ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ไม่ทันคน
บรรยาาศฟ้าหลัฝนมัะสใสเสมอพวน่าพาันส่เสียร้อ แสแอ่อนๆ รอผ่านหน้า่าเ้ามาปะทะับใบหน้าเนียนใสอเ็สาววัยแรรุ่น ร่าบา่อยๆ รู้สึัวื่นึ้นมา าเรียวสวยมอไปรอบๆ ห้อแ่็ไม่เอาานร้ายที่รัแเธอ เธออยาให้มันเป็นแ่ฝันร้ายแ่ ไม่มีทาเป็นไปไ้เพราะร่อรอยที่เาทำไว้มันยััเนอยู่บนัวอเธอ
หิสาวปล่อยน้ำาให้รินไหลออมาเสียใับเรื่อเลวร้ายที่เิึ้น ร่าบาพาร่าเปลือยเปล่าอนเอเ้าห้อน้ำ แ่็ยาลำบาเหลือเินเธอรู้สึเ็บใลาวามเป็นสาวอเธอมา ราบเลือราบน้ำรัยัิามานวลอเธอ เหมยเหมยรู้สึรัเีย ยะแยเมื่อร่าบามาถึห้อน้ำเธอัารเปิฝับัวแล้วใ้มือัไปามผิวหนัอ่อนนุ่มอเธออย่าแร
"ฮึ ฮึ ไอ้เลว ไอ้าิั่ว ไอ้ปีศา"
เหมยเหมยสุะเ็บปวับสิ่เลวร้ายที่เิึ้นับเธอ แ่แล้วร่าบา็ุิึ้นมาไ้ว่า เธอมีอะไรับเาแ่เาไม่ไ้ป้อันเมื่อเหมยเหมยิไ้ันั้นึรีบำระล้าร่าายเพื่อที่เธอะไ้ออไปื้อยาุม เธอไม่อยามีลูับนสารเลวพันธุ์นั้นร่าบาภายใ้เสื้อลุมอาบน้ำมอหาเสื้อผ้าที่พอะใส่ไ้สำหรับเธอภายในู้เสื้อผ้าอราฟาเอล
"เสื้อนหรือหมีวาย"เหมยเหมยัสินใเลือมาสัุเธอเลือใส่เสื้อเิ้สีำวามยาวอมันอยู่เหนือเ่าอเธอมาหน่อยและเลือาเายาวสีำมาใส่ เหมยเหมยนั่ิอยู่นานว่าะไปื้อยาุมยัไี เธอมอออไปนอหน้า่าเห็นหิรานหนึ่ึัสินใไปอให้หิรา่วยแล้วัสินใเปิประูห้อนอนออไป
แอ๊...
เท้าเล็ยัไม่ทัน้าวออาห้อ็้อถอยหลัอย่าเร็ว ้มหน้ามอพื้นไม่ล้าสบสายาุันเพราะลัวเาะทำร้ายเธออี ราฟาเอลที่ำลัับเ้ามาูร่าบาามวามอเหมยเหมยแ่็ไม่ไ้ว่าอะไรที่หิสาวเอาเสื้อผ้าอนมาใส่
"ะไปไหน"ราฟาเอลเอ่ยเสียเรียบ วามมอร่าบารหน้าอย่าเยา
"......."
"ันถาม หรืออยาลอีับัน!!"ราฟาเอลเอ่ยออมา้วยวามเรี้ยวรา สีหน้าบึ้ึอเาเริ่มะโมโหับร่าบารหน้าที่ิะลอีับเา
"ะ ะไป..ือ..."เหมยเหมยลัวนัวสั่นอนนี้เธอลัวเานพูิอ่า
"เหมยเหมย!"เหมยเหมยใที่อยู่ๆ ราฟาเอล็เอ่ยื่อเธอออมาวาเรียวสวยมอสบาเา เาเป็นใรันแน่!
