S.I.R.E.N.

ลำดับตอนที่ #8 : กับดักของนักเล่นเปียโน

ด้วยเสียงที่ไพเราะของเปียโนทำให้ผู้รอดชีวิตทุกคนตรงมาที่โบสถ์แห่งนี้ราวกับว่าทุกมนต์ของเสียงเปียโน

เมื่อทุกคนมาถึงที่นี่ก็ต้องประหลาดใจอย่างมากเมื่อเห็นคนที่เล่นเปียโนนั่น

" ค..คุณฮิซาโกะ คุณยังไม่ตาย " บาทหลวงยิ้มอย่างมีความสุข

นักแสวงบุญหญิงแสยะริมฝีปากยิ้มให้ก่อนที่จะพูดขึ้นว่า

" มีแค่นี้ใช่ไหมที่รอดชีวิต " เธอพูดกับทุกคน

มีผู้รอดชีวิตอยู่ที่โบสถ์นี้ครบทุกคน แต่ก็ไม่รู้เป็นอะไร อยู่ดีดีโทโมโกะก็คว้าปืนออกมาและจ่อที่อกของบาทหลวง

" เธอไปเอาปืนนั่นมาจากไหน " บาทหลวงพูดเสียงสั่น

" มันตกอยู่ที่ศาลเจ้าน่ะสิ " เธอพูดด้วยความโกรธ

" เธอเป็นอะไรไป " บาทหลวงถาม

" อย่ามาทำไม่รู้ไม่ชี้หน่อยเลย คุณนั่นแหละที่ทิ้งฉันไว้ที่ศาลเจ้านั่น " เธอพูดก่อนที่จะร้องให้ออกมา

" ฉันไม่ได้ทิ้งเธอแต่ฉันลงไปช่วยเธอไม่ได้ เจ้านั่นมันไล่ยิงฉัน " บาทหลวงพูด

บาทหลวงจึงเล่าถึงสาเหตุที่เขาลงไปช่วยเธอไม่ได้ เมื่อเขาพูดจบเธอก็เริ่มลดความโกรธลง

ทันใดนั้นเองนักแสวงบุญจึงเริ่มเล่นเปียโนนี้อีก เธอเล่นเพลงประจำหมู่บ้านอย่างไพเราะ

ทันทีที่เพลงนั้นจบ ประตูโบสถ์ก็ถูกปิดลง กลอนถูกล็อคอย่างแน่นหนาทั้งภายนอกและภายใน แล้วทางลับของโบสถ์ก็ถูกเปิดออก เธอจึงเดินเข้าไปและพูดขึ้นว่า

" ยินดีต้อนรับสู่กับดักที่ฉันวางไว้ "

ทันทีที่เธอพูดจบเธอก็กดปุ่มอะไรบางอย่างและรีบวิ่งหนีไปก่อนที่ประตูทางลับจะถูกปิดลง

หลังจากนั้นเพียงไม่ถึงนาที เสียงไซเรนก็ดังขึ้นอีกครั้ง เหล่าซากศพทั้งหลายต่างฟื้นคืนชีพขึ้นมาและมันทั้งหมดก็ตรงมาที่โบสถ์แห่งนี้

พวกมันใช้อาวุธที่มีอยู่ในมือช่วยกันฟาดประตูโบสถ์ให้พัง

" จะทำอย่างไงกันดี มันจะเข้ามาแล้ว " นักข่าวสาวพูดเสียงสั่น

ทั้งหมดช่วยกันหาวิธีคิด และแล้วเรโกะก็ฉงนใจกับอะไรบางอย่าง

" พวกเธอว่าผู้หญิงคนนั้นเปิดทางลับได้ไง " เธอพูดกับทุกคนด้วยท่าทางที่เคร่งเครียด

" หนูจำได้ว่าเธอเล่นเพลงอะไรซักอย่างหนึ่ง พอเพลงจบประตูก็เปิดออก " ฮารุมิพูด

" งั้นเราลองช่วยกันนึกซิว่าเพลงนั้นเป็นเพลงอะไร " นักข่าวพูดเสริม

โทโมโกะหันไปที่ประตู เธอเห็นประตูกำลังจะพัง

" ช่วยกันนึกเร็วเข้าสิ คนในหมู่บ้านจะพังประตูเข้ามาแล้ว " เธอพูดและร้องไห้ออกมา

" คนในหมู่บ้านเหรอ " เรโกะพูด

" หมู่บ้าน...หรือว่าจะเป็นเพลงประจำหมู่บ้าน " แม่บ้านพูดขึ้น

" ใช่ ต้องเป็นเพลงประจำหมู่บ้านแน่เลย " บาทหลวงพูด

" ถ้าเป็นเพลงประจำหมู่บ้านล่ะก้อ หนูพอจะเล่นได้ " ฮารุมิพูด

และเด็กน้อยก็เข้าไปนั่งที่โต๊ะเปียโนและเล่นเพลงประจำหมู่บ้าน เสียงเปียโนที่ดังขึ้นอีกครั้งทำให้เหล่าซากศพล้มลงไปในช่วงจังหวะเดียวกับประตูที่ล้มลงมา

เมื่อเพลงจบลงประตูลับก็เปิดออก

" เย้ เราทำสำเร็จแล้ว " โทโมโกะตะโกนออกมาด้วยความดีใจ

และทั้งหมดก็รีบเข้าไปในทางลับนั้นและออกมาอีกฟากหนึ่งของหมู่บ้านซึ่งเป็นท่อระบายน้ำของหมู่บ้าน

ทางด้านเดียวกันตรงประตูที่พังลงมา เกรียวลูกบิดประตูได้หลุดออกมา มันกลิ้งไปโดนปุ่มสัญญาณอีกครั้ง และเสียงไซเรนก็ดังขึ้นมาอีก เหล่าซากศพฟื้นขึ้นมาอีกครั้งและครั้งนี้มันทวีความโกรธมากขึ้น เหล่าซากศพร้องคำรามด้วยความแค้นพร้อม ๆ กับศพสุนัขที่ร้องระงมออกมาก่อนที่พวกมันจะแยกย้ายออกตามล่าผู้รอดชีวิตที่เลืออยู่