love kamisama รักนี้เทพเจ้าจัดให้

ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 5 : ความฝัน p1

พอฉันหลับไปได้สักพักก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาดึงแล้วก็
ตุ้บ!!!! โอ๊ยเจ็บ บ้าจังเท้าฉันแล้วที่นี้ที่ไหนเนี้ย 
"มีใครอยู่ไหม!!! ใครก็ได้!!!"ฉันตะโกนแล้วตะโกนอีกก็ไม่เห็นว่าจะมีคนสักคนเดินมาเลย ทำไมบรรยากศที่นี้ดูแปลกๆนะ เหมือนป่าทึบเลย
สวบ!!
"ใครนะ ใครอยู่ตรงนั้น"ฉันได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งด้านหลังเลยหันไปดู ก็พบเข้ากับผู้ชายคนหนึ่งที่อายุเท่าๆกับฉันยืนอยู่ เป็นผู้ชายที่ตัวสูง หน้าคมมีผมสีน้ำตาล แต่เป็นใครละเนี้ย
"มาผมช่วย"ผู้ชายคนนั้นยื่นมือมา ทำให้ฉันต้องจับมือเคาไว้แล้วค่อยดันตัวเองขึ้นมายืนได้ แต่เขาน่าจะปล่อยฉันได้แล้วนะ ใช่ไม่ผิดหรอกก็ผุ็ชายคนนี้ยังไม่ปล่อยฉันนะสิ ฉันเลยออกแรงพละเขาออกแต่ยิ่งพละเขาก็ยิ่งกอดแน่นขึ้น 
"อะ...เอ่อปล่อยได้แล้วมั้งค่ะ"ฉันพูดก่อนจะดันตัวเขาออกอีกครั้ง
"ขนาดลุกยังไม่ได้เลย ถ้าปล่อยเธอก็ล้มสิ"ผู้ชายคนนั้นพูด ก็จริงนะแต่ฉันยืนได้แล้วนะ
"แต่ฉันยืนได้แล้วนะค่ะ"ฉันพูดทำให้เขายิ้มขึ้นมาก่อนจะ ปะ..ปล่อยฉัน
ตุ้บ!!!โอ๊ยผู้ชายอะไรเนี้ย
"โอ๊ย เจ็บนะทำอะไรของนายนะ"ฉันพูดก่อนจะดันตัวเองให้ลุกแต่ ก็ล้มลงไปอีก
"บอกแล้วแค่ลุกยังทำไม่ได้เลย"ผู้ชายคนนั้นหันมาพูดกับฉันก่อนจะมาจับฉันให้ยืนขึ้น แต่มันใกล้ไปไหมฉันก็เป็นผู้หญิงนะ ///-^-///
"ขะ...ขอบคุณ ฉัน ซายะแล้วนายละ"ฉันถามแต่ผู้ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้
"ฉันว่าฉันบอกเธอครั้งต่อไปดีกว่า แล้วเราจะได้เจอกันอีกนะ ซายะ นี้ผมให้"ผู้ชายคนนั้นพูดพร้อมกับใส่กำไลขอมือให้ฉันแล้วก็หายตัวไป แล้วฉันก็
ฟุ้บ!!!พอฉันตื่นมาก็อยู่ บ้านตัวเอง แต่ที่รู้คือขาฉันมันไม่เจ็บแล้วแต่ กำไลขอมือ มันอยู่กับตัวฉันได้ไงอ่ะ
"ทะ...ทำไมถึงมีกำไลล่ะ"ฉันพูดกับตัวเองก่อนลงล้มตัวลงไปนอนอีกครั้ง 
6.00น.
ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับบิดขี้เกียด ก่อนแล้วพับที่นอนอาบน้ำ ทำการบ้าน ฯลฯ 
"ในที่สุดก็เสร็จแล้ว"ฉันพูดเมื่อฉันทำการบ้านที่ครูสั่งมาทำในวันหยุดเสร็จว่าแต่เรื่องกำไลนี้ จะทำยังไงเนี้ยถอดก็ถอดไม่ออก กะว่าจะเอาค้อนมาทุบออกแล้วเนี้ย--" วันนี้ฉันทำความสะอาดบ้านทุกซอกทุกมุมแล้วก็ไม่มีอะไรทำอีก ไปทำงานพิเศษดีกว่า พูดเสร็จฉันก็หยิบชุดทำงานแล้วก็กระเป๋า ออกจากบ้านไป โดยที่ไม่รู้ว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองอยู่
"สวัสดีค่ะ พี่อาสะ พี่ยูสึ"ฉันพูดทักทายพวกพี่ๆที่ทำงาน
"อ้าว ซายะไม่เจอกันตั้งนาน มาช่วยพี่ทำงานเลยวันนี้พี่จะให้ทำงานหนักเลย"พี่ อาสะพูดพร้อมกับทำหน้าดุใส่ฉัน แต่ว่าทำไมวันนี้ร้านเราคนเยอะจัง
"พี่ค่ะ ทำไมวันนี้ร้านเราคนเยอะจังค่ะ"ฉันถามออกไปทำให้พวกพี่ๆ ยิ้มออกมา แต่พี่ ยูสึ กลับจองที่ฉันแทน วันนี้พี่ยูสึเป็นอะไรรึเปล่านะ
"ใส่กำไลด้วยหรอ"จู่ๆพี่ ยูสึก็ถามขึ้น แล้วฉันะตอบยังไงละเนี้ย 
"อ่อ เพิ่งใส่เมื่อวานนะค่ะ มีอะไรรึเปล่าค่ะ"ฉันถามออกไปทำให้พี่ยูสึตั้งคำถามขึ้นมาอีก
"แฟนให้หรอ"อะไรนะแฟนหรอ
"มะ..ไม่ใช่นะค่ะ หนูยังไม่มีแฟนเลยด้วยซ้ำ"ฉันตอบออกไปทำให้พี่ ยูสึ ยิ้มออกมา
"หรอ ถ้างั้นไม่มีอะไรแล้วละ ทำงานเถอะ"พี่ ยูสึ พูบจบก็เดินออกไปเสิร์ฟ ไอติมต่อ คือว่าร้านที่ฉันทำงานพิเศษนะเป็นร้านไอติม ที่อยู่ตรงหน้าสถานนีรถไฟเป็นร้านเล็กๆที่น่ารักมากเลยละ แล้วก็มีพนักงานไม่มากส่วนพี่ อาสะกับพี่ ยูสึก็เป็นพี่น้องกันความจริงเป็นแฝดแต่แฝดคนละใบหน้าตาเลยไม่เหมือนกัน พี่อาสะเป็นผู้หญิงส่วนพี่ยูสึเป็นผู้ชายทั้งสองคนห่างกันฉัน 3 ปีตอนแรกขอมาทำงานก็ไม่ได้หรอนะเลยเล่าเรื่องทางบ้านให้ฟัง ก็เลยให้มาทำงานได้
"อ่อ พี่ลืมบอก วันนี้ที่คนเยอะก็เพราะว่ามีดารามาร้านเราด้วย"พี่ อาสะพูดก่อนจะหันไปทำไอติดต่

