คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Intro
ในค่ำคืนที่มืดมิดไร้แสงจันทร์ ชายเสื้อฮูดสีดำร่างสูงย่างกรายเข้าคฤหาสน์สีขาวหลังใหญ่ที่บ่งบอกถึงฐานะของเจ้าของได้อย่างดี ชายนิรนามไม่สนใจความร่ำรวยแต่อย่างใดสิ่งที่น่าสนใจคือ ถ้าเขาทำภารกิจสำเร็จลุล่วง เขาจะได้เงินก้อนใหญ่ ชายนิรนามคว้ากระบอกปืนขึ้นมา สายตาสอดส่องจ้องหากล้องวงจรปิด
ตามประสาของบ้านคนรวยระบบรักษาความปลอดภัยจะใช้การได้อย่างมีประสิทธิภาพ ชายร่างสูงคว้าแว่นตาที่สามรถจับสัญญาณของเลเซอร์ได้ พอสวมใส่ไปเท่านั้นแสงเลเซอร์สีแดงที่สามารถตัดขาดทุกสิ่งได้แค่เพียงพริบตา และแน่นอนมาทำการใหญ่ต้องมีคนร่วมกระบวนการ
ชายที่ถือปืนหันไปให้สัญญาณให้ชายชุดดำที่สามารถปืนขึ้นไปที่ระเบียงได้อีกฝั่ง ชายชุดดำได้รับสัญญาณก็ปืนเข้าไปที่ห้องหนึ่ง เปิดหน้าต่างห้องออกอย่างช้าๆ ย่างเท้าไปที่ปลายเตียงมีคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งกำลังหลับใหล ชายชุดดำเล็งปืนไปที่เป้าหมายทั้งสองเตรียมจะเหนี่ยวไกปืน
“แม่ฮะ ผมฝันร้าย” เด็กน้อยตัวเล็กผิวขาวเดินเข้ามา เสียงพูดปลุกให้สามีภรรยาคู่นั้นตื่นมา เมื่อผู้เป็นสามีเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น จึงเข้าไปตระครุบยื้อแย่งปืนจากชายชุดดำ
“คุณพาลูกๆหนีไป” ไม่รอช้าฝ่ายผู้เป็นภรรยาคว้ามือเด็กน้อยวัย 5 ขวบ มุ่งหน้าไปที่ห้องนอนของลูก
“เด็กๆ ตื่น เราต้องหนีกัน” คนเป็นแม่ปลุกลูกอีกสามคนให้ตื่นขึ้น เด็กน้อยตัวกลมวัย 6 ขวบ และเด็กน้อยตัวเล็กวัย 4 ขวบ 2 ขวบ ก็ตื่นขึ้นมา
เพล้งงงงงงงง
เสียงกระจกแตกเผยให้เห็นผู้บุกรุกเข้ามาถึงสองคน สัญญาณเตือนภัยดังไปทั่วบ้าน ผู้เป็นแม่เห็นสัญชาตญาณของคนเป็นแม่จึงเข้ามากั้นผู้บุกรุกทั้งสอง
“หนีไป แม่บอกให้หนีไป” พี่คนโตสุดรีบดึงน้องๆออกจากเหตุการณ์ตรงหน้า เด็กน้อยทั้งสี่คนวิ่งไปเรื่อยๆ จนไปถึงห้องครัว
ปัง ปัง
เสียงปะทะกันระหว่างผู้ร้ายกับบอดี้การ์ดของพ่อดังขึ้นไปทั่วบ้านทำให้เด็กน้อยวัยสองขวบร้องไห้ออกมา พี่คนโตพอพาน้องๆมาถึงห้องครัว ก็เดินไปหยิบรูปผลไม้ขนาดเล็กที่ประดับไว้ในห้องครัวหมุน 360 องศา ห้องครัวที่มีเคาท์เตอร์ถูกแยกออกจากกันเผยให้เห็น ช่องอุโมงค์ขนาดเล็กที่เข้าไปได้
พี่คนรองรู้หน้าที่ดีเลยเดินเข้าไปก่อนต่อด้วยน้องคนเล็ก คนที่สามและพี่คนโตซึ่งปิดประตูอุโมงค์ลงทันที
“มันหายไปไหนว่ะ” ชายร่างท้วมเดินเข้ามาในห้องครัว
“ผมเห็นพวกมันวิ่งมาทางนี้จริงๆ” ชายตัวเล็กมองไปทั่วห้องครัว
“หาให้ทั่ว” หัวหน้าชายร่างสูงสั่ง ใครจะไปรู้ว่าตระกูลนี้จะทำในสิ่งที่ไม่คาดฝันมาก่อน เป็นบ่อเกิดของสงครามได้
“ล้างเผ่าพันธุ์พวกมันทั้งตระกูล”
“พี่ฮะ มันเกิดอะไรขึ้น” น้องคนที่สามถามพี่คนโต ตอนนี้พวกเขาทั้งสี่ไม่มีที่ไป เด็กน้อยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยได้แต่เดินไปมาไม่กล้าเดินหนีออกห่างจากอุโมงค์ เผื่อพ่อแม่ผ่านมาจะได้เจอพวกเขา
“พี่ก็ไม่รู้” เขาจะต้องดูแลน้องๆแทนพ่อแม่พลางกอดปลอบน้องคนเล็กที่ดูจะร้องไหนักไปอีก
