ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เด็กมีปัญหา
ภายในช่องทางลับของโรงเรียนแห่งหนึ่ง
" ใกล้จะถึงวันทำพิธีแล้ว เรายังไม่มีร่างนักศึกษามาทำพิธีกรรมเลย " อาจารย์ผู้ชายท่านหนึ่งพูดอย่างกลุ้มใจ
" เรื่องนั้นไม่มีปัญหาหรอก เพราะในห้องเรียนฉันน่ะมีเด็กมีปัญหาอยู่กลุ่มหนึ่ง ถึงมันจะตายไปแล้ว ผู้ปกครองก็ไม่เอาเรื่องหรอก พวกนั้นน่ะโดนตัดหางปล่อยวัดไปหมดแล้ว" อาจารย์ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้าง ๆ พูดขึ้น
อาจารย์ผู้ชายยืนคิดอยู่นานก่อนที่จะพูดขึ้นว่า
" ตกลง "
และเราก็มาถึงเช้าวันใหม่
" นี่ พวกเรา คาบฝรั่งเศสน่ะโดดกันป่ะ " เมย์ ตัวตั้งตัวตีในกลุ่มพูดขึ้น
" แล้วเราจะโดดไปอยู่ตรงไหนดีล่ะ " เพี๊ยซสาวน้อยช่างสังเกตพูดขึ้น
" แหม ! ที่โรงเรียนเราน่ะมีที่ให้โดดออกตั้งเยอะตั้งแยะ " โบว์สาวห้าวพูดขึ้น
" เราว่านะขึ้นไปเรียนกันเถอะนะ พวกเรายิ่งอ่อนวิชานี้อยู่ด้วย "
" คงมีแต่แกสินะที่อยากขึ้นน่ะ " นาพูดประชดปอง
" เอาน่า ๆ อย่าทะเลาะกันเลย " กวางพูด
" ฉันว่าไปอยู่ตรงซุ้มเกวียนกันดีกว่า โอเคป่ะ " ตุ้ยพูดขึ้น
" ดีเหมือนกันนะ " พีชชี่ คนที่อายุน้อยที่สุดในกลุ่มพูดขึ้น
และทุกคนก็ไปนั่งที่ซุ้มเกวียนและคุยกัยอย่างสนุกสนาน " ออด " เสียงสัญญาณหมดเวลาดังขึ้น
สักพักหนึ่งพวกนี้ก็ขึ้นห้องไป ทันทีที่เข้ามาในห้อง พวกนั้นก็สะดุ้งเฮือก เมื่อพบว่าอาจารย์ชลลดา อาจารย์ที่สอนฝรั่งเศสยังไม่ออกจากห้อง
" นี่ พวกเธอหายไปไหนกันมา " อาจารย์ถามพวกนั้น
" เอ่อ...คือว่า " พวกนั้นอำอึ้งอยู่นานก่อนที่จะพูดขึ้นว่า
" อ๋อ อาจารย์พิมพ์ศรีเขาวานให้พวกหนูไปช่วยยกของน่ะค่ะ"
พวกนั้นพูดพร้อมกันราวกับว่านัดกันมา
" แล้วเธอล่ะปองพล " อาจารย์หันมาถามปองพล ผู้ชายคนเดียวในกลุ่ม
" จ...จ...จริงครับอาจารย์ " ปองพลพูดอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก
" พวกเธออย่ามาโกหกฉันนะ " อาจารย์ตะหวาดใส่
" แล้วอาจารย์รู้ได้ไงคะว่าพวกหนูโกหก มีหลักฐานเหรอ " พีชชี่รีบทักท้วง
" ก็เมื่อ 5 นาทีก่อนอาจารย์พิมพ์ศรีเพิ่งโทรมาขอลาป่วย " อาจารย์พูด
พวกนั้นถึงกับอึ้งไปเลย
" ฉันจะทำโทษพวกเธอ วันนี้หลังเลิกเรียน พวกเธอต้องอยู่จัดนิทรรศการ เข้าใจมั้ย " อาจารย์ถามพวกนั้น
