คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 12 หน้าที่ของเด็กเลี้ยง NC
วินทร์เยาหิสาวให้มาสบาเา เา้อมอเธอไม่วาา หิสาวพยายามเสวหน้าออแ่็ทำไม่ไ้เพราะมืออเาล็อใบหน้าเธอเอาไว้
ายหนุ่มเห็นวหน้านวลพยายามลั้นสะอื้น เามอเธอนิ่นเอรีนายาะเาออว่าภายในใอเาิอะไรอยู่
“ันอาะไม่ไ้รัเธอ แ่ราบใที่เธออยู่ับัน ันะูแลเธอให้ีที่สุ”
วินทร์สบาเธอ้วยสายาแน่วแน่และมั่นหิสาวไม่อาเบนสายาหนีออไปไ้ ยิ่สายาสอู่ประสานมอัน หัวใวน้อยอเอรีนายิ่เ้นแร สัาาเพศหิบอให้รู้ทันทีสิ่ที่เธอลัวใน่ำืนนี้ มันำลัเริ่มึ้นแล้ว
เปลือาู่สวยหลับลเมื่อใบหน้าหล่อมเลื่อนเ้ามาใล้ ริมฝีปาอวบอิ่มแนบิับริมฝีปาอเา และมอบูบสัมผัสแผ่วเบาราวับนนที่่อย ๆ บรรแะแ้ม
“อย่าเร็ มันไม่มีอะไรน่าลัวเลย”
เาระิบ ถอนูบออาลีบปาน้อย ๆ อเธอ เมื่อเห็นร่าบาในวแนัวเอัวแ็เร็และลั้นหายใ ไม่ไ้ปล่อยใไปับรสสัมผัสอุมพิ
“เอร์ี่ไม่ไ้เร็ แ่เอร์ี่ไม่รู้ว่าวร้อทำัวยัไเวลาทีุ่หมอูบ”
“็ไหนว่าเป็นนัเียนนิยายรั เรื่อแบบนี้เธอ้อเ่ทฤษีสิ”
“มัน็ไม่เหมือนภาปิบัิสัหน่อย เอร์ี่ไม่รู้ ุหมอ็้อสอนเอร์ี่สิะ”
“ทำัวามสบายแล้วปล่อยใไปับูบอัน เธอทำไ้ไหม”
“ะพยายาม่ะ”
เอรีนาพยัหน้า หลับาและสูลมหายใ ลึ ๆ บอัวเอไม่ให้เร็และปล่อยใไปับริมฝีปาอเาที่ลับมาแนบิริมฝีปาอเธออีรั้ แุ่มพิราวนี้ไม่เหมือนับรั้แรที่ให้สัมผัสเหมือนับนนแะปลายผิวน้ำ
ูบรั้นี้เริ่ม้นหนัหน่วและสอใส่วามหอมหวานราวับำลัละเลียิมนมหวานบนลีบปาอเธอและ่อย ๆ ไ่ระับสัมผัสหนัหน่วึ้นทีละน้อย หัวใสาววาบหวิวไปับรสสัมผัสหอมหวานและปล่อยใอบรับวามรู้สึหวานละมุน
“ราวนี้่อยีึ้นหน่อย ันูบเธอแบบนี้เธออบหรือเปล่าเอร์ี่”
“อบ่ะ”
“ารูบมีหลายแบบและูบแ่ละูบะให้วามรู้สึที่แ่าัน ันอยาให้เธอเรียนรู้และันะเป็นนสอนเธอเอแม่เ็น้อยอัน”
“เอร์ี่ะั้ใ่ะ”
หิสาวสบาเาอาย ๆ ูบอนแรทำให้เธอ ัวเร็ แ่หัวใเธอลับเ้นแร ูบรั้ที่สอให้วามรู้สึหอมหวานเหมือนับเธอำลัละเลีย าร์็อโแลร้อนมนิ ๆ แ่่อนหวานที่ปลายลิ้น
“ราวนี้ันเอาริแล้วนะ”
ทันทีที่บอเธอ ายหนุ่มลมือูบ้ำทันที แ่ารูบราวนี้เป็นารูบที่แ่าาสอรั้่อนหน้า เรียวปาหนาูบเรียวปาน้อย้วยสัมผัสหนัหน่วและวาบหวาม ปา่อปาแนบแน่นนไม่มี่อว่าระหว่าัน สอใส่อารม์เรียร้อให้เธออบสนอูบ ที่เ็มไป้วยไฟแห่แรปรารถนา
