ตอนที่ 7 : Pink Carnation 6 : สิ่งที่จำเป็นต้องทำ // แผนชั่วร้าย // ขอโทษ
Chapter 6
ตอน สิ่งที่จำเป็นต้องทำ // แผนชั่วร้าย // ขอโทษ
“นายทำงานพลาดอีกแล้วนะจองมิน” เสียงชายแก่ดูมีฐานะกำลังว่าชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า
“ผมขอโทษครับนายท่าน” จองมินได้แต่ตอบกลับเสียงเบาแล้วยังก้มหน้าอีก
“เฮ้อ!! ฉันจะทำยังไงกับนายดีนะ” ชายแก่พูดด้วยน้ำเสียงที่ดูผิดหวัง
“ผมขอแก้ตัวอีกครั้งนะครับท่าน ถ้าครั้งนี้ผมทำพลาดอีก ท่านก็ฆ่าผมทิ้งได้เลย” จองมินพูดด้วยความมั่นใจ
“นายพูดเองนะ ดี!! งั้นก็ไปจัดการให้เรียบร้อยซะ” ชายแก่พูดจบก็เดินออกไปจากห้องไป เหลือเพียงชายหนุ่มที่นั่งลงอย่างหมดแรง
“จะต้องทนอยู่แบบนี้อีกนานเท่าไรนะ ฉันไม่ได้อยากเป็นนักฆ่า ถึงจะพูดไปก็ไม่มีใครรับรู้อยู่ดี ยังไงตอนนี้เราก็เลวอยู่แล้ว จะเลวต่อไปมันจะเป็นอะไร” จองมินเอ่ยออกมาอย่างหมดหวัง การที่จะเลิกเป็นนักฆ่ามันคงทำไม่ได้ง่ายๆๆ ถึงยังไงแล้วมันเป็นสิ่งที่ทายาทอย่างจองมินจะได้รับมัน เพราะพ่อของจองมินก็เป็นนักฆ่ามาก่อนเหมือนกัน แต่ก็ต้องมาจากไปเพราะพวกเป็นนักฆ่าด้วยกันเอง จองมินผู้ที่เป็นทายาทสืบต่อจึงถูกนำมาใช้งานแทนพ่อที่จากไป อีกไม่นานก็คงเป็นฉันสินะที่ต้องจากโลกนี้ไป
3 ปีที่แล้ว ณ ห้องประชุมใหญ่ บริษัท HYS
“ปีนี้ยอดขายของเราเพิ่มขึ้นเป็น 10 เท่าของปีที่แล้วเลยนะครับท่านประธานฮอ” เสียงชายหนุ่มพูดดีประสงค์ร้ายเอ่ยขึ้นหลังจากได้ฟังรายงานเกี่ยวกับกำไรขาดทุนของบริษัทในปีนี้
“นั้นสินะ!! อย่างนี้ปีหน้าเราคงจะได้ยอดขายเพิ่มขึ้นอีก จริงมั้ยยงจิน” ท่านประธานหันไปถามชายหนุ่มที่นั่งเงียบอู่ฝั่งตรงข้าม
“ครับ!! ถ้าเราสามารถกระจายสินค้าไปยังประเทศอื่นๆได้ เราก็สามารถเพิ่มยอดขายได้มากขึ้นครับ” ยงจินหันไปตอบท่านประธานฮอ
“แต่ท่านทำคนเดียวจะไหวเหรอครับ เราควรที่จะหาผู้ช่วยนะครับ” เสียงชายหนุ่มคนเดิมพูดขึ้นอีกครั้ง
“งั้นฉันควรที่จะให้ลูกยองแซงเป็นคนมาช่วยงานดีมั้ย ยงจินว่าไง” ท่านประธานหันไปถามยงจินอีกครั้ง
“ครับ!! ท่านว่ายังไงผมก็ว่าตามนั้น” ยงจินพยักหน้าตอบ
