คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Lesson 2 : การปรากฏตัวของผู้มาเยือนแห่ง Quartz (Part ll)
ฟึบ!!!
สิ้นเสียงของลุฟ...ก็ปรากฏร่างของเด็กหนุ่มผมซอยสั้นสีเหลืองผู้มีนัยน์กลมโตตาสีฟ้าใสแต่ดูเจ้าเล่ห์และขี้เล่น..
"แฮะๆผมมาตามที่รักของผมคืนน่ะครับ -0- ที่รักมานี่เร็วๆๆ..เมี๊ยวๆๆ -0-"เด็กหนุ่มว่าพลางมองไปที่เจ้าแมวสีดำ
"ง่ะราฟฟฟฟฟ...ผมไม่ได้หนีนะๆๆ =^="เจ้าแมวดำพูดและกระโดดออกมาจากอ้อมกอดผู้ที่เป็นเหมือนน้องสาว..พร้อมกับเดินตรงไปหาเด็กหนุ่มพร้อมกับทำสายตาอ้อดอ้อนนัยน์ตาสีอำพันกลมโตเป็นประกาย...
"อ้อนดีจริงๆเลยนะที่รัก...เดี๋ยวจะโดนดีๆ -0- "ในขณะที่เด็กหนุ่มกำลังกล้มลงอุ้มเจ้าแมวสีดำขึ้นมากอดรัดฟัดเหวี่ยง...แต่แล้ว..
ขวับ~
ร่างของเจ้าแมวดำลอยขึ้นไปอยู่ในอ้อมกอดของแวมไพร์สาวจอมโหดในพริบตา
....
"ง่ะ -0-"<<< สีหน้าแมววิส
"หืม?..เธอปล่อยวิสน้อยของผมนะ!!"เด็กหนุ่มมองหน้าแวมไพร์สาวอย่างเอาเรื่อง!! 'หึ..บังอาจมายุ่งที่รักของคนอื่น..ไม่ตายดีแน่'เด็กหนุ่มคิดในใจ
"ไม่ล่ะ!!..แมวตัวนี้เป็นของฉัน ฉันเจอก่อนนายซะอีก"แวมไพร์สาวพูดกับเด็กหนุ่มด้วยเสียงกวนประสาทนิดๆ
"วิสเป็นของผมมาตั้งนานแล้วครับ -0- อีกอย่างที่รักผมก็ซนแบบนี้แหละเผลอทีไรชอบหนีออกมาเล่นทุกที -*-"เด็กหนุ่มพูดด้วยเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย
"เหอะๆไม่เอาน่าราฟ -0- ยัยโหดเป็นเพื่อนที่ผมเจอในป่าล่ะ..เป็นผู้หญิงที่ใจร้ายมากมาย~"อาร์วิสหรือเรียกสั้นๆว่าเจ้าแมววิสพูดประชดแวมไพร์สาวอย่างสบายอารมณ์
"ผมว่าตอนนี่พวกเราอย่าพึ่งมาทะเลาะกันเลยครับ"ลุฟพูดขึ้นมาขัดสงครามขนาดย่อมๆแย่งแมวที่ดูเหมือนกำลังจะเกิดขึ้นระหว่างเด็กหนุ่มปีศาจกับแวมไพร์สาว
"ใครถามนาย ครับ/ย่ะ!!!"ทั้งสองคนหันไปตวาดลุฟพร้อมกันทันที
"โหดร้าย~ T.T "
"ขอที่รักของผมคืนด้วยครับ...คุณเฟยไนซ์"น้ำเสียงของเด็กหนุ่มนามว่าราฟนั้นจริงจังมากขึ้น
"กล้ามั้ยล่ะ?"แวมไพร์สาวพูดอย่างท้าทาย
"ทั้งสองคนจะสู้กันเหรอคะ?"หลังจากที่เงียบมานาน...เด็กสาวจึงเอ่ยถามทั้งๆที่รู้คำตอบดีอยู่แล้ว 'เพราะเฮียแท้ๆเลย..ให้ตายสิ -_-' เด็กสาวคิดตำหนิพี่ชายของตนในใจ
