ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    D.gray-man+No!! Yaoi+

    ลำดับตอนที่ #8 : รัตติกาลที่ 8

    • อัปเดตล่าสุด 23 มิ.ย. 50



    รัตติกาลที่ 8
    : รินารี่&โครวรี่&โร

     

    ในทางนี้นั้นดูจะดีที่สุดแล้วแต่ก็ไม่ได้ดีอย่างที่คิดหรอกนะถึงจะสว่าง  ไม่มีกลิ่นและก็ได้ยินเสียงดีแต่เพราะอากาศในนี้เนี่ยโคตรจะร้อนเลยไม่รู้ว่าเป็นทางที่ดีที่สุดหรือแย่ที่สุดกันแน่อากาศในนี้นั้นไม่ได้ต่างกับตอนบ่ายที่ผ่านมาเลยรู้งี้ค่อยบุกมาตอนกลางคืนดีกว่าอีกทั้ง3คนเดินเข้ามาเรื่อยๆแต่ยิ่งลึกก็ยิ่งร้อนจนอยากเดินกลับออกไปแต่โครวรี่กับรินารี่ก็ต้องทำเพื่อให้ได้กลับไปส่วนโรนั้นก็ต้องทำเพื่อเพื่อนทั้ง3จึงต้องจำใจเดินต่อไป   ในเส้นทางนี้นั้นถึงอากาศจะร้อนแต่ว่าดูจะครื้นเครงที่สุดดูได้จากที่โรกับรินารี่นั้นพยายามหาเรื่องคุยเพื่อจะได้ลืมเรื่องอากาศทั้ง2คุยกันตั้งแต่เรื่องเล็กๆอย่างมดไปจนถึงเรื่องใหญ่ๆอย่างเรือจนไม่มีอะไรจะคุยส่วนโครวรี่นั้นแม้ว่ารินารี่หรือโรจะชวนคุยซักเท่าไหร่ก็ไม่ยอมคุยด้วย   รินารี่จึงถามโครวรี่เพื่อหาเรื่องคุย"นี่โครวรี่เป็นอะไรไปเหรอทำไมทำหน้าอย่างนั้นละ?"".....เลือด...ยะ...อยากกินเลือด"โครวรี่ตอบแบบหมดอาลัยยตายอยากโดยไม่ได้สังเกตหน้าตาของทั้ง2คนเลยว่าซีดเป็นไก่ต้มจากคำตอบของโครวรี่ที่บอกว่าอยากกินเลือดรินารี่นั้นถึงจะรู้อยู่แล้วแต่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้เธอเองก็เสียวๆเหมือนกันดูได้จากการที่เอามือกุมที่คอและเดินอยู่ข้างหลังโครวรี่โรเองก็เสียวๆเหมือนกันถึงแม้เค้าจะไม่เชื่อเรื่องผีดูดเลือดนี้แต่ยังไงโครวรี่ก็เป็นผู้ที่ดูดเลือดโดยการกัดที่คอเหมือนกันแต่ดูเหมือนโครวรี่จะน่ากลัวกว่าผีดูดเลือดซะอีกเพราะผีดูดเลือดโดนแสงไม่ได้แล้วก็กัดเฉพาะผู้หญิงแต่โครวรี่นั้นโดนแสงได้แถมกัดไม่เลือกหน้าอีกไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย   ทำให้โรเองก็เอามือกุมคอเหมือนกันแล้วก็เดินรั้งท้ายแบบรินารี่…."เอ่อ~~ผมเดินระวังหลังให้เองมั๊ยขอรับ?"คำถามของโครวรี่ทำให้ทั้ง2คนที่อยู่ข้างหลังคิดว่า(เอาแล้วไง!...มันเอาแล้ว!)ทำให้ทั้งคู่ตอบพร้อมกันแบบอัตโนมัติว่า"ไม่เป็นไร"พอตอบเสร็จก็ใช้มือกุมที่คอของตัวเองให้แน่นขึ้นแล้วก็เดินถอยห่างออกมาอีกเป็นโยชน์.....และกลุ่มนี้ก็มีความคิดที่แตกต่างกับกลุ่มอื่นคือ(ขอให้เจอAKUMAเร็วๆด้วยเถอะ)ไม่ใช่แค่โครวรี่คนเดียวที่ขอแบบนี้แต่ทั้ง3คนขอแบบเดียวกันหมด.....แต่ว่า"ครืน!!"เสียงเหมือนปราสาทเคลื่อนเริ่มขึ้นแล้วอยู่ดีๆพื้นตรงที่โครวรี่ยืนอยู่ก็เปิดออกแล้วโครวรี่ก็หล่นลงไป!!"โครวรี่!!"ทั้งโรและรินารี่ร้องพร้อมกันแล้ววิ่งไปหาแต่ว่าพื้นก็ปิดไปแล้ว.....ทั้งคู่เงียบอยู่พักหนึ่งคงเพราะทำอะไรไม่ถูกแต่ก็คิดในแง่ดีไว้ว่า(ไปก็ดีแล้วทำให้เวลาเดินมีความสุขขึ้นตั้งเยอะ)แต่ก็มีความคิดในแง่ร้ายแทรก(ถ้าหล่นลงไปแล้วอยู่ดีๆเกิดโผล่มาจากตรงไหนแล้วพุ่งเข้ามาจะทำยังไง)สรุปแล้วทั้ง2คนไม่ได้มีกะจิตกะใจห่วงโครวรี่เลยซักนิด....แล้วในที่สุดคำขอก็เป็นจริงมีAKUMAระดับ2โผล่ออกมาจากทางข้างหน้าแล้วก็มีระดับหนึ่งปนมาด้วยตอนนี้ทั้ง2คนก็เกิดคิดถึงโครวรี่ขึ้นมาแต่โครวรี่ก็ไม่ได้กลับขึ้นมาแต่อย่างใดทั้ง2คนจึงต้องเผชิญกับAKUMAแบบเลี่ยงไม่ได้..........................

