Beagleสายสืบลับๆป่วนชีวิตยัยผู้ต้องสงสัย

ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 1 {เพื่อนเก่า}

Chapter 1
(เพื่อนเก่า)

@หน้าบ้านไอ

ฉันนั่งรอยัยรี่(เบอร์รี่)มารับ นี่มันก็นาทีนึงแล้วนะเนี่ย ยัยรี่มันหายหัวไปไหนวะ
ฟิ้ว! ปึก!
"โอ้ย! เชี่ย ใครวะ"ฉันตะโกนออกมา ทำไมน่ะหรอก็ควาย(แรงส์)ตัวไหนมันเตะบอลมาโดนหัวฉันน่ะสิ
"เชี่ย เวรแล้วไง"ไอ้คนที่มันเตะลูกบอลอัดหัวฉันพึมพำออกมาแต่พึมพำออกมาเสียงดังโคตรเลย
"เอ่อ...เราขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจ"
"เออๆ รำคาญแหละ วันนี้เจอแต่เรื่องซวยกับซวยทั้งนั้นเลย"
"ไรวะ เอ๊ะ!เดี๋ยว"เชี่ย ตะโกนซะดังเลย กูตกใจหมด
"ไม"ฉันหันหน้าไปมองมัน(ตอนแรกไม่ได้มองหน้ากัน)
"เฮ้ย!/เฮ้ย!"
"แกมานี้ได้ไงวะ"
"นี้บ้านกู"ฉันตอบไปแบบชิวๆก็ไอ้คนที่เตะบอลอัดหัวฉันเมื่อกี้นี้น่ะ เพื่อนสมัยเด็กฉันเองแหละ มันชื่อ'นิว'
"ตอบได้กวนTeenมาก ไอ้ไอ"
"กวนบ้านพ่อมึงดิ ก็นี้บ้านกู สัส"ฉันตอบพร้อมด่ามันไป
"เฮ้อ!เมื่อไหร่มึงจะเลิกด่ากูซะทีวะ"
"ก็ใครล่ะวะ เตะบอลอัดหัวกู มึงก็รู้นิว่ากูขี้ลืมขั้นโคม่านะเว้ย ใครมาตบหรืออะไรที่กระทบกระเทือนกับหัวกู กูจะด่าให้ยับแม่งเลย"ฉันพูดออกไปยาวเยียด
"เออๆกูขอโทษๆ แต่ไม่เจอกันตั้งนานยังเสือกจำกูได้อีก"
"มึงก็เหมือนกันนั่นแหละ"
"เออๆกูขอเบอร์มึงหน่อยดิ เพื่อจะโทรหา"
"โทรเพื่อ?"
"เหอะน่า ไม่ได้เจอกันตั้งนานแล้วนี่วะ แถมอยู่ๆมึงก็เปลี่ยนเบอร์เฉยเลย"
"เคๆ จดนะ 084-812XXXX"พอบอกเบอร์กับไอ้เชี่ยนิวเสร็จปั๊ป รถยัยรี่ก็มาจอดอยู่หน้าบ้านฉันเลย
"เออนี่ ไอ้นิว กูไปก่อนนะ เพื่อนมารับแล้ว"
"เคๆว่าแต่ไปไหนวะ"
"ดูหนัง ไปและ บาย~"
"เออ บาย"
พอบอกลามันเสร็จฉันก็วิ่งขึ้นรถมาเลย

@ในรถของเบอร์รี่

"นั่นใครอ่ะ ไอ"พอขึ้นรถปุ๊บ ไอ้มี่(ปาล์มมี่)ก็ยิงคำถามใส่ฉันเลย
"อ๋อ มันชื่อนิว เพื่อนสมัยเด็กฉันเองแหละ"ฉันตอบคำถามไปแบบชิวๆ
"อ๋อเหรอ หล่อดีนะ"ยัยมายด์พูด
"งั้น ฉันติดต่อให้มะ"ฉันพูดล้อๆมันไป
"จะบ้าหรอฉันไม่เอาหรอก แค่บอกว่าหล่อดีก็แค่นั้น"ยัยมายด์รีบพูด
"เหรอ"ยัยรี่กับยัยซาน์ยก็ล้อมันต่อจากฉัน
"นี่ๆฉันว่ายัยมายด์พูดถูกเพราะว่าในใจมันไม่มีใครหล่อไปกว่าไอ้ธานหรอก"ฉันแกล้งล้อมันต่อ 'ธาน'ที่ว่าเนี่ยเป็นคนที่ยัยมายด์(แอบ)ชอบอยู่
"จะ จะ จะบ้าหรอยะ >///<"ยัยมายด์พูดพร้อมหน้าแดงแถมบิดตัวไปมาด้วย
"555"ทุกคน(ยกเว้นมายด์)ในรถเมื่อเห็นท่าทางตลกๆของมันก็ระเบิดขำออกมาแม้แต่แจนา(แจนาจะเป็นคนนิ่งๆแต่ไม่เท่ากับไอเพราะไอมีสองบุคลิก)

New Talk's

ในที่สุดผมก็ได้เจอเธอซะที ใช่'ไอ'หรือ'ไอนาริ มิคาวะ'เธอเป็นเพื่อนสมัยเด็กของผม บ้านเราอยูติดกันเลยทำให้เราสนิทกันมาก แต่วันนึงเธอก็เดืนมาบอกผมว่าด้วยเสียงเล็กๆใสๆว่า'นิว คือเราต้องย้ายบ้านไปพรุ่งนี้อ่ะ เราก็ไม่อยากย้ายหรอก แต่คุณพ่อกับคุณแม่ต้องไปทำงานต่างประเทศ เลยให้เราไปอยู่บ้านหลังใหม่ที่มันไม่เปลี่ยวๆเหมือนที่นี้'ตอนนั้นผมใจหายวาบและหลังจากนั้นผ่านไป 6 ปีแล้ว เธอคงอยู่ม.3เหมือนผม ไม่รู้เพราะความบังเอิญหรืออะไร วันนี้ไอ้'ธาน'เพื่อนของผมอยู่ๆก็มาชวนผมกับเพื่อนๆอีก 4 คนไปเตะบอลทั้งๆที่มันไม่ชอบเตะบอล แล้วผมก็ได้เจอกับเธอ ใช่ ไอไงล่ะ เธอดูสวยและน่ารักกว่าตอนนั้นอีก ทุกคนคงสงสัยใช่ไหมล่ะว่าทำไมผมถึงต้องมาพูดเรื่องของไอเพราะว่าผมน่ะ ชอบไอไงล่ะ
_____________________________________________________________
เป็นไงบ้างเอ่ย ตอนนี้สนุกไหม แต่ว่าไอนี้ด่าเก่งใช่เล่นเลย(ก็ใครล่ะยะ แต่งให้ฉันด่าเก่งขนาดนี้:ไอ)(จ้าๆขอโทษ:ไรท์)สั้นไปไหมเอ่ย ถ้าสั้นไปหรือไม่สนุกก็ขอโทษและขอเม้นท์สักนิดให้ไรท์หน่อยนะ

B B