ลำดับตอนที่ #28
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : Week 4 วันพุธ :: ตัวช่วยที่ไม่เต็มใจ
วันพุธ
( Reality Season 2 :: Wednsday )
10.03 น.
เปียโน ออร์แน โลวและปิปอ มายัเรื่อนรีประำัว อนนี้เลยเวลามามาแล้ว พวเธอไม่อยาเสียเวลา
" วันนี้เรา้อม Symphony no.40 ันีว่านะ " ปิปอพู
" มาแล้ว ๆ " ิเินมาอย่าเร่รีบ่อนที่ะว้าแทรมเปร็ึ้น
" เพลเมื่อวานยัไม่โอเเท่าไหร่เลยนะ ท่อนสุท้ายอ่ะ " เปียโนพู
" ใ่ ๆ ันว่า้อมเพลเมื่อวาน่อนีว่า " ออร์แนพู
โลวพยัหน้า่อนที่ะเริ่มบรรเลเพลที่้อมเมื่อวานนี้ นรีำลัะบรรเลึ้นอีรั้
ทุอย่าำลัะไป้วยีถ้า .....
" นายิ นายทำไรอนายเนี่ย !!! " ออร์แนถามึ้น
" อ้าว !! ัน็เป่าเรื่อนรีอันสิ เธอไม่เห็นเหรอ ?? " เาทำหน้าาเยเมย
" ็นายเล่น่อมัหวะนอื่นแบบนี้ใระไปเล่น่อไ้เล่า " เธอแย้ึ้น
" ัน็เล่นอันแบบนี้และัหวะอัน็อยู่รนี้ ทำไม มีปัหาไหม ?? " เาถาม
" ถ้าเล่นแบบนี้ไวโอลินอปิปอะเล่นไ้ไ " ราวนี้เปียโนลุึ้น
" แล้วมันเี่ยวอะไรับแทรมเปร็อันล่ะ " เาท้ว
" ็เสียไวโอลินอปิปอ้อพอีับเสียแทรมเปร็อนายนะ ไม่อย่านั้นไวโอลินอปิปอะึ้นเสียสู ้อใ้เสียแทรมเปร็อเธอลบนะ " เปียโนพู
" ไหนนายะปิปอลอเล่นพร้อมับสิ " โลวออวามเห็น
" ไ้ " เธออบห้วน ๆ ่อนที่ะเริ่มสีไวโอลินามโน๊อเธอพร้อม ๆ ับอิที่เริ่มเป่าแทรมเปร็อเา
เสียเพลลรรเลรั้นี้ไม่่อยลื่นหูเท่าไหร่นัเพราะัหวะที่นทั้ 2 เล่นราวับมาานละวัน เสียะมานละ่ว ไม่ประิประ่อัน
ราวนี้เพลบรรเลไ้มาถึ่วท้ายอเพล
เสียแสบแ้วหูอไวโอลินถูเปิาึ้นนแทรมเปร็้อหยุะั
" เสียอะไรอเธอเนี่ย หนวหูเป็นบ้าเลย !!! " เาอุหูไม่ทัน
" ็เพราะว่านายไม่เล่นพร้อมับัน เสียอันเลยสูว่านาย " ปิปอพู
" โอ๊ย !!! ะอีแ่เล่นนรีแ่ิ้นเียวทำไมปัหามันเยอะันะ " เาโวยวายลั่นบ้าน
" ็เพราะพวเราไม่สามัีันไ " โลวพู
" ใ่ ถ้าเรามีวามสามัีัน ทุอย่า็ะผ่านไป้วยี และวันพรุ่นี้็้อไป้อมให่ที่เาะทาโน้น ที่ห้อนรีที่นั่น นานี้เรายัไม่ไ้้อมอี 2 เพลนะ แล้วเราะไปรอไหม ?? " เปียโนถาม
" ถ้านายไม่เ็มใเล่นับพวเรา ันะพยายามลบเสียเอ็ไ้ โยที่ไม่ำเป็น้อเพิ่แทรมเปร็อนาย " ปิปอวาไวโอลินล่อนที่ะเินออไป
" แล้วนึว่าันอยาะเล่นับพวเธอหรือไ !!! " เาเวี้ยแทรมเปร็ลพื้น่อนที่ะวิ่ึ้นห้อไป
" ไปันให่เลยทีนี้ เฮ้อ ~ " โลวถอนหายใออมาอย่าเบื่อหน่าย
19.20 น.
