คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : แยกทาง
ทั้งหมดเดินมุ่งหน้ามาตามทางท่อระบายน้ำ ระหว่างที่เดินอยู่นั้น เด็กน้อยฮารุมิก็ไปเหยียบกับอะไรบางอย่างเข้า
" ครูคะ น..หนูเหยียบอะไรอยู่ไม่รู้ค่ะ " เด็กน้อยพูดกับอาจารย์ด้วยสีหน้าที่ดูหวาดกลัว
" ไหน ฮารุมิ เธอลองยกขาขึ้นมาซิ " อาจารย์พูดอย่างอ่อนโยน
และเด็กน้อยคนนั้นก็ยกขาขึ้นตามที่อาจารย์บอก
สิ่งที่เธอเหยียบไปก็คือกุญแจดอกหนึ่งที่ตกอยู่ที่พื้น
เมื่ออาจารย์หยิบมันขึ้นมาดูซักพักหนึ่ง เธอก็พูดว่า
" นี่มันกุญแจประตูหนีไฟของโรงเรียนนี่นา " เธอพูดอย่างดีใจ
" มันใช้ทำอะไรได้เหรอ " นักข่าวสาวถามด้วยความสงสัย
" ที่ประตูหนีไฟเนี่ยนะ ถ้าเปิดออกไปจะมีทางออกไปที่ชายป่าได้ ถ้าเราเดินเลาะไปตามชายป่าอาจจะเจอทางออกก็ได้ " เธอพูดด้วยสีหย้าที่ยิ้มแย้มจนแก้มแทบปริ
" งั้นเราจะมัวรออะไรอยู่ล่ะ รีบไปที่นั่นกันเถอะ " โทโมโกะรีบแนะนำ
และทั้งหมดก็ขึ้นมาจากท่อระบายน้ำโดยเปิดฝาท่อขึ้นมา
พวกเขาทั้งหมดมาโผล่ที่ซอยแห่งหนึ่ง ถ้ามองฝ่าความมืดไปแล้วจะเห็นว่าซอยนี้ทอดยาวไปเรื่อย ๆ ดูท่าว่าจะไม่มีวันจบ
" ถ้าจำไม่ผิดนะ ถ้าเดินออกจากซอยนี้จะเจอสะพานไม้ ข้ามสะพานไม้นี้ไปและตรงไปตามทางเรื่อย ๆ ก็จะเจอโรงเรียน " อาจารย์พูดและรีบพาเพื่อน ๆ ไป
ทั้งหมดกำลังจะเจอทางออกของซอยนี้ พวกเขารีบเดินมุ่งหน้าไป แต่มีเพียงโทโมโกะเท่านั้นที่หยุดเดิน
" เป็นอะไรไปเหรอ ทำไมไม่เดินต่อล่ะ " ริซ่าหันมาถามเธอด้วยความเป็นห่วงก่อนที่จะเข้ามาจับมือเธอ
เธอมองเข้าไปในบ้านหลังหนึ่งก่อนที่จะพูดขึ้นว่า
" นั่นมันบ้านของหนู บ้านที่หนูเคยมีความสุข บ้านที่มีแต่เสียงหัวเราะ ตอนนี้มันไม่เหลือแล้ว " เธอพูดและร้องไห้ออกมา
แม่บ้านได้ยินดังนั้นจึงเข้ามากอดเธอและพูดว่า
" ไม่เป็นไรนะ " แม่บ้านพูดปลอบใจ
" อ้าว 2 คนนั้นน่ะจะไปกันได้หรือยัง " นักข่าวหันมาตะโกนถาม
ทันใดนั้นเองสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อจู่ ๆ ประตูบ้านของโทโมโกะถูกถีบออกมา ประตูนั้นล้มลงมาขวางซอยเอาไว้
" ถ้าอย่างงั้นเราก็ไปหาพวกอาจารย์ไม่ได้แล้วสิ " โทโมโกะพูดเชิงหมดหวัง
และแล้วเจ้าสิ่งที่ทำให้ประตูล้มลงมาก็ปรากฎตัวขึ้น สิ่งสิ่งนั้นคือซากศพของแม่โทโมโกะ
" หนีเร็ว " แม่บ้านรีบจูงมือโทโมโกะและวิ่งมาตามทางเดิม
พวกเธอมาจนสุดทาง และโทโมโกะเหลือบไปเห็นรั้วสังกะสีเปิดอยู่
พวกเธอเข้าไปหลบอยู่ในนั้น ส่วนโทโมโกะก็ไปที่ท่อและดันฝาท่อให้เปิดออกก่อนที่จะไปหาริซ่า
เจ้าศพตัวนั้นมันเดินมาจนสุดทางก็เห็นฝาท่อเปิดอยู่มันจึงคิดว่าพวกนั้นหนีลงไปตามท่อ มันจึงลงไปข้างล่าง จังหวะนั้นเองโทโมโกะก็รีบออกมาจากที่ซ่อนและใช้มือรีบดันฝาท่อให้มาปิดลง เจ้าศพถูกขังอยู่ในนั้น พวกเธอปลอดภัย
" แม้เธอนี่ ฉลาดจริง ๆ " แม่บ้านพูดชมเธอ
ในตอนนั้นเองริซ่าก็เหลือบไปเห็นรูตรงรั้วสังกะสี มันสามารถมุดออกไปได้
" ถ้าเรามุดออกไปอาจจะเจอทางใหม่ก็ได้ " แม่บ้านพูด
และทั้งคู่ก็มุดออกไปและมาโผล่ที่ถนนอีกฟากหนึ่งของหมู่บ้าน พวกเธอเดินไปตามทางก็เจอเข้ากับอะไรบางอย่าง
" นั่นมันเรือนี่นา พี่ริซ่า " โทโมโกะหันมาพูดกับริซ่า
เมื่อริซ่าหันไปเธอก็พบกับเรือสำราญลำหนึ่งดูท่าว่ามันเกยตื้นอยู่
" ลองลงไปดูที่นั่นดีกว่าเผื่อจะมีของกิน " โทโมโกะพูดด้วยท่าทางที่หิวกระหาย
พวกเธอจึงรีบลงไปที่ซากเรือนั่นโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่งอยู่ภายในเรือ
ความคิดเห็น