คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : พระสนมเอกในองค์ฮ่องเต้ แขนยาวยื่นถึงจวนอ๋อง ด้วยหรือ?
ยัไม่รวำผิ
..........
'ายๆ หายนะ หายนะถามหาวนอ๋อแล้ว หาถึพระเนรพระรร' พ่อบ้านหลิวไ้แ่ร่ำรว ฟัเสียโบยี้วยใสั่น
"พระายา เพะ หา่าวถึวัหลวเ่นนี้แล้ว ะรับมือไหวหรือไม่เพะ" แม่นมเียวเริ่มิ
"แม่นมวาใเถอะ ้ารับผิอบเอ วัหลวไม่ิเอาวามับพวท่านหรอ" สายามอารโบยี ปาอวบอิ่มสีมพูยับเอยับแม่นมเียว แ่เสียัพอให้หลายนไ้ยิน
"แ่ว่า พระสนเอ้อหาวิธีลโทษท่านแน่นอนเพะ อาเลวร้ายไปอีเมื่อท่านหิไปทูลฟ้อไม่รู้เิมแ่เ่นไรบ้า" แม่นมเียวยัไม่ละวามพยายาม หวัให้พระายาเรียมหา้อโ้แย้ หาเมื่อ่อนนายิ้มและสาแ่ในัเมื่อิว่าพระสนมะเล่นานพระายา
"พระายาพ่ะย่ะ่ะ นัโทษสลบไปแล้ว พ่ะย่ะ่ะ" หาเป็นทหารใน่ายที่ระทำผิ เมื่อถูโบย หรือถูเียนี้วยแส้ หาสลบะถูโบย เียน ่อในวันรุ่ึ้น ะเป็นเ่นนี้นว่าะรบามำนวน แ่ที่วนอ๋อไม่รู้ว่าเป็นเ่นไร เาผู้มีหน้าที่โบยีึร้อถาม
แ่ทว่า...มีสอสามเสียที่ร้อออมาให้ไ้ถ้วนหน้าาลุ่มลาน้านหน้า
"สาน้ำเ้าไป/สาน้ำสิ/บหน้าหลายๆทีเี๋ยวื่นเอ"
'หึหึหึ หัวหน้าอรัษ์เอ๋ย เ้าเบ่อำอาหรือลั่นแล้นหลายนในวนสินะ ถึมีนเป็นหน่วยายล้าร้อบอึ้นมา' าลี่ม่านนึอบในใ ่อนะให้สอเสียนั้นไ้ามวามประส์
"สาน้ำถ้าถั แล้วโบย่อ"
"พ่ะย่ะ่ะ"
"ฮ่ะๆๆ" เสียหัวเราะัแถบลบเสียโบยี
ารโบยี บสิ้น่าน่าแยย้ายปิบัิหน้านเอ่อเมื่อไ้รับอนุาิาพระายา
ารระทำารลโทษ หัวหน้าหัวหน้าอรัษ์ ทำให้นในวนอ๋อหลายน่าเปลี่ยนวามิ เริ่มไม่มั่นใแล้วว่า ยัะใ่พระายาสรีโ่ม ยอมน เ่นหัวหน้าอรัษ์อยู่อีหรือ บานเริ่มิถอนห่าหัวหน้าอรัษ์บ้าแล้ว บานเริ่มิเ้าหาพระายาโยผ่านท่านแม่นม ยิ่พอรู้่าวลับๆว่า พระายา้อารแรานนอเวลาที่พวนว่าาานในวน
'ไ้ทั้เินาานพิเศษ ไ้ทั้เอาใพระายาผ่านทาท่านแม่นม ีไม่น้อย'
าลี่ม่าน เินนำหน้าแม่นมเียวพร้อมบ่าวอีหลายนเ้ามายัห้อนอน เพื่อสอนาน ทำาน่อ และเริ่มานใหม่ที่ะไ้เินเพิ่ม ในเมื่อมีแรานมาพอ
แม่นมเียวรอให้พระายาสอนานพวบ่าวสาวที่้อานพิเศษทำนล่อมือแล้ว ึเ้าไปนั่้าๆอย่านอบน้อม่อนออนุาิถาม
