คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Lesson 6 : ความวุ่นวายของสาขาการเกษตร
LESSON 6
กลุ่มคนห้าคนที่มีชายหญิงปะปนกันกำลังทำอะไรบางอย่าง หนึ่งในนั้นมีคนที่เธอรู้จักดี
" โดโร่!!! "
เอเลนอุทานเสียงดังจนเพื่อน ๆ หันมามอง แต่เธอไม่ได้สนใจสายตาของเพื่อนในห้องเลย สายตาของเธอตอนนี้กำลังจับจ้องไปที่เพื่อนสาวที่ทำอะไรบางอย่างอยู่ที่นั้น
" เธอรู้จักเด็กสาขานั้นด้วยเหรอ ?? " ไลย์เลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง
" เพื่อนฉันเอง ... อยากรู้จังว่าทำอะไรอยู่ "
" ก็ไม่ยากนี่นา ... ^^ " ไลย์ยิ้มหวาน
" หมายความว่าไงอ่า " เธอยังทำหน้า งง งง
" ลืมไปแล้วเหรอ ... เครื่องมือที่อาจารย์ให้มาไง นาฬิกาแห่งควอซน่ะ " เขาชูนาฬิกาของตัวเองขึ้น
เธอยิ้มออกมา " จริงสินะ " เธอรีบกดปุ่มสีเขียวทันที
" โดโรธีร์ เมอคิวรี่ ... " เสียงของเอเลนผ่านเข้าไปยังเครื่องบันทึกเสียง
" ชื่อโดโรธีร์เหรอ ... น่ารักดีแฮะ " ไลย์อมยิ้ม
" ไลย์!! กลับห้องกันเหอะ ข้าเบื่อกับสถานที่เต็มทน " สล็อตบอกก่อนที่จะเดินออกไป
" งั้นข้าไปก่อนนะ แล้วจะมาคุยด้วยใหม่ ^^ " ไลย์รีบวิ่งตามพี่ชายเจ้าอารมณ์ไปในทันที
เอและเรอาเรียก็เดินตามออกไปเช่นกัน เหลือแต่เอเลนที่กำลังทดสอบวิธีใช้นาฬิกาอยู่ เครื่องบันทึกเสียงเริ่มประมวลเสียงของเอเลน
" คุณต้องการสนทนากับคุณโดโรธีร์ เมอคิวรี่ นักเรียนสาขาการเกษตรและมนุษย์ ห้องพัก TC02 ใช่หรือไม่ ?? " เสียงตอบกลับมาแล้ว
" ช .. ใช่ " ทันทีที่เธอตอบเครื่องบันทึกเสียงนั่น นาฬิกาค่อย ๆ กระพริบเป็นสีเหลืองนวลอ่อน ๆ
ทางด้านของโดโร่
" ฮิโรกิ ... นายไปจับเจ้าตัวนั้นสิ!! จะมาจับตัวเดียวกับฉันทำไมเล่า " เธอโวยวาย
" ฉันเห็นเจ้าตัวนี้ก่อนเธออีกนะยัยเบ๊อะ!! " ฮิโรกิพูดขึ้น
ติ๊ด ๆ ๆ ๆ .... แสงสีเขียวอ่อนกระพริบขึ้นจากนาฬิกาของเธอ
" ใครนะ ?? " เธอชูนาฬิกาขึ้นดู " คุณเอเลนอร์ ต้องการสนทนากับคุณ ?? "
" เอเลน ... " โดโร่กดปุ่มรับทันที
" ว่าไงยัยคุณเพื่อน "
" แกทำอะไรอยู่เนี่ย ยังอบรมไม่เสร็จอีกเหรอ ?? "
" อบรมน่ะมันเสร็จแล้ว แต่อาจารย์เรย่าให้จับตัวทากแปริเซียสไปให้เธอ เธอจะเอาไปทำปุ๋ยน่ะ "
" แค่ทากตัวเดียว ทำไมดูวุ่นวายจัง .... "
" เอเลน มันไม่ใช่ทากธรรมดานะยะ เจ้าทากพวกนี้มันล่องหนได้เมื่อเกิดเสียงน่ะสิ ตอนนี้ฉันเจออยู่ตัวหนึ่ง ... เอ๊ะ! เจ้าบ้าฮิโรกิเอาไปแล้ว เอามานะ ๆ ๆ " เสียงของโดโร่ตัดไป
" เพื่อนฉัน ... คงจะเหนื่อยน่าดู " เอเลนมองโดโร่จากทางหน้าต่าง
" เจ้าบ้าฮิโรกิ แปริเซียสตัวนั้นมันเป็นของฉัน ... เอามาซะดีดี " เธอแบมือของเหมือนขอของเล่น
" เธอมัวแต่คุยเองนี่นา ... ช่วยไม่ได้ " ฮิโรกิวิ่งไปที่โหลก่อนที่จะหยอดแปริเซียสตัวนั้นลงไปในโหลเวทย์มนต์ที่มรชื่อของตัวเอง
