ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Kufufu~ ... สับปะรดจู่โจม
Kufufu~ สับปะรดจู่โจม <6927>
"เมื่อกี๊มันเกิดขึ้นจริงรึป่าวนะ??" สึนะได้แต่คิดย้อนไปยังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเย็น ขณะที่ตอนนี้ได้กลายเป็นตอนค่ำไปแล้ว ร่างบางเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาพาดไว้ที่ราวในห้องน้ำ ก่อนจะไปเปิดน้ำในอ่างเพื่อล้างหน้าเรียกสติตัวเองกลับมา ดวงตาบนใบหน้าที่เปียกชุ่ม เส้นผมที่มีหยดน้ำไหลผ่านเป็นสาย มองยังกระจกบานใหญ่ตรงหน้าอย่างเหม่อลอย แล้วความคิดก็ย้อนเข้ามาอีกครั้ง
เมื่อ 5 นาทีที่ผ่านมา>>
"อ..เอ่อ..ผมโดนบาซูก้าทศวรรษยิงมาน่ะครับ"
"คงอีก 5 นาทีสินะ"
"...O_O.."
"เป็นอะไรไปครับ..รุ่นที่สิบ!"
"สีหน้าไม่ค่อยดีเลยนะ"
"ต..แต่ว่า..นี่มันผ่านมาตั้ง 15 นาทีแล้วนะครับ ทำไมผมยังไม่กลับไปอดีตล่ะครับ!!"
"ห๊าาา!!! O[ ]O" (ทุกคน)
"ใจเย็นนะสึนะ" ยามาโมโตะพูดปลอบใจ
"แบบนี้แสดงว่าบาซูก้าของแรมโบ้ชำรุดหรือไม่ก็อาจมีความเสียหายก็ได้" คุณดีโน่พูดขึ้น
"หน๊อย..ย แกอีกแล้วเรอะไอ่วัวบ้า!!" โกคุเดระคุงเดือดขึ้น
"เดี๋ยวก็คงกลับเป็นเหมือนเดิมเองแหละ ระหว่างนั้นนายก็คิดซะว่าเป็นการทัศนศึกษาไปด้วยละกัน^^"
มันจะเป็นอย่างนั้นแน่เหรอครับ คุณดีโน่ T^T
"ต..แต่ผมยังไม่ค่อยคุ้นที่นี่เลยครับ"
"เดี๋ยวฉันจะพานายทัวร์เอง สึนะ^^" อ่า..ขอบใจนะยามาโมโตะ
"ได้ไงฟะ! คนที่มีหน้าที่ติดตามรุ่นที่สิบคือฉันคนนี้ต่างหากเฟ้ยย!! "
"ก..โกคุเดระคุงง ^^;;; "
"มาซ้อมมวยที่ห้องฉันสิ ซาวาดะ!!!!!!! >[ ]<" คุณพี่ยังจะชวนผมชกมวยอีกเหรอเนี่ย =[]=
"แล้วแกจะตะโกนหาอะไรฟร่ะ!! เจ้าหัวสนามหญ้าา!!" โกคุเดระคุงเปิดศึก
"แล้วจะทำไมเล่า เจ้าหัวปลาหมึกก!!" แล้วทั้งคู่ก็เถียงกันอย่างไฟลุก
"อย่าใจร้อนนักซี่..พวกนายน่ะ...ยังมีเวลาอีกเยอะ เพราะฉะนั้นช่วยเคารพกฏกติกา และทำตามคิวด้วยนะ.."
คุณดีโน่ที่พูดแซกขึ้นมาใจกลางสงครามดุเดือด ทำให้ทั้งคู่หยุดชะงักลง เอ่อ..ว่าแต่ ไอกติกานี่หมายถึงเกมงั้นเหรอ แล้วคิวที่ว่านั่นก็คงเป็นกิจกรรมของพวกเค้าสินะ ^^ (มองโลกแง่ดีเกินไปแล้วทูน่าเอ๊ย - -* //ไรเตอร์)
แล้วคุณดีโน่ก็พูดขึ้นต่อ
"งั้น..คืนนี้ฉันจะจัดปาร์ตี้ขึ้น เพื่อเป็นการต้อนรับสึนะที่มาจากอดีต และเพื่อไม่ให้นายต้องเครียดมากไป.."
