ห้องเก็บของ

ลำดับตอนที่ #52 : สมัครที่ ปฐมบท ตำนานบุปผาแย้มบาน

Application

“ขอโทษ...”

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

บทที่สมัคร : 100 บุปผางาม (เนื่องจากคิดว่าคงเหมาะกับบทนี้ และด้วยความไม่แน่ และต้องขอโทษด้วยนะ ตอนนั้นรีบส่งจะรีบไปนอนเลยไม่ได้ดูเรื่องบทซ้ำอีกรอบให้แน่ใจ ขอโทษจริงๆ นะคับT^T)

ดอกไม้ : เบลล่าดอนน่า (ส่วนเรื่องดอกไม้ต้องเปลี่ยนไหม? อันนี้ถ้าเป็น100บุปผางามอ่ะ? ยังไงก็บอกกันด้วยเลยนะ555)

ตำแหน่งสลักดอกไม้บนร่างกาย : ต้นขาอ่อนด้านใน (ดูเลือกที่...)

ชื่อ-นามสกุล : ลีโอน่า โดโรเรส / Leona Dolores

ชื่อเล่น / ชื่อเรียก : ลีโอ / Leo

อายุ : 17

เพศ : ชาย

พลังเวทย์ : ไฟ

อาวุธ : ธนูไม้(ขอโทษนะงับ มันไม่มีที่ถูกใจT^T มันจะคล้ายธนูโบราณเป็นแบบไม้ ยาวหน่อยนะคับแต่ไม่ได้ยาวเกินไป)

ความสามารถพิเศษ : การควบคุมไฟในระดับใช้ได้คล่องพอดี

รูปร่างหน้าตาโดยสังเขป : ผมสีฟ้ายาวเลยใบหูลงมาให้พอดูดี ดวงตากลมโตสีเฉกเช่นเดียวกับสีผมเป็นประกายราวกับอัญมณี จมูกนิดที่รับกับใบหน้าเรียวเล็ก ริมฝีปากเรียวเล็กสีชมพูรับกับสีผิวขาวเรียบเนียน ความสูงที่มีคือ 158 ช่างขัดกับน้ำหนัก 46 ที่แลดูอ่อนแอและบอบบาง และผอมเกินไปในสายตาคนอื่น

ความผิดปกติทางด้านจิตใจ : ไม่มี(มั้ง)

นิสัย : ผิวเผินคือธาตุอากาศ(?) ไม่อยากคุยหรือเกี่ยวข้องกับใครเป็นพิเศษ ชอบหลบเลี่ยงไปในที่ๆ ไม่มีคนแต่ก็มักโดนแย่งที่(ห๊ะ?) ชอบมองหาที่ๆ สงบไม่มีคนรบกวน เหม่อมองอะไรไปเรื่องตลอดเวลา มักไม่สนใจรอบข้างคิดได้แค่ว่าต้องทำอะไรต่อไป เป็นคนที่คิดช้า คิดอะไรไม่ค่อยเป็นตามคนอื่นไม่ทัน แต่อาศัยไวพริบเป็นตัวช่วยไว้นิดๆ ไม่เคยยิ้มอีกเลยนับตั้งแต่วันอุบัติเหตุครั้งนั้น ชอบหนีปัญหาแต่ว่าก็ไม่ได้หนีไปหมดสะทุกอย่าง ถ้าเล็กน้อยก็จะแก้เองได้ แต่ไม่ชอบให้ใครมาช่วยเหลือตัวเอง เพราะคิดว่าคนอื่นสงสารตัวเอง และมักคิดในแง่ลบเสมอกับคนอื่น แต่กลับคิดบวกเมื่อได้กินเค้ก ชอบออกมาตอนเย็นเพื่อมาฝึกยิงธนูหวังไม่ให้คนอื่นรู้ ต่อให้มีคนก็จะฝึก พอมีคนมาทักก็มักตกใจนิดๆ แล้วหนีทันที พอเวลาตกใจก็ทำอะไรไม่ถูกก็มักจะน้ำตาคลอจะร้องไห้เพราะความกลัว แต่พอเวลาเขินก็มักจะหน้าแดงเถือกไปถึงใบหูทำอะไรเลิกลั่กไม่ถูก แต่พอเวลาโกรธก็มักจะทำเหมือนอีกฝ่ายไม่มีตัวตนบนโลกใบนี้ พอเป็นเรื่องเวลาที่ตัวเองโกรธกลับตัดสินใจได้เด็ดขาด ไม่สนใจหรือฟังอะไรทั้งสินเกี่ยวกับคนนั้น แต่ที่หนักที่สุดรู้สึกว่าจะเป็นพอได้สูดกลิ่นขนสัตว์เข้าไปครั้งเดียวก็พาให้นิสัยเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง จะกลายเป็นราชินีทันทีชอบยั่วยวนด้วยท่าทางและสายตา ดั่งราชินีตัวน้อยๆ(?) กลายเป็นคนมือไว ยิ้มเสแสร้งชัดเจน ไม่ฟังคำพูดใคร ตัวเองเป็นใหญ่ดั่งราชินี ใครจะมาบอกให้ทำอะไรไม่ได้เด็ดขาดจะยิ่งทำให้เจอเรื่องร้ายๆ เช่น ยั่วยวนหลอกให้หลงกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มแต่โดนเตะเป้าเกงไปแรงๆ เป็นต้น

