คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Stubbornness [1] : ฉันแค่ปากแข็งไปหน่อยเท่านั้นเอง
Title : Stubbornness
Author : Maii_ii
Paring : Kris X Chanyeol
Ft.Kai X D.O, Hun X Han , BeaK X TaO
Status : Short fiction
Atour ‘ s : ฟิคคริสยอลเรื่องที่สอง เขียนจบภานในวันเดียว อิอิ
เนื่องจากดู OPV Krisyeol Moment มากไปหน่อย แล้วก็มีฮุนฮานด้วย
ขอให้มีความสุขกับฟิคชั่นเรื่องนี้ค่ะ ^^
P.S. อย่าลืม Special Patr ตอนท้ายเรื่องนะคะ ^=^
Data : 23/07/13
__________________________________________________________________________
[ 1 ]
“คริสยอล ! กรี๊ดด~ดดด”
ผมจับมือไอ้เด็กหัวหย็อยข้างๆตัวไว้ก่อนจะส่งยิ้มให้แฟนๆที่ส่งเสียงกรีดร้องดังทะลุปอด ฮา...รู้สึกดีเหมือนกันนะเนี่ยงั้น ขอเสียงกรี๊ดอีกซักหน่อยแล้วกัน ผมยิ้มกว้างอีกครั้งก่อนจะเอนตัวไปกระซิบข้างหูเด็กหย็อย
“แฟนเซอร์วิสนะ โอเคป่ะ” ผมถอยออกมาเห็นเด็กนั่นมองไปที่แฟนคลับ ก่อนเบนตาแบ๊วๆมามองผมแล้วเอนตัวมาหาผม
“เข้าใจฮะฮยอง”
แล้วเราก็เล่นเกมจับมือ...จ้องตา กระซิบกระซาบเล่นกันตลอดทั้งงานแถลงข่าว แล้วไอ้ไมค์เฮงซวยนี่มันก็คอยจะมีปัญหาตลอด แล้วดูเด็กนั่นสิตรวจเฉกรับส่งไมค์ให้ผมอย่างเร็วตลอดเลย โอ้~ใครจะทำให้ผมอย่างเด็กนี่ได้ล่ะเนี่ย
“ขอบคุณครับ ^^”
งานแถลงข่าวจบลงและเราทั้งสิบสองคนก็โค้งให้กับแฟนๆ ซูโฮกล่าวขอบคุณอีกครั้ง เราก็โบกมือยิ้มทักทายก่อนจะทยอยเดินลงจากเวลา ท้องฟ้าตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีดำซะแล้ว...ฮ้า~ทำงานหนักทั้งวัน ผมคิดถึงเตียงนุ่มๆชะมัดเลยให้ตายเถอะ
“ฮยอง~ เดินเร็วๆสิฮะ”
-//- อยู่ๆมือใหญ่ๆของผมก็ถูกคว้าไปจับไว้ ก่อนทั้งตัวจะถุกูลากให้เดินตามไอ้เจ้าหัวฟูไปขึ้นรถ แฟนเซอร์วิสนี่ก็เลิกได้แล้วมั้ง ไม่มีแฟนๆแถวๆลานจอดรถนี่ซักหน่อย จับอยู่ได้มือน่ะ...แล้วผมนี่ก็ยอมให้จับนะ
...ดึงมือตัวเองออกมาสิฟระคริส - -//...
“วันนี้เหนื่อยเนอะแบคฮยอน...ถึงหอเมื่อไหร่เล่นเกมกันเหอะ”
อ่ะ...ยังไม่ทันจะได้บอกให้ปล่อยมือหรือแม้แต่จะดึงมือตัวเองออกด้วยซ้ำ ไอ้เด็กนั่นก็วิ่งร่าไปหาแบคฮยอน กอดคอกระซิบกระซาบหัวเราะคิกคักกันสองคน ซักพักก็โดนแบคฮยอนต่อยเข้าให้ เออๆๆ...จำไว้ กล้าปล่อยมือฉันทิ้งอย่างนี้ แถมยังไม่สนใจมามองอีกต่างหาก จำไว้เลยนะเฟร้ย ! ปาร์ค ชานยอล
“เป็นไรเนี่ยคริส มองไอ้เจ้าชานยอลแล้วก็ทำหน้าแปลกๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ”
“ห๊ะ??!”
“ขึ้นรถเหอะ เหนื่อยจะแย่ พรุ่งนี้ก็ต้องทำงานอีก”
เด็กนั้นทำผมเสียอาการทุกที...โดนลู่ฮานเห็นซะแล้ว ทำไมนายถึงเป็นเด็กจอมวุ่นวาย แล้ววุ่นวายธรรมดาซะทีไหน วุ่นวายซะใจฉันเต้นผิดจังหวะตลอดเนี่ย มันใช่เรื่องมั้ย...แล้วเสียฟอร์มต่อหน้าลู่ฮานอีก โอ้ย!! เพราะนายคนเดียวเลยชานเลี่ยตัวแสบ
“คริส!! ไปได้แล้ว”
......
....
..