"ต..แต่ว่า.."
"ฉันจะขึ้นมารับนาย 2 ทุ่มนะ ห้ามสายล่ะ"
ไอเรื่องที่เครียดเมื่อกี้มันหายไปไหนหมดล่ะครับเนี่ย และกลายเป็นปาร์ตี้ไปได้ยังไงกัน =_=^
ณ เวลาปัจจุบัน>>
"เฮ้อ~ ปาร์ตี้งั้นเหรอ..ชักลางไม่ค่อยดีแฮะ" เสียงถอนหายใจของร่างบางที่กำลังยืนมองตัวเองหน้ากระจกบานใหญ่ในห้องน้ำเมื่อหลุดจากภวังค์
"อาบน้ำดีกว่า^_^" สึนะเดินมายังเครื่องทำน้ำอุ่นที่ติดผนังห้องน้ำ พลางจ้องสิ่งนั้นอย่างสงสัย
"แล้วมันใช้ยังไงล่ะเนี่ย.." สึนะก้มๆ มองๆอยู่นาน ก่อนที่จะยื่นนิ้วชี้เล็กๆไปยังปุ่ม 'OPEN' และ อีกปุ่มนึง
"แบบนี้ล่ะมั้งง..." ทันทีที่สึนะกดปุ่มมั่วๆเอา จู่ๆหลอดLEDสีแดงติดขึ้น..
'ซ่าาา!!!' "ว้ากกกก!!! ร้อนนๆ ๆ ๆ!!" ทันใดนั้น น้ำร้อนได้พุ่งออกมาจากสายยางปะทะใส่สึนะอย่างแรง
ด้วยความตกใจ และความร้อนของน้ำ ทำให้สึนะวิ่งจนลื่นล้มก้นกระแทกพื้นห้องน้ำอย่างแรง เครื่องทำน้ำอุ่นได้หยุดทำงานแล้ว ทิ้งไว้เพียงร่างบางที่นั่งบนพื้นห้องน้ำ เสื้อผ้าและเนื้อตัวเปียกโชกไปหมด หยดน้ำหยดจากเส้นผมสีน้ำตาลอย่างไม่ขาดสาย
"กะจะอาบน้ำอุ่นๆ ดันโดนสาดน้ำร้อนมาซะงั้นอ่ะ T^T" สึนะบ่นอุบพลางเอาแขนเสื้อมาเช็ดน้ำบนใบหน้า
จู่ๆมีความรู้สึกแปลกๆแล่นเข้ามาในหัว ความรู้สึกชวนสยองนั่น ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน ทำไมถึงรู้สึกแปลกๆนะ
แต่แล้วความคิดของสึนะก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อมี หมอกควันทมิฬปรากฏลางๆ หลังม่านข้างๆนั้น หมอกทมิฬเริ่มจางลง ปรากฏร่างสูงของใครบางคนที่เผยรอยยิ้มอย่างมีเลศนัย เสียงหัวเราะที่ชวนขนลุกนั้น...
