คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : คำเตือนจากใบเซียมซี
ตอนที่ 10
· “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะคอยปกป้องเธอเองเชื่อใจฉันนะ ยัยไก่ต๊อง”
o BY cd
· ริมฝีเท้าของชนัญญากำลังย่างเก้าเข้าสู่สถานที่พึ่งทางใจสีเหลืองอร่าม หรือเรียกว่า วัด
· ใช่คุณอ่านไม่ผิดหรอก…
· ชนัญญายืนนิ่งอยู่หน้าประตูโบสถ์ ลังเลว่าจะเข้าไปดีรึเปล่า
· ขณะที่กำลังหมุนตัวกลับทันใดนั้นประตูโบสถ์เปิดขึ้น
· “โยมเข้ามาสิ อาตมากำลังรออยู่พอดี”
· เจ้าอาวาสในผ้านุ่งเหลืองยืนนิ่งสงบอยู่ข้างหลังทำให้ชนัญญา
· ค่อยๆก้าวเท้าเข้าไปแต่ด้วยความประหม่าทำให้ปลายเท้ากำลังจรดที่ประตูธรณี!
· “เวลาก้าวโยมต้องก้าวผ่านพระแม่ธรณีนะโยม”
· ชนัญญายกเท้าขึ้นก่อนจะค่อยๆขยับก้าวผ่านไปได้
· พระสงฆ์หันไปมองทางซ้ายและขวาก่อนจะปิดประตูเบาๆ
· ทำให้ชนัญญามั่นใจว่ามันตามเธอมาถึงวัดเลยหรอ!แต่มันก็ไม่ใช่ผีหรือปีศาจมันเป็นคน แต่จิตใจเหมือนมาร
· ชนัญญานั่งพนมมือพับเพียบแล้วไหว้เจ้าอาวาส
· “ตอนนี้หนูไม่รู้ความจำตัวเองเลยค่ะ อะไรที่คิดไว้ว่าดีกลับไม่ดี แล้วสิ่งที่เคยทำผิดไว้รุนแรงหนูก็จำไม่ได้ค่ะ ว่าทำไมเค้าถึงจงใจจะเอาชีวิตหนูขนาดนั้น”
· “สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ความผิดบางสิ่งของมนุษย์อาจจะเป็นความผิดที่เราไม่ได้เจตนาให้เกิดแต่อาจไปตัดชีวิตคนอื่นได้ก็ย่อมมี สิ่งที่โยมคิดว่าอาจเป็นสิ่งเล็กน้อยสำหรับเรา
· แต่สำหรับคนอื่นอาจเป็นเรื่องใหญ่ การที่โยมไปทำลายความหวังของใครจนเขาเคียดแค้นสาหัสเพราะเขาอาจมีความหวังอยู่แค่นั้น”
· ชนัญญานิ่งสะอึกก่อนที่มือจะเลื่อนไปเขย่าใบเสี่ยงเซียมซี
· จนร่วงลงมา เป็นเบอร์ 7
· ชนัญญาเดินไปหยิบกระดาษที่เหลือเพียงแผ่นเดียวในช่อง7
· มือไม้หล่อนสั่นระริกในขณะที่พลิกแผ่นอ่าน
· “ใบที่เจ็ดความร้ายหมายประสาน…”
· เพียงแค่อ่านได้แค่นั้นชนัญญาก็กลัวไปหมดแต่อย่างไรเธอยังอ่านต่อ
· “มีคนหมายเข่นฆ่าใกล้ๆตัว ศัตรูร้ายก่อกลายให้เมามัว ความบรรลัยใกล้มาจะพบเจอ ทรมาณทุกข์ร้อนไปชั่วนานกาล ฮึก แต่หากถามมีทางแก้ตอบว่ามี จงทำบุญทำทานให้มากมีแล้วผลกรรมจะคลายกลายเป็นดีสุขสันต์เอย”
· “ไปซะนะเจ้านก อย่าให้ใครมาจับเจ้าไปอีก”
· ชนัญญษมองนกที่ตนปล่อยออกจากกรงกำลังบินไปสู๋ท้องฟ้ากว้างใหญ่ ชนัญญาถอนหายใจ หากคนเราหยุดหายใจได้ง่ายๆเธอคงทำปาแล้ว ไม่ต้องทนมีน้ำตาทุกๆวันทุกคืนแบบนี้
· ชนัญญาเดินไปซื้อข้าวหนึ่งจานที่ท่าน้ำ ขณะกำลังตักก๋วยเตี๋ยว
· เข้าปากก็มีใครคนหนึ่งมานั่งข้างๆเธอ
· “เฮ้ย นาย!”
