ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    love kamisama รักนี้เทพเจ้าจัดให้

    ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 4 :วันที่วุ่นวาย

    • อัปเดตล่าสุด 19 มี.ค. 58


    หลังจากนั่งที่เรียบร้อยพวกเพื่อนผู้หญิงก็ขอเปลี่ยนที่กับฉันทั้งวัน จนฉันต้องใช้ไม้เด็ด รอยยิ้มพิฆาต 
    "ขอโทษนะ พอดีว่าฉันไม่อยากนั่งห่างกับ มากินะ แล้วอีกอย่างฉันก็ชอบนั่งริมหน้าขอโทษนะ"ฉันพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่สามารถทำให้ผู้หญิง ละายได้(เธอเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงเนี้ย)
    "กะ...ก็ได้จ้ะ"ผู้หญิงทั้งห้องพูดแล้วจะเขินทำเพื่อ
    "เฮ้อ"ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะเริ่มเรียนวิชาต่อไป
    เริ่มเรียน

    เลิกเรียน

    กลับบบ้าน


    "ซายะ กลับบ้านด้วยกันนะ"มากิพูดแต่บ้านเธอมันอยู่คนละทางกับฉันนะ
    "ทำไมล่ะแต่บ้านเธออยู่คนละทางกับฉันเลยนะ"ฉันพูดทำให้มากิทำหน้างงแล้วชี้ไปที่บอร์ดของโรงเรียนทำไห้ฉันเดินไปดู แต่ก็ตกใจเรื่องที่ว่าหลานของ ผ.อโรงเรียนเป็นพวกนักร้องพวกนั้น แถมยังเปลี่ยนประธานนักเรียนอีก 
    ประธาน มาซาโตะ
    รอง      โทยะ
    "เรื่องหลานของ ผ.อ หรอ"ฉันหันไปถามมากิที่ตอนนี้ยืนอึ้งอยู่
    "ไม่ใช่ เรื่องโรคจิตอ่ะ"มากิตอบทำให้ฉํนหันไปอ่าน บอร์ดถัดไปก็เป็นเรื่องของพวกโรคจิตที่จ้องเด็กผู้หญิงผมสั้นชุดนักเรียน พออ่านแค่นั้นแหละขนลุกเลย
    "เพราะงั้นฉันเลยจะไปส่งเธอไง พี่ไนท์ก็ไปด้วยไม่ต้องห่วง"มากิพูดแล้วยชี้ไปทางพี่ไนท์
    "แต่บ้านเธอกับฉันมันอยู่ไกลกันมากเลยนะ"ฉันพูดฉันก็เป็นห่วงมากิเหมือนกันแหละบ้านเธออยู่ไกลไหนจะมารับมาส่งฉันอีก ไม่เอาหรอก
    "ไม่เป็นไร"มากิพูดพร้อมกับดันหัวฉัน
    "แต่.."ยังพูดไม่จบเสียงยรกก็ดังมาจากด้านหลัง
    "พวกผมไปส่งให้นะ"พวกนั้น พูดพร้อมชี้มาที่ฉัน
    "ไม่ได้/ได้"ฉันกับมากิตอบพร้อมกันแต่คำตอบมันไม่เหมือนกันล่ะ
    "มากิอ่ะ"ฉันพูดพร้อมกับมองพวกโทมะแบบค้อนๆ
    "ก็ไดแค่วันเดียวนะ"ฉันพูดกับมากิเพื่อให้เธอสบายใจ
    "งั้นฝาก ซายะด้วยนะ"มากิ พูดจบก็เดินกลับบ้านไปกับพี่ไนท์ พอเห็นว่า มากิเดินไปไกลแล้วฉันก็หันไปหาพวกโทมะ
    "เฮ้อ พวกนายกลับไปเถอะ ขอบใจแล้วกัน"ฉันพูดจบก็เดินออกมาโดยที่ไม่ได้หันไปมอง
    "รอพวกเราด้วยสิ"พวกโทมะตะโกนตามฉันที่เดินออกมา แต่พอหันไปฉันก็ไม่เห็นใครเดินตามมีแต่ผู้ชายคนหนึ่งอายุประมาณ 26 ขึ้นแต่ที่น่าสงสัยคือตามฉันเพื่อ พอฉันเดินเร็วก็เร็วตาม พอฉันเดินช้าก็ช้าตาม พอฉันหันไปมองก็เหนว่ามากันเป็นกลุ่มแล้วตอนนี้ฉันรู้สึกกลัวมากถึงมากที่สุดฉันรู้สึกเหมือนโดนใครจับไหล่ พอหันไปก็เจอพวกที่คิดว่าเดินตามฉันมายืนอยู่ข้างหลังฉัน
    "ช่วยด้วย...ชะ"ฉันเหมือนมีอะไรมาฟาดเข้าที่หัวจนทำให้ฉันเซ ล้มก่อนจะเห็นภาพผู้ชายกลุ่มหนึ่งมาช่วย
    ตุ้บ!!พลั้ว!!!!พลัก 
    นี้คือเสียงสุดท้ายก่อนที่ฉันจะหมดสติไป
    เทพเจ้า talk
    "ปล่อยไว้อย่างนี้จะดีหรอ"เรย์ถามทำให้ทุกคนมองมาที่โทยะ
    "ก็เอ่อสิ"โทยะพูดทำให้ทุกคนหันมามองหญิงสาวน่ารัก ที่นอนหลับตาพริ้มอญู่บนเตียงอย่างเป็นห่วง แต่จะรู้หรือไม่ว่ามีสายตาคู่หนึ่งได้มองการกระทำของพวกเค้าอยู่
    "แต่ว่านะ คิดว่าเธอจะจำเรื่องวันนี้ได้รึเปล่า"โช ถามทำให้ทุกคนนั่งครุ่นคิดกันก่อนจะมีเสียงของหญิงสาวที่นอนอยู่ พูดขึ้น
    "ขอบคุณนะ"แล้วก็หลับ ทำให้พวกคนที่นั่งอยู่ยิ้มออกมา ก่อนที่จะร่ายคาถาอะไรบางอย่างก่อนจะหายไป
    **********************************************************************
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×