ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : อุบัติเหตุ
หลัาเหุาร์วันนั้น็ผ่านมาสอปีเือบสามปีแล้วอนนี้เมษาไ้านใหม่เป็นพนัานเสิร์ฟอาหารที่ร้านอาหารื่อัแห่หนึ่ เธอเป็นนยันันแ็เลยทำให้เป็นที่รัอเพื่อนร่วมาน
"เสร็สัที"เมษาพูับัวเอะที่เ็ถูโ๊ะสุท้ายเสร็ล
"เมษาไปเที่ยวันไหมืนนี้"้าวอบถามเมษาึ้นะที่ในมือถือ้าวอพะรุพะรัเรียมเอาไปเ็บหลัร้าน
"ไม่ไป้ะ ้อลับไปูลู"เมษาพูับ้าวอบเพื่อนร่วมานอนเอที่เป็นสาวนัเที่ยวอบปาร์ี้
"ามใ"้าวอบพูแบบอน ๆ แล้วเินหนีเมษาไป เมษายิ้มให้ับารระทำอเพื่อนอย่าำ ๆ แล้วรีบเินามไปิ ๆ
"อย่าอนเลยพรุ่นี้วันเิลมหนาวะทำอะไรอร่อย ๆ ให้ลมหนาวิน เห็นว่าอยาินแเียวหวานนะ"เมษาเินมา้า้าวอบแล้วพูึ้น
"พรุ่นี้วันเิลมหนาว ายแล้วทำไมแบอัน้าแบบนี้ันยัไม่ไ้ื้ออให้ลูายเลย"้าวอบหันมาโวยวายใส่เมษาที่ไม่บอเรื่อนี้ับเธอ
"เปลือเินะื้อทำไม"เมษาเอ่ยบออย่าเรใ
"หยุ! ลูายันรบสอวบทั้ทีันะเปย์ลูายัน"้าวอบรัและเอ็นูลมหนาวอย่าับลูายนเอเธอรู้ัับเมษามาั้แ่ยัไม่ลอลมหนาวทำให้เธอรัและเอ็นูลมหนาวมา
"ามใเธอละันแ่อย่าแพนะ"เมษาพูัออย่ารู้ทันเพื่อนอเธอที่อบื้ออแพ ๆ ให้หลาน
"พรุ่นี้วันหยุพอีเราพาลมหนาวไปเที่ยวันไหม ไปสวนสนุันเลี้ยเอ"
"็ไ้"เมษาเอ่ยล
เ้าวัน่อมาสอสาวไ้พาลมหนาวมาเที่ยวที่สวนสนุวันนี้เป็นวันหยุทำให้ผู้ปรอ่าพาบุรหลานมาเที่ยวันอย่าหนาแน่น
"ลมหนาวรับอยาเล่นอะไร วันนี้แม่้าวอบะเลี้ย"้าวอบนั่ลุยับเ็ายัวน้อยที่เินูมือแม่อนเอ
"ะี่ม้า"ลมหนาวอบับ้าวอบพร้อมี้ไปทาม้าหมุน ลมหนาวเ็น้อยผู้มีหน้าาหล่อเหลาสีผิวาวอมมพูนใร ๆ ที่เินผ่านไปมา้อมอ
"ไปันเลย"้าวอบูมือลมหนาวไปที่เรื่อเล่นทันทีโยมีเมษาเินามมา้วยรอยยิ้มสใส
้าวอบพาลมหนาวเล่นเรื่อเล่นนเหนื่อยและหิวทั้สอสาวเลยพาันออมาิน้าวที่ร้านอาหาร้านอสวนสนุ
"่อย ๆ ินสิลูเลอะหมแล้ว"เมษาุลูายอนเบา ๆ ะที่มือ็หยิบทิูึ้นมาเ็ปาให้ลูาย
"แะุลูทำไมเมษา"้าวอบเอ่ยว่าเมษาแล้วแย่ทิูไปเ็ให้ลมหนาวเอ
"แ็เวอร์ไปละ"เมษาพูอย่าเอ็นูที่้าวอบประบประหมลมหนาวเินไป
"อย่ามาว่าลูันนะ ลมหนาวไปอยู่ับแม่ไหมแม่้าวอบะื้ออเล่นให้เยอะ ๆ เลย"้าวอบหันมาพูับลมหนาวพร้อมทำสายาวิวอน
"ไม่รับลมหนาวะอยู่ับแม่"เ็ายัวน้อยอบ้าวอบแล้วหันไปทาน้าว่อ
"ฮือ...ลมหนาวแม่อบเสียในะ"้าวอบทำทีร้อไห้
"แ็มีลูสัทีสิอบะไ้ไม่เหา"เมษาเอ่ยบอเพื่อนสาว
"เฮ้อ! ผัวยัหาไม่ไ้เลยะมีลู"้าวอบอบลับเมษาแบบเ็ ๆ
"แเลือเยอะนะสิ"
"ันสวยออนานี้ัน้อเลือสิยะ"
"มีลูไม่ทันใ้นะ"
"เลิพูเรื่อนี้เลย"
ระหว่าที่สอนำลัพูุยันอยู่นั้นลมหนาว็เห็นแมวัวหนึ่เินอยู่หน้าร้านลมหนาวรีบเินามไปแ่แมวัวนั้นันระโ้ามถนนไปอีฝั่ และเป็นัหวะที่รถวิ่สวนมาพอีเลยทำให้นเ้าับลมหนาวไปเ็ม ๆ
