ขอโทษเถิดที่รัก 2

เนื้อเรื่อง

ท่ามกลางความวุ่นวายของเมือง ซึ่งอดีตมันเคยเป็นเมืองหลวงมาก่อน รถราที่เคยติดขัดเหมือนดั่งก่อนมันหายไป มีรถเหาะได้เต็มไปหมด

ตอนนี้สถานีรถไฟใต้ดินมาสร้างอยู่ใกล้ ๆ หลังจากที่มันเคยมี ตรงนี้คือช่วงต่อเป็นชุมทางที่จะไปเมืองหลวงในปัจจุบัน ผมนั่งเหม่อมองออกไป

นอกหน้าต่าง  เมื่อ 25 ปีก่อน ที่ตรงนี้ ผมจำได้ดีเสมอ เพราะ อะไรน่ะเหรอ เดี๋ยวผมค่อยเล่าให้ฟัง คุณอยากรู้มั้ยว่าในใจผมคิดอะไรอยู่

อยากรู้ใช่มั้ย ถึงคุณไม่อยากรู้ ผมก็จะบอก หลังจากที่พ่อผมตายไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ผมเรียนจบพอดี ข่าวร้ายก็มาเยือนผม พ่อผมประสบ

อุบัติเหตุเครื่องบินตก  แต่ผมก็มีเธอนี่แหละคอยปลอบใจ เราเรียนคณะเดียวกัน เวลาผมเหงาก็มีแต่เธอนี่แหละที่คอยเป็นเพื่อนคุย ไอ้พวก

เพื่อนผู้ชายมันก็ดีนะ ก่อนหน้านั้น ก่อนที่พ่อผมจะตาย ผมนี่แทบกินเหล้าแทนนมเลยล่ะคุณ พอพ่อผมตายผมนี่กินนมแทนเหล้าแทน

แต่ทุกวันนี้มันก็มีบ้าง ที่ผมเลิกเหล้าก็เพราะเธอนี่แหละคอยเตือนสติผม พอเรียนจบ รับปริญญาใบแรกในชีวิต เราแต่งงานกันทันที

ชีวิตแต่งงานตอนแรกมันก็ดีอยู่หรอก แต่ไอ้ผมก็นะ ชอบพกพาความเครียดกลับมาบ้านเสมอ เธอรอผมกินข้าว ผมก็ดันหงุดหงิดใส่เธอ

เธอเป็นแม่บ้านที่แสนดีเลยล่ะผมจะบอกให้ ส่วนผมก็เป็นหัวหน้าครอบครัวที่งี่เง่าที่สุด วันครบรอบแต่งงาน 1 ปี เธอก็จัดโต๊ะอาหารสวยงาม

ประดับประดาด้วยเทียนสว่างไสว สวยเชียวแหละ แต่ไอ้เราน่ะเหรอ กลับบ้านมาด้วยความเหนื่อย ก็เลยไม่สนใจเธอ ที่จริงคนเรากลับมาบ้าน

หลังจากทำงานมันก็เหนื่อยทุกคนนั่นแหละ แต่มันก็ต้องแยกแยะให้ออกนะคุณ ไม่งั้นมันจะเป็นผม แล้วคุณจะเสียใจภายหลังแบบผม

ผมว่าเธอนี่ความอดทนสูงมากเลยนะ เธอไม่เคยปริปากบ่นสักคำ แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อ 2 เดือนก่อนข่าวร้ายก็มาเยือนผม เมื่อผมกลับมาถึงบ้าน

ก็พบกับข่าวร้าย เมื่อผมเข้าบ้าน สิ่งผิดปกติก็มาทักทายผม คือภรรยาที่แสนดีของผมหายไปไหน  เธอล้มลงนอนกองอยู่กับพื้น เธอหกล้มหัว

ฟาดพื้น ผมรีบนำเธอส่งโรงบาล หมอพาเธอเข้าห้องผ่าตัดอย่างด่วน ผมนั่งรออยู่หน้าห้องอย่างกระวนกระวาย หมอเดินออกมา ผมปรี่เข้าไป

ถามหมอ คำตอบที่ได้รับ ทำให้ผมถึงกับช๊อก น้ำตาไหลพราก พลันผมก็ตื่นจากภวังค์เมื่อมีเสียงใส ๆ ดังก้องเข้าหู เมื่อผมหันไปมอง เด็กชาย

น่ารักน่าชังคนหนึ่งจูงมือกับผู้หญิงคนหนึ่ง ลูกกับภรรยาที่แสนดีของผมนั่นเอง ครั้งนี้กับเมื่อ 25 ปีก่อน มันต่างกันที่แม่ผมตายไปแล้วพ่อผมนั่ง

เหม่อณ.ที่ตรงนี้ แต่ผมโชคดีที่ว่าภรรยาผมไม่ตายที่ผมช๊อก น้ำตาไหลพรากที่ห้องผ่าตัดคราวนั้น เพราะผมผมโชคดีมาก ที่เธอไม่เป็นไร ผม

ดีใจมาก ตอนนั้นผมคิดในใจว่า ขอโทษเถิดที่รัก ผมรักคุณจริง ๆ  ผมเคยบอกเธอนะว่าผมขอโทษเรื่องที่ผ่านมา เธอก็ไม่ได้ถือสาอะไร

เธอเป็นภรรยาที่ดีจริง ๆ และผมก็ต้องตื่นจากภวังค์อีกครั้ง เมื่อเธอเรียกผม เธอมาอยู่ตรงหน้าผมแล้ว ผมยิ้มตอบเธอ  ผมสัญญาว่าผมจะรัก

เธอเสมอ และ ตลอดไป  ผมมีความสุขจริง ๆเลย แหละคุณ  พลัน เสียงนาฬิกาปลุกก็ดังขึ้น ผมตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงียผมฝันไปเหรอเนี่ย

ผมรีบไปปลุกเจ้าตัวเล็ก หลังจากอาบน้ำแต่งตัวแล้ว ก็ลงมากินข้าวเช้ากัน ก่อนที่ผมที่จะไปส่งเจ้าตัวเล็กที่โรงเรียน  ไม่ว่าความฝันหรือความ

จริง ผมก็ยังคิดถึงเธอเสมอ ผมจะเลี้ยงดูลูกเรา 2 คนให้ดีที่สุด ขอโทษเถิดที่รัก