"ใ ไม่้อใสาวน้อยเพราะันอยาไ้อะไร็ไ้ แ่ประวัิอเธอแ่นี้ระอมาสำหรับัน"เท้าให่สาวเท้าเ้ามาใล้ๆ เหมยเหมยเาหยุยืนรหน้าเธอ
"อบมาะออไปไหน"เสียเยือเย็นเอ่ยออมา
"ือันะไปอให้ป้าเาื้อยาุมให้ัน ันลัวท้อเมื่อืนุ็ไม่ไ้ป้อัน"เหมยเหมยลั้นใพูออไปเร็วปรื๋อมันหน้าอายริๆ ที่้อพูเรื่อนี้ เิวามเียบาร่าสูระยะหนึ่
"ไม่้อไปอยู่แ่ในห้อห้ามออไปไหน อย่าัำสั่ัน ั้นเธอและรอบรัวอเธอ"
ราฟาเอลยนิ้วี้ึ้นมาปาอัวเอให้เธอเห็นเพื่อเป็นาร่มู่หลัาราฟาเอลออไปไม่นาน็มีเสียเาะประูและเปิเ้ามาเป็นหิราที่เธอเห็นาหน้า่า เธอมาพร้อมับถาอาหารหน้าาหน้าินเหมยเหมยนั่มอหิรารหน้าแ่็ไม่ล้าุย้วย
"เิุทาน้าวเถอะ่ะเี๋ยวป้าะเอาผ้าปูที่นอนไปัให้"
หิราพูับสาวน้อยรหน้า้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เหมยเหมยอายนไม่ล้าสู้หน้าหิราเพราะผ้าปูที่นอนเ็มไป้วยราบน้ำรัและราบเลืออเธอเ็มไปหม เหมยเหมยทานอาหารนเลี้ยานเพราะว่าไม่ไ้ทานอะไรมาสอวันว่าแล้ว เธอะไม่ยอมายอนนี้เ็า เธอะไม่ยอมให้นใร้ายทำร้ายรอบรัวอเธอ เธอะ้อหาทาออเรื่อนี้ให้ไ้เมื่อท้ออิ่มสมอ็ทำาน สมอน้อยๆ พยายามะิหาทาออ
ในที่สุเหมยเหมย็ิออมาทาหนึ่เป็นทาเลือเียวที่เธอิออ เหมยเหมยพยายามิหาำพูที่ะทำให้ผู้ายร้ายานนั้นลรับ้อเสนออเธอที่ะใ้แทนพี่าย เวลาล่วเลยนพระอาทิย์ลับอบฟ้าเสียเปิประูัึ้นอีรั้แล้วปิลเหมยเหมยนั่อยู่ปลายเียมอูนที่เ้ามาใหม่ยัเป็นหิรานเิม เธอมาพร้อมับถุระาษมามายและถาอาหารเหมยเหมยรีบเ้าไป่วยถือ
"ให้หนู่วยถือนะะ"
"่ะ"ยิ้มรายิ้มให้อย่าเป็นมิร เธอ่วยถือถาอาหารมาวาที่โ๊ะลาห้อ และหันมายิ้มให้หิราหิราที่ยื่นถุระาษให้เธอ เหมยเหมยรับมาอย่าๆ เธอเปิถุระาษออมาพบว่ามันเป็นเสื้อผ้าและุั้นใน
"อบุนะะ"เธอยิ้มเินส่ให้หิรา
"ุราฟาเอลเาสั่ให้ป้าื้อมาให้นะ"
"ใรัน๊ะราฟาเอล?"