ประวัติ : (ไม่ใช่ก็เอาได้ไหม--แอ้ก!) ถูกเลี้ยงดูมาอย่างทะนุถนอมและเอ็นดูด้วยเพราะว่าร่างกายที่อ่อนแอ ตั้งแต่เด็กก็มักจะร้องเพลงให้คนอื่นๆ ฟัง ถึงขั้นที่ว่าร้องเพลงได้ไม่หยุด เรียบเรียงคำพูดเป็นบทเพลงได้เลย แต่เพราะอุบัติเหตุที่ตัวเองไม่ได้ตั้งใจทำให้เกิดไฟไหม้ เพราะตัวเองไปเล่นไฟทั้งๆ ที่ผู้ใหญ่สั่งห้ามแต่ด้วยความซนและอยากเล่นอะไรสนุกๆ สักครั้ง เพราะที่ผ่านมาไม่ได้เคยเล่นอย่างเด็กทั่วไปก็เท่านั้น ตัวเองติดอยู่ข้างในทำให้ออกมาไม่ได้ จนพ่อต้องเข้าไปช่วย แต่ตัวเองกลับโดนไม้ล้มมาทับทำให้ออกมาไม่ได้ แต่เมื่อรอดมาได้แม่กลับต่อว่าตัวเองในสิ่งที่ไม่สมควรกระทำ แม่เอาแต่บอกว่านั้นคือความผิดของตัวเราที่ทำให้เขาต้องตาย ถึงขั้นไล่ออกจากบ้านทำให้นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ตัวเองก็ไม่กล้าแม้แต่จะขยับไปไหนไกลมากกว่าห้องตัวเอง หรือห้องเรียนที่จำต้องไป แต่พอต่อมาตัวเองพยายามเข้าใกล้แม่ทุกครั้งหวังว่าท่านจะให้อภัย และร้องเพลงที่ท่านชอบ แต่ว่านั้นไม่ได้ทำให้แม่ชอบได้ กลับกลายเป็นว่าท่านสั่งห้ามไม่ได้พูดอีก เวลาจะพูดคุยกับใครก็ต้องอาศัยสมุดเล่มเล็กและปากกาที่พกติดตัวไว้ตอบโต้เท่านั้น แต่ปกติก็ไม่ค่อยได้ใช้เท่าไร(?)(โอเครพอล่ะ ยาวไปไม่ดี555555555 ตัดออกได้เลยนะงับ)

ลักษณะการพูด : จะยกตัวอย่าง เช่น ร่างบางเล็กกำลังเดินไปตามทางประจำถึงแม้ว่าจะมืดมิดจนแทบจะมองไม่เห็น แต่ด้วยความคุ้นชินกลับเดินได้อย่างสบาย ก่อนสองเท้าจะมาหยุดที่หน้าโรงฝึก มือเล็กเปิดประตูเข้าไปก่อนจัดแจงตัวเองให้อยู่ในชุดเตรียมพร้อมก่อนหยิบธนูของตัวเองมาประจำตำแหน่ง ก่อนเล็งและปล่อยลูกศรไปและเข้าเป้าอย่างแม่นยำและดูง่ายดาย และธรรมดาสำหรับเจ้าตัวเป็นปกติ เป็นต้น

ระหว่างเดินออกจากห้องเพื่อไปห้องเรียนประจำตัวเองก็เดินไปตามทางปกติ แต่กลับมีหนุ่มที่วิ่งมาชนจากข้างหลังทำให้ร่างบางเล็กต้องเซล้มไปกองกับพื้น แผ่นกระดาษที่ถือมาด้วยกระจายทั่วพื้น "ขะ ขอโทษนะ! ไม่ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ!" คนมาชนเพียงแค่ยกมือไหว้เพื่อขอโทษแต่ร่างบางเล็กกลับมองอย่างเฉยชาก่อนก้มลงไปเก็บกระดาษทีละแผ่น เป็นผลให้คนมาชนต้องรีบก้มเก็บตามระหว่างเก็บแอบมองใบหน้าร่างบางเล็กไปด้วยความแปลกใจว่ามีคนนี้อยู่ที่นี้ด้วยเหรอ? เมื่อเก็บเสร็จแล้วจึงส่งแผ่นกระดาษให้ ร่างบางเล็กรับมาแล้วเดินหนีออกมาทันทีไม่รอให้อีกฝ่ายได้ทักทวงอะไร