เสียราน้อย ๆ ในลำออเธอทำให้วินทร์ พึพอใ ายหนุ่มบัริมฝีปาล่าอหิสาวเบา ๆ เป็นเิหยอล้อ และยั่วเย้าให้ลีบปาแอิ่ม่อย ๆ เปิปาออและูบอบเาืนลับไป
วินทร์อบารอบสนออย่าน่ารัอ เอรีนา ลิ้นสาถูส่มาเ้ามาสำรววามหวาน ในโพรปาสาวน้อย เี่ยวระหวัลิ้นเล็เ้า้วยัน สอนบทเรียนารูบแสนร้อนเร่าให้ับสาวน้อยประสบาร์เลเวลศูนย์อย่าเธอ
ุมพิรสหวานทว่าเร่าร้อน หลอล่อให้ลีบปาแอิ่มอสาวน้อยุมพิโ้อบและบัริมฝีปาล่าอบายหนุ่มืนลับไป ถึะไม่เยมีประสบาร์ มา่อน แ่ารอ่านนิยายรัโรมาน์และารูภาพยนร์หรือีรีส์ที่มีาพระเอุมพินาเอ หิสาวึเลียนแบบารูบอบืนไ้ไม่ยา ลิ้นน้อยเ้าเี่ยวพันลิ้นให่เลียนแบบารูลิ้มิมรสภายในโพรปาอายหนุ่มแบบที่เาทำับเธอ
ายหนุ่มสบาเธอ วาู่มที่เยนิ่สนิท นยาาเาวามิในเวลานี้ลับายแววปรารถนานเห็นั ารอบสนอแบบที่พยายามเอาอเอาใและวามพยายามเรียนรู้อสาวน้อยระุ้นให้เาร้อนรุ่ม นรู้สึว่าเลือในายำลั่อย ๆ ปะทุเือปุ ๆ
“ันอยาไ้เธอ”
ริมฝีปารุ่มร้อนย้ายาลีบปาแ่ำ ลา ระเรื่อยไปยัใบหนูอ่อนนุ่มระิบบอเอรีนาเสียพร่า มอบวามอบอุ่นระนผ่าวร้อนที่ออหอมรุ่น รุ่นลิ่นเนื้อนวลหอมอ่อน ๆ ามธรรมาิอเธอทำให้เารู้สึี ีว่าบรราผู้หิที่เาเยผ่านมาเสียอี ผู้หิบารายไม่ไ้มีลิ่นเนื้อนวลหอมอย่าเธอ บารายยัประโมน้ำหอมใส่ัวนลิ่นุนัไม่น่าพิสมัย
“ูบรั้นี้ีว่าเมื่อี้เยอะเลย เธอูบเ่ึ้นแล้วนี่ หัวไวเหมือนันนะ”
แ่โนเาูบเอรีนา็อ่อนระทวยไปทั้าย้วยเพราะไม่เย้อมือาย ร่าสาวสั่นสะท้านน้อย ๆ ยามที่ริมฝีปาร้อนผ่าวอเาแะลุีพรอเธอ เธอรู้สึไ้เลยว่าีพรอเธอเ้นุบ ๆ าวามื่นเ้นระนวาบหวิว
“อ๊ะ...อย่า่ะ”
“อย่าหนีัน อย่าลืมสิว่าเธอมีหน้าที่อะไร”
ถ้าเป็นไปไ้ผู้หิทุน็วาฝันว่าารร่วมรัรั้แรวรเิาวามรั เธอเอ็เหมือนับผู้หิธรรมาที่วาฝันเอาไว้เ่นัน
นั่นสินะ เธอน่าะรู้ัวีว่าเธอมีหน้าที่อะไร เธอเป็นแ่เ็เลี้ย เธอ็้อทำหน้าที่อเธอเอให้ีที่สุ แม้ะรู้สึเ็บี๊เ้าไปในหัวใอเธอ็าม
“เอร์ี่อโทษ่ะ”
หิสาวเผลอเอนัวหนี ทว่าลับถูเารั้ไว้ทั้ัว วินทร์บรรูบรแอ่ีพรอเธอ่อนะบเม้มนเป็นรอยุสีแึ้นสอสามุ มือให่้าหนึ่สอเ้าไปใุ้นอนระโปรลายเ็น้อยอเธอ รเ้าสัมผัสทรวออวบอิ่ม
“ราวหน้าไม่้อใส่ยทรแล้วนะ”
วามใร้อนทำให้เาแทบอยาะระามันออไป้วย้ำ มือหนาัารปละอหลับราเียร์ ที่หิสาวใส่้วยมือเพีย้าเียว ่อนะปาไปโย ไม่ใส่ใว่ามันะไปลที่ใ
