ยัยแสบซ่ากะนายจอมยุ่ง

ลำดับตอนที่ #2 : ยัยหน้าแตกกับนายไปซ์ซี่

2

 

“นี้ยัยโฟนแกจะกลับยังไงอ่ะ”ยัยกระเต้นหันมาถามฉัน

“นั่งรถดิ แกจะให้ฉันบินกลับหรอ”

ฉันหันไปตอบยัยกระเต้น เพราะว่าปกติยัยกระเต้นจะกลับกับยัยแอ๋ม เพราะว่าบ้านมันอยู่ใกล้กัน มีแต่ฉันนี้และบ้านอยู่คนละทางกันเลย แต่ว่าวันนี้ยัยแอ๋มกลับไปกับหวานใจมันแล้วมันบอกว่า ‘ ปิดเทอมเรายังไม่ได้ไปเที่ยวกันเลย วันนี้ฉันจะไป เที่ยวกับเจฟนะ ’ เหอะๆ

“เออ กวนนะแก โฟนไปเล่นเกมกันไหม”ยัยกระเต้นหันมาชวนฉัน

“ ไม่ ไม่ปฏิเสธ ฮ่าๆ” 

 ในเมื่อวันนี้พี่ฟลุตก็ไปเที่ยวกับพี่ฟ้าแล้วเราก็ไปเที่ยวกับยัยกระเต้นแล้วกัน ทิ้งน้องดีนัก กลับไปจะฟ้องแม่เลยคอยดูนะ

“โธ่เฮ้ย ฉันนึกว่าแกจะไม่ไป”

“มีหรอจะพลาดเรื่องเกมเนี้ย”

 

“นี้ยัยโฟนยิงดิมันมาแล้วววววววววว”

ปัง ปัง ปัง

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ถึงบอสใหญ่แล้ว” ยัยกระเต้นตะโกนจนคนทั้งร้านหันมาดู

“เอ๊ยแก เหลือตัวเดียวเองอ่ะ เราตายแน่” ฉันหันไปบอกยัยกระเต้น

“ เออ ชังมันแกตัวเดียวผู้ครองโลก”

‘ปัง‘

“ GAME OVER “

TToTT >> หน้ายัยกระเต้น

=_= >> หน้าฉัน

“ไหนแกบอก หนึ่งตัวผู้ครองโลกไง” ฉันหันไปถามยัยกระเต้น

“แงๆ”

“กลับบ้าน เหอะ 6 โมงแล้ว” ฉันหันไปบอกยัยกระเต้น

“อืม”

“งั้นฉันไปก่อนนะ บ้ายบาย” ฉันหันไปบอกยัยกระเต้น

“จ้า Goodbye my friend”

 

“โอ๊ย 6 โมงแล้ว จะมีรถไหมเนี้ย “

ฉันวิ่งด้วยความไว้เท่าจรวด พร้อมมองนาฬิกา จนคนคนที่เดินสวนฉันถึงกับมองหน้าประมาณว่า ’ยัยนี้จะรีบไปตายที่ไหนเนี้ย’ ฉันก็เลยส่งสายตาตอบกลับไปว่า ‘ไม่รีบเนี้ยและค่ะที่ตาย’ ฉันโดนแม่ว่าจนหูชาแน่เลย ไม่ใช่ไอ้พี่ฟลุตหรอกที่โดนแม่ว่า แงๆ นี้หรอชีวิตของนางเอก ทำไหมมันต้องมีเรื่องให้เดือดร้อนอยู่เรื่อยเลยว่ะ 

ตุ๊บ

โอ๊ย ใครว่ะเดินไม่รู้จักดูตาม้าตาจระเข้เฮ๊ยตาเรือเลย ชนใครไม่ชนไม่รู้จักโฟนคนนี้ แม่จะด่าให้ลืมชาติเกิดเลย

“ขอโทษคับ”

“นี้นาย เดินหัดดูทางมั่งนะคนยิ่งรีบๆอยู่”

“ นี้เธอ เธอเป็นคนวิ่งมาชนฉันเองนะ”

หนอย ใครว่ะกล้าเถียงโฟนคนนี้ว่ะ ขอดูหน้าหน่อยเถอะ

“เอ๊ยนาย/เธอ”