"ท่านะถามเรื่อใ ถามมาเถิ" มือยัไม่วาาภู่ัน นี้ือานใหม่ที่ิะเสนอเถ้าแ่เนี๊ย
"พระายาเพะ หาพระสนมเอ ใ้้ออ้าเรื่อหัวหน้าอรัษ์ที่ถูลโทษ และที่ไ้ยินว่า พระายาละเลยำสั่อพระสนมเอ สอเรื่อนี้พระสนมเอิลโทษพระายา แล้วผู้ใะ่วยเหลือท่านไ้ละเพะ" แม่นมเียวล่าวถาม และยัไเสียพระายาะ้อถูพระสนมเอเล่นานหนัเป็นแน่ นานึภาพไม่ออเลยว่าใระสามารถ่วยเหลือพระายาไ้
ทั้หัวหน้าอรัษ์และท่านหิ เป็นพระาิและเป็นนที่พระสนมเอส่เสริมเสีย้วย มีหรือะไม่ิแ้แ้นให้นทั้สอ และสอเรื่อนี้อาทำให้ำแหน่พระายาเอถูปล เ้าทาท่านหิแน่แท้
"แม่นมเียว ท่านอย่าลัวเลย หัวหน้าอรัษ์มีวามผิริามระเบียบอวน และวามผินั้นมีพยานรู้เห็นือนเือบทั้วนนะ หาใ่ว่า้าสั่ลโทษโยพละารหรือล่าวโทษเาลอยๆ"
"เพะ" แม่นมเียวรับรู้และเ้าใ สีหน้าพลอยลายวามัวล แ่เรื่อละเลยและเมินเยำสั่อพระสนมเอนี่สิ
"แ่ำสั่พระสนเอเราะละเลยเมินเยไม่ไ้นะเพะ"
าลี่ม่านยิ้มส่ให้แม่นมเียวแล้วพยัหน้าให้บ่าวทุนที่่าหยุมือห่อ้อนสบู่
"้าถามแม่นมเียวหน่อยเ้า่ะ พระสนมเอทรยื่นแนยาวมาถึวนอ๋อบ่อยหรือไม่่อนหน้าที่้าแ่เ้าวนอ๋อ"
"พระายาเพะ ำถามเ่นนี้อย่าทรให้ผู้ใไ้ยินนะเพะ"
"อ้อ แสว่า ประูและหน้า่าเรือนนี้ มีหูและมีาสินะ"
"ายแล้ว! ำเปรียบเปรยอันใเพะพระายา"
"ิๆๆ ้า็พูไปเรื่อยให้พวท่านไ้ยิ้มบ้าลายวามัวลล็เท่านั้น ไม่ใ้มานั่หน้านิ้วิ้วมวอยู่เ่นนี้"
"เอาละเอา ้าไม่พูเล่นแล้ว เ้าเรื่อเลย" วาภู่ันล ยื่นมือหยิบอาที่แม่นมเียวรินให้ ยื่มรวเียวหม ทำลายภาพสาวามไม่มีเหลือ
"้อล่าวหา หาว่า้าัำสั่พระสนมเอ าปาหัวหน้าอรัษ์หรือาปาท่านหิ นั้น ้าไม่ไ้ระทำ เพราะไม่ไ้รับำสั่าพระสนมเอ"
"หือ/อ้าว" ร้อประสานเสียึ้นมา ทำเอาาลี่ม่านหัวเราะร่วน
"ใยพระายายัยิ้มเล่าเพะ นั่นพระสนมเอที่อ์ฮ่อเ้โปรปราที่สุ่าเล่าลือว่า ี้นเป็นน ี้ไม้เป็นไม้ นะเพะ"
"แม่นมเียว ท่านอย่าหลทาสิเ้า เ่นนั้น ั้ใฟัให้ีเล่า พระสนมเอทรเียนหมายถึท่านพ่อบ้านโยร สั่วามับท่านพ่อบ้าน แล้วท่านพ่อบ้าน็นำวามนั้นมารายานแ้า และ้าในานะพระายาเอแห่วนอ๋อ ำเป็น้อฟัำสั่าท่านพ่อบ้าน้วยหรือ พระสนมเอเพียแ่ยืมมือท่านพ่อบ้านเล่น้า็เท่านั้น ใย้า้อใส่ใ ะว่าไปแล้ว พระสนมเอทำเ่นนี้ไม่ถู้อทามารยาทโยประารทั้ปว"