"็เ้าอห้อนี้ไ ป้าื่อป้าน้อยเรียใ้ไ้"
"ป้าน้อยหนูื่อเหมย่ะ"
เหมยเหมยยิ้มให้ับหิรารหน้าอย่าน้อย็ยัมีนที่เป็นมิรับเธออยู่ เหมยเหมยิน้าวอาบน้ำเสร็เธอ็ไม่รู้ะทำอะไรี ออไป้านอ็ไม่ไ้เพราะว่าประูล็อา้านอเธอเปิโทรทัศน์ูอะไรไปเรื่อยเปื่อยนเผลอหลับไป
ราฟาเอลับเ้ามาในห้อนอนอเาเวลาล่วเลยสู่วันใหม่แล้ว ายหนุ่มเ้าไปัารธุระที่บริษัทมันมีปัหานิหน่อย ว่าะลับถึไร่็ึพอู ร่าหนามอเหมยเหมยที่หลับไหลุัวอยู่ใ้ผ้าห่มอย่าสบายแ่ไ้เห็นหน้าวาม้อารอเา็ปะทุึ้นมาอีวามเป็นายอเามันปวร้าวมัน้อารที่ะปลปล่อย
ายหนุ่มไม่อายืนมอเหมยเหมยไ้อี่อไป ำ้อเินเ้าห้อน้ำไปอาบน้ำให้วามเย็นระับวาม้อารที่เิึ้น ราฟาเอลเินออาห้อน้ำรูปร่าอเาำยำ สาวๆ นไหนเห็น่า็พาันหลไหลท่อนบนเปลือยเปล่าเ็มไป้วยหยาน้ำส่วนท่อนร่าพัน้วยผ้านหนูเป็นภาพที่เ็ี่ระาใสาวๆ เหลือเิน ระหว่าที่ราฟาเอลำลัหาเสื้อผ้าใส่อยู่นั้น
เหมยเหมย็ื่นึ้นมาเพราะเธอไ้ยินเสียัที่เิาราฟาเอลปิู้เสื้อผ้าสอสายาประสานันเหมยเหมยสบสายาราฟาเอลเพียู่เียว็้มหน้าหลบสายาเย็นาู่นั้น วามเียบเิึ้นนเหมยเหมยรู้สึเร็ทำอะไรไม่ถู ะที่ราฟาเอลัารใส่เสื้อผ้า่อไปไม่สนใเหมยเหมย
"ุราฟาเอละ"เหมยเหมยัสินใพูสิ่ที่ิมาทั้วันราฟาเอลไม่ไ้เอ่ยอะไรออมาเาเพียแ่ยิ้วึ้น้าหนึ่เหมยเหมยเห็นว่าเาไม่พูอะไรึพู่อ
"ันอทำานเพื่อใ้ับสิ่ที่พี่ายทำลไป ันทำานไ้ทุอย่าทีุ่้อาร"
"ทุอย่าที่ัน้อาร?"ราฟาเอลทวนำเหมยเหมย
"่ะทุอย่า ันทำไ้หมอแุ่อย่าทำอะไรรอบรัวัน"
"ไ้ล แ่ันเป็นนวาม้อารสูเธอะไหวเหรอ"
"ไ้่ะ"หิสาวยิ้มออมาไม่ิว่าเาะพู่ายว่าที่ิ วามใสื่ออเธอทำให้ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมอราฟาเอล
"เธอพร้อมหรือยั"เสียเย็นเอ่ยออมา
"พร้อม่ะ"เหมยเหมยระบายร้อยยิ้มใสื่อออมา
"ถอเสื้อผ้าออ"ราฟาเอลเอ่ยออมาพร้อมระุยิ้มร้ายาที่มุมปา
"ถอ...ถอเสื้อ"เหมยเหมยทวนำสั่อราฟาเอลอีรั้นี้เธอหลุมพราไอ้าานอีแล้วหรือ
"เ่แ่ปา"ราฟาเอลยิ้มเยาะออมา
"ไ้!"
