นสอ เห็นยายนั่ถัไหมพรมอยู่ในห้อรับแ และน้อายอเธอเอาผ้าเ็ัวมาเล่นเป็นอุลร้าแมนอยู่รอบๆัวเธอหน้าบันไ ภาพัลับไป รำไพเห็นลูายอนนอนหายท้ออยู่ที่ปลายบันไในท่าหันหน้าเ้าบันไ เลือไหลออมาเป็นทา ้านบนเป็นเ็สาวยืนหน้าีอยู่ ภาพัลับมา รำไพ้มลูบที่หน้าผาอลูายแล้วน้ำาไหลออมา “แม่ะไม่ยอมให้ลูเป็นอะไรทั้นั้น” รำไพเินลับเ้าไปในห้อ พบลูสาวอเธอำลั้นอในลิ้นั ึเิารทะเลาะันึ้น “แะมาโมยอไปให้ไอแฟนี้ยาอแใ่ไหม แนี่มันเลวระยำริๆ แเห็นไหมว่าน้อายอแำลัป่วยอยู่ แทำอย่านี้ไ้ยัไ” รำไพพูอย่าเรี้ยวรา” “แล้วที่แม่วายาให้ยายายละ!!!!!! อย่านึนะว่าหนูไม่รู้ แม่เอ็ระยำเหมือนันนั่นแหละ!!” เ็สาวพูทำให้แม่ัวแ็ไป่อนที่เ็สาวะเินหนีออไป รำไพไปทำประันีวิให้แ่ลูๆอเธอ และประันให้แม่อเธอ เธออ่านเอสารทั้หมแล้ว็้อหยุะัเมื่อพบว่าัวเลประันรีผู้สูอายุเป็นำนวนเินที่สูมา ที่โรพยาบาล หิสาวลานในุนาพยาบาลที่เาเอร่ายยา หมอสูวัยท่านหนึ่เินรเ้ามาโวยวายเรื่อที่เธอแยาผิ มันือยาเม็สีแที่เป็นอันราย่อผู้เป็นอัมพา รำไพฟัเียบๆ สายา้อไปยาัวนั้น หมอโวยวายอยู่สัพัแล้วาไป เธอำไ้โอาสแอบหยิบมันใส่ระเป๋า แล้วแอบเินเ้าไปหยิบยาเม็สีแหลายแผในห้อยาใส่ระเป๋า หลัานั้นรำไพัยาเม็สีแให้แม่อเธอินทุวัน แ่็ไม่มีท่าทีว่าหิราะมีอาารทรุล ะที่ใบแ้หนี้มีำนวนสูึ้นเรื่อยๆ ะที่รำไพทะเลาะับลูสาวอย่ารุนแรรำไพ็ไ้ยินเสียหิราร้อึเินมาที่เียนไ้อย่าหุหิพบว่ามีะาบเ้ามาัาแม่อเธอ หิราร้ออย่าเ็บปว รำไพยัหุหิและหยิบะาบออไปแล้วพูว่า”อย่าเว่อร์ไปหน่อยเลยนะ โหวเหวอยู่ไ้ แ่นี้หนู็มีเรือเรียมาแล้วนะ ้ออยหาเินมารัษาา้นแล้วยั้อมารับภาระแม่อี น่าะให้ะาบมันัแม่ให้ายๆไปะ” รำไพพูแล้วาไป ทิ้ให้หิรานอนน้ำาไหลอยู่อย่านั้น เ้าวัน่อมานรับใ้อเธอวิ่ึ้นมาบอว่า หิรานอนัวเย็นแ็ทื่อ นใ้ะเรียรถพยาบาลแ่รำไพรีบห้ามไว้ ไม่ให้พาไปโรพยาบาล แ่ลูสาว็แอบโทรเรียรถพยาบาลมานไ้ รำไพรีบับรถามไป้วยวามวิัวล พยาบาลพาหิราเ้าห้อุเินไป รำไพนั่ัวสั่นเทา้วยวามหวาลัว แ่แล้วหมอ็ออมาแล้วบอว่าหิราเสียีวิแล้ว้วยอาารเหน็บาในท้อึ่เิึ้นไ้ทั่วไปับนโรนี้ สาเหุเิาวามเรีย รำไพับรถลับออมา้วยวามแปลใ ิเรื่อที่เิึ้น้ำไป้ำมาเี่ยวับสาเหุารายอแม่เธอ ระหว่ารถินั้นเอเธอเหลือบมอไป้าน้า พบลูสาวอนเอำลั้อมมอเอร์ไ์ายนหนึ่อยู่ ในมืออเ็สาวมีล่อเรื่อเพรอเธอ รำไพรีบเปิระล พยามเรียลูสาว เธอหันมามอ่อนายหนุ่มะใแล้วพาเธอับรถหนีไปอย่ารวเร็ว รำไพลับมาที่บ้าน ไปูในลิ้นัห้อนอนพบว่าล่อเรื่อเพรหายไปแล้ว รวมถึเสื้อผ้าอลูสาวในู้เือบทั้หม้วย ในืนเ้าวัน่อมารำไพ็พบว่าหิราไ้เสียีวิลแล้ว หลัาพิธีศพบลเธอลับมาที่บ้าน มอูเียนไ้ น้ำาเริ่มไหลออมา เธอปามันทิ้แล้วเ็บเียนไ้ทั้หม ทันทีที่ยฟูึ้นมาเธอ็้อใเมื่อพบยาเม็สีแำนวนมา พร้อมับอเอสารที่ินและอสัหาริมทรัพย์่าๆพร้อมับพินัยรรมที่มีื่อเธอและลูทั้หม รำไพทรุัวลร้อไห้ หลัานั้นเธอไ้เอาเินทั้หมไปรัษาลูายนหายี ะที่พยามามหาลูสาวไป้วย
15 ปี่อมาที่บ้านหลัเิม รำไพลายเป็นหิรานั่รับทานอาหารอยู่ับลูายวันหนุ่มในุทำาน ับภรรยาและหลานวัย2วบอีน ที่ผนัมีรูปนในรอบรัวใน่ววัย่าๆโยมีเพียลูสาวนเียวเท่านั้นที่รูปมีเพียวัยมหาลัย ลูายบ่นว่าอาหารืไป หิราึรีบไปหยิบน้ำปลาให้ระหว่านั้นเธอแอบไ้ยินเสียอลูสะใภ้แว่วมา “เมื่อไรเราะไปอยู่ที่อื่นะที่ะ หรือให้แม่อุไปอยู่ที่อื่น็ไ้ นี่เรามีลูแล้วนะ ันไม่อบเลยที่้อมาอยู่แบบนี้” สะใภ้สาวพูึ้น “เอาน่า แม่แอายุมาแล้ว ท่านอยู่ับเราไ้อีไม่นานหรอ” ลูายอบ หิราในห้อรัวไ้แ่ยืนน้ำาไหลโยที่ไม่รู้เลยว่ามีะาบัวหนึ่เ้ามาัเท้าเธอ หิราร้อ่อนะทรุัวลับพื้นแล้วไม่สามารถทรัวให้ยืนไ้อี หลัานั้นหิรา็้อมานอนอยู่บนเียนป่วยที่บ้าน มอูท่อนล่าอนเอที่ไม่สามารถยับอะไรไ้เลย เธอแว่วไ้ยินเสียลูายและลูสะใภุ้ยันเบาๆ “ุเป็นลูายนะ่ะ ุนั่นแหละเอายาไปให้แมุ่ิน เื่อันเถอะ” ไม่นานนัลูายอเธอ็เินเ้ามาพร้อมับถาอาหารและถ้วยยาที่ใส่ยาเม็สีแในมือ
ผลงานอื่นๆ ของ จินตนาการไร้ขอบเขต ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ จินตนาการไร้ขอบเขต
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น