รอยยิ้ม กลิ่นบุหงา ในวันที่วสันต์เย็นพัดผ่าน
ถ้อยคำเหล่านั้นคือถ้อยคำในวันที่เราแรกพบ
จวบจนถึงวันนี้
.
.
.
คำว่า”เรา”ก็ยังมิเคยเปลี่ยนแปร
สิ่งเดียวที่ขอบนบานกับเทพเทวัญ ปราถนาอยากให้มันเป็นอย่างนี้ตลอดไป
.
.
.
" ตลอดไป "
.
.
ใครที่มาขัดขวางก็อยากกำจัดให้พ้นเสีย
ความรักหรือความลับ มันก็แค่เรื่องของคนสองคน
.
.
.
.
จักขอให้เรื่องของเรา เป็นเรื่องของเราตลอดไป
จนกว่าคนใดจะตายจาก
F̶͕̥͎̭̓̈õ̶̞͙͓̌r̶͓̙͇̓̋̂̔e̵̬̦̦̮̎̈́͐v҈̯̜̲̦͉͗͗͊e̵̥̭̘͋̽̀̎́r̵̗̰̜͉͂̈́̿̂̏
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีทุกคนหลังจากที่เราดองนิยายมา 2 ปีถ้วนค่า (o´▽`o) ในที่สุดก็มีไฟกลับมาปั่นจนได้ เพราะก่อนหน้านี้ค่อนข้างมีปัญหากับตัวเนื้อเรื่องและความเบียวในตัว ทำให้ต้องพักไปยาวๆสองปีเต็ม แต่จากนี้จะกลับมาแอคทีพกับนิยายเรื่องนี้ให้เต็มที่ที่สุด ขอฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนอีกครั้งนะคะ!
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น