“ฮือ ฮือ พ่อ อึก กับ แม่ อึก จะเป็นไรไหม” น้องชายคนเล็กพูดพลางปนสะอื้นไปมา
“ต้องไม่เป็นไร พ่อแม่เราเก่งจะตาย” น้องคนรองพูดด้วยสีหน้าแน่วแน่
ผ่านไปหลายชั่วโมงไม่เห็นวี่แววของผู้เป็นพ่อกับแม่จะโผล่มา เด็กน้อยต่างหลับใหลเพราะความเหนื่อยล้า หลับนับไปชั่วโมง แสงอาทิตย์ส่องแสงขึ้นเป็นเช้ารุ่งอรุณของวันใหม่ เด็กน้อยทั้งสี่จึงตัดสินใจกลับบ้านอีกครั้ง
การกลับบ้านครั้งนี้สภาพบ้านดูไม่เหมือนเดิมข้าวของกระจัดกระจายไปหมด แต่พวกเขาไม่สนสิ่งหนึ่งที่พวกเขาตามหาคือ พ่อกับแม่ เด็กน้อยทั้งสี่กลับไปที่ห้องนอนของตนเองก็เห็นร่างที่ไร้ลมหายใจของผู้เป็นแม่หลับใหล น้องคนเล็กวิ่งไปสวมกอดของผู้เป็นแม่ก่อนตามด้วยพวกพี่ๆ
“แม่ฮะ ตื่นสิฮะ เช้าแล้วนะ” เด็กน้อยต่างร้องเรียกผู้เป็นแม่ แต่ร่างไม่มีการตอบสนอง น้ำตาใสๆของเด็กน้อยหลั่งใหลออกมา พวกเขาต่างกอดแม่ไว้
“แล้วพ่อหล่ะ” พี่คนโตเหมือนได้สติก่อนร้องถามหาพ่อทันที
“พ่อฮะ พ่อฮะ” เสียงเรียกไปทั่วบ้าน แต่ไม่มีสัญญาณตอบรับ น้องคนรองรู้สึกแปลกก็รีบวิ่งไปที่ห้องนอนของพ่อแม่ทันที พี่คนโตเห็นรีบตามไปในทันที สิ่งที่ได้พบไม่แตกต่างจากการเห็นแม่สักเท่าไหร่ ข้างกายของบิดามีกระดาษหนึ่งแผ่นวางไว้อยู่ข้างๆ เด็กน้อยรีบคว้ามา
“เสียงไรว่ะนั่น ไปดูเร็ว” เสียงของผู้ชายกลุ่มหนึ่งดังมาจากข้างล่าง เด็กน้อยต่างไหวตัวทันพาน้องๆ วิ่งไปที่ห้องครัวและกลับไปที่อุโมงค์อย่างรวดเร็ว
“เมื่อกี้เสียงไรว่ะ” หัวหน้าถามลูกน้อง
“ผมก็พร้อมพี่นั่นแหละ” ลูกน้องตัวเล็กย้อนถามเจ้านายแต่สิ่งที่ได้รับมาคือการตบกระโหลกลูกน้องที่กล้ายอกย้อน
ถึงลูกรัก
มินซอก จุนมยอน จงแด และจงอิน พ่อเขียนจดหมายนี้ขึ้นมาเพื่อบอกบางสิ่ง ถ้าลูกเห็นจดหมายนี้แล้วแสดงว่าพ่อกับแม่ได้จากลูกไปแล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่พ่ออยากบอกลูกทั้งสี่ ว่า พ่อขอโทษในสิ่งที่ได้ทำไป พ่อมีแล็บแห่งหนึ่งไว้ลิตเชื้อไวรัสที่สามารถทำให้คนๆหนึ่งมีร่างกายแข็งแรง ฟันแทงไม่เข้า สิ่งที่พ่อผลิตขึ้นมามีประโยชน์ต่อกองทัพมาก แต่มันดันมีผลข้างเคียงมันทำให้มนุษย์คนหนึ่งต้องกลายเป็นสิ่งชั่วร้าย และมันเป็นสิ่งหนึ่งที่คนทั่วโลกต่างแย่งชิงมาเป็นเจ้าของ ถ้าหลงไปอยู่ผิดคนจะทำให้โลกนี้เกิดวินาศขึ้น
ปล.พ่อมีตัวอย่างไวรัสแนบไว้ด้วย
เด็กทั้งสี่เมื่อนั่งอ่านจดหมายแผ่นนี้แล้วแสดงว่าพ่อกับแม่ต้องรู้ว่าต้องมีคนมาแย่งชิง ถึงได้เขียนจดหมายไว้ แต่สิ่งหนึ่งที่สงสัยพวกเขาเห็นแค่แผ่นกระดาษแต่ตัวยาได้หายไปไหนแล้ว
“ต้องมีคนเจอจดหมายก่อนพวกเราแล้ว” มินซอกลองสรุปดู แต่ถึงยังไงก็เถอะ พวกเขายังเป็นเด็กไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไป
“ผมจะแก้แค้น ถ้าอยากได้ตัวยานี้มากนัก ผมจะแพร่ให้เป็นทั่วโลก” ซูโฮคิดสิ่งหนึ่งขึ้นมาเพราะความโลภของมนุษย์ไม่มีที่สิ้นสุด เขาจะเป็นคนพาโลกไปสู่ยุคโลกาวินาศเอง
Talk
แหะๆ แอบมาเปิดเรื่องใหม่ ไม่มีอะไรมากเรื่องนี้คู่แปลก และเนื้อเรื่องจะแปลกๆ
ความคิดเห็น