คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หลงทาง
เรโกะค่อย ๆ เดินไปที่ประตู เธอแง้มประตูดูปรากฎว่ามีศพตัวหนึ่งกำลังตอกตะปูกับแผ่นไม้อยู่โดยที่มันหันหลังให้เรโกะ
" เรโกะค่อยเดินตามฉันมานะ " เธอพูดกับฮารุมิ
พวกเธอค่อย ๆ เดินเลาะมาเรื่อย ๆ จนผ่านจุดนั้นมาได้
ทั้งคู่เดินลงบันใดมายังชั้นล่างและเข้าไปในห้องของนักเรียประถม1
" ฮารุมิ หนูไปแอบอยู่ที่ตู้ล็อคเกอร์ก่อนนะ ถ้าหาทางออกได้แล้วครูจะมาหาหนูและเอาหนูออกไปนะจ๊ะ " เรโกะพูดกำชับกับฮารุมิ และเอาฮารุมิไปซ่อนตัวในล็อคเกอร์
" เอาล่ะ เราต้องหาทางออกให้เจอให้ได้ " เรโกะพูดกับตัวเองก่อนที่จะเข้าไปในห้องพักครูของโรงเรียน
เธอเหลือบไปเห็นแผ่นไม้แผ่นหนึ่งที่ดูไม่ค่อยทนทานเท่าใดนัก
" ถ้ามีอะไรมางัดแผ่นไม้นี่ได้ก็คงจะออกไปได้นะ " เธอคิด
และแล้วที่ข้างหลังของเธอก็มีฝีเท้าของคนกำลังเดินมา เธอตกใจและหันไปดู ทัใดนั้น
" ฮารุมิเองเหรอ ออกมาทำไมล่ะ " เธอโล่งใจมาก
" ก็หนูกลัวนี่นา " ฮารุมิพูดเสียงสั่น
" เอายังงี้ หนูไม่ต้องตามครูไปนะ รออยู่ที่นี่เดียวครูจะกลับมา " เธอพูดกับฮารุมิ
" รีบกลับมาไว ๆ นะคะ " เธอพูดกับเรโกะอย่างเป็นห่วง
" ครูต้องกลับมาแน่จ่ะ คนูสัญญา " เธอรับปากกับฮารุมิ และเธอก็เดินออกไป
เธอเดินออกมาด้านนอกห้องพักครู และเธอก็เห็นประตูทางเข้าโรงยิมเปิดอยู่
" ที่นี่อาจจะมีอะไรงัดแผ่นไม้ก็ได้ " เธอพูด
เธอวิ่งเข้าไปในโรงยิมและลงไปที่ชั้นเก็บอุปกรณ์กีฬา ที่นั่มีชะเเลงวางอยู่
" นี่อาจจะงัดมันได้นะ " เรโกะพูดและยิ้มออกมานิด ๆ
ตอนนั้นเองมีเสียงประชาสัมพันธ์ของห้องพักครูดังขึ้น
" ครูคะช่วยหนูด้วย มันกำลังเดินมาทางนี้แล้ว อ๊ะ กรี๊ดดดด " เสียงของฮารุมิหวีดร้องขึ้นก่อนที่เสียงจะขาดไป
" เราต้องรีบแล้ว " เธอพูดและรีบว่งออกไป
แต่ดูเหมือนว่าการรีบของเธอดูจะไม่เป็นผลเลยเมื่อขาของเธอไปกระแทกกับลูกบาสทำให้ลูกบาสกลิ้งไปโดนขาของศพตัวหนึ่ง มันจึงรู้ว่ามีคนอยู่ในนี้
มันเห็นเรโกะเข้าทำให้มันมุ่งหน้าไปทางนี้
เรโกะคิดว่าจะทำอย่างไรดี เมื่อมันมาทางนี้แล้ว
" เอาล่ะเป็นไงเป็นกัน "
แล้วเธอก็ใชชะแลงที่มีอยู่ในมือจัดการกระหน่ำฟาดลงไปที่ศพอย่างไม่ยั้งมือทำให้มันแน่นิ่งลงไป
จังหวะนี้เธอรีบหนีออกมาจากโรงยิมและรีบตรงไปที่ห้องพักครูแต่กรากฏว่าที่ห้องพักครูไม่มีฮารุมิอยู่แล้ว
" ฮารุมิเธออยู่ที่ไหน " เรโกะรีบออกตามหาฮารุมิ
เธอไปที่ห้องน้ำมีประตูห้องน้ำห้องหนึ่งปิดอยู่
" ขอให้เป็นฮารุมิที่เถอะ " เรโกะพูดและค่อย ๆ เปิดประตูบานนั้น
" ฮารุมิ ใช่เธอจริง ๆ ด้วย รีบออกมาเร็ว ครูมีที่งัดแผ่นไม้แล้ว " เรโกะรีบจูงมือฮารุมิไปที่ห้องพักครู
" หนูหลบพวกศพมาได้อย่างไง " เธอพูดพลางงัดแผ่นไม้ไปด้วย
" ก็ตอนที่มันเดินมา หนูรีบวิ่งออกมาเลยไม่โดนมันจับได้น่ะ " ฮารุมิพูดแล้วยิ้มอย่างดีใจ
เธองัดแผ่นไม้ออกมาได้แล้ว
" เอาล่ะเดี๋ยวครูจะส่งหนูออกไปก่อนนะ "
เธอส่งตัวฮารุมิออกไปก่อน ก่อนที่เธอจะออกไปที่หลัง และทั้งคู่ก็ออกมาจากโรงเรียนนั้นได้สำเร็จ
วันจันทร์ เวลา 10.54 น.
