คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ขัง
ปล.ตอนหน้าสาวกกั้งบิว ซีดีบิว แนะนำว่าเตรียมผ้าเช็ดหน้าเคอะ
ตอนที่ 7
ไม่ว่าจะเกิดอะไรเธอเรียกฉันได้เสมอ
ไม่ว่าดีร้ายฉันจะคอยอยู่เคียงข้างเธอ
‘อ๋อ พอดีเสื้อนักศึกษาตัวนั้นยิ้มมีไว้ใส่ถ่ายแบบในหนังสือของโรงเรียน
ของยิ้มนะค่ะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พี่มุกพี่บิว ‘
ชนัญญารู้สึกตงิดใจชอบกล แม้จะได้รับการอธิบายจากปากของโสรญา
แต่ความวิตกและสงสัยยังมีไม่หายนักหรอก
รึว่าคนที่แม่บ้านคนนั้นบอกคือ
……..
โสรญา!!
บ้าน่า…เด็กสาวน่ารักและดูท่าทางใสบริสุทธิ์ไม่มีอะไรน่ะหรอ
อาจจะจริง …
โสรญาในชุดนักศึกษาสถาบันเดียวกับชนัญญาจ้องมองชนัญญาอยู่
โสรญาหัวเราะในลำคอเบาๆแล้วแอบถ่ายรูปชนัญญาเอาไว้
ไม่น่าเชื่อเลยใช่มั้ยว่าเด็กสาวใสซื่อจะมีแววตาเยือกเย็นเพียงนี้
“ไอบิว!”
เสียงแหบพร่าทรงสห์วิ่งมาทางชัญญาที่นั่งฟังเพลงอยู่คนเดียว
ชนัญญากดพอสเพลงก่อนจะถอดหูฟังออกเพื่อหันไปขารับสุภัคชญา
“มีอะไรเห็นช่วงงี้หมกมุ่อยู่แต่หน้าคอม”
สุภัคชญาอึกอักเล็กน้อยแล้วยิ้มร่าเริงตอบ
“ก็ช่วงนี้ฉันติด เออนี่ แกพาฉันไปเอาคทาดรัมในห้องเก็บของของคณะหน่อยน้า พอดีมันมืดมากเลย ฉันกลัว”
“กลัวอะไร ไร้สาระน่า”
“ก็รุ่นพี่เค้าเล่ามาต่อๆกันอ่ะดิว่ามีภารโรงหมดหวังในรักผูกคอตาย!
แล้วก็มักเจอภารโรงส่งเสียงร้องไห้!”
ชัญญากลืนน้ำลายลงคอเอื้อกหนึ่ง จริงๆแล้วเธอไม่ใช่คนกลัวผี
แต่ตอนนี้เธอเริ่มเชื่อแล้วว่ามีสิ่งที่มองไม่เห็อยู่รอบกาย…
แรกทีก็จะปฎิเสธแต่ก็เหมือนทุกๆครั้งนั่นแหละนะ
สุภัคชญาส่งเสียงอ้อนแล้วเกาะแขนเพื่อนตัวเองสบตาวิ๊งๆ
เหมือนทุกๆทีเลย ชนัญญามักแพ้สายตาขี้อ้อนคู่นั้น…
คนหรือลูกแมวก็ไม่รู้…จะโกรธตาก็ยังกับนกฮูกพออ้อนก็เหมือนลูกแมว
“ก็ได้ๆ”
สุภัคชญาควงแขนของเพื่อคนสนิทไปตามทางก็มีเสียงจอแจๆไม่หยุดหย่อนบางคนถึงกับหยุดคุยหันมามองชนัญญาและสุภัคชญา
ส่วนนึงคงเป็นเพราะความสวยความน่ารักที่พวกเธอมีกระมัง
น่ากลัวเหมือกันแฮะในห้องเก็นของ…
ชนัญญาอดที่จะขนลุกวาบไม่ได้ จึงใช้มือลูบแขนที่ลุกชันให้
เอนนอนลงอีกครั้ง แล้วเดินตามสุภัคชญาที่ดูจะกลัวไม่แพ้กันเข้าไป
เข้าใจแล้วว่าทำไม…สุภัคชญาถึงอ้อเธอซะขนาดนั้น
เอี๊ยด
สุภัคชญาเปิดประตูขึ้นแล้วเกาะกันเดินเข้าไปในห้องเก็บของ
มันมืดมาก มากเสียจสุภัคชญาเปิดไฟฉายในมือถือ
“นี่ป่ะคทา…”
กึก
เหมือนมีสิ่งของบางอย่างตีเข้าที่ศีรษะของชนัญญา
ร่างของชนัญญากระตุกแล้วล้มสลบลงไป
คนที่ตีไม่ใช่ใครหรอก ก็สุภัคชญาน่ะแหละ
“สลบไปได้ซะที”
ว่าแล้วสุภัคชญาก็เดินออกไปปิดประตู แต่ไม่ล็อกกลอน
แววตาของสุภัคชญานิ่งเงียบไม่สามารถหยั่งรู้ความรู้สึกใดๆได้
น่ากลัวจริงๆ
แช่วับๆๆๆ ตอนหน้าเตรียมดราม่า
รักสามเศร้าได้เบย ตอนนี้พี่เฟรมกับพี่ยิ้ม ยังไงๆ
ยินดีกับพี่อาเมนด้วยนะค่ะได้เล่นเป็นตาอ๊อด สี่แผ่นดิน
จะไปดูน้า
ตอนนี้ขอให้ถึง50เม้น
ความคิดเห็น