เหมยเหมย่อยๆ ถอเสื้อยืสีฟ้าอเธอออาม้วยาเายาวที่ป้าน้อยื้อมาให้มือบาสั่นไปหม ไม่เย้อมาเปลื้อผ้าโว์ใรเลยในีวิ อนนี้ร่าาวนวลเหลือเพียยทรและอันเอร์แวร์ัวน้อยเท่านั้น ราฟาเอลยืนมอนิ่แ่อนนี้น้อายอเาเริ่มแ็ันึ้นมาอีแล้ว เา็อยาที่ะแล้ร่าบารหน้ามาว่าึพยายามเ็บวามรู้สึเอาไว้
"เร็วสิ"
ร่าบา่มใปละอยทรออทำให้หน้าอหน้าใอเธอล้นทะลัออมาราฟาเอลมอภาพรหน้าแทบไม่ระพริบา ถึเมื่อืนเาะทั้เห็นทั้สัมผัสมาหมแล้ว็าม อนนี้เลือในายอเาพุ่พล่านไปหมเหมือนวัยรุ่นที่ำลัเยมีsexรั้แร เหมยเหมย่อยๆ ึอันเอร์แวร์ัวน้อยออเธอไม่ล้าที่ะมอสบาราฟาเอล้วย้ำเธออายนหน้าแไปหมถึเาะเยมาว่าเห็นมาแล้ว็าม
หิสาวปล่อยน้ำาให้รินไหลออมาเสียใับเรื่อเลวร้ายที่เิึ้น ร่าบาพาร่าเปลือยเปล่าอนเอเ้าห้อน้ำ แ่็ยาลำบาเหลือเินเธอรู้สึเ็บใลาวามเป็นสาวอเธอมา ราบเลือราบน้ำรัยัิามานวลอเธอ เหมยเหมยรู้สึรัเีย ยะแยเมื่อร่าบามาถึห้อน้ำเธอัารเปิฝับัวแล้วใ้มือัไปามผิวหนัอ่อนนุ่มอเธออย่าแร
"ฮึ ฮึ ไอ้เลว ไอ้าิั่ว ไอ้ปีศา"
เหมยเหมยสุะเ็บปวับสิ่เลวร้ายที่เิึ้นับเธอ แ่แล้วร่าบา็ุิึ้นมาไ้ว่า เธอมีอะไรับเาแ่เาไม่ไ้ป้อันเมื่อเหมยเหมยิไ้ันั้นึรีบำระล้าร่าายเพื่อที่เธอะไ้ออไปื้อยาุม เธอไม่อยามีลูับนสารเลวพันธุ์นั้นร่าบาภายใ้เสื้อลุมอาบน้ำมอหาเสื้อผ้าที่พอะใส่ไ้สำหรับเธอภายในู้เสื้อผ้าอราฟาเอล
"เสื้อนหรือหมีวาย"เหมยเหมยัสินใเลือมาสัุเธอเลือใส่เสื้อเิ้สีำวามยาวอมันอยู่เหนือเ่าอเธอมาหน่อยและเลือาเายาวสีำมาใส่ เหมยเหมยนั่ิอยู่นานว่าะไปื้อยาุมยัไี เธอมอออไปนอหน้า่าเห็นหิรานหนึ่ึัสินใไปอให้หิรา่วยแล้วัสินใเปิประูห้อนอนออไป
แอ๊...
เท้าเล็ยัไม่ทัน้าวออาห้อ็้อถอยหลัอย่าเร็ว ้มหน้ามอพื้นไม่ล้าสบสายาุันเพราะลัวเาะทำร้ายเธออี ราฟาเอลที่ำลัับเ้ามาูร่าบาามวามอเหมยเหมยแ่็ไม่ไ้ว่าอะไรที่หิสาวเอาเสื้อผ้าอนมาใส่
"ะไปไหน"ราฟาเอลเอ่ยเสียเรียบ วามมอร่าบารหน้าอย่าเยา
"......."
"ันถาม หรืออยาลอีับัน!!"ราฟาเอลเอ่ยออมา้วยวามเรี้ยวรา สีหน้าบึ้ึอเาเริ่มะโมโหับร่าบารหน้าที่ิะลอีับเา
"ะ ะไป..ือ..."เหมยเหมยลัวนัวสั่นอนนี้เธอลัวเานพูิอ่า
"เหมยเหมย!"เหมยเหมยใที่อยู่ๆ ราฟาเอล็เอ่ยื่อเธอออมาวาเรียวสวยมอสบาเา เาเป็นใรันแน่!