เอี๊ย
เสียเหยียบเบรรถัสนั่นนทำให้ทุนหันไปมอ้าวอบและเมษาที่นั่อยู่ในร้าน็เ่นัน แล้วทั้สอ็ใับภาพรหน้าเมื่อเ็ที่นอนอยู่ที่พื้นนั้นมันือลูายอเธอเอ
เมษาและ้าวอบรีบวิ่ออไปูลมหนาว้วยวามใ เมษารีบวิ่เ้าไปประอลูไว้แ่ลมหนาวไม่มีสิแล้วอนนี้เลือสีแไหลออมาเ็มพื้นไปหมเมษาเริ่มาสิร้อไห้มือไม้สั่นไปหม
้าวอบรีบโทรเรียรถพยาบาลพร้อมับปลอบเพื่อนอนเอ สอสาวร้อไห้โวยวายในะที่นนเินออมาารถหรูพร้อมับอโทษ
"ผมอโทษผมไม่ไ้ั้ใผมะรับผิอบทุอย่าเอ"ายหนุ่มหน้าาีเินเ้ามาเอ่ยพูับทั้สอ
"ถ้าลูันเป็นอะไรไปนะนายเรียมัวายเลย!"้าวอบเินเ้าไป่อว่าายหนุ่มที่ับรถนลมหนาวอย่าไม่พอใ
"ผมอโทษ"ายหนุ่มยัพูำว่าอโทษำเิมเาไม่ไ้ั้ใที่ะับนเ็เลยแ่เ็วิ่ัหน้ารถเอ
"อโทษแล้วมันมีอะไรีึ้นมา!"้าวอบเินไประาอเสื้อายรหน้าอย่าเอาเรื่อ เป็นเสียรถพยาบาลที่มาััหวะ่อนทำให้้าวอบรีบวิ่ึ้นรถพยาบาลไปพร้อมับเพื่อนอเธอ
ที่โรพยาบาล
้าวอบและเมษานั่รอหมออยู่ที่หน้าห้อุเินเสื้อผ้าอทั้สอเ็มไป้วยเลือสีแอลมหนาว เมษาที่ร้อไห้ไม่หยุั้แ่อนเิเหุเพราะเป็นห่วลูายอนเอใะา
"ลมหนาว้อไม่เป็นอะไรแใเย็น ๆ นะเมษา"้าวอบพูปลอบเพื่อนที่นั่หน้าีเป็นไ่้มอยู่้า ๆ
"ฮือ....ันผิเอที่ไมู่ลูี ๆ"เมษาเอ่ยโทษัวเอ
"ถ้ามันะผิ็เป็นันนี่แหละที่วนลมหนาวออมาเที่ยว แอย่าโทษัวเอเลย"
ายหนุ่มที่ับรถนลมหนาวไ้ามมาถึที่โรพยาบาลเาทิ้ัวนั่ลห่าาทั้สอสาวพอสมวร เพราะไม่อยามีปาเสียันอีเา็เป็นห่วเ็ายที่ถูนเหมือนัน แ่แปลที่เ็น้อยนั้นหน้าาล้าย ๆ เพื่อนอเามา
ผ่านไปรึ่ั่วโมประูห้อุเิน็ถูเปิออมาพร้อมหมอเ้าอไ้ที่เินออมา ทั้สาม่ารีบพาันเินเ้าไปหาหมอเ้าอไ้ทันที
"ใรเป็นพ่อแม่เ็รับ"หมอเ้าอไ้เอ่ยถามทั้สามน
"ันเป็นแม่เ็่ะ"เมษารีบเอ่ยอบ
"ืออนนี้เรา้อารเลือรุ๊ปเียวับน้อเพราะทาโรพยาบาลมีเลือไม่พอเนื่อาน้อเสียเลือเยอะมารับ"
"เอาเลือันไปเลย่ะ"้าวอบรีบพูึ้น
"รุ๊ปเลือที่เรา้อารือ O Rh- รับ"
"เมษาแรุ๊ปเลือนี้ไหม"้าวอบหันมาถามเมษาทันทีที่ไ้ยินื่อรุ๊ปเลือ
"ฮือ....ทำไี ุหมอ้อ่วยลูันให้ไ้นะะ"เมษาร้อไห้ออมาแทบะาใที่ไม่สามารถให้เลือลูอนเอไ้
ายหนุ่มที่ยืนอยู่ในเหุาร์ไ้ฟัื่อรุ๊ปเลือพิเศษที่มีน้อยมาในนไทย ึ่ัวเา็ไม่ไ้มีเลือรุ๊ปนี้เลย
"เพื่อนผมเลือรุ๊ปนี้"ายหนุ่มรีบพูึ้นมาทันทีที่ิไ้
"ถ้าั้นหมอรบวนิ่อให้่วนเลยนะรับ"หมอเ้าอไ้พูเสร็็รีบับเ้าไปรัษานเ็บ่อ
"พวุสอนไม่้อห่วนะรับผมะรีบิ่อเพื่อนผมให้มาที่นี่"ายหนุ่มพูบ็รีบ่อสายหาเพื่อนสนิททันที
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น