" ไปก่อนนะ ยัยเบื๊อก " ฮิโรกิโบกมือให้ก่อนที่จะเดินจากไป
" ฝากไว้ก่อนเถอะ ... " เธอทำหน้ามุ่ย
" เป็นไงบ้าง โดโร่จัง หาได้มั่งหรือยัง ?? " สาวน้อยผมยาวสีน้ำเงินเดินเข้ามาถามเธอ
" โนย์ ... ฉันยังไม่ได้แปริเซียสเลยซักตัว ... ทำไมมันหายากยังนี้นะ " โดโร่คอตก
" เดี๋ยวโนย์จะช่วยหานะ ... อาจารย์เรย่าบอกว่าเจอแปริเซียสมันได้ยินเสียงแล้วจะล่องหนใช่ไหม ?? "
โดโร่พยักหน้าหงึก ๆ
" ดีนะที่ฉันมีความสามารถพิเศษนี้ติดตัวมา ... " โนย์กำมือแน่นก่อนที่จะค่อย ๆ ปล่อย มีฟองสบู่ใส ๆ ลูเล็กออกมา
เธอโยนลงไปที่พื้น ทันใดนั้นเองฟองสบู่ได้วิ่งไปตามโพรงหญ้าโดนที่ไม่แตกเลยแม้แต่น้อย เพียงไม่นานนักมันก็ลอยกลับมาพร้อมกับแปริเซียสตัวหนึ่งที่โดนขังอยู่ในฟองสบู่ของเธอ
" ฟองนี้มันจะคอยตามกลิ่นของมอนเตอร์วัชพืชชั้นต่ำน่ะ โชคดีที่เจ้าแปริเซียสมันอยู่ในสปีชี่นี้พอดี " เธอพูดก่อนที่จะยื่นแปริเซ๊ยสที่อยู่ในฟองสบู่ให้เธอ
" ขอบใจนะโนย์ ... "
" รีบ ๆ เข้าล่ะกัน นี่ก็จะค่ำแล้ว มีนัดกินอาหารรวมที่ห้องอาหารใหญ่นี่นา ... " โนย์พูด
" อืม ๆ .. แล้วจะตามไปนะ " โดโร่โบกมือให้เพื่อนใหม่ก่อนที่จะหยอดแปริเซียสลงในโหลเวทย์มนต์
ติ๊ด ๆ ๆ ๆ....
" จร้า ๆ ๆ เอเลน "
" เสร็จหรือยังแม่สาวเกษตร ?? "
" เรียบร้อย พอดีเพื่อนช่วยหาให้น่ะ ทุ่นแรงขึ้นเยอะเลย "
" ดีแล้ว ๆ .. แกเห็นตึกตรงข้ามกับสาขาแกป่ะ ?? "
" ตึกเหรอ ?? " เธอมองหาตึกเรียนของเอเลน
" ตึกลูกเต๋านั่นอ่ะนะ ... "
"นั่นแหล่ะ ๆ ฉันรอแกอยู่ใต้ตึกนะ ตอนนี้ "
" โอเค ๆ .. แล้วจะไปหา " โดโร่กดตัดสัญญาณก่อนที่จะรีบไปหาเพื่อนที่ตึกสาขาการเรียน
เวลา 19.00 น.
นักเรียนเริ่มทยอยเข้ามาในห้องอาหารกันอย่างพลุกพล่าน พวกเขาถูกจัดให้นักตามโต๊ะประจำสาขาการเรียน ซึ่งแน่นอนว่าโดโร่และเอเลนต้องนั่งแยกกัน ...
" เจอแกอีกทีก็คงพรุ่งนี้ล่ะมั้ง ... ตั้งใจเรียนนะแก วันแรก สู้ ๆ เข้านะ " โดโร่ให้กำลังใจเพื่อน
" ขอบใจ ๆ แกก็เหมือนกันนะ " เอเลนยิ้ม
" รับรองว่าจะไม่มากลุ้มเรื่องแปริเซียสหรอก " โดโร่พูดติดตลกพร้อมกับเดินไปที่ที่ปูผ้าสีเขียวอ่อนเอาไว้
" เอเลนจัง .. ทำไมมาช้าจัง " เอจอมวุ่นวายทักทายเธอก่อนที่จะดึงมือเธอมานั่งใกล้ ๆ
" ไปคุยกะเพื่อน ๆ มาน่ะ " เอเลนตอบ
" พรุ่งนี้พวกเราจะได้เข้าคลาสเป็นสาขาแรก อยากรู้จังว่าอาจารย์รักคุณกะอาจารย์เลิฟยูจะสอนอะไรพวกเรา " เรอาเรียทำหน้าตื่นเต้น
" คงจะสอนเต้นรำหรอกมั้ง โดนเฉพาะยัยเลิฟยูนั่น คงจะให้รำพัดแหง ๆ " สล็อตพูดออกมา
" พี่ครับ ให้เกียรติอาจารย์หน่อยสิ " ไลย์ตำหนิ
" ก็มันจริงนี่นา "
ในตอนนั้นเองไฟในห้องที่จุดด้วยคบเพลิงค่อย ๆ ดับลงทีละอัน ๆ ....
