กลอนตื่นสาย อันนี้ได้20คะแนนเต็ม ภูมิใจๆๆๆๆ - กลอนตื่นสาย อันนี้ได้20คะแนนเต็ม ภูมิใจๆๆๆๆ นิยาย กลอนตื่นสาย อันนี้ได้20คะแนนเต็ม ภูมิใจๆๆๆๆ : Dek-D.com - Writer

    กลอนตื่นสาย อันนี้ได้20คะแนนเต็ม ภูมิใจๆๆๆๆ

    กลอนอันนี้อาจารย์ภาษาไทยให้แต่งสมัยม.4 เราได้เต็ม ภูมิใจมากเลยค่ะ

    ผู้เข้าชมรวม

    2,410

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    2.41K

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  อื่นๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  19 ธ.ค. 52 / 19:34 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    เป็นกลอนชีวิต1วันของฉันที่เกิดขึ้นจริง  ลองมาอ่านดูนะคะ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เช้าวันจันทร์วันแรกของอาทิตย์

      ใครก็คิดไม่อยากไปที่ไหนหนอ

      ก็โรงเรียนนะซิที่ยังรอ

      อยากร้องขอจะไม่ไปไม่ได้เลย

      ง่วงแสนง่วงก็ต้องตื่นขึ้นตอนเช้า

      งัวเงียหาวโหยหูยวู้ยรมย์เสีย

      ไม่อยากตื่นจะขอนอนอยู่อย่างนี้

      แม่มาตีฉันเสียดังช่างตกใจ

      แล้วความเจ็บมันก็แพร่ในกลางหลัง

      แม่ร้องดังตื่นได้แล้วลูกแก้วเอ๋ย

      มันเช้าแล้วไปโรงเรียนนะทรามเชย

      จึงจำเลยต้องลุกจากที่นอน

      คาบแรกเลขเหมือนได้ลงนรก

      น้ำตาตกอาจารย์สอบตอบไม่ได้

      ก็เมื่อคืนมัวดูหนังลืมอ่านไป

      จึงจำใจมั่วทุกข้อห่อเหี่ยวจริง

      คาบสองมีวิชาภาษาไทย

      ได้หลับใหลในฝันวันแสนสวย

      อาจารย์ปลุกให้มารับความซวย

      ทำโทษด้วยไม้เรียวเสียวเจ็บพลัน

      พอคาบพักค่อยมีเรื่องดีหน่อย

      ของอร่อยมากมายรายล้อมฉัน

      ข้าวหมูแดงพะแนงไก่ค่อยกินกัน

      แสนสุขสันต์เอมรื่นสดชื่นใจ

      ความสุขมาไม่นานพาลจะหมด

      ความทุกข์กดเข้าแซงแทงใจฉัน

      เมื่อต้องเรียนวิชาอังกฤษนั้น

      ตอบไม่ทันหัวมันช้าน่าเจ็บใจ

      ฉันจึงต้องหันกลับมาลองคิด

      ว่าฉันผิดพลังไปที่ตรงไหน

      หรือเป็นเพราะตัวฉันนอนดึกไป

      ไม่โทษใครเพราะตัวฉันมันผิดเอง



      อุวะฮ่าๆๆๆ  กลอนชุดนี้เอามาอวดกันเลยเพื่อนๆ  เราได้มันมาจากสมองอันเฉียบแหลมแต้ๆ(เว่อร์ๆ)

      เอากลอนนี้ไปส่งงานไทย  ได้เต็มแนะ และยังเผื่อแผ่บุญกุศลให้เพื่อนในกลุ่มคว้า20กันไปตามๆกัน
       
      โฮะๆๆๆๆ

      กลอนนี้มาจากชีวิตจริงเลยรู้ป่าว  คนแต่งเก็บกดคะ  เอิ๊กๆ  ^^



      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×