ส่วนเจ้าตัวต้นเรื่องยังคงทำหน้าเอ๋อ - -* เป็นทองไม่รู้ร้อนอยู่ได้แบบหน้าด้านๆ -0-
"ถ้าฉันชนะ...เจ้าแมวตัวนี้ต้องเป็นสัตว์เลี้ยงของฉันนะ "แวมไพร์สาวพูดขึ้นพร้อมกับตั้งท่าเตรียต่อสู้
"หึ..ไม่มีวันนั้นหรอกครับ...ถ้าผมชนะคืนสุดที่รักของผมกลับมาด้วย!"ว่าแล้วเด็กหนุ่มก็เรียกอาวุธของตนมาไว้ในมือเตรียมพร้อมลุย
"หือ...ดูท่าว่านายคงจะหวงเจ้าเมี๊ยวตัวนี้มากเลยนะเนี่ย~สำคัญอะไรนักหนา"แวมไพร์สาวพูดยั่วกวนอารมณ์เด็กหนุ่ม
"ก็ผมรักของผมนี่ครับ..ของใครใครก็หวงล่ะนะ..ใช่มั้ยครับที่รัก ^^"ประโยคสุดท้ายเด็กหนุ่มหันไปพูดเจ้าแมวตัวต้นเรื่องที่ถูกแวมไพร์สาวกอดไว้ด้วยมือข้างเดียว
"เฮียห้ามพวกเขาสิคะ"เด็กสาวหันไปสั่งพี่ชายของตน
"รู้แล้วน่าๆๆ"เจ้าแมวหันไปตอบผู้เป็นน้องสาวอย่างรำคาญก่อนจะหันไปพูดกับเด็กหนุ่ม
"ง่ะ -0- ราฟหยุดเถอะเดี๋ยวไปไม่ทันเข้าโรงเรียนนะ"อาร์วิสพูดพร้อมกับโดดออกจากอ้อมกอดของแวมไพร์สาว...
"เฮียห้ามพวกเขาสิคะ"เด็กสาวหันไป
"อ้อมกอดของเธอก็อุ่นดีนะ..ยัยโหด...แต่สู้ราฟไม่ได้ล่ะ -0-"เจ้าแมวตัวแสบหันไปพูดกับแวมไพร์สาวเป็นครั้งสุดท้ายก่อนะเดินไปตรงหน้าของราฟ...
"ราฟอุ้มผมหน่อยๆ -0- "เจ้าแมวตัวแสบยืนขึ้นสองขาพร้อมกับสั่งให้เด็กหนุ่มอุ้มตน
"อ่า..อุ้มๆๆ -0- เดี๋ยววิสต้องโดนลงโทษนะครับ..โทษฐานดื้อเกินเหตุ - -*"เด็กหนุ่มอุ้มเจ้าแมวไว้ในอ้อมกอดอย่างแนบแน่นพร้อมกับมองไปที่แวมไพร์สาวอย่างผู้ชนะ
"ชิ!!!"แวมไพร์สาวหันหน้าหนี
"ราฟ...ไปกันเถอะ"เจ้าแมวตัวแสบพูดกับเด็กหนุ่มก่อนจะหันไปหาผู้เป็นเหมือนน้องสาวแท้ๆของตน
"รินริน..เฮียกับราฟขอไปก่อนนะเจอกันที่โรงเรียน~"
"ค่าๆแล้วรินรินจะตามไป.."เด็กสาวรับปากผู้เป็นเหมือนพี่ชายแท้ๆของตน..
ในขณะที่เด็กหนุ่มนามว่าราฟกับเจ้าแมวตัวแสบอาร์วิสกำลังจะหายไป..เด็กสาวได้วางระเบิดก่อนที่พวกเด็กหนุ่มจะจากไป
"ขอให้เฮียสวิทกับเฮียราฟอย่างมีความสุขนะค้า..แล้วเจอกันที่โรงเรียนค่าเฮีย *-*"
"บ้าเซ่ะ!!!"ร่างของเด็กหนุ่มกับเจ้าแมวหายไปแล้วแต่เสียงของเจ้าแม่อาร์วิสยังคงตะโกนตอบกลับมา...
และแล้วเมื่อร่างของเด็กหนุ่มกับเจ้าแมวตัวแสบหายไป...
ก็เหลือแต่พวกเขา..เท่านั้น..ความเงียบเริ่มปกคลุมอีกครั้ง..