" อะแฮ่ม ๆ ... สวัสดีครับ อาจารย์และนักเรียนทุกท่าน ผม อาจารย์มาร์ค เป็นอาจารย์สอนสาขา Mantra หรือสาขาการใช้เวทย์มนต์ดำนะครับ เนื่องจากปีนี้เป็นปีแรกที่เปิดเรียน ทางเราจึงมีโชว์เล็ก ๆ น้อย ๆ จากนักเรียนสาขานี้มาให้ได้ชมกันก่อนทานอาหารนะครับ ^^ "
" สาว ๆ ๆ " ฮิโรกิพูด
" เก็บน้ำลายหน่อยเถอะ ... หยี !! " เฟรีย่า สาวผมชมพูยื่นกระดาษทิชชู่ให้เพื่อนก่อนที่จะหันหน้าไปทางอื่น
" ถ้าพร้อมแล้ว เชิญพบกับโชว์ที่มีชื่อว่า The Girls In The Magic Dark เลยครับ!!! " อาจารย์มาร์คปรบมือให้แก่ลูกศิษย์ นักเรียนและอาจารย์ปรบมือตามเช่นกัน
" ไปซ้อมมาตอนไหนน่ะ " อาจารย์เรย่าหันมาสะกิด
" ตอนอบรมน่ะ พอดีสาว ๆ พวกนี้เรียนรู้เร็ว ^^ " เขาพูดอย่างภาคภูมิใจ
ประตูของห้องอาหารค่อย ๆ เปิดออกอย่างช้า ๆ ... สาว ๆ ทั้งห้าค่อยเดินย่างกรายออกมาทีละคน ๆ ด้วยชุดโลลิต้าสีดำเข้ากับสีประจำสาขาของตัวเอง พวกเธอเดินมาก่อนที่สาวผมบรอนด์ยาวคนหนึ่งจะขยี้มือและโยนอะไรบางอย่างออกมาจากมือ .. มันคือพลุขนาดเล็ก
ปุ้ง ๆ ๆ ๆ... พลุถูกจุดขึ้นด้วยเพียงมือสองมือของสาวน้อยคนนั้น คนอื่น ๆ ได้แต่มองอย่าสงตะลึง นักเรียนสาขานี้ยังคงทำการแสดงต่อ ... ทุกครั้งที่พวกเธอวาดลวดลายในการเต้น จะมีไอเวทย์สำดำออกมาจากมือ สร้างความพลิ้วไหวได้ดี เป็นโชว์ที่อลังการมากเลยทีเดียว
ต่อมาสาวใส่แว่นที่ดูเรียบร้อยที่สุดในกลุ่มได้สร้างภาพลวงตาออกมาโดยมีนกและธรรมชาติที่งดงามออกมาตามผนังห้อง
ทั้งห้าสาวเดินมาที่หน้าห้องอาหารก่อนที่จะปล่อยไอเวทย์สีดำจากมือออกมาเป็นตัวอักษร " Welcome To The Quartz ... "
" สุดยอดเลย ... " ไลย์มองอย่างตื่นเต้น
" สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ และอาจารย์ทุกท่าน พวกเรามีความปลาบปลื้มใจมากที่ได้มาเป็นนักเรียนของที่นี่ พวกเราทั้งห้าคนขอฝากตัวด้วยนะคะ .... ดิฉัน แม่มดมนต์ดำ มาริเอลค่ะ " เธอโน้มหัวลงอย่างมีมารยาท
" แวมไพร์ฝึกหัด เฟย์ไนซ์ แวมลิกซ์ค่ะ " สาวผมสีบรอนด์ เจ้าของพลุขนาดเล็ก โน้มตัวลง
" เจ้าหญิงมายา อซาเรีย เรซ เบอร์มิ่งค่ะ " สาวแห่งมายายิ้มออกมาอย่างน่ารัก
" จิ้งจอกใต้ดอกฮิกัง ... แคทเธอลีน่า ทอมป์สัน " สาวสวยหูจิ้งจอกพูดขึ้น
" เจ้าแห่งสายฟ้าสีเงิน โรเซเรีย เวย์ซีน่า " สาวงามอีกคนก้มตัวลง
" ยินดีต้อนรับสู่ Quartz อีกครั้งค่ะ " ทั้งห้าสาวพูดพร้อมกันก่อนที่จะเดินไปที่อาหารอย่างเป็นระเบียบ และสวยงาม
_________________________________________________________________________________________
ความคิดเห็น