คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Lesson 3 : ผูกมิตร
...สนิทกับเขาไปทั่วจริงๆเลยนะลูฟ...ไวท์นั่งกรอกใบสมัครอยู่เงียบๆทำเหมือนว่าตนเองไม่เคยมีตัวตนอยู่ตรงนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว แต่ก็ยังมีคนที่สังเกตเห็นเธอจนได้
"นี่ทำไมมานั่งเงียบอยู่ตรงนี้ละ"โดโร่ถาม ไวท์เงยหน้าขึ้นมาแล้วก็ตอบไปอย่างเฉยๆเหมือนไม่สนใจอะไรเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว "ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่"
“มานั่งด้วยกันนะ”โดโร่ลากไวท์มานั่งกับมาสเตอร์แล้วก็เฟย์ไนซ์
“ไงโดนลากมานั่งจนได้นะยัยไวท์”มาสเตอร์ทำหน้าตาล้อเลียน แต่ทว่ากลับมีน้ำแข็งไร้ที่มา ค่อยๆลามขึ้นแช่แข็งตัวของเขา จนเขาต้องร้องออกมา
“เฮ้ย ยัยไวท์ทำลายน้ำแข็งนี่เลยนะ”
“ทำไมฉันต้องทำตามด้วยละ”ไวท์พูดแต่ก็ยอมทำลายน้ำแข็งนี้ให้ ..ลายมือหวัดๆเขียนกรอกรายละเอียดจนเสร็จเรียบร้อย ก่อนจะหันไปทักแวมไพร์สาวที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ไงไนซ์ไม่พบกันนานนะ”
“นั่นนะสิ แล้วทำไมถึงมาอยู่ในร่างปีศาจได้ละ”ไนซ์เอ่ยถามสั้นๆ ส่วนคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างโดโร่เลยขึ้นมาว่า
“พวกเธอสองคนรู้จักกันมาก่อนเหรอ”
“ใช่ ฉันนาเดียร์ ไวซ์ เพอพิวไรต์เรียกว่าไวท์ก็ได้”ไวท์แนะนำตัว แล้วหยิบหนังสือเล่มหนาจากช่องว่างต่างมิติมาอ่านอย่างไม่สนใจ
“ฉันโดโรธีร์ เมอคิวรี่จ๊ะ”โดโร่แนะนำตัวเองอย่างชัดเจน แล้วถามเรื่องที่อยากจะถามขึ้นมา
“ฉันลงเรียนสาขาการเกษตรและมนุษย์ แล้วพวกเธอลงเรียนสายอะไรกันเหรอจ๊ะ”
“สาขาเวทย์แห่งความมืด”ไนซ์ตอบสั้นๆตามวิสัย
“ผมกับไวท์เรียนสาขาการหลบหลีกและวางยาพิษนะ”มาสเตอร์เอ่ยตอบ พลางกรอกลายละเอียดในใบสมัครด้วยลายมือบรรจง โดยไม่ทันสังเกตว่ามีคน 2 คนกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้
“โทษนะมาสเตอร์ ขอแซงคิวหน่อย” เหมียวอาร์วิสว่า ก่อนจะกระโจนออกจากอ้อมกอดของราฟ แล้วกลายเป็นเด็กหนุ่มร่างสูงผมสีรัตติกาล ก่อนจะยื่นใบสมัครให้ฝ่ายประชาสัมพันธ์อย่างรวดเร็ว ราฟที่ตามมาติดๆก็ยื่นใบสมัครแซงคิวมาสเตอร์ไปอีกคน ยังไม่วายมีน้องสาวของคนแรกที่แซงอย่างรินรินยื่นใบสมัครตัดหน้าเขาอีก คนที่ถูกแซงคิวใบหน้ากระตุกเล็กน้อย ก่อนจะส่ายหัวปลงๆกับชะตากรรม
โดโรธีร์ที่กรอกใบสมัครเสร็จแล้วกำลังไล่ดูรายชื่อคนที่มาสมัครช้าๆ พวกเธอมาเป็นกลุ่มแรกๆ เพราะโรงเรียนนี้พึ่งเปิดรับสมัครได้ไม่นาน แถมรับสมัครเพียง 40 คน โดยเฟย์ไนซ์ที่ยื่นใบสมัครคนแรกเป็นคนที่สิบ ตามด้วยไวท์ โดโรธีร์ อาร์วิส ราฟ และรินริน
เธอพอจะรู้ดีว่า คนที่มาสมัครก่อน คือคนที่มีโอกาสแข็งแกร่งกว่า .. เพราะว่าสามารถมาสมัครโรงเรียนนี้ได้ในเวลาที่รวดเร็ว ทั้งๆที่โรงเรียนนี้เปิดมาได้ไม่ถึง 24 ชั่วโมง คนที่มาสมัครคนแรกๆนั้นจึงต้องมีความเร็วและความสามารถในการหาข้อมูลที่เยี่ยมยอด อย่างกลุ่มของเฟย์ไนซ์ และ อาร์วิส ที่สามารถมาถึงที่นี่ได้อย่างรวดเร็ว คงมีฝีมืออยู่มาก.. คนพวกนี้ เธอคงประมาทไม่ได้อย่างแน่นอน..
