คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ฮ่องกง เหรอ
โรเรียนมัธยมปลาย บรรยาาศเียบสบหลัเ้าแถวเสร็ หน้าประู
"ไหม ไหม สายไหม แมาสายยัเหม่ออี " สาวร่าบาหน้าาหน้ารัเรียสิเพื่อนสาวรหน้าที่เอาแ่เหม่อลอย นเธอ
"โทษทีนะ มิ้น ไหมิอะไรเพลินไปหน่อย " สายไหมมอไป้านหน้า่อนพยัหน้าให้ สาวน้อยน่ารัหันไปสนใอาารย์ฝ่ายปรอที่ถือสมุเ็นมาสาย ่อนยิ้มนิเมื่ออาารย์สาวประำั้นเห็นเธอ
"สายไหม เธอะสายเอาราวัลหรือไ๊ะ แมุ่ "
"แหม่ อาารย์ เือนนี้ สายไป14 วันเอ สายน้อยว่าสอเือนที่แล้วั้ 4 วัน " เธอหยอลับเสียหวานพร้อมรอยยิ้มว้า ่อนเียนื่อัวเอแล้วรีบเิอนไป อาารย์สาวมอาม่อนบ่นไล่หลั
" ้า แมุ่ เรียนีแ่มาสาย มัน็ไม่ไ้นะ ะบอยู่แล้ว ยัสาย เฮย "
สายไหม หันมายิ้มว้า่อนเินอย่ามีวามสุึ้นห้อเรียน ารเรียนสอวันสุท้ายอ ม.6 แทบไม่มีอะไรเลยเพราะ บ้านไ้มหาลัยแล้ว บ้าไป่อเมือนอ เรื่อนี้ทำให้สายไหมิถึ บทสนทนาเมื่อเ้า่อนมาโรเรียน
ึ ึ ึ เสียวิ่ในเวลาเ็โมห้าสิบ บ่บอว่านที่ำลัลบันไบ้านมาอยู่ในอาาร เร่รีบมามายแ่ไหน
นายพินัย มอันบันไสุท้าย่อนทัเสียรัวหัวเราะ
"ไหม ถ้าแวิ่แบบนี้ทุวัน บันไบ้านสึันพอี" สายไหมมอหน้านทั่อน พูเสียัป่นหอบ
"พ่อ ทำไมไม่ปลุ สายแล้วเนี้ย "
สาวน้อยรหน้า มอพ่อ้วยวามโมโห ่อนเินมาหยิบแนวิบนโ๊ะ ่อนเินผ่าน พ่อไปอย่ารีบๆ แ่่อนะถึประูบ้าน นายพินัย็พูึ้น
" ไหม ลูิะสอบไปเมือนอบ้าไหม" เ็สาวรหน้าหันมอพ่อ่อนยัิ้วใส่
"ไม่ ไม่อยาไปไหนไล" นายพินัยมอหน้าลู่อน ยิ้มและบอว่า
"ีเลย พ่ออยาให้ลูไปสอบที่ฮ่อ" สายไหมมอหน้าพ่อ่อนถาม
"นึยัไให้ไปฮ่อ " นายพินัยมอลูสาว่อนอบ
"เพราะที่นั่น ีไละ " สายไหมมอหน้า่อนส่ายหัว และถอนหายใ่อนอบลับแบบอไปที และออาบ้าน้วยอาารรีบร้อน ในะที่นายพินัยมอสาวน้อยและพูึ้นเบาๆ
"พ่อ้อส่ แไปเพราะเาะมาทวแืน" ่อนถอนหายใและนั่ินอาหารเ้าไปเียบๆ
ึให่ใลาเาะฮ่อ บนึสูให่ หน้าึสัลัษ์ภาษาที่อ่านว่าินหลิหลา บนึั้นบนสุ ห้อทำานให่ มีร่าบนเ้าอี้โ๊ะทำาน มอูเอสาร ่อนเยหน้าึ้นเมื่อไ้ยินเสียเาะประู
" ท่านรับ ทาเมือไทยแ้ว่า ไฟล์บินอนายพินัย ถึฮ่อเวลาบ่ายโมนิๆรับ " เผยฟ่าน มอท่าทีอนรหน้า ่อนสบานที่้มทำานเมื่อนรหน้าเยึ้น
"เ้า้อารอะไรถึมาฮ่อ เวลานี้"
สายาเย็นา น้ำเสียุนิ่ ว่าึ้น่อน หมุนเ้าอี้มอวิว แสสีอเาะฮ่อ ่อนหวนลับไปเมื่อ 19 ปีที่แล้ว ประูห้อทำานถูผลัออ ่อนมีร่าสูให่อ เ็หนุ่มวัย 19 ปี หยุรหน้าโ๊ะอผู้ายผมสีอเลา ่อนพูึ้น้าๆ
" ส่เ็นนั้นให้ นไทยนนั้นทำไม เธอเป็นลูออาันนะ "
ายแ่เยสบวาเ็หนุ่ม่อนพู้าแ่หนัแน่น
"แ ไม่มีสิทธิ์ึใรเ้ามาในเมนี้ เมที่แวาแผนะทำ ้อทำเอหยิบยืมวามสามารถใรไม่ไ้" พูแ่นั้น่อน้มทำานรหน้า่อ นที่หลุาวามนึิ เหม่อมอแสสี่อน พูที่มีแ่เาที่ไ้ยิน
" เมที่ันทำ าหมาแสนเ่มาั้นาน แ่เวลานี้หมาที่เาหลลืมำลัลับมา
ความคิดเห็น