มือให่เลิุนอนอเธอึ้นสูเปิเปลือยทรวอเอ็์ินระเบิอเธอ ยอทรวสีมพูเ้มัับ โนมเนื้อาวผ่อราวหยวล้วยัเน
“นมเธอสวยมา สวยนันอยารู้แล้วว่าเนื้อัวส่วนอื่นอเธอะสวยเหมือนับนมอเธอหรือเปล่า”
วินทร์ไม่อาถอนสายาออไปไ้เลย ายหนุ่มะลึับวามามรหน้า แม้ะพอเาไ้ล่วหน้าว่าหน้าอหน้าใไฟระพริบอเธอ้อให่และยั่วยวนเามาแ่ไหน แ่พอไ้เห็นับาพร้อมับที่มือำลัยี้ยำ้อนเนื้อาวผ่อลับสวยามมาว่าที่เาิไว้เสียอี น่าบีบเล้นและยอทรวสีมพูน่าูยิ่นั
“นมเธอให่เหมือนันนี่ ให่ว่าที่ันิไว้เสียอี ันว่ามืออันให่แล้วนะแ่นมเธอ็ยัล้นมือันออมาั้เยอะ”
เอรีนาอายับสายาร้อนแรเ็มไป้วยไฟสวาท เินอายับหน้าอหน้าใให่เินัว มือบา ทั้สอ้าำลัะยึ้นมาปิบัเ้าทรวาวอวบทว่าลับถูมือให่รั้เอาไว้
“อย่าปิัน เพราะเธอสวยมา สวยไปทั้เนื้อทั้ัวว่าที่ันิเอาไว้เสียอี แถมยัน่า...”
เาระิบำหยาบายทว่าเ็ี่้าหูอเธอ ยิ่ทำให้หัวใอเธอเ้นแร วามรู้สึื่นเ้นมาพร้อมับวาม่านเสียว ใหนึ่็อายที่เาเห็นหน้าออวบให่เินัวอเธอแล้ว อีใหนึ่็ล้า ๆ ลัว ๆ อยาให้เาลมือัารเธอบีบเล้นหน้าออเธอและูยอถันอเธออย่าุันและร้อนแร
“เอร์ี่อาย่ะ”
“อย่าอายัน ันอบนมให่ ๆ อเธอทั้าวั แถมยัน่าูอี หัวนมเธอมันน่าหมั่นเี้ยวนั ืนนี้ันะูให้เธอเสียวาใไปเลย
“ถึุหมอะพูแบบนั้น็เถอะ แ่เอร์ี่็อายนะะ อ๊ะ...”
ใบหน้ามเลื่อนมาหยุรโนมเนื้ออวบที่มือให่ำลัเล้นลึ มือให่รวบเ้านมทั้สอเ้ามาแนบ นยอเสรสีมพูิเ้าหาัน และลมือับยอเสร้าหนึ่ทันที
“อ๊ะ...”
วามเสียวแล่นรเ้ายอทรวนทำให้ร่าายทรยศสมอ เอรีนาลืมสิ้นว่าะ้ออายแ่ลับเสนอสนอแอ่นเ้าทรวเ้าหาวามสาและวามอุ่นร้อนาลิ้นอเาที่ำลัอ้าอมยอถันอเธอ เาทั้บัและปาลิ้นเลียระรัวสลับันไปมาทั้สอ้า พร้อมับมือให่บีบเล้นไป้วยอย่าไม่ให้น้อยหน้าันนยออ ทั้สอ้าแ็ันสู้มือ
“เธอรู้สึอย่าไรบ้า”
เาถาม ะที่ทั้ปาและมืออเารเ้าปลุเร้าอารม์สาวน้อยไร้ประสบาร์ ารถูเาโอ้โลมโมีทั้มือและปาไป้วยทำให้หิสาววามิโล่สลายาวโพลน รับรู้เพียแ่วามเสียว่านาารที่เาูึยอถันพร้อมับยี้ยำเ้าทรวอเธอไป้วย
นรีาน์ Talk
ะเ้าบทเ้าพระเ้านาันแล้วนะ เอร์ี่ะรอเื้อมมือุหมอหรือไม่ มาามอ่านัน ออมเมนท์เป็นำลัใให้นัเียน้วยนะะ นัเียนี้เหา รออ่านทุอมเมนท์เลย่ะ ฝาหัวใ ิามนัเียน และเพิ่มเ้าั้น้วยนะะ ั้แ่วันนี้ไปะเปลี่ยนเวลาารลนิยายเริ่มทุเวลาหนึ่ทุ่ม่ะ ส่วนอีบุ๊ำลัพิสูน์อัษรอยู่นะะ เป็นำลัใให้้วย่ะ
ความคิดเห็น