เคียวยะกับโนริโกะวิ่งมาตามป่าด้านบนของหมู่บ้าน
" ทำยังไงกันดี พวกเราต้องตายแน่ ๆ " โนริโกะร้องไห้ออกมา
" นี่เธอหยุดร้องไห้ได้แล้วนะ " เคียวยะพูดกับโนริโกะ
ทันใดนั้นเองที่หน้าของเคียวยะก็มีศพ มากมายเดินมา
" ตายแน่ ๆ " โนริโกะพูด
ทั้งคู่คิดว่าตัวเองต้องตายแน่ และในตอนนั้นเอง
" ปัง ปัง " มีเสียงปืนดังขึ้นและศพทั้ง 2 ตัวก็ล้มลง
ทั้งคู่เงยหน้าไปตามเสียงปืน เสียงปืนนั้นดังมาจากประภาคาร
" รีบเข้ามาเร็ว " มีเสียงหนึ่งดังมาจากที่นั่น
แล้วทั้งคู่ก็รีบวิ่งเข้าไปในประภาคาร โนริโกะวิ่งเข้ามาได้แต่เคียวยะกลับล้มลง ศพจำนวนมากจึงใช้อาวุธที่อยู่มือมันจักการกับเคียวยะ แต่โชคดีที่เคียวยะยังไม่ตาย
โยริโกะจะเข้ามาช่วยแต่เคียวยะห้ามไว้
" เข้าไปโยริโกะ " เคียวยะสั่งให้เธอวิ่งเข้าไป
จังหวะนั้นเองก็มีศพตัวหนึ่งถือพลั่วเดินเข้ามา มันใช้พลั่วกระแทกเข้าไปที่คอของเคียวยะ จนคอของเคียวยะขาดกระจุยออกมาต่อหน้าต่อตาของเธอ
เธอตกใจมากแต่เธอก็ยังมีสติอยู่ เธอรีบเข้าไปในประภาคารและรีบปิดประตูใหญ่นั่นและรีบวิ่งขึ้นไปที่ชั้น 2
" อ้าว คุณอากิระนั่นเอง ขอบคุณนะคะที่ช่วย " เธอขอบคุณเขา
" แล้วไอ้หนุ่มที่มาด้วยล่ะ " เขาถาม
" เอ่อ เขาตายแล้วค่ะ " เธอร้องไห้ออกมาอีกครั้ง
ช่วงจังหวะเดียวกันนั้นเองพวกศพก็พังประตูเข้ามาได้ และพวกมันก็กำลังจะขึ้นมาชั้น 2
" มันเข้ามาแล้ว " เขาพูดอย่างตกใจ
และเขาก็เหลือบไปเห็นชั้นวางถุงปูนอยู่บนชันวางของ เขาจึงยิงชั้นวางของให้ร่วงลงทำให้ถุงปูนหล่งลงมากั้นประตูเอาไว้ทำให้มันเข้ามาไม่ได้
" เอาล่ะ ตอนนี่รีบคิดว่าจะออกไปได้ยังไงกันเถอะ " เขาพูด
ความคิดเห็น