“แต่ผมคิดว่าคุณชายยังไม่มีประสบการณ์พอที่จะบริหารงานได้นะครับ” ชายหนุ่มพยายามคัดค้าน
“แล้วเราจะต้องทำยังไงล่ะ” ท่านประธานหันไปถามชายหนุ่ม
“ให้ผมช่วยงานท่านมั้ยครับ ผมพอจะมีประสบการณ์อยู่บ้าง” ชายหนุ่มรีบเสนอตัวท่านที
“ขอบใจความหวังดีของนายมากนะวอนบิน แต่ฉันจะรอจนกว่าลูกชายของฉันจะมีประสบการณ์มากกว่านี้ดีกว่านะ พอฉันไม่ไว้ใจใคร” ท่านประธานปฏิเสธอย่างสุภาพเพื่อจะได้ไม่เสียน้ำใจ แต่กลับกลายเป็นว่า วอนบินโกรธมากที่ไม่สามารถทำให้ท่านประธานเปลี่ยนใจได้
“ครับ!! ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกได้นะครับ” วอนบินกัดฟันยิ้มและพยายามที่จะสกัดกลั้นอารมณ์โกรธไว้
(ซักวันฉันจะต้องได้เป็นประธานบริษัทนี้แน่ ถ้าไม่มีนายซักคนยองแซง)
“ฮัลโหล!! ฉันวอนบินนะ ฉันต้องการนักฆ่าฝีมือดีที่สุดในตอนนี้ นายไปหามาให้ฉันด้วย”
(นักฆ่าฝีมือดีคนนั้นถูกฆ่าตายไปแล้วครับ)
“ตายไปแล้วก็หาคนอื่นสิ มันไม่ได้มีคนเดียวในโลกซะหน่อย”
(ครับ!! ผมจะจัดการให้นะครับ เอาเป็นว่าผมจะส่งทายาทของนักฆ่าคนนั้นไปแทนล่ะกันนะครับ)
“ยังไงก็ได้ แต่ขออย่าให้ทำงานผิดพลาดอย่างเดียว”
(ได้ครับ!! ท่านไม่ต้องเป็นห่วง)
//ยังไงซะต้องเป็นฉันคนเดียวเท่านั้นที่จะได้ครอบครองบริษัทนี้\\
หลายวันผ่านไป
“เราเลิกกันเถอะนะเยจิน” ชายหนุ่มเอ่ยกับคนรักด้วยความเศร้า
“ทำไมล่ะจองมิน เยจินทำอะไรผิดเหรอ” หญิงสาวถามอย่างไม่เข้าใจ
“เยจินไม่ได้ทำอะไรผิดทั้งนั้น แต่เยจินดีสำฉันเกินไป”
“ดีเกินไปเหรอ!! ทำไมล่ะ”
“ฉันไม่อยากให้เธอมาจมปักกับคนอย่างฉันที่ไม่มีอะไรเลย”
“เพราะอะไรจองมินถึงคิดแบบนั้นล่ะ”
“ขอโทษนะเยจิน ฉันจะไม่ลืมช่วงเวลาที่ผ่านมาของเราเลย” จองมินได้แต่ก้มมาไม่สบตาเยจินเลยซักนิด
“รู้เอาไว้นะ!!!นายมันแย่ที่สุดเลย!!!” เยจินพูดด้วยน้ำตาก่อนจะวิ่งร้องไห้ออกไป
(เพราะฉันเลวไงล่ะ คนเลวอย่างฉันมันไม่เหมาะสมกับเธอหรอกนะเยจิน ฉันขอโทษ)
ติ๊ด ติ๊ด!!
(นายควรที่จะเริ่มงานได้แล้วนะจองมิน : วอนบิน)
.......................................................................................................