...ดูคนทะเลาะกันก็สนุกไปอีกแบบนะเนี่ย...เด็กสาวคิดดวงตาสีฟ้าใสพราวระยับอย่างสนุกก่อนจะตัดสินใจเดินไป(กระโดดตามยอดไม้)เพื่อไปสมัครเรียนตามที่ตั้งใจไว้
"ไวท์ออกมาได้แล้วละ"เสียงของลูฟดังขึ้นหลังจากกระโดดห่างจากบริเวณนั้นไปมากโข
"ทำไมถึงรู้ว่าฉันอยู่นี่กันลูฟ"ไวท์กระโดดลงมาจากกิ่งไม้เพื่อมาหาลูฟ
"ฉันเป็นเพื่อนแกมาตั้งแต่เด็กแค่นี้จะไม่รู้กลิ่นอาย 'นั้น' เชียวหรือไงมันโชยซะขนาดนั้น"ลูฟบอกอย่างหงุดหงิดจากนั้นก็โยนของสิ่งหนึ่งมาให้ "พี่ฝากมาคืนบอกวาได้จากเพื่อนที่ชื่อวินด์มาอีกทีนะ"
"เซฟีรอส?"ไวท์มองธนูอันเล็กที่ดูคล้ายเข็มกลัดอย่างเฉยชาแล้ยังพูดต่อไปอีกว่า "ไปสมัครเรียนกันเถอะ"
"เออ ฉันลืมบอกพี่ลุคก็มานะ"จากนั้นทั้งสองก็เดินไปตามทางเพื่อมาสมัครเรียน
"ผมว่าทางที่ดีเรารีบเข้าไปที่โรงเรียนดีกว่านะครับ เดี๋ยวใบสมัครจะหมดซะก่อน ^^ " มาสเตอร์คุงพูดก่อนที่จะยิ้มให้เพื่อน
" ก็ดีเหมือนกันนะ ฉันเบื่อกับตรงนี้เต็มทนแล้ว " เฟย์ไนซ์พูดอย่างเย็นชาก่อนที่จะเดินนำหน้าเพื่อน ๆ ไป คนอื่น ๆ ได้แต่มองหน้ากันพร้อมกับวิ่งตามเฟย์ไนซ์ไปติด ๆ
ณ ศูนย์ประชาสัมพันธ์
พวกเขาทั้งหมดซึ่งประกอบไปด้วย ไนซ์ มาสเตอร์ ไวซ์ และรินริน เดินเข้ามาอย่างโถงใหญ่ที่มีลานน้ำพุอยู่ตรงกลางโถง พื้นกระเบื้องที่ปูพรมกำมะหยี่สีแดงดำช่างเข้ากันกับแสงอาทิตย์ที่สะท้อนลงมาจากหลังคาที่ทำด้วยกระจก ดูแล้วเป็นประกายและงดงามเสียจริง
" ถ้าไม่บอกว่าเป็นสถาบันฉันไม่เชื่อเลยนะเนี่ย O[]O!! " รินรินตะลึงงันอ้าปากค้าง
" รีบ ๆ ไปหาที่กรอกใบสมัครกันดีกว่านะ " ไนซ์พยายามมองหาจุดประชาสัมพันธ์ของสถาบัน
นั่นไง ... เธอพูดก่อนที่จะเดินเข้าไป
" ขอใบสมัคร 3 ใบค่ะ " เธอพูดอย่างใจเย็น
ประชาสัมพันธ์สาวไม่ได้พูดอะไรนอกจากยื่นใบสมัครให้ตามจำนวนที่ขอ
" อ่ะ ... " เธอยื่นใบสมัครให้เพื่อนทั้งสอง
" ขอบคุณค๊าบ/คร้า " ทั้งคู่ตอบพร้อมกันก่อนที่จะนั่งลงและกรอกใบสมัครด้วยปากกาที่พกมาคนละด้าม
" ซวยล่ะ! แล้วจะเขียนยังไงล่ะนั่น - - " ไนซ์นึกเอะใจขึ้นได้ เธอลืมหยิบปากกามา
" เดี๋ยวรอให้ผมเขียนเสร็จก่อนก็ได้ครับ แล้วจะให้ยืมนะ " เพื่อนชายคนเดียวในกลุ่มพูดขึ้น
เธอพยักหน้าก่อนที่จะนั่งพิงเก้าอี้ไม้ในโถงนั่น สายตาของเธอในตอนนั้นเหลือบไปเห็นคู่อริของเธอ ราฟและเจ้าแมววิส
" อี๋อ๋อกันจริง น่าหมั่นไส้ชะมัด! " เธอเบ้ปากก่อนที่จะมองไปทางอื่น
ในตอนนั้นเอง
" อ่ะ " เสียงปริศนาของสาวน้อยคนหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับมือเรียวขาวที่ยื่นปากกาหมึกดำให้เธอ
" เธอ ... " ไนซ์ทำหน้า งง งง
" เอาของฉันไปใช้ก่อนก็ได้ พอดีฉันพกมาสองด้ามน่ะ " เธอยังคงยิ้มร่าเริง ผมสีน้ำเงินครามยาวสวยของเธอช่างรับกับดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลคู่โตเสียจริง
" ขอบใจนะ เธอ ... เอ่อ ... "
" ชั้น ... โดโรธีร์ เมอคิวรี่จ่ะ ^^ " เธอยิ้มร่า
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น