ณ อีกด้านหนึ่งของห้องโถง มีเด็กสาวผมสีฟ้าเดินตรงมาทางโต๊ะลงทะเบียนที่มีผู้คนยืนออกันอยู่
"เอ่อ...ขอโทษค่ะ ขอทางหน่อยนะคะ" เด็กสาวเอ่ยขอทางเบาๆ พวกของลูฟหันมามองตามเสียง
"หืม...นั่นมันเผ่าเอลฟ์นี่นา" ไนซ์สังเกตเห็นใบหูยาวเรียวของเด็กสาว
"นั่นสินะ ไม่ได้เจอพวกเอลฟ์มานานหลายปีได้แล้วมั้ง" ไวท์เอ่ยสำทับ
เด็กสาวมองทั้งสองคนที่จ้องตัวเองอย่างงงๆ 'เรามีอะไรประหลาดหรอ หรือเราใส่เสื้อกลับด้าน' ในใจของเด็กสาวคิดไปเรื่อยถึงเหตุผลที่โดนจ้องมอง พร้อมทั้งก้มมองเสื้อของตัวเอง 'ก็ป่าวนี่นา'
ทั้งไนซ์และไวท์ที่เห็นเด็กสาวข้างหน้าก้มมองเสื้ออย่างลุกลี้ลุกลนก็พาลทำให้ตัวเองอารมณ์ดีขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
"ฮ่าๆๆ สวัสดีสาวน้อย เด็กสาวชาวเอลฟ์ เจ้าชื่อว่าอะไรล่ะ ข้า เฟย์ไนซ์ แวมลิกซ์ แล้วก็คนอื่นๆ" ไนซ์เอ่ยทักทายก่อนจะแนะนำคนอื่นๆที่ยืนอยู่ด้วยกัน
'ยัยนี่เอ่ยทักคนอื่นก่อนเป็นด้วยหรือ แปลกแหะ' อาร์วิสที่บังเอิญยืนอยู่แถวนั้นคิดอย่างแปลกใจ
"เซซีล เรนาส ค่ะ" เซซีลตอบพร้อมส่งยิ้มบาง
"เจ้าเป็นเอลฟ์นี่ มาจากเผ่าไหนล่ะ" ไวท์ถามบ้าง
"เผ่าเอวาเรนาส ค่ะ เป็นเผ่าที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักนัก" เซซีลตอบ "เอ่อ....เซขอตัวไปกรอกใบสมัครก่อนนะคะเดี๋ยวมาคุยด้วยใหม่ค่ะ" เซซีลเอ่ยขอตัวก่อนจะไปรับใบสมัครแล้วเดินไปอีกทางหนึ่งเพื่อหาที่เขียน
แต่ด้วยเพราะเธอเอาแต่ก้มมองรายละเอียดในใบสมัครอย่างเดียวโดยไม่ดูทาง ทำให้เธอเดินไปชนกับใครบางคนเข้าอย่างจัง
"
"ขอโทษค่ะ"เซซีลบอก
"..."
"ขอตัวก่อนนะคะ ฉันต้องทำของตกแน่เลย สงสัยตกอยู่ในป่า" เซซีลบอกคนอื่นแล้วก็รีบออกไปโดยที่คนอื่นยังไม่ทันตั้งตัวที่จะบอกว่า 'ให้ไปช่วยมั้ย?'