“นายไปซ์/ยัยหน้าแตกกลางห้อง”

--_-- หนอยแน่ดูมันเรียกฉันซิค่ะ ฉันจะเรียนนายไปซ์ว่าไรดี..... นายไปซ์...ซี๊ เออใช่ นายไปซ์ซี๊ ฮ่าๆนายเสร็จฉันแน่ ^0^

“นี้นายไปซ์ซี๊ นายจะเรียกฉันดีหน่อยไม่ได้หรอ”ฉันหันไปตะคอกใส่นานไปซ์ซี๊ 

“เธอเรียกฉันว่าไรนะยัยหน้าแตกกลางห้อง “นายไปซ์ซี๊หันมาถามฉัน

“ก็เรียกกว่าไปซ์ซี๊ไง ไม่ได้ยินหรอ” ฉันหันไปทำถ้ากวนๆใส่นายไปซี๊

“ทำไหมเธอถึงได้ตั้งชื่ออุบาทแบบนี้มาให้ฉันเนี้ย”

“ก็หน้านายมันคล้ายๆผู้หญิงไง นายอาจจะเป็นตุ่ดก็ได้ ฉันเลยตั้งชื่อนายให้ดูเลิศ นายต้องขอบใจฉันนะเนี้ย”

“ได้ งั้นฉันจะเรียกเธอว่ายัยหน้าแตก”นายไปซ์ซี้หันมาพร้อมยักคิ้ว

“ เชอะ ทำไหมต้องเรียกฉันยังงี้ห๊าาาา”ฉันหันไปตะคอกใส่นายไปซ์ซี๊

“อ้าวก็ฉันไม่รู้จักชื่อเธอนี้ แล้วเธอยังร้องซะดังอีกรบกวนเวลานอนของฉันทำอ่ะไรไม่รู้จักดู ชื่อนี้และเหมาะกับเธอดียัยหน้าแตก”นายไปหันมาตะคอกหันมาตะโกนใส่หูฉัน

“ฉันชื่อว่า โซโฟน คราวนี้นายต้องเรียกฉันว่าโซโฟนเข้าใจไหม”

“ฮะ ฮะ ฮ่าๆๆๆๆ”

“=_= นายขำอะรายยยยยยยยยยนายไปซ์ซี๊”

ฉันหันไปถามนายไปซ์ซี๊ กะอีแค่ฉันบอกชื่อตัวเองมันตลกอะไรเนี้ย

“ฮ่าๆๆๆ ชะชื่อ เธอนะซิคนบ้าที่ไหนชื่อโซโฟน ฮ่าๆๆ”

“ฉันจะชื่ออะไรมันหนักหัวนายหรอห๊าาาาาา”

แล้วฉันก็เดินออกมา ถ้าฉันไม่เดินออกมามีหวังวันนี้ฉันได้ฆ่าคนตายแน่ มันตลกตรงไหนกะอีแค่ชื่อโซโฟน เชอะ ฉันรอรถได้ซักพักรถก็มาพอดี แต่โชคร้ายต้อนนี้เริ่มมึดแล้วเลยทำให้คนที่ทำงานบริษัทต่างเขาเลิกงานพอดีเลยทำให้คนแน่รถอีกแล้ว เฮ้อ เมื่อเช้าคนก็เยอะแล้งตอนนี้ฉันก็ต้องมายืนเบียดกับคนอีกแล้วหรอเนี้ย T0T แล้วฉันก็มาถึงบ้านจนได้ 

~ ตึ ตรึด ~ 

พอฉันกลับมาถึงบ้านปุ๊บฉันก็ตรงดิ้งไปที่โน็ตบุ๊คเครื่องโปรดฉันเลย ก็ตั้งแต่ปิดเทอมมาฉันแทบไม่ได้แตะโน็ตบุ๊คเลย ทำให้ข้อความที่ไม่ได้รับตั้ง32 ข้อความแน่โอ๊ยเซ็งๆๆ ก็ข้อความแต่ละข้อความก็มีแต่โฆษณา ต่างๆที่ฉันไม่ได้สนใจเลย ฉันก็เลยดูลายชื่อเพื่อนที่อนนอยู่ตอนนี้

