คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : -''-... โรงแรมแห่งหนึ่ง ? ...-''-
โรงแรมแห่งหนึ่ง...
ห้องสไตลญี่ปุ่นขนาดใหญ่กว้างโอ่โถง เสื่อญี่ปุ่นสีเขียวอ่อนๆที่ปูเรียงรายกลางห้องนั้น มีโต๊ะเตี้ยวางยาวอยู่ บนโต๊ะมีอาหารชั้นเลิศ อาหารไสตลญี่ปุ่น และอาหารต่างๆ โดยมีชายหนุ่มผมสีดำสนิทยาวสลวยนั่งอยู่หัวโต๊ะ มีชายหนุ่มผมสีดำซอยสั้นหัวแปลกๆ นั่งอยู่ กับชายผมที่มัดผมคล้ายๆสัปปะรด ชายหนุ่ม 3คน และหญิงสาวที่มีนามว่า “คาริน” เป็นผู้จัดเตรียมอาหาร ค่อยยกเสริฟ์ให้นายท่านของหล่อน
คู่หูที่ทำพันธสัญญากับเจ้านายก็จะมีอาหารต่างกันออกไป ...
“เท็นเท็น...ปลาสามรสไหม?”เนจิ หนุ่มผมยาวเอ่ยทักกับหญิงสาวผมสีน้ำตาลยาวสลวยประบ่าที่นั่งอยู่ข้างๆ
“อือ! เอาซาลาเปาใส้ครีม เอาใส้หมูสับด้วย! ปลากระพง ปลาช่อนลุยสวนด้วยเนจิ!”สาวเจ้าเมื่อเห็นว่าเจ้านายเอาอกเอาใจก็สั่งๆ จนไม่ได้สังเกตสีหน้าคนในห้องที่ทำหน้าเหยเกกับพฤติกรรมของเธอ
“เทมาริหล่ะ ไม่กินอะไรเลยหรอ เอาแต่ส่องกระจก”ชิกามารุท้วงขึ้น เมื่อเห็นเทมารินั่งส่องกระจก พร้อมกับผูกผมสีบลอนด์ทองของเธออยู่ตรงนั้นครึ่งชั่วโมงแล้ว
“อืม...เดี๋ยวไปกิน”พูกเสร็จเธอก็เอียงซ้าย เอียงขวาดูผมที่เธอมัด
“ซาสึเกะก็เลิกทำหน้าเหมือนคนขี้ไม่ออกสักที แล้วยัดข้าวลงไปในปากเถอะ!”ชิกามารุโวยเมื่อเพื่อนไม่ยอมแตะกับข้าวสักอย่าง
“ซาสึ...กินนี่หน่อยไหม”ซากุระที่นั่วอยู่ข้างเอ่ยขึ้น พร้อมใช้ตะเกียบคีบลูกชิ้นรูปปลาดาวและทำท่าจะป้อนซาสึเกะ ซาสึเกะเหล่มองนิดๆ ก่อนจะงาบลูกชิ้นไปกินเงียบๆ
“คิดอะไรอยู่หน่ะ”ซากกุระเอ่ยขึ้นเมื่อสังเกตว่าใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวผู้เป็นนาย
“คิดว่า...มันอร่อยดีหน่ะ...ตักให้หน่อยสิ”ซาสึเกะพูดก่อนจะแหงนหน้ามองซากุระที่ยิ้มให้เขาด้วยความจริงใจ
ปัง!!
“แหม! ไอเพื่อนเลวววว!! แค่นี้ต้องให้ป้อนด้วยเหรอวะ!!”ชายหนุ่มผมสีเหลืองเอ่ยเสียงดัง ทันทีที่เขาเข้ามาเห็นเพื่อนซี้ปึกของเขา
“ไอหน้าหนวดแมวนารูโตะ หุปปากไปเถอะ น่ารำคาญชะมัด”ซาสึเกะต่อว่าผู้เป็นเพื่อนเสียงเย็นเฉียบ
“แล้วแกไปคาบหญิงนั่นมาจากไหนวะ!! พวกแกทุกคนเลย!!”นารูโตะชี้หน้าเพื่อนๆที่นั่งอยู่ในห้องอย่างไม่พอใจ
“พ่อจอมเวทย์ห่วยแตก ช่วยเงียบๆหน่อยได้มั้ย!”ชิกามารุเอ่ยอย่างเหลืออดกับพฤติกรรมแสบๆของเพื่อนเขา
“ไม่! แล้วแกว่าใครเป็นจอมเวทย์ห่วยแตก! ไอภูติสัปปะรด!!”นารูตะยังโวยวายไม่เลิก เขาเดินมาฉุดคอเสื้อยูคาตะของเพื่อนหนุ่มจนชิกามารุที่ไม่ได้ตั้งตัวก็เซไปตามแรงที่ดึงนารูโตะดึงไป
“แกว่าฉันเป็นภูติสัปปะรดเหรอ ไอหน้าหนวด!!”ชิกามารุพูดเสยงดัง ก่อนจะใช้มือคว้าถ้วยข้าวต้มใส่ไข่(ไม่สุก)ที่จะเก็บไว้ให้เทมาริ ขว้างใส่หน้านารูโตะทันที!
เผละ!
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”เสียงนารูโตะที่ดังเกิน 180 เดซิเบลดังขึ้นอย่างอดไม่ได้ ถ้วยข้าวต้มค่อยๆเลื่อนลงอย่างช้าๆ เผยให้เห็นไข่แดงปนข้าวเละๆ เทรดอยู่ตามหัวและใบหน้า!
“สมน้ำหน้า...”ชิกามารุเอ่ยเบาๆอย่างสมเพช
“แกว่าฉ้านเหรอ นังตุ๊ด!!!”
ฉึก!! วาจาที่ไม่ควรเอ่ยออกมาดังลั่นห้อง เนจิที่นั่งก้มหน้าก้มตากินอย่างไม่สนใครกลับนั่งนิ่ง...
ย้อนไปเมื่อ 2 วันก่อน
“เน็ตจี้! ฉันเจ็บนะ” เสียงโวยวายของเท็นเท็นดังขึ้น เมื่อเน็ตจี้ หรือ เนจิ ใส่แอลกอฮอล์ลงที่แผลสดของเธอ
“เจ็บก็ดีสิจะได้จำ” เขาเอ่ยต่อว่าเท็นเท็นอย่างเหลืออด
“โอ๊ยยย! แรงคนหรือแรงควายเนี่ยเนจิ!!”
“หุบปากซะทีน่ายัยทอม”
“แกว่าใครทอมยะ! ไอตุ๊ด!!”
“ตุ๊ด!!! เธอว่าฉันเป็น ตุ๊ดเหรอ!!!”
“เออ!! แค่ผมยาวก็แปลกแล้ว! แถมผมนายก็นิ่มนิ่มกว่าผมผู้หญิงอีก! นายเจ้าสำอางค์ด้วย! ตุ๊ดอะ ตุ๊ดดดด”
“เท็นเท็น!! เธออยากตายใช่ไหม!!!”เนจิตะโกนลั่นก่อนจะเอาแอลกอฮอล์เทราดแผลเท็นเท็นทั้งขวด
“อ๊ากกกกกกกกกกก!!”
กลับมาโลกปัจจุบัน...
“แก...แก...ไปตายซะ ไอนารูโตะ!!!”
///////////////
อีก 60% จะมาอัพต่อนนะคะ
ไม่เม้นท์ไม่อัพจริงๆ นักอ่านเงาทั้งหลาย T_T
ความคิดเห็น