หลัาที่ทุนแยย้ายันเสร็ เปียโนเินมาที่ห้ออิอีรั้และราวนี้เธอะลอร้อเาอีรอบ
" อิ อิ " เธอเรียอิเบา ๆ
เา่อย ๆ เปิประูออ " มีอะไร .... " น้ำเสียห้วน ๆ อเาัึ้น
" พรุ่นี้นาย้อไป้อมับพวเรานะ อร้อล่ะ ่วยพวเราหน่อยนะ " เธอพูพร้อมับับมือเาเป็นารอร้อ
" อย่าเอามือสปรอเธอมาแะ้อัวันนะ " เาพู่อนที่ะผลัเปียโนออไปสุแรหลัอเธอไปนับู้ับเพลิ
" ันะิูแล้วัน " เารีบปิประูห้อ
" เปียโน เธอเป็นไรป่ะ ?? " โลวเปิประูออมาถาม
" อ่อ ... ป่าวน่ะ แ่เินุ่ม่ามนิหน่อย " เธอพู่อนที่ะวิ่ึ้นห้อไป
" ไปไหนมาอ่ะพี่เปียโน " ออร์แนถามึ้นในะที่เธอเียนบันทึเสร็
" ไปินนมในู้เย็นมาน่ะ " เธอพู่อนที่ะลุมโปร
" เมื่อไหร่นายะเปิใยอมรับเพื่อนะทีนะ " เธอพึมพำอยู่นเียวในผ้าห่ม
ัวอย่าเพล March no.1
เปียโน ออร์แน โลวและปิปอ มายัเรื่อนรีประำัว อนนี้เลยเวลามามาแล้ว พวเธอไม่อยาเสียเวลา
" วันนี้เรา้อม Symphony no.40 ันีว่านะ " ปิปอพู
" มาแล้ว ๆ " ิเินมาอย่าเร่รีบ่อนที่ะว้าแทรมเปร็ึ้น
" เพลเมื่อวานยัไม่โอเเท่าไหร่เลยนะ ท่อนสุท้ายอ่ะ " เปียโนพู
" ใ่ ๆ ันว่า้อมเพลเมื่อวาน่อนีว่า " ออร์แนพู
โลวพยัหน้า่อนที่ะเริ่มบรรเลเพลที่้อมเมื่อวานนี้ นรีำลัะบรรเลึ้นอีรั้
ทุอย่าำลัะไป้วยีถ้า .....
