ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [No.1]50 Daysผจญภัยในโลกคู่ขนาน

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro

    • อัปเดตล่าสุด 8 พ.ย. 55


    Intro

    @ป่าใหญ่

    "โอ๊ย!นี่มันที่ไหนเนี่ย"หญิงสาวรูปร่างบอบบางซึ่งเธอชื่อว่า'หยก'พูดออกมาด้วยความเหนื่อยแถมงงว่าที่ๆเธอเดินมามันคือที่ไหน
    "ก็แกไม่ใช่หรอ ที่ชวนพวกเรามาตั้งแคมป์ในป่ากันน่ะ แล่วอยู่ๆก็วิ่งออกมาจากเส้นทางที่จะไปตั้งแคมป์กันน่ะ พวกเราเลยรีบวิ่งตามมาเนี่ย"หญิงสาว'ซาน์ย'เพื่อนสาวของหยกบ่นออกมายาวเยียด
    "เฮ้อ!คือ...เราว่าอย่าเพิ่งทะเลาะกันเลย หาทางกลับให้ได้ก่อนจะดีกว่านะคะ"หญองสาวหน้าตาน่ารัก'แจนนา'เพื่อนสาวแสนเรียบร้อยของทั้งสองคนออกความเห็นขึ้นมา
    "นั่นสิ ฉันเห็นด้วยกับยัยแจนนานะ"'ปาล์มมี่'เพื่อนสาวของ หยก ซาน์ย และแจนนา พูดอย่างเห็นด้วยกับความคิดของแจนนา
    "แล้ว...นิมิ กับ น้ำนิ้งล่ะ ว่าไง?"ปาล์มมี่พูดพร้อมหันไปหา'นิมิ'และ'น้ำนิ้ง'เพื่อนสาวของพวกเธอที่เงียบกันมาพักใหญ่ๆแล้ว(นิมิกอดอกมองไปดูบรรยากาศรอบๆส่วนน้ำนิ้งก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสืออย่างเดียว)
    "หือ!"ทั้งสองพูดออกมาพร้อมกัน
    "ก็...ไม่ว่าไงหรอกนะ..."ยังไม่ทันที่น้ำนิ้งจะพูดจบ อยู่ๆฟ้าที่สดใสก็กลับกลายมืดครึ้มแล้วพายุฝนก็ตกกระหน่ำลงมา
    "ตายแล้ว!ฝนตกหนักเลย เราไปหาที่หลบฝนกันก่อนเถอะ"หยกพูดออกมาด้วยความตกใจ
    "อ๊ะ!ตรงนั้นมีที่หลบฝนอยู่ด้วยค่ะ"แจนนาพูด เมื่อเธอเห็นถ้ำใหญ่อยู่หลังต้นไม้เล็กๆ
    "จริงด้วย ไปกันเถอะ"พอซาน์ยพูดเสร็จเธอและทุกคน(ยกเว้นแจนนาเพราะหยกขออาสาถือกระเป๋าให้แจนนา)ก็กระชากกระเป๋าเป้ที่ใส่ของมานอนค้างคืนขึ้นมาสพายและวิ่งไปหลบฝนที่ถ้ำ แต่นิมิรู้ว่าแจนนาวิ่งไม่ค่อยเป็นเลยวิ่งเข้าไปหาแจนนาและกระชากข้อมือ(โห!นิมิเล่นกระชากเลยหรอ:ไรท์)แจนนาให้วิ่งไปด้วยกัน

    @ถ้ำใหญ่

    "เฮ้อ!กว่าจะรอดจากพายุฝนมาได้แทบตายแน่ะ"ปาล์มมี่บ่นออกมา
    ครืน ครืน
    "เอ๊ะ!เสียงอะไรน่ะ ไม่ใช่เสียงฟ้าร้องด้วย แล้วก็มาจากหลังถ้ำด้วย"หยกพูดออกมาด้วยความกลัวนิดๆ
    "งั้น...เราไปดูกันไหมล่ะ"นิมิออกความเห็นเพราะเธอก็อยากรู้ว่ามันคือเสียงอะไรเหมือนกัน
    "เอาสิ/เอาสิคะ"ทุกคน(ยกเว้นน้ำนิ้ง)พูดออกมาพร้อมกัน

    @หลังถ้ำใหญ่

    เมื่อเธอ 6 สาว เดินมาถึงหลังถ้ำก็ต้องพบกับวัตถุประหลาดๆ
    "นี่มันอะไรกันเนี่ย? มันดูเหมือนประตูมิติเลย"น้ำนิ้งพร้อมเอาผมไปทัดหู
    "ฉันก็ว่างั้นนะ"ซาน์ยพูด
    ครืน ครืน เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ
    "ตายแล้ว!ดูเหมือนมันจะแตกออกมาเลยอ่ะ"ปาล์มมี่พูดออกมาด้วยความกังวล
    เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เพล้ง ฟิ้ว ฟิ้ว
    "แย่แล้ว มัน...มันแตกแล้ว โอ๊ย!ให้ตายสิลมแรงชะมัดเลย"ซาน์ยบ่นออกมา แต่เพราะความแรงของลมเลยทำให้ไม่มีใครพูดกับซาน์ยเลย ตอนนี้ น้ำนอ้งใช้มือจับผมของเธอและมองไปยังประตูมิติ แจนนาเอามือกอดแขนน้ำนิ้งและใช้มืออีกข้างจับกระโปรงของเธอไว้ นิมิเอามือกอดอกและมองไปยังประตูมิติ ส่วนปาล์มมี่ ซาน์ย และหยกใช้มือจับกระโปรงและผมของเธอไว้
    "อ๊ะ!"ทุกคนิุทานออกมาเสียงดังเมื่อประตูมิติดูดพวกเธอเข้าไปในนั้น และ ทุกอย่างก็มืดไปหมด แล้วประตูมิตินี้จะพาพวกเธอไปโผล่ที่ไหนล่ะเนี่ย
    _____________________________________________________________
    ไรท์:สนุกมั้ยค่ะ ถ้าไม่สนุกขอโทษด้วยนะคะ คำผิดก็ขอโทษด้วยนะคะ อ้อ!แล้วก็บางคนอาจสงสัย(คงไม่มีใครสงสัยแต่บอกไว้ก่อน)ว่าทำไมมีคนชื่อ'น้ำนิ้ง'ด้วย ชื่อแปลกๆ คือไรท์คิดไม่ออกเลยเอาชื่อพี่มาผสมกับชื่อของไรท์ คือพี่ไรท์ชื่อนิ้ง ไรท์ชื่อน้ำผึ้ง ตัดคำว่าผึ้งออกเลยกลายเป็น'น้ำนิ้ง'อย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ


    cinnamon
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×