"คึหึหึ..." ชายผมทรงสับปะรดสีน้ำเงินเข้ม ดวงตาสองสีที่น่ากลัวกำลังจับจ้องมายังสึนะที่นั่งทำหน้าเหวอ
"กำลังอาบน้ำอยู่เหรอ..วองโกเล่" ร่างสูงทักขึ้น
"ม..มุคุโร่!! O[ ]O" สึนะเรียกชื่อชายคนนั้นด้วยความตกใจ พลางยันตัวเองลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
"ว..วองโกเล่!...ทำไมคุณถึง..." มุคุโร่ตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นสึนะในสภาพเด็กอายุ 14
"อ..เอ่อ..=_=; "
"คึหึหึ..คุณเนี่ยชอบทำอะไรให้ผมเซอไพรซ์อยู่เรื่อยเลยนะครับ..วองโกเล่"
"เอ๋!!" ทันใดนั้นร่างสูงค่อยๆเลือนลาง หมอกทมิฬค่อยๆกลบร่างสูงจนกระทั่งเลือนหายไป สึนะได้แต่ยืนอึ้ง
หมอกทมิฬได้มาปรากฏอีกครั้งข้างหลังสึนะ แต่ร่างบางหารู้ตัวไม่ มือเรียวยื่นออกมาจากหมอกบางๆ สวมกอดเข้าที่เอวของสึนะอย่างนุ่มนวล ทำให้สึนะสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ
"ม..มุคุโร่!..นี่นาย..O_O" แล้วมือเรียวก็กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น ก่อนมืออีกข้างจะเลื่อนตำแหน่งมาเรื่อยๆ จนถึงแผงอกของสึนะ ทำให้สึนะตกใจจนทำอะไรไม่ถูก มุคุโร่เอาหน้ามาซุกที่ซอกคอขาวๆของสึนะก่อนจะพูดขึ้น
"คุณตอนอายุ 14 เนี่ยก็......น่ารักดีนะครับ" มุคุโร่เว้นวรรคคำพูดก่อนที่จะดันสึนะให้หลังไปชิดผนังห้องน้ำ แล้วเดินเข้ามาล็อคตัวร่างบางอย่างรวดเร็ว มือเรียวที่ลูบไล้ตามเรือนร่างของสึนะ พลางปลดกระดุมเสื้อที่เปียกน้ำนั้น ทีละเม็ดๆ
"ย..อย่านะ!! O[ ]O" มุคุโร่ไม่สนใจเสียงของสึนะที่พยายามตะโกน กลับยิ่งไซร้ซอกคอขาวๆของสึนะอย่างเมามันก่อนที่จะประกบริมฝีปากอันเร่าร้อนบนริมฝีปากสีชมพูสวยนั้น ทำให้สึนะช็อคถึงขีดสุด O/////O
สึนะพยายามทั้งผลัก ทั้งดัน แต่ก็ไม่สามารถทำให้แผ่นอกอันแข็งแกร่งนั่นเขยื้อนแต่อย่างใด ด้วยความตกใจ
สึนะจึงตัดสินใจรวบรวมกำลังเพื่อสลัดตัวเองให้หลุดจากพันธนาการนั้นแล้ววิ่งไปให้ไกลที่สุด แต่แล้ว...
'พรืดด!!' "ว้ากกกก!!! >[ ]<" "เหวออ! o.O" 'ตุ้บบบบ!!!' O___________O)))
ภาพที่เกิดขึ้นคือ
1.สึนะกำลังจะออกวิ่ง(อย่าลืมนะว่ามันเป็นห้องน้ำอ่ะ เอิ้กๆ)เลยลื่นล้ม
2.ดันพาเอามุคุโร่ล้มไปด้วย(เหมือนหนังน้ำเน่าไงไม่รุ คริๆ)
ซวยชะมัด โธ่เว้ยยT^T สึนะคิดในใจอย่างเจ็บใจ
(เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคิดว่าซวยแล้วหรือ??// ^w^ไรเตอร์) (หมายว่าไง! ยังมีซวยกว่านี้อีกเหรอ!! T[ ]T// สึนะ)
"คิดจะทำอะไรเหรอ...วองโกเล่ คึหึหึ" มุคุโร่ถามอย่างรู้ทันก่อนที่จะพลิกตัวให้สึนะไปอยู่ข้างล่างแล้ว มุคุโร่จึงขึ้นมาคร่อมบนตัวสึนะ
หมดหนทางแล้วสินะ พอรอดจากคุณฮิบาริ ดันมาเจอมุคุโร่อีก ทำไมชีวิตฉันมันดราม่างี้เนี่ย T^T
"ไม่ต้องกลัวหรอกครับ เพราะผมจะทำให้คุณรู้สึกดีและชินไปเอง...คึหึหึหึ"
"จ..จะทำอะไรน่ะ! ย..หยุดนะ!!!!" สึนะดิ้นขลุกขลักอยู่ภายใต้อ้อมแขนที่แข็งแรง มุคุโร่ได้เลื่อนหน้าลงมาใกล้อีกครั้งจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆนั้น แต่แล้ว...
