คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter::
“ได้พบสบตาเมื่อเจอหน้าเธอ ครุ่นคิดวุ่นวายไม่คลายสับสน จะขอติดตามด้วยความอดทน
หญิงอื่นไม่สนขอเดินตามเธอ น่ารักน่าถนอมคิดตรองใส่ใจ ส่งยิ้มให้ไป เฮ้อ ทำไม่สน
หากแม้นเปลี่ยนใจขอเดินด้วยคน ถึงเดินตากฝนยอมทนตามเธอ อยากบอกให้รู้ว่าฉันชอบเธอ หัวใจมันเพ้อ รักเธอเต็มทรวง หากได้เธอนั้นมาเป็นคู่ควง แสนสุดจะหวงรักเดียวตลอดไป รักในวัยรุ่นคือรักครั้งแรก แอบแฝงด้วยความร้อนแรง แม้ตัวเธอจะเดินหนีแสนไกลห่าง แต่ว่าฉันไม่หยุดรักเธอ”
เสียงเพลงในคลื่นวิทยุคู่ใจภายในร้านขายยาเก่าแก่ของเตี่ยดังขึ้น เสียงเพลงในยุค 08 สมัยที่เตี่ยผมยังเป็นหนุ่มๆ สมัยที่พ่อยังคงนิยมใส่กางเกงขาบานเสื้อสีแสบตา สมัย ฃม๊าผมยังคงใส่กระโปรงบานยาวถึงเข่า และการไว้ทรงผมสั้นที่ยุคนั้นกำลังเป็นที่นิยมอย่างมากผมมองหน้าดูป๊าที่กำลังนั่งฮัพเพลงเบาๆพร้อมทั้งเก็บของจัดร้านเหมือนทุกวันอยู่หน้าร้าน คือจะบอกไว้ก่อนนะครับ ว่าผมทำธุระกิจเปิดร้านขายยาโบราณเก่าแก่ที่สุดในย่านนี้เปิดเก่าแก่ที่สุดถึง60ปี จนปัจจุบันก็ยังคงขายอยู่ เตี่ยเคยบอกกับผมว่าร้านนี้เป็นร้านที่อากง โครตจะรัก ถ้าเตี่ยตายไปเตี่ยบังคับผมให้รับช่วงต่อ ถึงผมจะเรียนจบเป็นแพทย์ก็เถอะ เพราะให้พี่ชายผมรับช่วงต่อก็คงไม่ใช่ หมอนั้นไม่เคยเอาไหนเลย เตี่ยก็เลยยกธุระกิจเล็กๆของเตี่ยมายัดเยี่ยดให้ผมรับช่วงต่อ
“เตี่ย ถามไรหน่อยดิ”
“ลื้อก็ว่ามาสิ”
“เตี่ยรักกับม๊าได้ไงหรอ” ผมถามขึ้นเพราะเหตุผลแค่อยากรู้ คนรักมันจะรักได้ยังไง แล้วความรักมันเกิดขึ้นได้ยังกันแล้วทำไมคนมักที่จะมีความทั้งที่หลายคนก็สมหวัง และหลายคนก็ผิดกับความรักมากมาย แต่คนเราก็ยังที่จะดิ้นรน หาความรัก ทั้งๆที่รู้ว่าความรักันีทั้งเจ็บ และ ผิดหวังอยู่มากแต่คนเราก็มักที่ค้นคว้หามันจนได้
“เตี่ยเจอครั้งแรกมันเหมือน มีแรงดึงดูดโลกมาสปาคเข้าอย่างจน ลื้อรู้ไหมแต่ก่อนเตี่ยเป็นคนเจ้าชู้มาก ถ้าเทียบกับแกกับไอ้เทมพี่แกสมัยนี้พวกแกถึงขั้นอ่อนขั้นเลยล่ะ ระดับเทพนี้ต้องอั๊วเลย ! เรื่องผู้หญิงอั๊วควงไม่ไปเที่ยวไม่ซ้ำหน้า แต่พอมาเจอม๊าของลื้อทุกสิ่ง ทุกอย่างมันก็เปรียบไป จากที่เตี่ยเป็นคนเคยยอมคน แต่กับกายว่าต้องยอมทุกอย่าง เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ เลิก ม่อหญิง ทำตัวเป็นคนดีของทางบ้าน เผื่อที่ทางบ้านของม๊าลื้อ จะยอมใจอ่อนยกม๊าให้เตี่ย แล้วมันก็สำเร็จจนได้ เตี่ยไม่รู้หรอกว่าความรักมันเกิดขึ้นจากอะไร มันอาจจะเป็นพรหมขิตเหมือนที่หลายๆคนบอกก็ได้นะ.. .”
“โหย… เตี่ยโครตเน่าเลยอ่ะไปเอาคำพวกนี้มากจากไหนเนี่ย โว๊ะ” ถึงผมจะถามป๊าไปก็เท่านั้นแก่นแท้ของความรักของพวกนี้คืออะไรผมไม่อาจที่จะรู้ได้ ถ้าผมได้เจอรักแท้แบบเตี่ยก็คงจะดีไม่น้อย ผมจะได้อยู่กับคนทีรักเหมือนเตี่ยกับม๊าที่ยังคงอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขอย่างที่นิยายเขาชอบเขียนไว้ภายในตอบจบ ผมจะได้ไม่ต้องม่อสาว ฟันหญิง มันก็สนุกล่ะ แต่ก็แค่ชั่วคราว ผมไม่ได้อยากจะมีควาสุขแค่บนเตียงเหมือนพี่ชายของผมสักเท่าไร ไม่ได้อยากที่จะสนุกแค่ได้ควงหญิงออกไปไหนมาไหนโชว์ เพราะไม่อยากทำร้ายใครอีก ไม่อยากเห็นเหตุการนั้นอีก ต่อ ผมไม่อยากให้ลายต่อไป เหมือนกับ โบตั๋น…
ความคิดเห็น