แผนการเรียนเอาตัวรอด 1.2 : : ป่าดงดิบแล้ง
( ที่มา : จากหนังสือ "พืชกินได้และพืชมีพิษในป่าเมืองไทย" โดย สมจิตร พงศ์พงัน และ สุภาพ ภู่ประเสริฐ )
ป่าดงดิบแล้ง
ป่าชนิดนี้มีกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป ตามที่ราบลุ่ม ตามหุบเขา ในระดับต่ำซึ่งประมาณ
๕๐๐ เมตร หรือตามแนวลำห้วย และลำธาร ตามบริเวณที่มีน้ำฝนค่อนข้างชุก ขณะนี้มีป่า
ชนิดนี้เป็นหย่อม ๆ ทางภาคเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ นอกจากตามบริเวณหุบ
เขาแล้ว ป่าดงดิบแล้งในปัจจุบันนี้เป็นร่องรอยที่เหลืออยู่ของพื้นที่ ป่าอันกว้างใหญ่ และ
อุดมสมบูรณ์ไปด้วยพืชพันธุ์ไม้ปกคลุมที่ราบภาคกลาง หรือที่ราบลุ่มน้ำเจ้าพระยา และ
บางส่วนของที่ราบสูง บริเวณจังหวัดนครราชสีมา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ปัจจุบันป่า
ดงดิบแล้งที่ยังคงมีความอุดมสมบูรณ์ดีได้แก่ ป่าภูหลวง-วังน้ำเขียว ที่ตำบลสะแกราช
อำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมา ซึ่งในอดีตเป็นส่วนหนึ่งของชายป่าดงพญาเย็นที่มี
ชื่อเสียง ป่าดงดิบแล้งนั้นมีลักษณะทั่ว ๆ ไปคล้ายป่าดงดิบชื้น แต่โปร่งกว่าเล็กน้อย ไม้ที่มี
ค่าทางการค้า ได้แก่ ไม้ยาง ไม้ตะเคียน ไม้พยุง ไม้ชิงชัน เป็นต้น
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น