จินตนาการ

ลำดับตอนที่ #1 : ตอน1

เบื่อโว้ย เสียงที่ดังมาจากบ้านหลังหนึ่งที่มีเด็กวัยรุ่นอายุประมาณ14-18 ปีอาศัยอยู่

ตะโกนขึ้น  เพราะเวลานี้เทอได้อยู่บ้านคนเดียว  และชาวบ้านเขาก้อได้ไปเข้าเฝ้าพระอินทร์กันไปหมดแล้ว  ตึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงวิ่งของวัยรุ่นที่มีอายุมากที่สุดในบ้านดังอย่างรีบร้อน  

เมื่อ30นาทีที่แล้ว

“นี้ พี่งาคิสะจะไปใหนนี้มานดึกมากแล้วนะ”    คิมะ

“ก้อนัดเพื่อนไว้ว่าจะไปเที่ยวหน่อยอ่ะวันนี้คงกลับไม่ดึกหรอก”คิสะ

“หรอ งั้นก้อรีบกลับแล้วกาน” คิมะ

“อืม ดูบ้านให้ดีล่ะ”คิสะ

“มาสั่งแต่เค้าแล้วมั้ยตัวเองไม่มาดูล่ะ”คิมะ

“อ๋อไปล่ะเดียวพวกมานว่าเอา” คิสะ

“อย่ากลับดึกนะพรุ่งนี้มีเรียน” คิมะ

“นี้แล้วคิโยกับคาอิจะไปใหนกานอ่ะแล้วมั้ยไม่นอนพรุ่งนี้มีเรียนนะ”คิมะ

“ก้อใช่งั้ยพรุ่งนี้มีเรียนพวกเราก้อเลยไปฉลองปิดเทอมสักหน่อย”คิโย

“ไปกันสองคนเลยเนี่ยนะ แล้วจะให้พี่อยู่กับคายฮา”คิมะ

“เอาน่าพวกเรารู้ว่าพี่อยู่ด้าย  แค่นี้ขำขำน่า”คาอิ

“ขำไม่ออกโว้ย พวกแก่จะไปใหนก้อไปเลยแล้วก้อกลับกันมาไว้ๆด้วยพรุ่งนี้ต้องไปเรียน”คิมะ

“คร้าบ/คร้า นายหญิง”คาอิ คิโย

โถโว้ยแล้วทำมั้ยเราต้องมาอยู่บ้านคนเดียวด้วยเนี่ยไม่เค้าจายเรยให้ตายดิ  ด้ายในเมื่อให้เราอยู่บ้านคนเดียวดีนักงั้นพวกแก่ก้อไม่ต้องนอนในบ้านและกาน   ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆ

ซะจายโว้ยได้แกล้งคน    ตอนนี้คิมะได้ล็อกประตุและหน้าต่างทุกบานและเทอก้อไม่ลืมที่จะใส่กุญแจล็อกอีกที่ด้วย   พอเทอทำทุกอย่างที่คิดไว้เสร็จแล้วเทอก้อเดินไปถอดสายโทรศัพท์และปิดโทรศัพท์ตัวเองและขึ้นไปนอน

“ฮะฮะฮะสะจร้าโว้ย  ทิ้งให้เราอยู่คนเดียวดีนัก”คิมะ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
ต้องขอฝากเรื่องไว้ด้วยนะ