คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้น
เ็สาวผู้อาภัพในโะามีแม่ที่ไม่สนใไยีเธอึ่แน่นอนเธอมีพี่ายอายุห่าาเธอเ็ปี พี่ายอเธออายุยี่สิบห้าปี บปริารีแ่ยัไม่ทำานเที่ยวเล่นไปวันๆ ส่วนัวเธอนั้นเรียนอยู่มัธยมศึษาปีที่ห อนาารเรียนอเธอมาถึแ่นี้ รอบรัวเธอมีเื้อสายาวีน ไม่แปลเลยที่เธอะไม่ถูให้วามสนใาแม่เธอ เธอมีนามว่าเหมย หรือเหมยเหมย เแ่เฮ
วันนี้เป็นวันที่เธอ้อไปโรเรียนเพราะใล้สอบแล้วอี หนึ่เือนเธอ็ะสำเร็ารศึษา พ่ออยาให้เธอไป่วยาย๋วยเี๋ยวที่ร้าน อนนี้หโมว่าแล้วเธอึ้อรีบเร่มือล้าผัหั่นเรียมไว้ให้พ่ออเธอ โีที่โรเรียนอยู่ไม่ไลแ่ ห้าิโลว่า็ถึ เธอมีัรยานเ่าๆ หนึ่ันเป็นพาหนะู่ใ ึ่มันเ่ามาและเป็นสนิม นไม่มีใรล้าี่้วย้ำไป แ่เธอหาไ้อายไม่อะไรที่ประหยัไ้เธอ็ทำ เพื่อรอบรัวะไ้มีินมีใ้
"พ่อ่ะ เหมยเรียมอให้เสร็แล้วนะะ"
เนื่อามาอยู่ที่ไทยนานั้แ่สมัยปู่ย่าายาย และที่โรเรียน็บัับให้เธอพูภาษาลาอนอยู่ในโรเรียนเสมอ แ่เธอ็พูภาษาีนไ้ล่อแล่วเพราะแม่อเธอะพูภาษาีนเป็นบารั้
"ไปอาบน้ำ ไปเรียนเถอะสายแล้ว" ถึพ่อเธอะูไม่สนใเธอแ่ท่านแ่ไม่แสออ
"แล้วรีบลับมาล่ะอย่าทำัวเหลวไหล" แม่อเธอล่าวะที่มือ็เ็โ๊ะไป้วยเรียมเปิร้าน
เหมยเหมยปั่นัรยานู่ใมุ่หน้าไปโรเรียน อนนี้เวลาเ็โมรึ่แล้วเธอ้อไปถึโรเรียน่อน แปโมเธอมัะไม่มีเวลาิน้าวเ้าเพราะ้อื่นั้แ่ีสี่ เพื่อ่วยพ่อเธอเรียมอทำ๋วยเี๋ยวายทำให้ไม่มีเวลาิน้าวเ้า อนเย็นลับมา็้อ่วยาน่อว่าะไ้นอน็เือบห้าทุ่มว่า ทำให้เธอเรียนไม่่อยทันเพื่อน
ที่โรเรียน เวลาเ็โมห้าสิบนาที เหมยเหมยปั่นัรยานมาเ็บที่ใ้้นมะามึ่ทำเป็นที่อัรยานสำหรับนัเรียน บรรยาาศวันนี้เหมือนฝนะ
"สายแล้วเรา"
เหมยเหมยเป็นหิสาวรูปร่าสูผอม ผมสีน้ำาลไหม้ ใบหน้ารูปไ่วาเรียวยาว ปาเล็ๆเ้าับมูอเธอ เหมยเหมยรีบวิ่ไปเ้าแถวเารพธาิ เพราะเธอลัวโนรูฝ่ายปรอทำโทษอาารย์ระเบียบแเป็นนเ้มวทำให้เ็ๆ ่าพาันลัว
"รีบไปเ้าแถว!"อาารย์ระเบียบบอเหมยเหมย้วยน้ำเสียวนสยอ เหมยเหมยรีบอย่ารู้านเพราะลัวโนทำโทษ เสียเพลาิัึ้นทั่วทั้โรเรียน ทุน่ายืนรเป็นระเบียบ หลัาทำิรรมหน้าเสาธเสร็็ะมีรูเวรึ้นล่าวพูุยเรื่อ่าๆ ให้นัเรียนฟั เป็นประำทุวันว่าะไ้ึ้นเรียน็แปโมรึ่เหมยเหมยเป็นเ็ั้ใเรียนถึะไม่ไ้สอบไ้ที่หนึ่อห้อ็าม
"ไ๊ะเหมย"
ส้มหวานทัเหมยเหมย ที่เินมานั่้านหลัเธอส้มหวานเป็นเ็สาวหน้าาี เรียนเ่บ้านมีานะเป็นที่ื่นอบอหนุ่มๆ ในโรเรียน แ่สำหรับเหมยเหมยแล้วสายาที่ส้มหวานใ้มอเธอมันเป็นสายาทีู่ถูเธอ ่าาสิ่ที่ส้มหวานแสออให้ใร่อใรเห็น