"ใ ไม่้อใสาวน้อยเพราะันอยาไ้อะไร็ไ้ แ่ประวัิอเธอแ่นี้ระอมาสำหรับัน"เท้าให่สาวเท้าเ้ามาใล้ๆ เหมยเหมยเาหยุยืนรหน้าเธอ
"อบมาะออไปไหน"เสียเยือเย็นเอ่ยออมา
"ือันะไปอให้ป้าเาื้อยาุมให้ัน ันลัวท้อเมื่อืนุ็ไม่ไ้ป้อัน"เหมยเหมยลั้นใพูออไปเร็วปรื๋อมันหน้าอายริๆ ที่้อพูเรื่อนี้ เิวามเียบาร่าสูระยะหนึ่
"ไม่้อไปอยู่แ่ในห้อห้ามออไปไหน อย่าัำสั่ัน ั้นเธอและรอบรัวอเธอ"
ราฟาเอลยนิ้วี้ึ้นมาปาอัวเอให้เธอเห็นเพื่อเป็นาร่มู่หลัาราฟาเอลออไปไม่นาน็มีเสียเาะประูและเปิเ้ามาเป็นหิราที่เธอเห็นาหน้า่า เธอมาพร้อมับถาอาหารหน้าาหน้าินเหมยเหมยนั่มอหิรารหน้าแ่็ไม่ล้าุย้วย
"เิุทาน้าวเถอะ่ะเี๋ยวป้าะเอาผ้าปูที่นอนไปัให้"
หิราพูับสาวน้อยรหน้า้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เหมยเหมยอายนไม่ล้าสู้หน้าหิราเพราะผ้าปูที่นอนเ็มไป้วยราบน้ำรัและราบเลืออเธอเ็มไปหม เหมยเหมยทานอาหารนเลี้ยานเพราะว่าไม่ไ้ทานอะไรมาสอวันว่าแล้ว เธอะไม่ยอมายอนนี้เ็า เธอะไม่ยอมให้นใร้ายทำร้ายรอบรัวอเธอ เธอะ้อหาทาออเรื่อนี้ให้ไ้เมื่อท้ออิ่มสมอ็ทำาน สมอน้อยๆ พยายามะิหาทาออ
ในที่สุเหมยเหมย็ิออมาทาหนึ่เป็นทาเลือเียวที่เธอิออ เหมยเหมยพยายามิหาำพูที่ะทำให้ผู้ายร้ายานนั้นลรับ้อเสนออเธอที่ะใ้แทนพี่าย เวลาล่วเลยนพระอาทิย์ลับอบฟ้าเสียเปิประูัึ้นอีรั้แล้วปิลเหมยเหมยนั่อยู่ปลายเียมอูนที่เ้ามาใหม่ยัเป็นหิรานเิม เธอมาพร้อมับถุระาษมามายและถาอาหารเหมยเหมยรีบเ้าไป่วยถือ
"ให้หนู่วยถือนะะ"
"่ะ"ยิ้มรายิ้มให้อย่าเป็นมิร เธอ่วยถือถาอาหารมาวาที่โ๊ะลาห้อ และหันมายิ้มให้หิราหิราที่ยื่นถุระาษให้เธอ เหมยเหมยรับมาอย่าๆ เธอเปิถุระาษออมาพบว่ามันเป็นเสื้อผ้าและุั้นใน
"อบุนะะ"เธอยิ้มเินส่ให้หิรา
"ุราฟาเอลเาสั่ให้ป้าื้อมาให้นะ"
"ใรัน๊ะราฟาเอล?"