"งั้นหนูไปเปลี่ยนเสื้อก่อนนะค่ะ"ฉันพูดแล้วเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อเสื้อผ้าที่ใส่ก็ประมาณนี้หละ
พอดีว่าชุดของร้านเราจะเน้นน่ารักมากกว่าชุดที่มีส่วน เว้า ฉันเลยเลือกที่จะทำงานที่นี้ทุกคนก็ใจดีด้วยพอเปลี่ยนเสื้อเสร็จฉันก็เดินออกไปรับ ออเดอร์ แต่ทันทีที่ก่าวออกมาจากห้องครัวฉันก็เจอ
"ซายะ!!!!"จะตะโกนเพื่อตอนนี้เป้าสายตาของคนในร้านไม่ใช่พวกนั้นแต่เป็น เป็น เป็นฉัน ฉันควรดีใจไหมเนี้ยT-T ไอ้พวกบ้าแล้วฉันจะทำไงเนี้ย ฉันเดินไปที่โต๊ะของพวกนั้น แล้วยิ้มแบบที่สยองที่สุดแล้วพูดว่า
"รับ!! อะ!! ไร!! ดี!! ค่ะ!!"ฉันพูดให้เน้นทุกคำก่อนที่จะเริ่มจด ออเดอร์ที่พวกนั่นสั่งความจริงก็ไม่ได้สั่งอะไรมากมายหรอก็แค่
มาซาโตะ กาแฟ
เรย์ น้ำผลไม้ปั่น
โทยะ เค้กผลไม้รวม
นัตสึกิ ไอศกรีมวนิลา
โช ไอศกรีมชาเขียว
โทมะ ไอศกรีมรสมะนาว
"แค่นี้นะค่ะ ฉันพูดพร้อมกับยิ้มที่เป็นมิตรมากขึ้น ทำให้คนในร้านผู้ชายพากันเคลิมจนน้ำลายยืดหมดแล้ว
"อะ..อืม"โช พูดทำให้ทุกคนในโต๊ะ พยักหน้า เฮ้อทำไมต้องมาเจอกับพวกนี้ด้วยเนี้ยเวลางานฉันเป็นเงินเป็นทองนะจากนั้นฉันก็เดินไปหาพี่ อาสะ เพื่อบอกเมนูที่พวกนั้นสั่ง

****************************************************************************