คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ครั้งแรกมันช่างโหดร้าย
รั้แรมัน่าโหร้าย
“แว่ แว่ รี๊ !!!”
“หยุเี๋ยวนี้นะ! นีุ่ำลัะทำอะไรัน ไอ้บ้า! ันบอให้หยุไ!”
เาไม่สนใเสียร้อั้านอมินราแม้แ่น้อย วาสีำ้อมอใบหน้าเธอ้วยแววามล้า เาปัสายามอไปทั่วร่าามที่อนนี้เผยวามเย้ายวนให้เาไ้มโม เสื้อผ้าที่าวิ่นิมือมาเหลือแุ่ั้นในบาเบาสอิ้น ร่าายอเาำลัร้อนรุ่มนเนื้อแทบแปริออมาเป็นเสี่ยๆ ยาระุ้นเริ่มออฤทธิ์รุนแรึ้น าารื่มเหล้าแ้วนั้นเ้าไป ในเวลานี้ายหนุ่มพยายามที่ะระับอารม์ให้ที่ แ่ร่าายลับ่อ้าน วาม้อารที่ะปลปล่อยนั้นมีมาว่า ใลาร่าเริ่มยายนาึ้น มันแน่นับพอ ายหนุ่ม้อสูปา เมื่อวามเ็บร้าวที่ำลัแผ่่านไปทั่วทุอูเนื้อ เาสลัเสื้อผ้าออาร่าเหลือแ่เนื้อัวล่อน้อน
มินราเบิาว้า ถอยหนี ายหนุ่มึ้นทาบทับ่ายเยเอาร่าหนัๆ เธอไว้ไม่ให้ิ้นหนี เาบูบยี้เรียวปาบา้วยอารม์ที่รุนแร ริมฝีปาบาบวมเ่อ เาูบนเธอร้อไม่ออไ้แ่ส่ายหน้าไปมาน้ำาลอ เาายริมฝีปาออ
“รี๊! โอ๊ย! ันเ็บนะ ไอ้บ้า! แะทำับันแบบนี้ไม่ไ้ ปล่อยันไปเถอะนะ ันยินีะทำานใ้เินืนให้แ ปล่อยัน!” หิสาวรีร้อ แววา้อมออย่าโรธแ้น เธอพยายาม่มวามลัว หาทาเอาัวรอาายหนุ่มหน้าหื่นันนี้
“อนนี้ันไม่้อารเิน เพราะสิ่ที่ัน้อารมันมาว่านั้น” อัศวินยื่นหน้าหล่อเ้ามาใล้ นเือบิใบหน้าอหิสาว เาลั้นยิ้มเมื่อเห็นว่าเธอำลัหวาลัว
“แล้วแ้อารอะไร มาว่านี้ันไม่มีให้หรอนะ” มินราถามึ้นเสียสั่น มือบายันแผอหนาไม่ให้เ้ามาทับออวบอเธอ เธออึอันหายใแทบไม่ออเาัวโและหนัเินไป เธอหาทาิ้นรนหนีแ่็ไร้ผล
“็ร่าายอเธอไ หยุพล่ามเสียที” เาเสียหนั ยิ้มร้าย
“อย่านะ หยุ...อุ๊บ!” เสียร้อหายไปในอ เมื่อายหนุ่มระแทริมฝีปาร้อนประบปิปาไว้่อน เาบยี้ริมฝีปาอิ่มอเธออย่าเมามัน หิสาวส่ายหน้าหนีำหมัทุบถอเา แ่แรมอย่าเธอหรือะทำอะไรผู้ายัวให่ไ้ ยิ่เธอผลัไสรัเียสัมผัสเามาเท่าไหร่ เา็ยิ่แล้เธอหนัึ้นเท่านั้น รสูบหวาน่านลิ้นทำให้อัศวินูึวามหวานาโพรปานุ่มหนัหน่วึ้น รสาิอเธอทำให้เาิใ แทบหายใหายอไม่ทัน เาถอนริมฝีปาออ ปล่อยให้เธอไ้สูลมหายใเ้าไปเลี้ยปอ