^0^ พี่ไอซ์ออนด้วย ไม่ได้เจอตั้งนานไปทักดีกว่า คิกๆ  ไม่ได้คุยด้วยนานแล้ว เย้ๆเราก็ไม่ได้โชคร้ายเสมอไป ไม่เสียแรกที่แอบเข้าห้องไอ้พี่ฟลุตดูเมลของพี่ไอซ์มาแอดไว้แหะ 

อมยิ้มวันละนิดจิตแจ่มใส พูดว่า : หวัดดีค่ะพี่ไอซ์

ไอซ์แมน : หวัดดีคับน้องยิ้ม

ฉันบอกพี่ไอซ์ไปว่าฉันชื่อยิ้ม เป็นรุ่นน้องที่ที่โรงเรียน เอาเมลมาจากเว็บบอร์ดของโรงเรียน เลยทำให้พี่ไอซ์ไม่สงสัยอะไร ใครจะกล้าบอกละว่าฉันชื่อโซโฟน ถ้าฉันบอกมีหวังฉันไม่กล้าคุยกับพี่ไอซ์ที่โรงเรียนแน่เลย

 อมยิ้มวันละนิดจิตแจ่มใส พูดว่า :  เป็นไงค่ะ ไปโรงเรียนวันแรก

ไอซ์แมน : อ่อ ปรกติอ่ะคับ แต่เพื่อนพี่มีแต่คนบอกว่าพี่ดำขึ้นเซ็งเลย

อมยิ้มวันละนิดจิตแจ่มใส พูดว่า : ฮ่าๆ  แล้วพี่ไอซ์ไปทำอะไรมาอ่ะทำไหมดำขึ้น

ไอซ์แมน : พี่ก็แค่ไปช่วยพ่อพี่ดูแล รีสอร์ตที่ หัวหินเองอ่า

อมยิ้มวันละนิดจิตแจ่มใส พูดว่า : เหอะๆ ก็สมแล้วและค่ะที่พี่ไอซ์จะดำขึ้น คงเล่นน้ำทะเลจนตัวดำเลยอ่ะซิ

ไอซ์แมน : คงจะใช่อ่าคับ เหอะๆ แล้วน้องยิ้มได้เที่ยวไหนไหมอ่ะคับ

อมยิ้มวันละนิดจิตแจ่มใส พูดว่า :เฮ้อ พูดแล้วก็เซ็งค่ะ อาจารย์สั่งการบ้านโคตรเยอะเลยอ่า อดเที่ยวเลย

ไอซ์แมน : เหอะๆ เป็นงั้นไป

อมยิ้มวันละนิดจิตแจ่มใส พูดว่า : แล้วพี่ไอซ์กินข้าวยังคะยังค่ะ

ไอซ์แมน : ยังคับ พี่พึ่งกลับเข้าบ้านเอง แล้วน้องยิ้มกินข้าวยังคับ

อมยิ้มวันละนิดจิตแจ่มใส พูดว่า : ยังค่ะยิ้มพึ่งกลับเข้าบ้านเหมือนกัน ไปเล่นเกมมา โฮะๆ

ไอซ์แมน : แหม เลิกเรียนก็เที่ยวเลยนะ

อมยิ้มวันละนิดจิตแจ่มใส พูดว่า : ค่ะ ก็ปิดเทอมไม่ได้เที่ยวนี้หน่า

ไอซ์แมน : จ้า งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะคับ

อมยิ้มวันละนิดจิตแจ่มใส พูดว่า : ค๊า บ้ายบาย

ไอซ์แมน : บายคับ แล้วอย่านอนดึกละ

อมยิ้มวันละนิดจิตแจ่มใส พูดว่า : ค่ะ

ไอซ์แมน : off life

แล้วพี่ไอซ์ก็ออฟไลน์ไป เฮ้อ กี่โมงแล้วเนี้ย OoO สี่ทุ่มครึ่งแล้วหรอเนี้ย แว้ก ถึงว่าทำไหมหนังตามันหนักๆ ไปอาบน้ำดีกว่า