"แ่ถึเยี่ยไร ็ถือว่าเป็นำสั่อพระสนมเอไม่ใ่หรือเพะ" แม่นมเียวยัิไม่อยู่ี
"ามหลัปิบัิแล้ว ้าิเ่นามที่้าล่าวไปแล้วนะแม่นม ท่านวาใเถอะ"
ในห้อยัพูไ้อสสัยหาวามถู้อ
ส่วนนอห้อ หลายสิบนยืนวิวัวลโยเพาะพ่อบ้านหลิว
เมื่อนาำนัลำหนัในอวัพระสนมเอนำหมายาพระสนมเอมาถึพระายาเอแห่วนอ๋อ
"พระายาา ้าือหยวนหยวน นาำนัลำหนัพระสนมเอ นำหมายมาถึท่าน"
"เหอะ เห็นเสียนาำนัลที่่าหยิ่ยะโสโอหั โบราว่าไว้ว่า นายเป็นเ่นไรบ่าวเป็นเ่นนั้น...แม่นมออไปรับเถอะ ้าเื่อแล้ว ว่า พระสนมเอมือยาวแนยาวถึวนอ๋อหลิวหยาริๆ"
"เพะ"
"อ้อ เี๋ยว่อนเ้า่ะแม่นม...ท่านถือว่า เอ๋ หรือว่าำแหน่ท่านเทียบ มาม่าอาวุโสในวัหลวไ้หรือไม่"
"เป็นเ่นนั้นเพะ เพียแ่้าน้อยออมาูแลและิามท่านอ๋อออาวัหลวเพะ"
"ี เ่นนั้น็ให้บทเรียน นที่ไม่รู้ที่่ำที่สูเสียบ้า ถือว่า้ายืมมือท่านเล่นาน ท่านไม่ว่าระไร"
"้าน้อยยินีเพะ"
"เ่นนั้น็ออไปรับหมายที่นาำนัลนำมาส่ให้เถอะ"
"เพะ พระายา"
เพื่อป้อันเรื่อาไม่ถึ าลี่ม่านรีบหันไปว้าพู่ันวัเียนอย่ารีบเร่ ่อนให้นสนิทอแม่นมเียวนำไปส่ถึวนโหวหว่านและให้รอำอบลับมา้วยเลยนาะไ้มั่นใ พนันไ้เลยในหมายำสั่ในมือนาำนับ ไม่พ้นสั่ให้นารีบเ้าวัหลวเป็นแน่
ถึแม้น หัวหน้าอรัษ์เา ระทำผิริามระเบียบแห่วนอ๋อหวินหยา...แ่ทว่า ผู้มีอำนา อาหาทุวิธีทาลับำเป็นาว ยิ่นาไม่มีผู้หนุนหลัในสายาหัวหน้าอรัษ์เาและท่านหิ อารวมไปถึวัหลัเ่นพระสนมเอ มิเ่นนั้นไม่รีบเรียัวนาเ้าเฝ้า เพียำล่าวอหัวหน้าอรัษ์เาให้ท่านหิรีบรายานแพระสนมเอ
ท่านหินี่็ระไร ยัไม่รู้วาม เรื่อราวเป็นมาเยี่ยไร ะิเ้า้าเ้าาิผู้พี่เสมอสินะ สมอนามีไว้นัหัวเปล่า แ่ั้ให้เป็นท่านหิเพื่อปลอบประโลมเห็นแ่หน้าอ๋อหวินหยา็พอเ้าใ...ที่มีราโอารแ่ั้เป็นท่านหิอันับหนึ่เป็นหิไร้สมอ ไร้วามิหนัเบา าลี่ม่านรับไม่ไ้ริๆ
ฮ่อเ้้อารเอาพระทัยอ๋อหวินหยา หรืออ๋อหวินหยาราบทูลอ่อฮ่อเ้ให้แ่ั้ัน!
ความคิดเห็น