“อย่าทำอะไรันเลยนะ” มินราน้ำาไหลพรา อ้อนวอนอ
“ันะทำ” ายหนุ่มไม่สนใฟั อัศวิน้มลมาูบหิสาว มือหนาอเาอบุมทรวอวบที่ให่นล้นฝ่ามือไว้ ลูบโลม ยำลึเล้น ะโบมไปทั่ว่อนะระาบราเียร์ลูไม้สีำโยนทิ้ วามลุวาว เาลืนน้ำลาย่อนที่ริมฝีปาร้อนเลื่อนลมาูปลายยอูันอย่าหื่นระหาย มินราสะุ้เฮือ แอ่นร่าหนี ลับลายเป็นแอ่นอให้เาูลืนอย่าเ็มปาเ็มำ
“โอ๊ย! ันเ็บนะไอ้บ้าหื่นาม ไอ้เลว!” ายหนุ่มรวบมือทั้สอ้วยมือ้าเียวยึ้นเหนือศีรษะ หิสาวหมปัาะัืน เาูบุไ้ทั่วลำอ มือหนาเลื่อนลูบไล้ยี้ยำไปทั่ว ่อนะสอมือไปใ้อบาเบาัวสวย ่อยๆ รูมันลมา่อนที่ะถูโยนทิ้ ลูบไลุ้หลาบสาวไปมา ปลายนิ้วโป้ลึยี้ปุ่มเสรนหิสาวผวาบิายหนี ปลายลิ้นร้อนวัไล้เลียยอทรวสีหวาน ปาหนา็ูึสลับับบเม้ม หิสาวเผลอร้อราออมา มินราพยายามิ้นรนัืน้วยแรที่อ่อนล้าลทุที ปลายนิ้วร้าย็ปลุเร้าุหลาบสาวนผลิน้ำหวานออมาุ่ม่ำ ร่าามบิัวไปมาเมื่อ้านวามระสันไม่ไหว ายหนุ่มแทรนิ้วเ้าไปสัมผัสับวามอ่อนนุ่ม แ่่ำร้อนราวับำมะหยี่ลนไฟ มินราหลับาแน่นบิายไปมา เสียลมหายใหอบระเส่า้วยวามเสียว่าน
“หยุเี๋ยวนี้นะ! หยุนะ ไอ้…..” หิสาวราส่ายหน้าไปมาห้ามปรามเาเสียเบาหวิว
“อย่าิ้นสิ อยู่นิ่ๆ ันะทำให้เธอมีวามสุ” เาพูเสียเ้มุ พร้อมับะโบมลูบผิวนุ่มอเธอ ทำรอยไว้เป็น้ำแ ายหนุ่มไ่ริมฝีปาลมายัุหลาบสาว ับาเรียวแยออ เาเยหน้าึ้นมอวามามุหลาบสาวที่ำลัผลิบานยั่วสายา
“อิมหน่อยนะ ว่าะหวานสัแ่ไหน” อัศวิน้มหน้าลไปื่มินน้ำหวานอย่าหื่นหิว มัน่าหอมหวานถูใเานั ายหนุ่มเมามันส์ับรสาิสใหม่อหิสาว
(.... )มินราพูเสียละล่ำละลับอ
( ....) อัศวินไม่สนใฟั (.....) เธอเ้สะโพรับามัหวะปลายลิ้นอเาอย่าลืมัว
( ....) มินราร้อรา เมื่อถูปลายลิ้นร้ายออนเ้าไปในวามนุ่ม่ำ มันเสียวสยิวไปทั้ัว ภายในสัมผัสอ่อนนุ่มเร็มิบรัวอรัปลายลิ้นร้อนอเา ายหนุ่มเพิ่มัหวะระปลายลิ้นรัวแร หิสาวยิ่เสียวสุใ ระเ้สะโพเ้าหาแอ่นัวสนออบเาในทุัหวะ ร่าายสาวสะท้านไปทั่วร่า เา่อไฟพิศวาสแผเผาเธอ ทำให้หลุวามวบุมเป็นทาสสวาทอย่าหนีไม่พ้น
