ยัยตัวร้าย กะ นายเย็นชา

ลำดับตอนที่ #3 : BOOK [ 1 ]

กริ๊งงงงงงงงงงง

เสียงออดดังบอกเวลาให้นักเรียนเริ่มเข้าห้องเรียน

ฉันยกนาฬิกาขึ้นดูก็รู้ว่าตอนนี้เป็นเวลา 8นาฬิกา 30 นาทีเลยชวนวากับน้ำบีขึ้นห้องเรียนก่อนอาจารย์ขึ้นสอน

'' นี่นักเรียน!ผลต่างของสองจำนวนที่อยู่บนกระดานเป็นเท่าไหร่"เสียงอาจารย์ดังขึ้นเพื่อให้นักเรียนตอบ

กริ๊งงงงงงงงงงงง [หมดเวลาคาบเเรกค่ะ]

''วันนี้พอแค่นี้ก่อน''

''นักเรียนเคารพ''เสียงหัวหน้าห้องเอ่ยขึ้น

''สวัสดี ครับ / ค่ะ ''เสียงทุกคนในห้องดังขึ้น

หลังจากอาจารย์ออกไปประมาณ0.001วินาทีทุกคนในห้องก็พากันเฮและไปจับกลุ่มกันตามกลุ่มของตัวเองและก็เริ่มเรียนวิชาภาษาไทยและจบวิชาภาคเช้าด้วยวิชาอังกฤษตอนนี้ก็รอแต่เสียงออดเท่านั้น

[ไอออดบ้าเมื่อไหร่จะดังซะทีฟะ อารมณ์เสีย]

กริ๊งงงงงงงงงงงงงง พูดปุ๊ปก็ดังปั๊ปเลย

ฉันเก็บกระเป๋าแล้วไปยืนรอวากับน้ำบีอยู่ข้างนอก

''วันนี้กินอะไรดีล่ะ'' ฉันถาม

''คีย์เธอหันไปดูข้างหลังซิ''ยัยวาพูด

''หันไปทำไม กินข้าวเหอะหิวแล้ว''

''หันไปเหอะเดี๋ยวเธอก็รู้เอง''น้ำบีพูดหลังจากเป็นใบ้มานาน

ฉันเริ่มหมดความอดทนแล้วนะ ฉันหันไปแล้วก็อึ้งกิมกี่เลยค่ะ เพราะอะไรรู้ไหม

ก็เพราะฉันเห็นคริสเดินมาทางฉันพร้อมกับ กริชและโจ เพื่อนของคริสแล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย

ปิ๊ง^o^คิดออกแล้ววิ่งลงไปห้องอาหารไง คิดแล้วก็ไม่รอช้า รีบสะกิด วา กะ น้ำบี

แล้วใส่เกียร์หมาวิ่งลงไปห้องอาหารทันที

พอถึงห้องอาหารก็นึกขึ้นได้ว่าทำสมุดคณิตฯตกไว้ตรงทางเดิน

''นี่ วา น้ำบี ฉันทำสมุดคณิตฯตกอ่ะ''

''เหรอ ฮะ!อะไรนะทำสมุดคณิตตก''วาพูด

''ตรงที่เราวิ่งหนีคริสมาอ่ะนะ''น้ำบีพูด

ฉันพยักหน้าหงึกๆเป็นคำตอบ

''แล้วจะทำยังไงต่อ ไปเอาคืนไหม''วาเสนอ

''ไม่อ่ะ แต่ฉันจะยืมของเธอไปลอก''

''ได้ซิ แต่ไหวเหรอตั้งครึ่งเล่มเชียวนะ''

แล้วยัยวาก็เปิดกระเป๋าหยิบสมุดคณิตฯขึ้นมา

''ขอบใจนะแล้วพรุ่งนี้จะคืน''ฉันเก็บสมุดลงกระเป๋า

''นี่ ขึ้นห้องเหอะอีก 10 นาที ออดแล้ว ''น้ำบีพูดขึ้น

''อือ รีบขึ้นเหอะเดี๋ยวไม่ทัน''วาเสริม

แล้วเราสามคนก็เดินขึ้นห้องเรียน