@ หอพัก EXO
“อาบน้ำกันฮยอง ไปอาบน้ำกับผมเถอะ”
เด็กเทาเรียกให้คนอื่นๆไปอาบน้ำกับตัวเองเหมือนเคย ส่วนผมที่เห็นแบคฮยอนกับเจ้าเด็กแสบคุยเล่นคิกคักกันมาตลอดทางก็มานั่งพักอยู่ที่โซฟาตัวยาว เสื้อสูทถูกถอดวางทิ้งข้างตัว...เอนหลังกับโซฟานุ่มๆแล้วนี่มันก็พาลอยากจะหลับไปเลยแฮะ ถ้าได้อาบน้ำล่ะก็...คงจะดีกว่านี้มากๆเลย ผมหลับตาลง...ตั้งใจว่าจะงีบอยู่ตรงนี้ รอจนคนอื่นอาบน้ำเรียบร้อยหมดแล้วค่อยลุกไปอาบบ้าง
“เหนื่อยจริงๆเลยนะฮะ”
แค่หลับตาแป๊บเดียวก็รู้สึกถึงแรงยวบลงของโซฟาไม่ไกลจากตัวผมนัก แล้วก็เสียงต่ำๆแปลกๆแบบนี้ก็มีแค่คนเดียวเท่านั้นล่ะ นายจะให้หัวใจฉันมันอยู่สงบๆบ้างเลยไม่ได้เลยหรือไงนะชานยอล ผมลืมตาข้างหนึ่งมองไอ้หัวฟูๆที่เอนตัวหลับตาท่าเดียวกับผมเป๊ะ แค่เห็นท่าทางแบบนั้นก็อดจะยิ้มออกมาไม่ได้แล้วล่ะ ^^ น่ารักเหมือนกันนะเจ้าเด็กเนี่ย ถึงหน้าตามันจะไม่เข้ากับเวลาพูดก็เถอะ = =;;
“ฮยอง...มองชานยอลแล้วยิ้มแบบนั้นหมายความว่าไงอ่ะ”
“เฮ้ย ~!!!”
“ไปกินหม้อไฟกันสองคนเถอะ เงี้ยเหรอฮยอง”
“ไปอาบน้ำเลยไปดีโอ !!!”
“วู้ว~ ผมจับตาดูฮยองอยู่นะ คิกๆๆๆ” ผมเอาหมออิงขว้างใส่ไอ้เจ้าดีโอที่ทำหน้าแป้นแล้น ทำท่าจับตาดูอยู่ทุกนาทีเหมือนไนมอนเตอร์อิ้งค์เลย โอ้ย~~!!! ผมอยากจะบ้าจริงๆเชียว เราอยู่กันเยอะเกินไปหรือเปล่านะ ทำไมเวลาผมทำอะไรต้องมีใครมาคอยรู้คอยเห็นอยู่เรื่อย แต่ก็ดีที่ไม่ใช่ไอ้เจ้าเด็กคนนี้อ่ะ...ไม่งั้นล่ะก็แย่แน่เลย T^T
รู้หมด...ว่าผมคิดอะไรน่ะ
“ดีโอพูดอะไรเหรอฮะ คริสฮยอง” ชานยอลถามผมแต่ก็ยังหลับตาอยู่อย่างนั้น ถามอย่างงี้นี่ไม่ได้ยินหรือแกล้งไม่ได้ยินฮะ...ก็นั่งอยู่ด้วยกัน แถมเจ้านั่นก็ไม่ได้พูดอย่างเบาซักนิด นายไม่ได้ยินจริงๆหรือไงนะ
“นายหูหนวกหรือไงถึงไม่ได้ยิน”
“ผมแค่ไม่แน่ใจว่าดีโอบอกว่าฮยองมองผมแล้วก็ยิ้ม ผมก็เลยถามฮยองว่าดีโอพูดอะไร”
“- -*”
“ไม่เห็นต้องทำหน้างั้นเลยนี่ฮยอง เฮ้อ~ผมไปนอนดีกว่า”
“อ่ะ...ชานยอล !” เฮ้ย!! แล้วผมไปเรียกไอ้ตัวทำหน้าหงอยๆเศร้าๆนั่นไว้ทำไมเนี่ย แล้วดูตาโตๆนั่นสิ ทำไงดี
“...ฮะ ฮยอง”
“ฉะ...ฉันน่ะ ไม่ได้มองหน้านายแล้วยิ้มนะ ฉันแค่ตลกหัวหย็อยๆของนายต่างหาก ฮ่ะๆๆๆ”
“เหรอฮะ...เข้าใจแล้วฮะฮยอง”
โอ้ยยยยยย~~ พูดอะไรออกไปเนี่ย ฉันจะบอกว่านายน่ะมันน่ารักดีเวลาที่ไม่วุ่นวายจุ้นจ้านน่ะ เห็นนายสงบๆซะบ้างแบบนั้นฉันก็เลยยิ้มออกมา อย่าทำหน้าเศร้าแบบนั้นสิ...นายเหมาะกับรอยยิ้มมากกว่านะชานยอล
ฉันแค่...ปากแข็งไปหน่อยเท่านั้นเอง
___________________________________________________________________________________________________
ฝากด้วยนะคะรีดเดอร์ ><
รักน้องกับเฮียเยอะๆนะ รีดเม้นต์ไรท์อัพ
โอเคน้าาาาาาา จุ๊บๆ -3-
ความคิดเห็น