ระหว่างทางเดินกลับห้องก็พบกับเจ้าแมวตัวโตเต็มวัยสีดำเดินสวนมาพาให้ร่างบางเล็กหยุดชะงักทันที ก่อนหลบเลี่ยงไปทางอื่นเพื่อหลบหนีด้วยเพราะจำได้ดีว่าถ้าหากสูดเข้าไปคงไม่ดีแน่ ก่อนจะออกตัววิ่งทันทีเพื่อกลับห้องใบหน้าที่ขาวอยู่แล้วเริ่มซีดเผือกเพราะอาการแพ้ขนสัตว์จากประสบการณ์ที่พ่อบ้านเล่าให้ฟังว่าตัวเองทำอะไรลงไป....

ชุดที่ใส่ประจำ : เน้นใส่ชุดกิโมโนหรือยูกาตะผสมแบบสมัยใหม่ ถ้าหากเป็นผสมสมัยใหม่ก็จะเป็นแบบกระโปรงสั้นขึ้นมาหน่อยให้เดินได้สะดวกขึ้น เน้นโทนสีขาวที่ชอบใส่และฟ้า

ชอบ / เกลียด / แพ้ /กลัว : ชอบการยิงธนูหรือพวกขนมเค้กรสสตรอเบอรี่โดยเฉพาะ และก็เพลงแนวสบายๆ นอกนั้นก็เฉยๆ / เกลียดที่สุดเลยก็จะเป็นที่ๆ มีเสียงดัง ผู้คนเยอะหนาแน่นเป็นพิเศษ(เพราะทำให้หายใจไม่ค่อยออก) พวกฝุ่นควันอากาศเป็นพิษที่ๆ สกปรกต่างๆ / แพ้พวกขนสัตว์อย่างหนักอาจถึงขั้นรุนแรง / กลัวการโดนเกลียดจากคนที่รัก

งานอดิเรก : ฝึกซ้อมยิงธนูในเวลากลางคืน / แอบร้องเพลงในเวลาที่ไม่มีคน / ชอบฟังเพลงในเวลาที่ไม่ได้ทำอะไร

บทบาท : เสะ (ความสูงและหน้าตาไม่มีผลต่อแนวราบคับ#ท่านรีไวล์ได้กล่าวเอาไว้5555555555555555)

เพิ่มเติม : จัดการเพิ่มเติมเอาได้เลย (จู่ๆ ก็คิดไม่ออก.....)

++++++++++++++++++

[รายละเอียดศาสตราวิญญาณ]

//อันนี้ขอเติมแต่งเอาหน่อยเพราะเราสุ่มเลยอยากส่งมาให้อ่านเล่น(?)//

ชนิด : ธนู

รูปร่าง : 

หากรูปไม่ขึ้น กดดดดดดด

นามแห่งเทพ : อีวา / Eva

เพศ / อายุ / ส่วนสูง / น้ำหนัก : ชาย / ไม่แน่ใจ / 189 / 84

สาเหตุที่ทำพันธะสัญญากัน : เพราะอุบัติเหตุไฟไหม้ที่ตัวเองไปเล่นแต่ด้วยความที่อยากช่วยพ่อทำให้ได้ทำพันธะสัญญากันแต่ว่ากลับกลายเป็นว่าช่วยไม่ได้

พลังธาตุของเทพที่สถิตอยู่ : ไฟ

นิสัยของเทพ : ปากดี ปากจัด ปากสุนัข พูดจิก ชอบพูดใส่สีตีไข่ พูดใส่ร้ายคนอื่นได้หน้าตาเฉยโดยที่เขาไม่ได้ทำอะไรเลยสักนิด แค่นั่งเฉยๆ ก็โดนหางเลขไปด้วย โมโหง่าย ขี้งอนที่หนึ่ง (พอเหอะ...) แต่ก็ใจดีกับลีโอแค่คนเดียว แต่ก็ชอบงอนใส่ประจำ