     

    ------------------------

     

    "ตูม!"เสียงAKUMตัวสุดท้ายระเบิดพร้อมกันนั้นรินารี่กับโรก็ล้มลงด้วย"แฮ่กๆ"เสียงหอบหายใจดังออกมาเป็นระรอกๆเพราะความเหนื่อยจากการต่อสู้เรารีบไปกันต่อมั๊ย?"รินารี่ส่งคำถามให้กับโร"พักก่อนก็ได้ครับ"โรตอบกลับเพราะเค้าเองก็ต้องการพักเช่นกัน.....การต่อสู้เมื่อกี๊ทำโรนึกภาพไม่ออกเลยว่า(เอ็กโซซิสท์เนี่ยต้องคอยสู้กับไอ้พวกนี้ตลอดเวลาเลยเหรอ?)ทำให้โรนึกขึ้นมานัยๆได้ว่า(ที่นี่นะไม่มีพวกAKUMAเหรอท่านเคาท์พันปีอยู่......จริงๆแล้วก็นน่าจะสงบดีแต่กลับมีสงครามแย่งชิงอำนาจกันต่างๆนาๆเช่นสงครามที่พวกเค้ากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ทำไมทุกคนถึงไม่สามัคคีกันทั้งๆที่ฝ่ายเดมอสเองก็ละเว้นพวกเรามามากแล้วถ้าไม่ใช่เพราะเอวิเดสแล้วเอเดนจะอยู่ได้ถึงทุกวันนี้เหรอทำไมถึงไม่สำนึกบุญคุณฆ่าคนของฝ่ายนู้นเพื่อความแค้นแล้วไม่พอยังจะเอาลูกเค้ามาอีกแล้วตอนนี้ก็ยังจะไปตามฆ่าลูกเค้าอีกแถมยังจะไปตีเดมอส........)ความคิดของโรทำให้เค้านึกสมเพชตัวเองอยู่นัยๆจนรินารี่เรียกขึ้น"โร...เป็นอะไรรึเปล่า?ไปกันเถอะ""อื้อ"โรตอบรับ"ครืน!!"เสียงเหมือนปราสาทเคลื่อนอีกแล้ว.....แล้วอยู่ดีๆโครวรี่ก็กระโดดมาจากข้างบน"ตุบ!"เสียงโครวรี่ลงถึงพื้น"ขอโทษด้วยขอรับพอดีเดินซุ่มซ่ามเลยทำให้คุณรินารี่กับคุณโรต้องเดือดร้อน"พอมาถึงโครวรี่ก็กล่าวขอโทษทันทีทำให้โรและรินารี่ต้องกลับมาผวาอีกครั้ง"ไม่เป็นไร"ทั้งคู่ตอบพร้อมกันและคิดว่าไอ้หมอนี่มาไปไม่ได้ตรงจังหวะเลย.....แล้วทั้ง3ก็เดินต่อไปโดยมีโครวรี่นำและรินารี่กับโรตามหลัง...................................

     

    ------------------------

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×