คนที่เดินเข้ามาก็ยื่นใบสมัครและกรอกเสร็จในเวลาอันไม่ช้าขณะที่คนอื่นๆนั่งฮาเฮที่โซฟา บางคนคุยกัน หวานกัน(?) อ่านหนังสือ และบางส่วนนั่งเงียบ
"สวัสดีครับ"คนที่เดินมาบอกก่อนจะยิ้มนิดๆ
"ผมชื่อเซออน ไซโคเนซิส ครับ"ผู้มาใหม่พูดอย่างสุภาพก่อนจะทำท่าเหมือนจะบอกว่าขอนั่งด้วยโดยไปลากเก้าอี้มานั่งตรงมุมโต๊ะ
ทุกคนตอบรับโดยการพยักหน้า และแนะนำตนเอง และเพื่อนที่ยังนั่งเงียบ ให้ผู้มาใหม่ฟัง
"ขอตัวก่อนนะ"ไวท์พูดก่อนจะเดินออกไปตามมาด้วยมาสเตอร์ติดๆ คงเป็นเพราะนิสัยของเธอที่ไม่ชอบคนเยอะๆกระมัง
"งั้นไปบ้างดีกว่า"มาสเตอร์พูดก่อนจะเดินตามไวท์ไป
มาสเตอร์เดินตามไวท์ไปจนถึงหน้าห้องพยาบาล...
ทางล็อบบี้โรงเรียน (ที่เหมือนโรงแรม)...
"สองคนนั้น สงสัยคงรู้จักกันมาก่อนมั้ง" โดโรธีร์พูดก่อนจะมาคุยกันต่อ
"ก็ถ้าทางนะ"รินรินพูด
"ช่างเรื่องนั้นเถอะน่า"อาร์วิสพูดอย่างหน่ายๆเพราะการที่คนสองคนจะรู้จักกันก็ไม่แปลกและกลับไปหวานต่อกับราฟ
"ผมเห็นด้วยนะครับ การไปยุ่งเรื่องส่วนตัว หรือ เรื่องบางเรื่องของคนอื่นมันก็ไม่ดี"เซออนบอก
"นี่แน่ะ"อาร์วิสพูดก่อนจะดีดลูกแก้วที่เพิ่งเก็บได้(หรือแอบซ่อนเอาไว้)ดีดใส่เซออน
"จะทะเลาะอะไรกันเป็นเด็กๆน่ะ?"ไนซ์พูดพร้อมกับมองด้วยสายตาราวกับจะบอกว่า ทำไปทำไม
"เฮียก็อย่าไปเซจังสิ เพื่อนสนิทรินรินนะ"เด็กสาวที่เด็กที่สุดในกลุ่มบอก
"รู้จักกันมาก่อน?"โดโรธีร์ถามแบบสั้นๆ
"ใช่ครับ"ราฟตอบแทนเพราะท่าทางตัวเองจะมีโลกส่วนตัวอยู่กับอาร์วิสจนเกือบหลุดกลุ่มไม่รู้เรื่องที่คุยกัน
"ที่รักของผมชอบไปแกล้งชายอื่นทำให้ผมหึงบ่อยๆน่ะครับ"ราฟตอบก่อนจะยิ้มนิดๆ ขณะที่รินรินและไนซ์ทำหน้าสยอง
"รักพิลึก"ไนซ์บอกก่อนจะหันหน้าหนี โดยการทำท่าขยะแขยง
"เปลี่ยนเรื่องเถอะ"โดโรธีร์หรือโดโร่ก็ยังไม่เข้าใจสิ่งที่คนเหล่านี้พูดกันอยู่จึงขอเปลี่ยนเรื่อง
"มาเล่นไพ่กันดีกว่า"โดโร่พูดเสร็จก็หยิบไพ่ขึ้นมา
"อืม/เอาสิ/ได้เลย/ครับ"ทุกคนตอบอย่างพร้อมเพรียง
ขณะที่เล่นกันไปเรื่อยๆ
คนสามสี่คนเดินมาด้วยรังสีแปลกๆทำให้กลุ่มที่นั่งเล่นไพ่กันเริ่มรู้ตัว
'อาจารย์สินะ'ทุกคนคิด
"นี่เด็กพวกนั้นกำลังเล่นอะไรกันอยู่น่ะ ทำไมดูเหมือนกำลังเล่นไพ่กันล่ะ"อาจารย์คนหนึ่งพูดก่อนจะชี้
แย่ล่ะ ขณะที่ทุกคนรู้สึกถึงความซวย
