คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro
{บันทึกของ โอ ฮายอง}
3 เดือนย้อนหลัง
[07.45 pm.] ณ หอประชุมกลางของมหาลัย Cube
“ งานฉลองวันครบรอบการก่อตั้งมหาลัย Cube ” ฉันยืนอ่านป้ายใหญ่ๆหน้างานเลี้ยง ตอนนี้ฉันรู้สึกประหม่าสุดๆ ต้องมายืนรอยัยเพื่อนตัวแสบในชุดราตรีสีน้ำเงินกระโปรงฟูฟ่องตรงหน้าทางเข้างาน คนก็เริ่มทยอยกันมาเยอะแล้ว
‘เมื่อไหร่จะถึงเนี่ย บอกให้ฉันมารอตั้งแต่ทุ่มนึง จนตอนนี้มันจะสองทุ่มแล้ว โทรตามอีกรอบดีกว่า’
ยืนนานก็ชักปวดขาไปนั่งรอใต้ต้นไม้ใกล้ๆซุ้มประตูทางเข้าดีกว่าคนไม่เยอะดี
พลั่ก!
“ขอโทษครับ/ขอโทษค่ะ” มัวแต่เดินก้มหน้ากดโทรศัพท์ เดินชนใครเข้าให้ล่ะเนี่ย
“……………” แล้วก็เงียบ ต่างคนต่างพูดอะไรไม่ออก บอกตามตรงผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเป็นคนหรือเทพบุตรกันนะ ความหล่อของเค้าทำเอาฉันถึงกับอึ้งไปเลย
“เฮ้! ฮายองไปทำอะไรอยู่ตรงนั้น?” เสียงคุ้นๆ
“โบมี……มานานแล้วหรอ” ฉันขยับตัวออกห่างจากผู้ชายคนนั้น แล้วเดินไปหาโบมี
“พึ่งมาถึงเมื่อกี๊ แล้วแกไปทำอะไรอยู่ตรงนั้น”
“ก็ว่าจะไปหาที่นั่งรอแกนั้นแหละ แต่พอดีเดินไปชนผู้ชายคนนึงเข้า”
“แล้วไหนอ่ะ? คนที่แกเดินไปชนไม่เห็นมีเลย”
“อ้าวววว หายไปไหนแล้วล่ะ เมื่อกี๊ยังยืนตรงอยู่ตรงนี้อยู่เลย”
“ชั่งเถอะๆ เข้าไปในงานกันดีกว่า……ป่ะๆ”
“อื้มๆๆ” โบมีรีบดึงแขนฉันเข้าไปในงาน
[10.07 pm.]
“เค้กกกกกกกก น่ากินจัง อ๊ายยยยย ขนมตรงนั้นก็น่ากิน บลาๆๆๆๆ”
“พอแล้วๆๆๆๆ ฉันจะไม่มีมือถือจานแล้วนะ” ตั้งแต่เดินเข้ามาในงานโบมีก็ลากฉันไปตักอาหารโต๊ะนั้นโต๊ะโน้นโต๊ะนี้จนจะครบหมดทุกอย่างแล้วมั้ง กินเก่งจริงๆเพื่อนฉัน
“โห้! ก็มันน่ากินหมดทุกอย่างเลยอ่ะ”
“ระวังเถอะ ถ้าน้ำหนักขึ้นโคชว่าเอา ไม่รู้ด้วยนะ”
“ขอวันนี้วันเดียวนะ แกอย่าบอกโคชฉันเลยนะๆๆๆ”
“……………”
“นะๆฮายอง อย่าบอกโคชนะ” แหม่ทำเสียงอ้อนใหญ่เลยนะ อยากให้คนทั้งมหาลัยมาเห็นยัยโบมีตอนนี้จัง ราชินีนักบู๊ของมหาลัยกลายเป็นลูกแมวน้อยอ้อนขอกินขนม
“อืมๆๆ ไม่บอกๆ ”
“เย้! งั้นแกช่วยฉันถือสักอีกจานหน่อย”
“ยัยโบมีได้ทีเอาใหญ่เลยนะ”
“ฮายองขยับไปอีกหน่อยสิ ฉันจะหยิบขนมตรงนั้นอ่ะ”
“เอาๆ ตามสบายเลยแก” ฉันขยับถอยหลังให้โบมี
“ว้าย!........”
