รักเราที่ต้องเจ็บ

หลังจากที่พ่อแม่ของปอได้ย้ายกลับมาอยู่บ้านด้วยกัน ทั้งหมดจึงทำให้ชีวิตของภาดากับปอเริ่มมีปัญหาและมีหลายสิ่งหลายอย่างเข้ามา ทำให้ตัวของภาดานั้นต้องเสียใจ และผิดหวังกับการใช้ชีวิตของทั้ง 2 คน โดยทางฝั่งของแม่ปอนั้นรักและเอ็นดูแฟนเก่าของปอหนักมากและมากจนพยายามดึงปอออกจากตัวภาดาพยายามทำทุกวิธีทางที่จะทำให้ปอนั้นเลิกกับภาดาให้ได้เพื่อที่จะให้ปอและพลอยนั้นได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก แม่ของปอพยายามยัดเหยียดพลอยเข้ามาทั้งใส่ร้ายป้ายสีภาดาทุกอย่าง กรีดกันกลั่นแกล้งภาดาสารพัดเพื่อให้ภาดานั้นทนอยู่กับปอไม่ได้ ทั้งพยายามพูดในเชิงไม่ให้อาศัยบ้านและใส่ร้ายว่าขอบขโมยของหาเรื่องภาดาหญิงสาวที่เติบโตมาในต่างจังหวัดท่ามกลางครอบครัวที่มีฐานะปานกลางมีอาชีพทำนาเป็นหลัก ซึ่งพ่อแม่ของภาดานั้นได้ไปทำงานที่กรุงเทพ ทำให้ภาดาต้องอาศัยอยู่กับตายายในต่างสเพื่อมาหาพ่อและแม่ของเธอตามปกติเช่นเคย แต่ในครั้งนี้ในการมาของเธอนั้นมันกลับทำให้เธอนั้นได้พบกับปอเพื่อนบ้านที่อาศัยอยู่ละแวกเดียวกันกับเธอ ทางปอนั้นพอได้พบกับภาดาแล้วจึงเกิดความชอบภาดาขึ้นมาทันที ปอจึงได้ได้ทำความรู้จักกับภาดา ทั้ง2 คนได้คบและคุยกันมาเรื่อยๆ จนเกิดเป็นความรัก โดยทั้งภาดาและปอนั้นสนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนถึงขั้นมีความสัมพันธุ์ลึกซึ้งกัน พอใกล้เวลาเปิดเทอมภาดาก็ต้องเตรียมตัวกลับไปเรียนที่ต่างจังหวัด ทำให้ภาดาและปอต้องแยกห่างจากกันเป็นเวลาอีกหลายเดือน โดยทั้ง2 นั้นต่างคนก็ต่างต้องจำใจจากกัน เมื่อถึงวันที่ภาดาต้องเดินทางกลับบ้านที่ต่างจังหวัด ทั้งปอและภาดาก็ได้ล่ำลากันเป็นที่เรียบร้อยแล้วก็ได้เดินทางกลับภายในวันเดียวกันนั้นเลย หลังจากที่ภาดากลับถึงบ้านที่ต่าวจังหวัดแล้วเธอและปอก็ไม่เคยขาดการติดต่อกันเลย โดยทั้งเธอและปอนั้นต่างคนต่างซื่อสัตวต่อกันมาโดยตลอด และแล้ววันเวลาก็ได้ล่วงเลยมาจนถึงวันที่ภาดานั้นเรียนหนังสือจบ ซึ่งในตอนแรกนั้นภาดามีแพลนจะเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัยใน สาขาวิชาที่ตัวของภาดานั้นรักและถนัด นั้นคือ คณะบริหารจัดการธุระกิจ สาขา การเงินและการธนาคาร แต่ทันใดนั้นในช่วงระยะเวลาที่ภาดานั้นกำลังจะได้เข้าศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัยนั้น ทางครอบครัวของภาดาได้ประสบปัญหาทางการเงินขึ้นทำให้ภาดานั้นต้องตัดสินใจที่จะไม่เรียนต่อและบวกกับทั้งทางฝั่งของปอเองก็ได้ชักชวนภาดานั้นให้มาเรียนใกล้ๆ ที่บ้านของปอเองมันจึงทำให้ภาดาตัดสินใจเดินทางมาหาปอที่จังหวัดแห่งหนึ่งของทางภาคอีสานตอนล่าง ซึ่งการมาของภาดาในครั้งนี้เป็นการตัดสินใจของภาดาเองโดยที่ไม่ได้บอกทางบ้านโดยที่ทางบ้านของภาดานั้นคิดว่าภาดาไปหางานทำเมื่อไม่ได้เรียนต่อแล้ว ภาดาเดินทางมาหาปอที่จังหวัดที่เป็นบ้านเกิดของปอเองภาดาเดินทางตั้งแต่เช้ามาถึงประมาณช่วงเย็นๆ โดยที่ภาดานั้นมีเงินติดตัวมาเพียง 3000 บาท พอมาถึงฝั่งปอก็ได้มารับภาดาที่ตัวอำเภอที่ตัวของปอเองนั้นได้อาศัยอยู่ พอทั้ง2ได้เจอกันก็รีบทักทายและพากันกลับไปยังบ้านของปอเองพอไปถึงบ้านของปอแล้ว