“ ซวยล่ะ! ” เหมียววิสเห็นท่าไม่ดีเมื่ออาจารย์ 3-4 ท่านเดินดุ่ม ๆ มาทางนี้
“ อาคีลัฟ ... ” เขาร่ายมนต์ที่คนอื่นแทบจะไม่ได้ยินออกมาเบา ๆ
ไอเวทย์สีขาวค่อย ๆ ออกมาจากมือเพื่อเปลี่ยนสภาพให้ไพ่กลายเป็นกระดาษสีธรรมดา ๆ
“ ทำอะไรกันน่ะพวกเธอ !! ” อาจารย์หนึ่งในนั้นมองพวกเขาอย่างไม่สบอารมณ์ พวกเขาตกใจต่างวิ่งหนีกันกระเจิงไปคนละทิศละทาง เหลือแต่โดโร่ อาร์วิส ไนซ์และราฟคุงยืนบื้ออยู่ตรงนั้น
บรรดาผู้คนที่เริ่มมาสมัครเรียนกันเยอะขึ้นเริ่มมองมาทางพวกเขา สายตาของทุกคนจับจ้องมายังกลุ่มนักเรียนจอมป่วน
“ เอ่อ .. คือ .... ” โดโร่ตะกุกตะกักที่จะตอบอาจารย์ว่าสิ่งที่อยู่ในมือของเธอนั้นเป็นอะไร
“ ว่าไง ?? ” อาจารย์สาวอีกคนเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง
“ ก็กระดาษสีน่ะสิครับ พวกเรากำลังจะตัดกระดาษสีพวกนี้ไปแปะที่ผนังห้องนอน .. คงสวยใช่มั้ยครับอาจารย์ ” อาร์วิสดึงไพ่ที่ตอนนี้กลายเป็นกระดาษสีเขียวมาให้อาจารย์สาวคนนั้นดู
‘ มนต์ลวงตาเหรอ ... หมอนี่มีพลังแบบนี้ด้วยเหรอ ... ไม่ธรรมดาซะแล้ว ’ แวมไพร์สาวยืนคิดในใจ
“ แล้วไป ... ฉันนึกว่าจะมีนักเรียนใหม่มาสร้างความเดือดร้อนซะอีก ” อาจารย์หนุ่มมองหน้านักเรียนก่อนที่จะเดินไป
“ อ๊ะ! รักคุณ ... รอเลิฟด้วยสิ ” เสียงของอาจารย์สาวสวยที่มีใบหน้าเหมือนกับอ.รักคุณรีบวิ่งตามผู้เป็นพี่ชายไป
“ ฉันขอเตือนไว้ก่อนนะ ... ว่าที่นี่ไม่ได้เหมือนกับที่ที่เธอเคยเห็น ... เรียนให้รอด นั่นล่ะ คือที่นี่ ... ” อาจารย์หนุ่มที่ห้อยชื่อว่า ‘เฮลิค’ มองหน้าบรรดาลูกศิษย์ก่อนที่จะเดินออกไป อาจารย์สาวอีกคนได้แต่ส่งยิ้มแห้ง ๆ ให้พร้อมกับเดินตามอ.เฮลิคไป
“ ฉันตัดสินใจถูกแล้วใช่มั้ย ที่มาสมัครเรียนที่นี่ ” โดโร่ยืนเอามือกุมขมับตัวเองอย่างปวดหัว
ในตอนนั้นเอง เสียงประกาศจากทางประชาสัมพันธ์ก็ดังขึ้น
“ ขอให้ผู้เข้าสมัครทั้งหมดเข้าห้องประชุมเพื่อรับการปฐมนิเทศค่ะ ” เสียงนั้นดังขึ้นก่อนที่จะเงียบหายไป
“ รีบไปกันเถอะที่รัก ... เดี๋ยวอ.จะมาโวยอีก ” ราฟพูดก่อนที่จะกุมมือของวิสเดินไปตามทางห้องโถง
“ ที่รัก O[]O!! ” โดโร่ทำหน้า งง กับเหตุการณ์เมื่อครู่
“ ไปกันเถอะ ” เสียงราบเรียบของแวมไพร์สาวดังขึ้นก่อนที่จะเดินตามวิสและราฟไป
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น