(.......)ร่าามเร็ัวรีร้อเสียแหลม เมื่อบาสิ่ในายแพร่าพร้อมับน้ำหวานที่หลั่รินออมาาุหลาบสาว ร่าบานอนหอบหายใอ่อนระทวย
“เธอนี่มันร้อนแรริๆ ้อารันใ่ไหม?” อัศวินเยหน้าึ้นมามอพร้อมับใ้หลัมือปาราบน้ำหวานที่เลอะรมุมปา ยับให้หิสาวูใล้ๆ ายหนุ่มระุยิ้มพอใเมื่อเห็นเธอเบือนหน้าหนี เา้มลมอเ้ามัรอเาที่ำลัโป่พอ มันระหายอยาเลื้อยเ้าไปในายสาวแทบใะา มันบวมเปล่แทบปริร้าว ยิ่ไ้เสียสียิ่ทำให้ร่าายอเาเิวามปรารถนามาึ้น
“อย่าทำันเลย ปล่อยันไปเถอะนะ ันอร้อ ฮือ...” น้ำาไหลรินออมาอาบสอแ้มนวล แ่ไม่ไ้ทำให้อีนใอ่อนลเลย
“แ! มันไอ้นเลว ไอ้บ้าัหา ไปลนระเถอะไป๊! ไอ้ั่ว!” เธอะอใส่หน้าเาามอารม์โรธ
“ปาีนันะ ไม่ลัวันแล้วเหรอ ็ี ั้นันอบอไว้เลยว่านรันไม่ไป แ่ันะพาเธอไปสวรร์แทน” อัศวินบีบปลายาเธอ นหิสาวเบ้หน้า้วยวามเ็บ ่อนะระแทริมฝีปาเ้าูบอย่าหนัหน่ว ปิำพู่าทอไม่ให้พ่นใส่เาไ้อี ายหนุ่มะละะลามระมูบเธออย่าุันป่าเถื่อน เาไม่สนใเสียร้อและารัืนอเธออี่อไป ในเมื่อเธอล้า่าเา เธอ็รับโทษทั์สวาทาเาให้ีล่ะัน (..........)
“รี๊! ันเ็บ!” มินรารีร้อ วามเ็บปวแบบไม่ทันั้ัว ทำให้เธอน้ำาไหลพรา (...........) เธอ้อถายถอยหนี ายหนุ่มับเอวอไว้แน่น (........)
(......)อัศวินแทบไม่เื่อัวเอว่าเาเป็นผู้ายนแรที่ไ้ทำลายพรหมรรย์อหิสาว วามรู้สึภูมิใที่ไ้เป็นเ้าอร่าามนี้เป็นนแร ่าเป็นอะไรที่พิเศษ หัวใับพอ ึ่เาไม่เยไ้รับาผู้หินไหนเลย ริมฝีปาระุยิ้มอย่าพอใ
“โอ๊ย! เอาออไปเี๋ยวนี้ ันเ็บันไม่ไหวแล้ว ฮือ...” มินราผลัไสเา น้ำาอาบแ้ม แ่็ทำอะไรไม่ไ้มาว่านั้น เมื่ออีฝ่ายไม่ยอม(...)
“รั้แร็เ็บแบบนี้แหละ ันสัาว่าะทำเธอเบาๆ ถ้าเธอไม่ื้อ” ใบหน้าหล่อเหลา บิเบี้ยว้วยวามเสียว เมื่อถูวามนุ่มร้อนโอบัายแร่ เธอับแน่นและอรัเา นแทบะระู เาหยุนิ่เพื่อให้เธอปรับรับับนาอเา ายหนุ่มหลับาลสัมผัสับวามรู้สึที่แสนวิเศษนี้ (.....) แล้วโหมายย่มโน้วเ้าหาอย่าุัน
“ไอ้นสารเลว! หยุเี๋ยวนี้นะ ไม่เอาแล้ว ันเ็บ...” เธอทำหน้าเหยเ้วยวามเ็บปนแ้น
อมเมน์ิมัน้วยนะะ^^
ความคิดเห็น