ปอก็ได้พาภาดาไปสวัสดีและทำความรู้จักกับญาติพี่น้องของปอทันทีโดยในช่วงนั้นพ่อและแม่ของปอยังทำงานอยู่ในกรุงเทพ ซึ่งไม่ได้อยู่บ้านที่ต่างจังหวัด ทั้งปอและและนั้นก็พากันอยู่บ้านที่พ่อและแม่ของปอนั้นสร้างไว้ให้ลูกคนละหลัง โดยที่ภาดานั้นก็พยายามใช้ชีวิตให้เข้ากับทางญาติของปอ ทั้งหัดทำกับข้าวและทำงานทุกอย่างช่วยทางบ้านของปอเท่าที่จะทำได้แต่หลังจากที่ปอและภาดาได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้สักพักก็มีข่าวจากญาติพี่น้องของทางปอเองว่าทั้งพ่อและแม่ของปอนั้นจะกลับขึ้นมาอยู่บ้านเป็นการถาวรภายในสัปดาห์หน้านี้เป็นการกลับมาแบบด่วนและกะทันหันเนื่องจากทางพ่อและแม่ของปอนั้นมีปัญหาเรื่องงานจนทำให้เคียรกันไใ่ลงตัวจึงทำให้พ่อแม่ของปอตัดสินใจกลับขึ้นมาใช้ชีวิตที่บ้านต่างจังหวัดต่อว่าภาดาว่าขี้เกียจไม่เก่งโง่ทำอะไรก็ไม่เป็นสรรหาแต่เรื่องที่จะเอามาอ้างเพื่อที่จะให้ภาดานั้นออกไปจากชีวิตปอและจะได้พาพลอยเข้ามาอยู่ในบ้าน ส่วนทางด้านปอเองก็ได้ทำร้ายความรู้สึกของภาดาโดยการที่ยังติดต่อกันกับทางแฟนเก่าที่ปอนั้นได้ทิ้งพลอยไปหาผู้หญิงคนนี้ที่ชื่อสายไหมโดยปอกับสายไหมนั้นมีลูกด้วยกัน1 คนทั้ง2ยังคงติดต่อและไปมาหาสู่กันโดยใช้ลูกเป็นข้ออ้างในการไปมาหาสู่กันตัวของภาดานั้นต้องเจอกับปัญหาและอุปสรรค์ถึง2 อย่างพร้อมกันทั้งจากทางแม่ของปอและจากทางฝั่งของปอเองที่ทำให้ภาดานั้นต้องรู้สึกผิดหวังและเสียใจกับการกระทำของผู้ชายคนที่เป็นที่รักนั้นได้ทำให้เธอนั้นต้องเสียน้ำตาแต่ด้วยความที่ภาดานั้นเป็นคนที่ค่อนข้างเข้มแข็งไมค่อยพูดค่อยจาเป็นคนเก็บความรู้สึกค่อนข้างเก่ง จึงทำให้ทุกคนคิดว่าภาดานั้นไม่ได้คิดอะไรและ ไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรนักหนา ทั้งที่ในความเป็นจริงนั้นภาดานั้นแทบจะทำอะไรไม่ได้เลยทั้งจุกทั้งเสียใจผิดหวังจากพฤติกรรมของสามีแล้วไหนจะต้องรับมือกับทางแม่ของปอเองอีก ซึ่งในแต่ละวันภาดาแทบจะไม่มีสมาธิหรือแม้แต่กระจิตกระใจทำงานเลยวันๆ คิดถึงแต่เรื่องราวความเสียใจที่ตนนั้นได้รับมัน ภาดาในตอนนี้ได้เข้าทำงานในรีสอร์ทที่เป็นของป้าของปอเองโดยเธอนั้นได้ทำเกี่ยวกับการดูแลความเป็นระเบียบเรียบร้อยและคอยเช็คอินการเข้าออกของลูกค้า โดยที่ตัวของปอเองนั้นก็ยังไม่ได้ทำงานอะไรอยู่ในช่วงกำลังหางานทำ โดยในแต่ละวัน.ภาดานั้นต้องมารับรู้การที่ปอกับสายไหมนั้นโทรติดต่อหากันตลอด ในช่วงระหว่างที่ภาดานั้นไปทำงาน ปอและสายไหมก็ติดต่อหากันเป็นประจำทุกวันโดยการโทรคุยกัน ติดต่อกันเป็นครั้งละ1-2 ชม.ทั้งกลางวัน หัวค่ำและตอนกลางคืนโดยบอกว่าโทรหาลูกทำทุกอย่างเพื่อลูกเพื่อความอบอุ่นของลูก เป็นแบบนี้เรื่อยมาหลายเดือนพอภาดาถามปอก็ตอบแค่เพียงว่าเป็นการโทรหาพูดคัยกันกับลูกไม่ได้ติดต่อหรือพูดคุยกัสายไหมคนที่เป็นภรรยาเก่าของปอแต่อย่างใด ปอนั้นไม่ยอมรับและบอกว่าให้ภาดานั้นเชื่อใจปอว่าปอนั้นไม่มีทางนอกใจหรือทำอะไรเกินเลยกับสายไหมเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ตัวภาดาเองนั้นไม่เคยเชื่อในสิ่งที่ปอนั้นพูดมาเลยได้แต่เงียบและเก็บความรู้สึกต่างๆไว้ในใจเพียงอย่างเดียว