" นายิ นายทำไรอนายเนี่ย !!! " ออร์แนถามึ้น
" อ้าว !! ัน็เป่าเรื่อนรีอันสิ เธอไม่เห็นเหรอ ?? " เาทำหน้าาเยเมย
" ็นายเล่น่อมัหวะนอื่นแบบนี้ใระไปเล่น่อไ้เล่า " เธอแย้ึ้น
" ัน็เล่นอันแบบนี้และัหวะอัน็อยู่รนี้ ทำไม มีปัหาไหม ?? " เาถาม
" ถ้าเล่นแบบนี้ไวโอลินอปิปอะเล่นไ้ไ " ราวนี้เปียโนลุึ้น
" แล้วมันเี่ยวอะไรับแทรมเปร็อันล่ะ " เาท้ว
" ็เสียไวโอลินอปิปอ้อพอีับเสียแทรมเปร็อนายนะ ไม่อย่านั้นไวโอลินอปิปอะึ้นเสียสู ้อใ้เสียแทรมเปร็อเธอลบนะ " เปียโนพู
" ไหนนายะปิปอลอเล่นพร้อมับสิ " โลวออวามเห็น
" ไ้ " เธออบห้วน ๆ ่อนที่ะเริ่มสีไวโอลินามโน๊อเธอพร้อม ๆ ับอิที่เริ่มเป่าแทรมเปร็อเา
เสียเพลลรรเลรั้นี้ไม่่อยลื่นหูเท่าไหร่นัเพราะัหวะที่นทั้ 2 เล่นราวับมาานละวัน เสียะมานละ่ว ไม่ประิประ่อัน
ราวนี้เพลบรรเลไ้มาถึ่วท้ายอเพล
เสียแสบแ้วหูอไวโอลินถูเปิาึ้นนแทรมเปร็้อหยุะั
" เสียอะไรอเธอเนี่ย หนวหูเป็นบ้าเลย !!! " เาอุหูไม่ทัน
" ็เพราะว่านายไม่เล่นพร้อมับัน เสียอันเลยสูว่านาย " ปิปอพู
" โอ๊ย !!! ะอีแ่เล่นนรีแ่ิ้นเียวทำไมปัหามันเยอะันะ " เาโวยวายลั่นบ้าน
" ็เพราะพวเราไม่สามัีันไ " โลวพู
" ใ่ ถ้าเรามีวามสามัีัน ทุอย่า็ะผ่านไป้วยี และวันพรุ่นี้็้อไป้อมให่ที่เาะทาโน้น ที่ห้อนรีที่นั่น นานี้เรายัไม่ไ้้อมอี 2 เพลนะ แล้วเราะไปรอไหม ?? " เปียโนถาม
" ถ้านายไม่เ็มใเล่นับพวเรา ันะพยายามลบเสียเอ็ไ้ โยที่ไม่ำเป็น้อเพิ่แทรมเปร็อนาย " ปิปอวาไวโอลินล่อนที่ะเินออไป
" แล้วนึว่าันอยาะเล่นับพวเธอหรือไ !!! " เาเวี้ยแทรมเปร็ลพื้น่อนที่ะวิ่ึ้นห้อไป
" ไปันให่เลยทีนี้ เฮ้อ ~ " โลวถอนหายใออมาอย่าเบื่อหน่าย
19.20 น.
หลัาที่ทุนแยย้ายันเสร็ เปียโนเินมาที่ห้ออิอีรั้และราวนี้เธอะลอร้อเาอีรอบ
" อิ อิ " เธอเรียอิเบา ๆ
เา่อย ๆ เปิประูออ " มีอะไร .... " น้ำเสียห้วน ๆ อเาัึ้น
" พรุ่นี้นาย้อไป้อมับพวเรานะ อร้อล่ะ ่วยพวเราหน่อยนะ " เธอพูพร้อมับับมือเาเป็นารอร้อ
" อย่าเอามือสปรอเธอมาแะ้อัวันนะ " เาพู่อนที่ะผลัเปียโนออไปสุแรหลัอเธอไปนับู้ับเพลิ
" ันะิูแล้วัน " เารีบปิประูห้อ
" เปียโน เธอเป็นไรป่ะ ?? " โลวเปิประูออมาถาม
" อ่อ ... ป่าวน่ะ แ่เินุ่ม่ามนิหน่อย " เธอพู่อนที่ะวิ่ึ้นห้อไป
" ไปไหนมาอ่ะพี่เปียโน " ออร์แนถามึ้นในะที่เธอเียนบันทึเสร็
" ไปินนมในู้เย็นมาน่ะ " เธอพู่อนที่ะลุมโปร
" เมื่อไหร่นายะเปิใยอมรับเพื่อนะทีนะ " เธอพึมพำอยู่นเียวในผ้าห่ม
ัวอย่าเพล March no.1
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น