ลักษณะการพูดจาของเทพ : "ถ้าเจ้าไม่ฟังข้าอีกนะ ไม่ต้องมาคุยกัน! ฮึ!" "ข้าไม่ได้รังแกใครสักหน่อย ข้าทำไปเพราะอยากปกป้องเจ้าต่างหาก!" "หนอย... เจ้าพวกนั้น บังอาจมาลวนลาม(?)เด็กของข้า(?)เหรอ" "เหอะ! พวกนั้นก็แค่พวกผู้ดีแต่ปาก ทำอะไรไม่ได้เรื่องสักอย่างหรอก" "น้ำหน้าอย่างเจ้าแค่อาบน้ำก็คงต้องให้มีคนอาบให้ล่ะสิ กลับบ้านไปดูดนมแม่ไป!" เป็นต้น

ความพิเศษ : ยิงธนูก็คล้ายกับธนูไฟเพียงแต่จะไม่ดับลงไปในทันเวลาโดนน้ำ แต่จะค่อยๆ ดับไปช้าๆ หากมีเชื้อเพลิงมากเท่าไรก็ยิ่งทำให้ไฟลุกไหม้ได้เร็วและแรงขึ้นเท่านั้น

อิมเมจเทพ : จิ้มมมม ก็ประมาณนี้แหละ แต่ดวงตาจากที่ตารอบนอกขาวเป็นดำเท่านั้น

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

บทสัมภาษณ์ตัวละคร

คิดว่าทำไม 12บุปผาในตำนาน ถึงถูกตีตราว่าชั่วร้าย?

- เขียนลงในสมุกก่อนยกให้อ่าน "ไม่รู้..."

หากต้องถูกนำตัวไปไว้ที่คฤหาสน์เอย์โลเวีย ตลอดกาล จะทำเช่นไร?

- นิ่งไปสักพักก่อนเขียนลงไปใหม่ "ถ้าเป็นแบบนั้นก็ช่วยไม่ได้"

หากมีทางที่ทำให้ตนไม่ต้องถูกกักขัง และสามารถออกไปสู่โลกภายนอก ได้ทำในสิ่งที่ตนหวัง อยากจะเลือกมันไหม? แล้ว..ทำไมถึงเลือกแบบนั้นกันล่ะ?

- นิ่งกับคำถามนี้ไปสักพักอย่างคิดทบทวนก่อนตัดสินใจเขียนลงไป "ไม่จำเป็น เพราะเรื่องแบบนี้พยายามไปก็ไร้ค่า"

+++++++++++++++++++++++++

ช่วงพูดคุยกับผู้ปกครอง

ฮัลโหล แนะนำตัวหน่อยสิคะ เบเบ๋----//

- ดีค๊าบบบบบ กระผมมีนามว่า เอ ขอรับคุณหนู 555555555 

ทำไมถึงมาสมัครคะ? (คำถามยอดฮิตรายวันเลยค่ะ 555)

- ง่ายๆ เลยขอรับ เพราะกระผมนั้นต้องการส่องลูกชายว่าจะกดใครได้รึไม่(?) ไม่ใช่หรอก เพราะเนื้อเรื่องน่าสนใจในสายตาผมก็มาสมัครแค่นั้นเองและชอบวายด้วยแค่นั้นจบงับ แยกกก!

สมัครนี่อ่านดีเทลครบแน่ใช่ไหมคะ? 5555

- ครบ(มั้ง) ก็อ่านนะคับ แต่ผมขี้ลืมง่ายไง ต้องเปิดไปอ่านไปพิมพ์ไป ลำบากกุเนี้----

เรารู้ว่าท่านเห็นใบสมัครแล้วต้องสตั๊นเบาๆ โดยเฉพาะบทตัวเอก..มันยาวใช่ไหมล่ะ! วะฮ่า ๆๆ---//โดนเตะ

- ยาวเวอร์รรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร์ คับผม แต่อย่าได้ห่วงเพราะผมก็ต้องไม่ยอมแพ้แน่นอน

ถ้าไม่ติดอยากรับคืนหรือให้ยัดคะ? (อนึ่ง---ถึงจะบอกให้ยัด แต่บางคนที่หาบทไม่ได้ก็คือไม่ได้นะคะ)

- ไม่ต้องไปยัดก็ได้ ไม่เอาก็คือไม่เอา ฝืนยัดไปใช่ว่าจะดี ก็เหมือนกับฝืนอยู่กับคนที่เขาไม่ได้รักเราก็ทำนองนั้นแหละ(?)

อาจมีแก้ไขในบางส่วนนะคะ

- แก้ไขได้ตามใจชอบ แต่ช่วยบอกสักนิดว่าแก้ตรงไหน เช่น แก้รูปนะ หรือแก้นิสัยบางส่วนนะ ไรงี้

 

style-anime theme