มาอัพแล้วค่า มาต่ออย่างรวดเร็วเลยนะค่ะ อ่านแล้วเม้นติชมด้วยนะค่ะ ใครที่รอ คยูแซง อดใจรออีกไม่นานค่ะ ตอนนี้ก็ดู 2HJ หวานกันไปก่อนนะค่ะ เพราะตอนนี้ไรเตอร์รู้สึกว่ามันจะกลายเป็นเรื่องของ 2HJ มากกว่าจะเป็น KyuSaeng ซะอีก 55+ ตอนนี้ก็ยกให้จองมินไปล่ะกันนะค่ะ หลายๆคนคงจะเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะ อ่อ!! มินบอม ก็อดใจรอด้วยเช่นกันนะค่ะ อีกไม่นานเกินรอ เอ่อ!! รีดเดอร์ทั้งหลายค่ะ ตอนนี้ไรเตอร์อยากรู้ว่าฟิคที่ไรเตอร์แต่งมันสนุกหรือเปล่าค่ะ ถ้าไม่ไรเตอร์จะได้ปรับปรุงแก้ไขต่อไปค่ะ อย่าลืมนะค่ะ 1 คอมเม้นคือ 1 กำลังใจของไรเตอร์ค่ะ
***ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านฟิคแล้วเม้นให้ไรเตอร์นะค่ะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
สนุกจ้ะ โดยเฉพาะคู่ 2hj (เจ้ไม่ได้ลำเอียงนะ คริคริ!) คยูยังอยู่ม้ัย?
หว่า....สงสารพี่มินซะแล้ว
ทำไมชีวิตฌศร้าอย่างนี้นะ
แต่เลิกกะแฟนดีแล้ว
จะได้มาหาบอมมี่ อ้าวซะงั้น อิๆๆๆ
เจ็เริ่มสงสารมินขึ้นมาเลยทีเดียว
แล้วต้องกลับไปตามฆ่าแซงอีกเหรอ????
หว่า...ทำไงดีๆๆๆๆ
T_T
เอ่อฟิคโอเคค่ะ ไรเตอร์ เจ้ชอบบบ
คู่ลูกสาวเจ้...น่าร๊ากกก^^
สุนกมากค่ะ ไรเตอร์
สู้ๆๆๆค่ะ
น่าสงสารรร ฮือๆๆ
แต่ไม่เป็นไร !
อย่าซีเรียสส
ถูกบังคับให้ทำ
วอนบินนายเลวมากบังอาจมาคิดฆ่าแซงเหรอ
สงสารมินนี่จังแต่ยัมมี่ก็น่าสงสาร
จะเอาใจช่วยใครดีอ่ะ
เขาสงสารมินนะ
แต่เขาก็สงสารแซงอ่า
ใจเย็นๆนะ
สงสารปาร์คเหมือนกันนะเนี่ย TTTT_________TTTT
งั้นก็น่าสงสารมินนี่นะ ต้องทำเพราะเลือกไม่ได้
เฮ้อออออ มินนี่อะ เลิกเถอะนะ สงสารแซง (อ้าววว ซะงั้น 5555)
แล้วงี้แซงจิรอดไหมละนั้น แล้วพอ่แซงจะรู้ไหมอะ
ว่าข้างตัวมีมีดอยู่อะ คอยจะฆ่าลูกชายตัวเองตลอดเลย
ไรเตอร์คะ รีดเดอร์อยากอ่านคยูแซงแล้วอะ
คู่หลักยังไม่พัฒนาไปไหนเลยน้าาาาาาา
คยูแซงสู้ๆๆๆๆ ปล่อยให้คู่รองแย่งซีนได้ไงเนี้ย อิอิ
ขอบคุณไรเตอรืนะคะที่กลับมาอัพอะคะ ^^
รีดเดอร์ยังรอคยูแซงอยู่นะคะ อิอิ
ส่วนเรื่องเนื้อหาอะคะ รีดเดอร์คิดว่ามันก็โออยุ่แล้วนะคะ
เพียแต่น่าจะเพิ่มรายละเอียดอีกสักนิดนะคะ ^^ เพื่ออรรถรสในการอ่าน 5555
แต่โดยรวมมันก็ดีอยุ่แล้วอะคะ เพียงแต่ว่าาาาาาา
คยูแซงมันน้อยไปหน่อยอะคะ 555555555
เฮ้อออ รีดเดอร์คนนี้หาสาระไม่ค่อยได อย่าถือสาเลยนะคะ ^^
ยังไงก็มาต่ออีกนะ รีดเดอรืรออยุ่จ้าาาาาา ^^
อ๊ากกกก เข้าใจหรือไม่เข้าใจนดีนี่ ทามมายไม่อยากเดินตามรอยพ่อก็ไม่ต้องเดินจิ อ่า
คยูแซงงงงง miss u น้า อุอุ
สนุกมากจ้า ไรท์เตอร์สู้ๆ >_<
คยูแซง