“ฮายอง!” จานขนมในมือหล่นกระจายเต็มพื้น เอาแล้วไงยัยฮายองเอ๊ยยยยจะไม่ซุ่มซ่ามสักวันได้มั้ยเนี่ย เหยี่ยบชายกระโปรงตัวเองจนได้ เกือบล้มแล้วมั้ยล่ะโชคดีที่มีคนมารับไว้ทัน คน……ใคร?
“เป็นไรมั้ยฮายอง”
“ไม่ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่มินฮยอก”
“^__^…….” ยิ้มน่ารักชะมัด
“อะ…หื้ม! พี่คะปล่อยมือจากเพื่อนฉันได้แล้ว” โบมีเริ่มทำตาเขียวใส่
“อ้อ....โทษที” รัศมีความโหดของโบมีเริ่มแพร่กระจาย
“เป็นไรมากมั้ยฮายอง” โบมีรีบเดินมาปัดเศษขนมที่ติดชุดฉัน
“ก็เกือบๆแหละ”
“อ้ะ……พี่ให้ยืมเช็ด” รุ่นพี่มินฮยอกยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ฉัน
“ไม่เป็นไรค่ะ/ขอบคุณค่ะ” ฉันปฏิเสธิ แต่โบมีกลับรีบจับผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดกระโปรงให้ฉันซะงั้น
“นี่ๆ พวกเธอดูสิ รุ่นพี่มินฮยอกยืนคุยอยู่กับฮายองที่เรียนเอกศิลป์ปี1อ่ะ”
“ดูท่าทางสนิทสนมกันซะขนาดนี้ อย่าบอกนะว่ารุ่นพี่คบกันกับยัยฮายอง”
“แน่ๆเลยแก”
“แสดงว่าดาวคณะเราโดนยัยนี่แยกรุ่นพี่ไปน่ะสิ ใช่มั้ยๆ”
“ใช่ๆ ฉันก็ว่างั้นแหละ”
ฉันเงี่ยหูฟังพวกผู้หญิงกลุ่มข้างๆที่กำลังซุบซิบกัน โบมีทนฟังไม่ไหวเลยเดินโทงๆเข้าในกลุ่มผู้หญิงพวกนั้น
“นี่! พวกเธอถ้าปากว่างมากล่ะก็ ฉันให้ยืมผ้าเช็ดหน้าอุดปาก เอาไป!” หลังจากพูดจบ โบมีก็ยัดผ้าเช็ดหน้าที่ถืออยู่ใส่มือผู้หญิงคนนึง
“โบมี! นั้นมันผ้าเช็ดหน้าพี่มินฮยอกนะ”
“ฉันรู้แล้ว ฉันก็เลยให้ยัยพวกนั้นไปไง จะได้เอาเวลาที่นินทาคนอื่นไปแย่งผ้าเช็ดหน้ากันแทน”
“โบมี……”
“ไม่เป็นไรหรอกฮายอง แค่ผ้าเช็ดหน้าผืนเดียวเองพี่มีอีกเยอะ โบมีนี่ก็กล้าจริงๆเล่นเอาซะเค้าเงียบกันไปทั้งกลุ่มเลย ฮ่าๆๆ”
“เห็นมั้ย……พี่มินฮยอกไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย ” ต่างคนก็ต่างขำ เข้ากันได้ดีจริงๆพี่บัดดี้กับน้องบัดดี้คู่นี้
>>> Baek Hee <<<
ความคิดเห็น