"หวัี้า"
เหมยเหมยโ้ศีรษะเล็น้อยให้ส้มหวานและเพื่อนๆ อส้มหวาน เสร็็นั่ลที่อัวเอเียบๆ เหมยเหมยไม่มีเพื่อนที่สนิทเลย เพราะสภาพืๆ เสื้อผ้าเ่าๆ หน้าามันอย่าับระทะทอปลา ผม็ยุ่ไปหมทำให้ไม่มีใรล้าบ้าสมาม้วยเรียน็ไม่เ่อี่าหา
พอหลัเลิเรียนเวลาสี่โมเหมยเหมย็รีบปั่นัรยานู่ใลับบ้านเพื่อไป่วยพ่อับแม่ทันที โยมีสายาอนัเรียนในโรเรียนมอ้วยสายาูถูรถัรยานเ่าๆ อเธอ วันนี้อาาศเหมือนฝนทำท่าะลมแรพัเศษใบไม้ปะทะใส่ใบหน้าเนียน ทำให้เหมยเหมยรีบปั่นัรยานสุีวิ เพราะฝนทำท่าะอยู่ในอีไม่้า แ่เหมือนสวรร์ลั่นแล้เพราะไม่ถึ ห้า นาที้าหน้าฝน็เทลมาอย่าไม่มีปี่ไม่มีลุ่ยทำให้ร่าบามอไม่เห็นทา้าหน้า ึไ้อัรยานแล้ววิ่เ้าศาลา้าทา
"มาอะไรเวลานี้นะ"
ร่าบาพูับัวเอ ุนัเรียนอเธอเปียหมทำให้มอทะลุเ้าไปถึ้าในเหมยเหมยออไว้้วยวามหนาว ีที่ระเป๋านัเรียนอเธอันน้ำพ่ออเธอไ้ื้อให้ อบแทนที่่วยทำานแ่แม่เธอนี่สิไม่เห็น้วยเพราะมันแพหาว่าเธออ้อน อาบิาอี แ่วามิอเหมยเหมย็้อหยุะัลเพราะมีเสียรถัรยานยน์มาอที่ศาลาเียวับเธอ ายสอนสภาพเหมือนพวี้ยาเินเ้ามา
"ฝนบ้ามาอะไรเวลานี้วะ"
เสียผู้ายรูปร่าผอมสูสัเ็มัวพูึ้น แ่ายอีนมอมาทาเหมยเหมยแล้วทำหน้าหื่นใส่ เหมยเหมยเริ่มลัวึิปั่นัรยานฝ่าสายฝนลับบ้านอีไม่ี่ิโล็ะถึบ้านแล้ว เหมยเหมยปั่นัรยานสุฝีเท้าโยไม่ิหันับไปมอ แ่แล้ว็เหมือนโะา็ไม่เ้า้าเธอ ายี้ยาสอนามเธอมาทัน สอนนั้นี่รถัรยานยน์ปาหน้าเธอ ายร่าอ้วนลารถมาุระาร่าบาไว้เพราะเธอำลัวิ่หนี
"ะไปไหนะน้อสาวให้พี่ไปส่ไหม"ายี้ยาสอนมอเธอ้วยสายาหื่นระหาย เหมยเหมยพยามบิแนออามือหยาบร้าน
"ปล่อยหนูไปเถอะนะ๊ะ"เหมยเหมยยมือึ้นไหว้ายี้ยาสอนนั้นเธอหวาลัวมาถนนสายนี้ปิรถผ่านไปมาลอแ่เวลานี้รถ สัันหาไ้ผ่านไม่
"พี่สอน็ะไปส่ไ แ่ไม่ไ้ส่ับบ้านนะ๊ะ พี่สอนะส่น้อึ้นสวรร์ ฮ่า ๆ "
ายี้ยาร่าสูสัเ็มัวพูึ้น เหมยเหมยึัสินใัเ้าที่มืออายร่าอ้วนแล้วรีบวิ่สุฝีเท้าปา็ร้อะโนให้น่วยร่าบาวิ่้ามถนนไปอีฝั่เมื่อเหมยเหมยเห็นว่ามีรถำลัับผ่านมาทานี้ เหมยเหมย ัสินใวิ่ัหน้ารถเพื่ออวาม่วยเหลือ
รถเบน์สีำราาเือบล้านเบร ระทันหันเมื่อเห็นเ็ผู้หิัหน้ารถไ้หัหลบเ้า้าทาโีที่เป็นโพห้าไม่ใ่้นไม้ สอี้ยาเมื่อเห็นันั้นึรีบลับไปึ้นัรยานยน์และี่ออไปทันที เหมยเหมยสลบล้มลับพื้นถนนเพราะใ ายใส่สูทำลมาูหิสาวว่าเป็นอะไรไหม
"นายรับเ็สลบไปรับ หนีอะไรมานะรับ"เมส์รายานเ้านายที่นั่มา้าหลัรถ
"พาไปส่โรพยาบาลใล้ๆ เ็อาารูให้แน่ใ"
"รับนาย"
ความคิดเห็น