❁เส้นทางปลายขอบฟ้า|ᴋɪss ᴍᴇ❁

[เส้นทางปลายขอบฟ้า]

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"มันเหมือนเรื่องตลกนะที่ทำให้เราต้องแยกจากกัน"

เสียงของชายคนหนึ่งที่นั่งร้องไห้อยู่นั้นเค้าได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเศร้า

"ที่รักคุณไม่ต้องเป็นห่วงผมแล้วนะ"

เสียงกระซิบปริศนาของใครบางคนพูดขึ้น ในน้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความอบอุ่นใครก็ตามที่ได้ยินก็รู้สึกผ่อนคลาย

"ฮึก..ตอนนั้นผมน่าจะยอมรับตัวเองว่ารักคุณหมดหัวใจ"

เสียงของชายที่เต็มไปด้วยความเศร้านั้นก็ยังจะระบายความในใจของเค้าออกมาเพื่อให้ใคซักคนที่เค้ารักนั้นได้ยินและตอบรับ

"คุณไม่ต้องรู้สึกผิดเลยที่รัก...ผมรับรู้ตลอดมาว่าคุณรักผม..ผมรู้มาตลอด"

เสียงปริศนานั้นได้กระซิบเป็นครั้งสุดท้ายเป็นเสียงที่เศร้าไม่ต่างกับชายที่นั่งร้องไห้เลยแต่ในน้ำเสียงที่เศร้านั้นก็ยังเต็มไปด้วยความอบอุ่นเสียงปริศนานั้นได้ทิ้งความอบอุ่นให้ชายที่นั่งร้องไห้ก่อนที่จะหายไปตลอดกาล หลังจากที่ชายที่นั่งร้องไห้ได้รับความอบอุ่นปริศนามานั้นเค้าก็ได้นั่งที่เดิมและร้องไห้เป็นเวลานานจนเค้าตัดสินใจอะไรบางอย่าง

"ถ้าไม่มีคุณ...ก็จะไม่มีผมในโลกนี้เช่นกัน"

นี้เป็นเสียงของชายที่นั่งร้องไห้เป็นเวลานานครั้งสุดท้ายก่อนที่สถานที่ ที่ชายคนนี้จะเกิดเสียงปืนยิงดังขึ้น

.

.

.

.

.

เราจะได้อยู่ด้วยกันแล้วนะที่รัก

.

.

.

รอผมก่อนนะที่รักของผม

.

.

.

.

.

เสียงจากที่ไหนสักแห่ง

.

.

.

.

คุณรู้จักโชคชะตาไม?

.

.

.

ผมไม่รู้จักโชคชะตาหรอกนะ

.

.

.

เพราะผมไม่เคยที่จะได้รับมันจากพระเจ้า

.

.

.

จนวันหนึ่งที่ผมจะเจอกับเด็กคนนั้น

.

.

.

ความคิดทุกอย่างของผมที่ไม่เชื่อในโชคชะตาก็เปลี่ยนไป

.

.

.

"(???)...ใช่เธอหรือเปล่านะ?

.

.

.

"อะ..เออ..ขอโทษนะครับใครคือ(???)หรอผมชื่ออีธานครับ"

.

.

.

นั้นสินะเด็กคนนี้จะเป็น(???)ได้ไงกัน

.

.

.

"แล้วคุณละครับชื่ออะไรหรอ?"

.

.

.

แต่ว่าท่าทางทุกการกระทำมันช่างเหมือน(???)จริงๆ

.

.

.

"ราฟาเอลนะฉันชื่อราฟาเอล"

.

.

.

"ครับคุณราฟาเอล!~"

.

.

.

ไม่แต่งต่างกันเลยจริงๆเด็กน้อย

[นี้ไม่ใช่จุดจบของชายที่เศร้าแต่จะเป็นจุดเริ่มต้นของทุกเหตุการณ์ทั้งหมดหลังจากนี่]