พิธีกรรมต้องห้าม

ลำดับตอนที่ #2 : ประตูที่ถูกปิดลง

ในเย็นของวันนั้น
" เฮ้อ เสร็จซักที " นาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
" เอาล่ะ กลับบ้านกันได้แล้ว " ปองพลพูดกับเพื่อน ๆ
และทั้งหมดก็เดินกลับบ้าน เมื่อทั้งหมดเดินมาที่ประตู พวกเธอก็พบว่าประตูของโรงเรียนถูกปิดลง ที่กลอนประตูมีกุญแจล็อคไว้อย่างแน่นหนา
" เฮ้ย พีช แกไปบอกยามให้เปิดประตูหน่อยดิ " กวางพูดกับพีชชี่
แล้วพีชชี่ก็เดินไปที่ห้องยาม ทันทีที่เธอเปิดประตูเข้ามาในห้องยาม
" กรี๊ดดด " เสียงของพีชชี่ดังขึ้น
ทุกคนจึงมาดู ปรากฏว่าภายในห้องมีร่างอันไร้วิญญาณของยามคนหนึ่งนอนจมกองเลือด ภายในลำคอของเขามีมีดปลายแหลมปักอยู่ที่หลอดลม เขาตายอย่างทรมาน

" นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย " ตุ้ยพูดด้วยเสียงที่หวาดกลัว
" อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้เลย เรารีบหากุญแจกันก่อนเถอะ " โบว์บอกกับเพื่อน ๆ และหากุญแจ แต่ดูเหมือนว่าจะหาไม่เจอ
" จริงสิ ผู้ช่วยก็มีกุญแจนี่นา " ปองพลพูด
" งั้นเรารีบไปกันเถอะ " เมย์พูดขึ้น
และทั้งหมดก็ตรงไปที่ห้องผู้ช่วย
" เดี๋ยวพวกเธอรออยู่ข้างล่างนี่แหละ เดี๋ยวเราขึ้นไปเอง " แล้วปองพลก็เดินไปที่ชั้นบนเพื่อไปที่ห้องผู้ช่วย เมื่อเขาเข้ามาเขาก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ที่หน้าต่าง
" ผู้ช่วยครับ ผมขอยืมกุญแจทางออกหน่อยครับ " ปองพลพูด
ไร้เสียงตอบกลับของคนคนนั้น
" ผู้ช่วยจะไม่ทำอะไรเลยหรือครับในห้องยามก็มีคนตายนะครับ " ปองพลพูดอย่างไม่พอใจ
เขาจึงหันหลังให้คนคนนั้นแล้วโทรศัพท์แต่ดูเหมือนว่าไม่มีสัญญาณเลย ทันใดนั้นคนคนนั้นก็วิ่งเข้ามาหาปองพล จังหวะที่เขาหันมา คนคนนั้นก็ใช้มีดทิ่มเข้าที่ขั้วหัวใจของปองพล ปองพลตายทันที
ขณะเดียวกันทางฝ่ายที่อยู่ข้างล่าง
" เมื่อไหร่ปองพลจะลงมาเนี่ย " พีชชี่พูดอย่างเป็นห่วง
" เฮ้ย แก ใครมีโทรศัพท์มั่ง ของฉันแบตมันจะหมดแล้วล่ะ " พีชชี่ถามเพื่อน ๆ แต่ไม่มีใครที่มีโทรศัพท์เลย
พีชชี่จึงกลุ้มใจ เธอจึงกลุ้มลงพื้น
ขณะนั้นเองเธอก็เห็นว่ามีเงาของอะไรบางอย่างกำลังจะตกลงมา เธอจึงเงยหน้าขึ้นไปดู
" กรี๊ดดดด " เสียงของพีชชี่ดังขึ้น ทุกคนจึงหันมาดู
ปรากฏว่ามีอะไรบางอย่างกำลังร่วงลงมา สิ่ง ๆนั้นก็คือ ร่างของปองพล ร่างของเขาตกลงมาต่อหน้าต่อตาพีชชี่

" ทุกคนวิ่ง "เสียงของโบว์ดังขึ้น

และทุกคนก็วิ่งไปแต่คงมีเพียงพีชชี่คนเดียวเท่านั้นที่ไม่ได้วิ่งตามคนอื่น ๆ ไป

ทุกคนมาหลบอยู่ที่ห้องพยาบาล

" เฮ้ยเป็นไงกับ้าง อยู่กันครบมั้ย " โบว์ถามด้วยความเป็นห่วง

" เฮ้ย ไม่มีพีชชี่นี่นา " ตุ้ยพูด
" แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะ " นาถามเพื่อนด้วยความหวาดกลัว
" เอางี้ เดี๋ยวพวกเราจะแยกกันออกตามหาโอเคมั้ย " เพี๊ยซพูด
ทุกคนตกลงตามนี้แล้วจึงแยกกันออกไป
ทางฝ่ายของพีชชี่นั้น เธอก็ไปซ่อนตัวอยู่ที่ล็อคเกอร์ห้องเกษตร มีเสียง ๆ หนึ่งตามเธอขึ้นมา เสียงที่ว่านั้นคือเสียงฝีเท้าของฆาตกร มันเข้ามาในห้องเกษตรและกวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องแล้วมันจึงเดินออกไป ทันใดนั้นเอง
" ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด " เสียงสัญญาณแบตหมดของโทรศัพท์พีชชี่ดังขึ้น
ฆาตกรซึ่งได้ยินเสียงจึงตรงมาที่ล็อคเกอร์
และแล้วประตูล็อคเกอร์ก็เปิดออก