· ชนัญญาร้องเสียงหลงเมื่อฝ่ายที่เดินเข้ามาพร้อมกับจานน้ำแข็งใส
· นั่นไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นกันธีร์
· “มาทำบุญอ่อ บังเอิญจัง”
· “ไอ้…”
· “เออ ยัยไก่ต๊อง ไปปั่นจักรยานน้ำกัน”
· “ไม่!”
· “ไปเหอะน่า”
· ไม่ทันตั้งตัว ชายหนุ่มจูงมือหญิงสาวที่หัวเด็ดตีนขาดก็จะไม่ลงเรือไปปั่นจักรยานน้ำเด็ดขาดนั่น
· “เท่าไหร่ครับ”กันธีร์เอ่ยถามหญิงวัยกลางคน
· “สองคนร้อยค่ะพี่”
· “นี่ครับ”เขายื่นแบงค์ธนบัตรให้คนขาย
· “ขอบคุณค่ะ ขอให้รักกันนานๆนะค่ะ”
· “ขอบคุณครับ^^ ส่วนยัยไก่มานี่”
· “แง๊ ไม่เอา เอาฉันกลับเข้าฝั่งเดี๋ยวนี้!”
· ชนัญญายื้อตัวเองแล้วพยายามกลับเข้าฝั่งเมื่อเธอมายืนอยู่ตรงท่าน้ำ ที่เธอไม่ขึ้นน่ะ
· เพราะเธอว่ายน้ำไม่เป็น!
· เธอคยลงเล่นน้ำสระใหญ่จนเกือบจมน้ำตายหลังจากนั้นมาเธอไม่เคยลงเล่นสระว่าน้ำเลย จะเล่นทีก็เล่นทะเลแต่น้ำก็แค่หัวเข่าแค่สองเมตรเธอก็กลัวแล้วที่มันสิบแปดเมตร เธอไม่ช็อคตายเลยรึไง
· “เป็นอะไรของเธอ”กันธีร์เท้าเอวถาม
· “ก็…”
· “ว่ายน้ำไม่เป็นรึไง”
· “….”
· “เงียบแสดงว่าใช่ใช่มั้ย”
· “เออๆๆๆ ฉันว่ายน้ำไม่เป็นพอใจรึยัง!”ชนัญญาเท้าสะเอวตอบบ้างแล้วกำลังเดินกลับแต่กันธีร์ดึงข้อมือของเธอเอาไว้
· “ลองเผชิญหน้าความกลัวดูสิเผื่อเธออาจจะโตขึ้น”
· “….”
· ไม่รู้ทำไมเหมือกัน ชนัญญาเดินเข้าท่าน้ำอย่างว่าง่ายแล้วคิดตาม
· ‘จะว่าไปก็จริงแฮะ เราเอาแต่หนี ถ้าเราไม่ลองดูจะรู้มั้ย’
· “ค่อยว่าง่ายหน่อย ดื้อมากเดี๋ยวจับโยนลงน้ำซะเลย”
· “ไม่ต้อง”
· หญิงสาวค่อยๆก้าวข้ามน้ำเพื่อลงเรือปั่น แต่ช่องทางขึ้นกับเรือที่ผูกไว้มันเลื่อนห่างจากกันมาก!
· ทำให้ชนัญญาเกือบหลุดพรวดลงไปในน้ำ!
· “ว้ายยย” ในขณะที่ร่างบางกำลังถลาลงทางช่อง
· มือของชายหนุ่มจับมือของหญิงสาวเอาไว้ทำให้ร่างของเธอหมุนไปชนที่อกกว้างของชายหนุ่มแทน หญิงสาวนิ่งเงียบไม่พูดอะไร
· กันธีร์ลูบหัวหญิงสาวเบาๆ
· “ไม่เป็นไรแล้วไอ้ไก่ต๊อง”
· “ขอบใจนายนะไม่งั้นฉันจม้ำตายแน่เลย”
· “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉัจะคอยปกป้องเธอเองเชื่อใจฉันนะ
· ไอ้ไก่บ๊อง”
· ตายแล้ว ตอนแรกเหมือนจะดราม่าไงมาโรแมนติกซะงั้น
· คนแต่งมันเข้าใจยากนิสนุง อิอิ
· เอาล่ะตอนนี้ขอไลน์ผู้โชคดีหรือข้อมูลติดต่ออื่นๆนะจ้ะ
· วันนี้แขไขจรัสบนฟากฟ้าลาไปก่อน สวัสดีค้า
ความคิดเห็น