"็เ้าอห้อนี้ไ ป้าื่อป้าน้อยเรียใ้ไ้"
"ป้าน้อยหนูื่อเหมย่ะ"
เหมยเหมยยิ้มให้ับหิรารหน้าอย่าน้อย็ยัมีนที่เป็นมิรับเธออยู่ เหมยเหมยิน้าวอาบน้ำเสร็เธอ็ไม่รู้ะทำอะไรี ออไป้านอ็ไม่ไ้เพราะว่าประูล็อา้านอเธอเปิโทรทัศน์ูอะไรไปเรื่อยเปื่อยนเผลอหลับไป
ราฟาเอลับเ้ามาในห้อนอนอเาเวลาล่วเลยสู่วันใหม่แล้ว ายหนุ่มเ้าไปัารธุระที่บริษัทมันมีปัหานิหน่อย ว่าะลับถึไร่็ึพอู ร่าหนามอเหมยเหมยที่หลับไหลุัวอยู่ใ้ผ้าห่มอย่าสบายแ่ไ้เห็นหน้าวาม้อารอเา็ปะทุึ้นมาอีวามเป็นายอเามันปวร้าวมัน้อารที่ะปลปล่อย
ายหนุ่มไม่อายืนมอเหมยเหมยไ้อี่อไป ำ้อเินเ้าห้อน้ำไปอาบน้ำให้วามเย็นระับวาม้อารที่เิึ้น ราฟาเอลเินออาห้อน้ำรูปร่าอเาำยำ สาวๆ นไหนเห็น่า็พาันหลไหลท่อนบนเปลือยเปล่าเ็มไป้วยหยาน้ำส่วนท่อนร่าพัน้วยผ้านหนูเป็นภาพที่เ็ี่ระาใสาวๆ เหลือเิน ระหว่าที่ราฟาเอลำลัหาเสื้อผ้าใส่อยู่นั้น
เหมยเหมย็ื่นึ้นมาเพราะเธอไ้ยินเสียัที่เิาราฟาเอลปิู้เสื้อผ้าสอสายาประสานันเหมยเหมยสบสายาราฟาเอลเพียู่เียว็้มหน้าหลบสายาเย็นาู่นั้น วามเียบเิึ้นนเหมยเหมยรู้สึเร็ทำอะไรไม่ถู ะที่ราฟาเอลัารใส่เสื้อผ้า่อไปไม่สนใเหมยเหมย
"ุราฟาเอละ"เหมยเหมยัสินใพูสิ่ที่ิมาทั้วันราฟาเอลไม่ไ้เอ่ยอะไรออมาเาเพียแ่ยิ้วึ้น้าหนึ่เหมยเหมยเห็นว่าเาไม่พูอะไรึพู่อ
"ันอทำานเพื่อใ้ับสิ่ที่พี่ายทำลไป ันทำานไ้ทุอย่าทีุ่้อาร"
"ทุอย่าที่ัน้อาร?"ราฟาเอลทวนำเหมยเหมย
"่ะทุอย่า ันทำไ้หมอแุ่อย่าทำอะไรรอบรัวัน"
"ไ้ล แ่ันเป็นนวาม้อารสูเธอะไหวเหรอ"
"ไ้่ะ"หิสาวยิ้มออมาไม่ิว่าเาะพู่ายว่าที่ิ วามใสื่ออเธอทำให้ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมอราฟาเอล
"เธอพร้อมหรือยั"เสียเย็นเอ่ยออมา
"พร้อม่ะ"เหมยเหมยระบายร้อยยิ้มใสื่อออมา
"ถอเสื้อผ้าออ"ราฟาเอลเอ่ยออมาพร้อมระุยิ้มร้ายาที่มุมปา
"ถอ...ถอเสื้อ"เหมยเหมยทวนำสั่อราฟาเอลอีรั้นี้เธอหลุมพราไอ้าานอีแล้วหรือ
"เ่แ่ปา"ราฟาเอลยิ้มเยาะออมา
"ไ้!"
เหมยเหมย่อยๆ ถอเสื้อยืสีฟ้าอเธอออาม้วยาเายาวที่ป้าน้อยื้อมาให้มือบาสั่นไปหม ไม่เย้อมาเปลื้อผ้าโว์ใรเลยในีวิ อนนี้ร่าาวนวลเหลือเพียยทรและอันเอร์แวร์ัวน้อยเท่านั้น ราฟาเอลยืนมอนิ่แ่อนนี้น้อายอเาเริ่มแ็ันึ้นมาอีแล้ว เา็อยาที่ะแล้ร่าบารหน้ามาว่าึพยายามเ็บวามรู้สึเอาไว้
"เร็วสิ"
ร่าบา่มใปละอยทรออทำให้หน้าอหน้าใอเธอล้นทะลัออมาราฟาเอลมอภาพรหน้าแทบไม่ระพริบา ถึเมื่อืนเาะทั้เห็นทั้สัมผัสมาหมแล้ว็าม อนนี้เลือในายอเาพุ่พล่านไปหมเหมือนวัยรุ่นที่ำลัเยมีsexรั้แร เหมยเหมย่อยๆ ึอันเอร์แวร์ัวน้อยออเธอไม่ล้าที่ะมอสบาราฟาเอล้วย้ำเธออายนหน้าแไปหมถึเาะเยมาว่าเห็นมาแล้ว็าม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น