'ตึง~' เสียงประตูถูกเปิดออก สวรรค์ทรงโปรดช่วยผมไว้จริงๆ ถึงแม้ว่าจะช้าบ้างก้อเถอะ แต่ก็ขอบคุณคร้าบบบ
"เสร็จรึยังน่ะ..สึนะ ฉันมารับแล้วนะ"
เสียงคุณดีโน่นี่นา ใช่แล้วต้องมารับเราลงไปปาร์ตี้สินะ รอดแล้วตู (เฮอะ! คงรอดได้ไม่นานหรอก หึหึ // ไรเตอร์)
มุคุโร่ซึ่งชะงักไปกับเสียงทักนั้นหันมายิ้มแบบเจ้าเล่ห์แล้วพูดทิ้งท้ายไว้ว่า
"ว้า~ น่าเสียดายจังเลย..ไว้งานเลิกค่อยมาต่อเรื่องของเรากันนะครับ วองโกเล่..คึหึหึ"
เสียงหัวเราะที่ชวนสยองได้ทิ้งท้ายไว้ก่อนที่หมอกทมิฬปรากฏรอบตัวของร่างสูงราวกลืนกินผู้นั้นเลือนหายไปช้าๆ
'ปัง!' ประตูห้องน้ำถูกเปิดออก สภาพที่เห็นคือ สึนะนอนหงายตรงพื้นห้องน้ำ เนื้อตัวเปียกโชก เสื้อที่ถูกปลดกระดุมได้เผยให้เห็นเนินอกขาวๆนั้น
"ส..สึนะ..O.,O" คุณดีโน่อึ้งกับภาพที่เห็นตรงหน้า ทันใดนั้น...
"รุ่นที่สิบบบ ...บ O[ ]O" โกคุเดระคุงที่วิ่งเข้ามาแล้วก็ชะงัก
"อะ..เอ่อ..ผมกำลังจะอาบน้ำน่ะ แต่ว่าลื้นล้มนิดหน่อยน่ะครับ แหะๆๆ T-T;" จะให้บอกว่าเมื่อกี๊...ได้ไงกั๊นน
"แล้ว ป..เป็น อะ ไร ม..มาก รึ ป..เปล่า ครับ ร..รุ่นที่สิบ -///-" โกคุเดระคุงจะหน้าแดงทำไมเนี่ย o.o
"มะ..ไม่เป็นไรครับ^^"
"งั้นฉันจะรอข้างนอกนะ อย่าสายล่ะสึนะ" คุณดีโน่พูดก่อนที่จะเดินไปนั่งที่โซฟา
"สึนะ..ถ้านายอาบน้ำเสร็จแล้วอ่ะ...ใส่ชุดนี้นะ^^" ยามาโมโตะที่เดินเข้ามาพร้อมถุงในมือใบนึง
"ชุดอะไรงั้นเหรอ??" สึนะสงสัย
"เอาน่า~ พอใส่แล้วก็รู้เองล่ะน่า" ยามาโมโตะยัดถุงใส่มือสึนะพลางทำหน้ายิ้มกริ่ม
"แกเอาชุดอะไรให้รุ่นที่สิบใส่เนี่ยห๊ะ! เจ้าบ้าเบสบอล!!" โกคุเดระถามอย่างจับผิดยามาโมโตะ
"เดี๋ยวสึนะใส่ออกมา ก็เห็นเองล่ะ ฮ่ะๆ"
"งั้น ผมขอตัวอาบน้ำก่อนนะครับ"
สึนะปิดประตูห้องน้ำ พลางเอาถุงมาวางบนอ่างล้างหน้า พร้อมแกะดูอย่างสงสัย สึนะหยิบชุดในถุงนั้นขึ้นมาดู
ปรากฏว่ามันเป็น..... โอ้ววว จอห์ชชช O[ ]O)))
"อี๊!!!!!!!!!" o[______]O XXX
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น