" เข้าใจแล้วค่ะอาจารย์ " พวกนั้นพูดอย่างเจ็บใจ
" ใกล้จะถึงวันทำพิธีแล้ว เรายังไม่มีร่างนักศึกษามาทำพิธีกรรมเลย " อาจารย์ผู้ชายท่านหนึ่งพูดอย่างกลุ้มใจ
" เรื่องนั้นไม่มีปัญหาหรอก เพราะในห้องเรียนฉันน่ะมีเด็กมีปัญหาอยู่กลุ่มหนึ่ง ถึงมันจะตายไปแล้ว ผู้ปกครองก็ไม่เอาเรื่องหรอก พวกนั้นน่ะโดนตัดหางปล่อยวัดไปหมดแล้ว" อาจารย์ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้าง ๆ พูดขึ้น
อาจารย์ผู้ชายยืนคิดอยู่นานก่อนที่จะพูดขึ้นว่า
" ตกลง "
และเราก็มาถึงเช้าวันใหม่
" นี่ พวกเรา คาบฝรั่งเศสน่ะโดดกันป่ะ " เมย์ ตัวตั้งตัวตีในกลุ่มพูดขึ้น
" แล้วเราจะโดดไปอยู่ตรงไหนดีล่ะ " เพี๊ยซสาวน้อยช่างสังเกตพูดขึ้น
" แหม ! ที่โรงเรียนเราน่ะมีที่ให้โดดออกตั้งเยอะตั้งแยะ " โบว์สาวห้าวพูดขึ้น
" เราว่านะขึ้นไปเรียนกันเถอะนะ พวกเรายิ่งอ่อนวิชานี้อยู่ด้วย "
" คงมีแต่แกสินะที่อยากขึ้นน่ะ " นาพูดประชดปอง
" เอาน่า ๆ อย่าทะเลาะกันเลย " กวางพูด
" ฉันว่าไปอยู่ตรงซุ้มเกวียนกันดีกว่า โอเคป่ะ " ตุ้ยพูดขึ้น
" ดีเหมือนกันนะ " พีชชี่ คนที่อายุน้อยที่สุดในกลุ่มพูดขึ้น
และทุกคนก็ไปนั่งที่ซุ้มเกวียนและคุยกัยอย่างสนุกสนาน " ออด " เสียงสัญญาณหมดเวลาดังขึ้น
สักพักหนึ่งพวกนี้ก็ขึ้นห้องไป ทันทีที่เข้ามาในห้อง พวกนั้นก็สะดุ้งเฮือก เมื่อพบว่าอาจารย์ชลลดา อาจารย์ที่สอนฝรั่งเศสยังไม่ออกจากห้อง
" นี่ พวกเธอหายไปไหนกันมา " อาจารย์ถามพวกนั้น
" เอ่อ...คือว่า " พวกนั้นอำอึ้งอยู่นานก่อนที่จะพูดขึ้นว่า
" อ๋อ อาจารย์พิมพ์ศรีเขาวานให้พวกหนูไปช่วยยกของน่ะค่ะ"
พวกนั้นพูดพร้อมกันราวกับว่านัดกันมา
" แล้วเธอล่ะปองพล " อาจารย์หันมาถามปองพล ผู้ชายคนเดียวในกลุ่ม
" จ...จ...จริงครับอาจารย์ " ปองพลพูดอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก
" พวกเธออย่ามาโกหกฉันนะ " อาจารย์ตะหวาดใส่
" แล้วอาจารย์รู้ได้ไงคะว่าพวกหนูโกหก มีหลักฐานเหรอ " พีชชี่รีบทักท้วง
" ก็เมื่อ 5 นาทีก่อนอาจารย์พิมพ์ศรีเพิ่งโทรมาขอลาป่วย " อาจารย์พูด
พวกนั้นถึงกับอึ้งไปเลย
" ฉันจะทำโทษพวกเธอ วันนี้หลังเลิกเรียน พวกเธอต้องอยู่จัดนิทรรศการ เข้าใจมั้ย " อาจารย์ถามพวกนั้น
" เข้าใจแล้วค่ะอาจารย์ " พวกนั้นพูดอย่างเจ็บใจ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น