รอ...ใครบางคน

        "อ้่าว.....นักเรียนทุกคนวันนี้เป็นวันแรกของม.2เพราะฉะนั้นแล้วเดียวเราจะมาเลือกชุมนุมกันนะ เดี๋ยวหัวหน้าเอาใบรายชื่อชุมนุมมาติดบอร์ดแล้วให้ทุกคนเลือกนะว่าจะอยู่ชุมนุมไหนดี"
        "เฮ้ยๆเลือกชุมนุมอีกแล้วว่ะ อยู่ชุมไหนดีอ่ะ"เพื่อนสนิทของฉันตอนม.2เธอชื่ออิ๊ฟ อิ๊ฟถามฉันอย่างตื่นเต้นว่าเราจะอยู่ชุมนุมไหนดี แต่ฉันสิกลับเบื่อกับการต้องมานั่งเลือกชุมหนุมใหม่ทุกปีๆ
        "เออ...เอาอันไหนก็ได้ ให้มันสบายๆอ่ะ"บอกตรงๆว่าฉันขี้เกียจมาก พวกคุณเองเป็นกันไหมล่ะค่ะ ไหนจะต้องเรียนเนื้อหามั่วไป ยังจะมีให้เลือกชุมนุมบ้าบออะไรอีก
        "ประกาศ ขอนักเรียนชั้นม.2 ทุกคนลงมาเลือกชุมนุมได้แล้วค่ะ" ติ่งติงติ๊ง
        "ป่ะๆๆๆๆๆ ยัยเปา ไปเลือกชุมนุมกัน"แล้วยัยนี่ก็ลากฉันลงมา
        คนมันจะเยอะไปไหนฟ่ะเนี่ย แล้วฉันก็มองๆหา ชื่อชุมนุม เอ๊ะ! ชุมนุมคณิตคิดนอกกรอบ
        "นี่ๆยายอิ๊ฟ ชุมนุมคณิตนอกกรอบอ่ะน่าสนป่ะ?"อันที่จริงฉันก็ไม่ได้ชอบคณิตมากอะไรหรอกนะ แต่ไม่รู้นึกครึกยังไงไปเลือกไม่รู้
        "เอาจริงดิ ไหนว่าเอาแบบสบายๆไงว่ะ แค่ชื่อก็ปวดหัวแล้วนะ"
        "แล้วจะเอาป่ะล่ัะ ขี้เกียจเดินแล้วว่ะ"มันมองหน้าฉันและรู้ทันทีว่าฉันเมื่อยจริงๆ ก็มันเล่นลากฉันไปนู้นไปนี่ที คนเหนื่อยเป็นนะเฟ้ย
        "เออๆๆๆๆๆๆก็ได้ ไปสมัครกันป่ะ"
        และนี่เองเป็นเริ่มต้นของการก้าวเข้าสู่เรื่องราวทั้งหมดนี้